Για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, το ξύλο δεν είναι ούτε τρόπος «πολιτικής αντιπαράθεσης» ούτε τρόπος επίλυσης των διαφορών ούτε πολύ περισσότερο στοιχείο του πολιτικού γίγνεσθαι. Και ευτυχώς. Ομως αυτή η αρχή δεν ισχύει για όλους. Και κυρίως για τα άκρα, είτε είναι Ακροδεξιά είτε είναι Ακροαριστερά. Η Χρυσή Αυγή, που «πολιτεύτηκε» με ξύλο και δολοφονίες, ευτυχώς σαπίζει στη φυλακή. Στη φυλακή σαπίζουν και δολοφόνοι της «17 Νοέμβρη». Υπάρχουν όμως και κάποιοι ξεχασμένοι από θεό κι ανθρώπους, κατά δήλωσή τους, «επαναστάτες αριστεροί», αναρχικοί και «μαχόμενοι αντικαπιταλιστές», οι οποίοι όχι μόνο κυκλοφορούν ελεύθεροι, αλλά συνεχίζουν να χτυπιούνται αλύπητα και μεταξύ τους, αλλά και με όσους θεωρούν «φασίστες».
Το Πολυτεχνείο και ο εορτασμός της 52ης επετείου της εξέγερσης ήταν η αφορμή να πέσει άγριο ξύλο με αρκετά ανοιγμένα κεφάλια και πολλούς να χρειαστούν νοσηλεία σε νοσοκομεία. Κάτι υποδιασπάσεις διασπάσεων αριστερών συλλογικοτήτων πλακώθηκαν με μίσος μέσα στον χώρο του Πολυτεχνείου με τα ανωτέρω αποτελέσματα. Ξέρω, θα σας φανούν σανσκριτικά και πιο άγνωστες λέξεις από το ΚΚΕ-ΜΛ ή ΜΛ-ΚΚΕ ή «Πρωτοβουλία Αναρχικών Αθήνας» ή «Λαϊκός Αγώνας». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο Ρουβίκωνας είναι «διάσημοι» μπροστά τους. Λοιπόν, μια «οργάνωση», η ΑΡΑΣ, εξαπέλυσε επίθεση με πλήρη εξοπλισμό λοστάρια και ομοιόμορφη ενδυμασία εναντίον αναρχικών. Η ΑΡΑΣ είναι μια οργάνωση από μια συστάδα οργανώσεων, όπως η ΑΡΙΣ, η ΑΡΑΝ, τα ΕΑΑΚ και η ΝΚΑ. Ετσι τις λένε. Και πολλές μαζί πρωταγωνιστούν σε επεισόδια εναντίον των «μπάτσων» και του κράτους.
Ολιγομελείς συλλογικότητες από αντικοινωνικά στοιχεία, τα οποία αναζητούν λόγο ύπαρξης σε σκοτεινές σέχτες και στη βία. Κάνουν συνελεύσεις, συμμετέχουν σε διασκέψεις κυρίως για να βρουν ποιες μικροδιαφορές έχουν μεταξύ τους, ώστε να δικαιολογείται και η αυτόνομη ύπαρξή τους. Με λίγα λόγια παίρνουν πολύ σοβαρά τους εαυτούς τους. Γι’ αυτό και είναι όλες οπλισμένες. Μολότοφ, καδρόνια και κοντάρια, κλομπ και σιδηρογροθιές, κράνη και μάσκες, ακόμα και μαχαίρια βρίσκονται στα οπλοστάσιά τους, τα οποία μέχρι πριν από μερικούς μήνες βρίσκονταν σε κάποιο υπόγειο κάποιου ΑΕΙ. Πρόκειται για μικρές ομάδες, οι οποίες, όπως φαίνεται, στην εποχή της βίας και της αυτοδικίας μεγαλώνουν λίγο. Οταν χτυπούν αστυνομικούς, η βία είναι καλή. Οταν τις τρώνε από αστυνομικούς, φωνάζουν «τι κάνετε ρε;» και η βία γίνεται κακή. Οταν όμως πλακώνονται μεταξύ τους, τότε η βία είναι από «προβοκατόρικη» μέχρι κάτι πολύ κακό.
Κάποιες απ’ αυτές τις οργανώσεις ενός μικρόκοσμου διατηρούν πολιτικές σχέσεις και με κόμματα. Η ΑΡΑΣ π.χ., που πρωταγωνίστησε στα πρόσφατα επεισόδια, συνεργαζόταν με το ΜέΡΑ25. Ο Γ. Βαρουφάκης συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση των οργάνων, αποκήρυξε τους ροπαλοφόρους και ανακοίνωσε ότι διακόπτει κάθε συνεργασία μαζί τους. Στον πολιτικό καβγά ενεπλάκησαν και γνωστοί ηλικιωμένοι συνδικαλιστές από τον χώρο της ΕΙΝΑΠ και των αρχαιολόγων, οι οποίοι έχουν και δημόσιο λόγο. Καθώς πίσω από σχεδόν κάθε «διαμαρτυρία» που γίνεται σε νοσοκομείο που πάει ο Α. Γεωργιάδης, βρίσκεται η οργάνωση ενός γιατρού, ο οποίος περισσότερη ώρα βρίσκεται στο Χ παρά στα χειρουργεία του δημόσιου νοσοκομείου στο οποίο εργάζεται. Αντιστοίχως, πίσω από κάθε «ηρωική» αντίδραση σε κάθε τι κάνει η Λ. Μενδώνη βρίσκεται μία αρχαιολόγος συνδικαλίστρια.
Το ότι υπάρχει καλή και κακή βία το δίδαξε στην ελληνική κοινωνία ο Α. Τσίπρας, που αναρωτιόταν αφελώς «και τι κακό έχουν οι μολότοφ;», για να απαντήσει με ένα από τους γνωστούς επικίνδυνους εξυπνακισμούς του «εξαρτάται σε ποια μεριά βρίσκεσαι όταν πέφτουν οι μολότοφ! Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί που πέφτουν»! Μειράκια και γέροντες, παιδιά και παλιμπαιδίζοντες σέρνουν έναν απόκοσμο αλλά επικίνδυνο χορό βίας και αποκρουστικής αντικοινωνικής συμπεριφοράς, που πρέπει να τελειώνει.
ΥΠΟΧΕΙΡΙΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ
Μαζί με τη σκευωρία των Τεμπών καταρρέει με πάταγο και το ηθικοπολιτικό υπόβαθρο, που την καθοδηγούσε. Στα ερείπια του γκρεμισμένου οικοδομήματος βρίσκονται πολλά πρόσωπα πολιτικά και μη, τα οποία επιδόθηκαν σε ασύστολη πολιτική κερδοσκοπία επί πτωμάτων. Το εντυπωσιακό όμως είναι άλλο, αν και δεν θα έπρεπε να εντυπωσιάζει.
Ο πρώτος που ξεκίνησε την άθλια καπηλεία με τα εξωγήινα σενάρια ήταν ο Κ. Βελόπουλος, με τη γνωστή ακροδεξιά ρητορική. Ο οποίος, για να είμαστε δίκαιοι, ήταν και από τους πρώτους, που άρχισαν «να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια». Αφήνοντας την αθλιότητα στην επιπόλαιη και επιρρεπή Ζ. Κωνσταντοπούλου, την οποία ακολούθησαν τυφλά ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η Νέα Αριστερά, το ΜέΡΑ25, αλλά και το ΠΑΣΟΚ!
Δύο μεγαλειώδη συλλαλητήρια και πλήθος «διεθνών εμφανίσεων», μαζί με σειρά «αυθόρμητων εκδηλώσεων» ανά την Ελλάδα και μία μεγάλη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο, προσέδωσαν στην τραγωδία των Τεμπών χαρακτηριστικά «κινήματος», το οποίο γρήγορα ξέφυγε από την αναζήτηση των αιτίων της τραγωδίας και εξελίχθηκε σε μοχλό πίεσης να πέσουν οι «δολοφόνοι» και οι «εγκληματίες» με πρώτο τον Κ. Μητσοτάκη. Ολο το εγχείρημα, η συνθηματολογία του, τα αιτήματά του και η πρακτική του είχαν «αριστερό πρόσημο».
Κεντρικό πρόσωπο σε όλο αυτό ήταν η λαλίστατη Μ. Καρυστιανού. Στην οποία είχε δοθεί η μορφή μιας σύγχρονης Ρόζας Λούξεμπουργκ. Μέχρι που αποκαλύφθηκε ότι ο σταθερός πυρήνας επιρροής της χαροκαμένης μάνας ήταν ένας ακροδεξιός, αντιεμβολιαστικός και ψεκασμένος εσμός προσώπων και πολιτικών χώρων. Ο Π. Καμμένος, ο Ν. Νικολόπουλος, ο Ν. Καραχάλιος, ο γιατρός που μαζί με τον Πετράκο έδωσαν πνοή στους αντιεμβολιαστές, μια θεούσα δικηγόρος υποψήφια βουλευτής της Νίκης και διάφοροι άλλοι πολιτικοί κατιμάδες, που τους είχε ξεβράσει η σύγχρονη Ιστορία.
Πολλά ερωτήματα εγείρονται, αλλά τα πιο κρίσιμα είναι δύο: 1. Πόσο ανώριμη, επιπόλαια και κορόιδο ήταν σύσσωμη η πολυκατακερματισμένη Αριστερά, ώστε επί τόσους μήνες να γίνει γκουβερνάντα της ψεκασμένης Ακροδεξιάς; Το ερώτημα ισχύει επί 10 για το σοβαρό ΠΑΣΟΚ. 2. Τι άλλο παρά ομολογία και «ενοχή» σημαίνει η παρατεταμένη και ηχηρή σιωπή της Μ. Καρυστιανού, η οποία, ενώ διέψευδε τα πάντα σε χρόνο-ρεκόρ, εδώ και πολλές μέρες δεν λέει απολύτως τίποτα;
Με αυτά και με αυτά, διαπιστώσαμε δυστυχώς για άλλη μια φορά ότι ζούμε σε μια κοινωνία ανώριμη, φαντασιόπληκτη κι έτοιμη να υιοθετήσει και να στρατευτεί στις πιο απίθανες μπούρδες. Το μόνο θετικό είναι ότι τέλειωσε το «κόμμα των Τεμπών».
Προς νέες ενεργειακές συμφωνίες
Θέμα χρόνου είναι, λένε διπλωματικές πηγές, να έρθει κι άλλη ενεργειακή συμφωνία με επίκεντρο την Ελλάδα και με τη συμμετοχή των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Τις 4 σημαντικές συμφωνίες της Διατλαντικής Διάσκεψης του Ζαππείου ακολούθησε η ώθηση στην ενεργειακή διασύνδεση Κρήτης-Κύπρου και εν συνεχεία του Ισραήλ και η προχθεσινή συμφωνία με την Ουκρανία για τον κάθετο αγωγό, που υπεγράφη στην Αθήνα μεταξύ Κ. Μητσοτάκη και Β. Ζελένσκι παρουσία της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ.
Στο μεταξύ, υπάρχει η συμφωνία με τη Chevron για τα οικόπεδα νοτίως της Κρήτης και της Πελοποννήσου, οι συμφωνίες με την Αίγυπτο και την Ιορδανία, η συμμαχία με το Ισραήλ και η αναθέρμανση των σχέσεων με τη Λιβύη που φαίνεται να εγκαταλείπει το ούτως ή άλλως παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Μέσα σε δύο εβδομάδες δημιουργείται μια άλλη Ελλάδα. Κεντρικός ενεργειακός παίκτης στην ευρύτερη περιοχή, με αυξημένη γεωπολιτική ισχύ, πιο ασφαλής και αμυντικά θωρακισμένη και με μεγάλες οικονομικές προσδοκίες, οι οποίες μπορούν να αλλάξουν το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων.
Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
https://eleftherostypos.gr/apopseis/to-kalo-kai-to-kako-xylo