Εβδομήντα χρόνια λειτουργίας συμπλήρωσε η Σχολή Αλεξιπτωτιστών τού Ελληνικού Στρατού. Η επέτειος τιμήθηκε, την Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2025, στην έδρα τής μονάδας, στον Ασπρόπυργο Αττικής, με εκδήλωση που περιελάμβανε και ρίψεις αλεξιπτωτιστών.
Την παροχή εκπαίδευσης στο προσωπικό των Ειδικών Δυνάμεων στις πτώσεις με αλεξίπτωτο επέβαλε, στις αρχές τής δεκαετίας τού ’50, η στρατηγικής σημασίας ανάγκη για ενίσχυση τού Ελληνικού Στρατού με αερομεταφερόμενες μονάδες. Υπήρχαν τότε τα μέλη τού Ιερού Λόχου που είχαν εκπαιδευθεί ως αλεξιπτωτιστές από τούς Βρετανούς στη Μέση Ανατολή (Παλαιστίνη και Αίγυπτο) κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Διακόσιοι από αυτούς, μάλιστα, είχαν πέσει με αλεξίπτωτα στη Σάμο, τον Οκτώβριο τού 1943, μετά τη συνθηκολόγηση τής Ιταλίας. Οι περισσότεροι από τούς αλεξιπτωτιστές τού Ιερού Λόχου είχαν πολεμήσει κατά τον Εμφύλιο ως αξιωματικοί σε Λόχους Ορεινών Καταδρομών (ΛΟΚ).

Η Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ) ΣΧΑΛ ιδρύθηκε το 1955, μετά από πρωτοβουλία και προσπάθειες τού Ιερολοχίτη υποστρατήγου Ανδρέα Καλλίνσκη, ιδρυτή και πρώτου διοικητή τών Δυνάμεων Καταδρομών (1947-1956). Ο Καλλίνσκης είχε αναφερθεί επανειλημμένα, μετά τη λήξη τού Εμφυλίου, στην ανάγκη για την εκπαίδευση καταδρομέων στον αερομεταφερόμενο πόλεμο (airborne warfare). Στις αρχές τού 1951, ο ταγματάρχης Περικλής Παπαθανασίου και δύο λοχαγοί, οι Κυριάκος Τσιγκούνης και Λουίζος Χριστοδουλίδης, στάλθηκαν για «ειδική εκπαίδευση» στην κεντρική σχολή αλεξιπτωτιστών τού Αμερικανικού στρατού, στο Fort Benning, που βρίσκεται στην πολιτεία της Τζόρτζια.
Η εκπαίδευση των Ελλήνων αξιωματικών συνεχίσθηκε στο Fort Bragg, στη Βόρεια Καρολίνα, έδρα δύο αερομεταφερόμενων μεραρχιών, τής 82ης και τής 101ης. Στα καθήκοντα αρχηγού ρίψεων (jump master) εκπαιδεύθηκε στις ΗΠΑ ο ταγματάρχης Ευστράτιος Παλιατσάρας, ο οποίος κατά τη διάρκεια του πολέμου είχε πέσει με αλεξίπτωτο στην κατεχόμενη Ελλάδα ως στέλεχος μιάς υπηρεσίας κατασκοπείας τού Βρετανικού στρατού, τής Advance Force 133. Οι τέσσερις αξιωματικοί επέστρεψαν στη Ελλάδα τον Αύγουστο τού 1951. Οι προϋποθέσεις, όμως, για την ίδρυση σχολής εκείνη την περίοδο δεν υπήρχαν, σύμφωνα με μεταγενέστερη δήλωση τού Παπαθανασίου.
Έπρεπε να περάσουν πάνω από δύο χρόνια ώσπου να αποφασισθεί η ίδρυση της Σχολής Αλεξιπτωτιστών. Αυτό έγινε αφού εξασφαλίσθηκε η υποστήριξη τού αμερικανικού παράγοντα με την παροχή εκπαιδευτών, εξοπλισμού για τις εγκαταστάσεις εκπαίδευσης και υλικών (αλεξίπτωτα, κλπ). Στην Αθήνα έφθασε μια ομάδα έμπειρων αξιωματικών, με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη John Phillips, που θα είχαν τη ευθύνη για την εκπαίδευση των πρώτων Ελλήνων αλεξιπτωτιστών.
Η Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ) ιδρύθηκε στις 12 Μαρτίου 1955. Διοικητής τοποθετήθηκε ο Παπαθανασίου, ο οποίος είχε διοικήσει τη Γ΄ Μοίρα Καταδρομών κατά την τελευταία φάση τού Εμφυλίου. Στο στρατόπεδο στο οποίο εγκαταστάθηκε η σχολή, στην παραλία Ασπροπύργου Αττικής, δόθηκε το όνομα ενός Ιερολοχίτη αξιωματικού, τού αντισυνταγματάρχη Καίσαρα Σέεμαν. Γόνος ελληνο-βαυαρικής οικογένειας, ο Σέεμαν σκοτώθηκε στις 13 Αυγούστου 1949 κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων τής Α΄ Μοίρας Καταδρομών στο όρος Βίτσι εναντίον κομμουνιστών ανταρτών.
Η πρώτη σειρά εκπαιδευόμενων παρουσιάσθηκε στη ΣΧΑΛ στις 1 Ιουλίου 1955. ‘Ηταν, συνολικά, 40 άτομα – 15 αξιωματικοί, εννέα υπαξιωματικοί και 16 καταδρομείς θητείας. Οι εκπαιδευτές ήταν Αμερικανοί και Έλληνες, αλλά την ευθύνη για την εκπαίδευση την είχαν οι Αμερικανοί. Το πρόγραμμα τής εκπαίδευσης περιελάμβανε σωματική ενδυνάμωση, άλματα από τον πύργο και διαδικασία ενεργειών σε ενδεχόμενα περιστατικά κατά την εκτέλεση άλματος από αεροσκάφος εν πτήσει.

Το πρώτο άλμα έγινε, στις 9 Αυγούστου 1955, στα Μέγαρα, από «Ντακότες» που πετούσαν σε ύψος 1,000 ποδών. Κατά την εκπαίδευση τής πρώτης σειράς τραυματίσθηκε θανάσιμα ο αντισυνταγματάρχης Phillips. Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια άλματος στη Ζώνη Ρίψεως Τατοϊου. Ο επικεφαλής τής αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής έχει καταχωρηθεί ως ο πρώτος νεκρός τής Σχολής Αλεξιπτωτιστών. Μετά την εκτέλεση τών προβλεπόμενων πέντε αλμάτων έγινε η απονομή τών πτερύγων. Είναι το διακριτικό που φέρουν οι αλεξιπτωτιστές μετά την επιτυχή ολοκλήρωση τής βασικής εκπαίδευσης. Η απονομή έγινε από τον βασιλιά Παύλο Α΄.
Η «πουλάδα», όπως αποκαλούν στην Ελλάδα το συγκεκριμένο διακριτικό, προσομοιάζει με τις πτέρυγες που φορούν στη στολή τους οι αλεξιπτωτιστές των Αμερικανών πεζοναυτών. Τους Αμερικανούς εκπαιδευτές, όταν αποχώρησαν από τη ΣΧΑΛ, τους διαδέχθηκαν Έλληνες, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί. Από την πρώτη σειρά εκπαιδευομένων «κρατήθηκαν» 20 στελέχη, τα οποία εντάχθηκαν στο προσωπικό τής Σχολής. Σε πέντε από αυτούς, στους Κιρκιλή, Μαντασά, Μπεχράκη, Μπουκουβάλα και Παπανικολόπουλο, ανατέθηκαν καθήκοντα εκπαιδευτή.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1955, άρχισε η εκπαίδευση τής δεύτερης σειράς. Οι Αμερικανοί είχαν αποχωρήσει, εν τω μεταξύ, και την ευθύνη για το εκπαιδευτικό έργο είχαν αναλάβει στελέχη των Δυνάμεων Καταδρομών. Από τη σειρά αυτή, μετά την ολοκλήρωση τής εκπαίδευσης, «κρατήθηκαν» στη Σχολή για εκπαιδευτές οι Μαγκαφώσης, Πανούτσος και Σωτηρόπουλος. Την τρίτη σειρά αποτελούσαν 48 εκπαιδευόμενοι από τούς οποίους oι 18 ήταν στρατεύσιμοι, δηλαδή καταδρομείς θητείας. Η εκπαίδευση τής σειράς αυτής ολοκληρώθηκε στα τέλη τού 1955. Η τέταρτη σειρά μπήκε στη ΣΧΑΛ το Ιανουάριο τού 1956. Μέχρι το 1959 είχαν εκπαιδευθεί στη Σχολή συνολικά 300 άτομα, στελέχη και στρατεύσιμοι.

Όσοι ολοκληρώσουν την εκπαίδευση εδάφους στη ΣΧΑΛ και εκτελέσουν τα προβλεπόμενα πέντε άλματα από αεροσκάφος εν πτήσει (ή από ελικόπτερο τα τελευταία χρόνια) ονομάζονται αλεξιπτωτιστές σε Ημερήσια Διαταγή τής Σχολής και κατανέμονται στις μονάδες αλεξιπτωτιστών. Στις 11 Ιουνίου 1963 η ΣΧΑΛ αναβαθμίσθηκε σε επιχειρησιακό σχηματισμό με την ονομασία «Απόσπασμα Αλεξιπτωτιστών». Στις 15 Αυγούστου 1965, η ονομασία «Σχολή Αλεξιπτωτιστών» επανέρχεται. Τον ίδιο χρόνο, δημιουργούνται οι δύο Μοίρες Αλεξιπτωτιστών, η 1η και η 2α. Οι μονάδες αυτές από το 1967 υπάγονται στο 2ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών. Από τo 1972 λειτουργεί στη ΣΧΑΛ το σχολείο ανιχνευτών. Οκτώ χρόνια αργότερα εκπαιδεύθηκαν στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών οι πρώτες γυναίκες, 11 τον αριθμό, οι οποίες την εποχή εκείνη είχαν καταταγεί εθελοντικά στον Στρατό Ξηράς. Μέχρι το 1998 ανήκε οργανικά στη ΣΧΑΛ το Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ), που ιδρύθηκε το 1959 με αποστολή την ανάληψη ειδικών αναγνωρίσεων (reconnaissance) σε μεγάλο βάθος στα μετόπισθεν τού εχθρού και τη διενέργεια επιχειρήσεων ανορθόδοξου πολέμου.
Στη ΣΧΑΛ λειτουργούν τα εξής σχολεία: Βασικής εκπαίδευσης αλεξιπτωτιστή στατικού ιμάντα (Διάρκεια: 4 εβδομάδες), βασικής και προκεχωρημένης εκπαίδευσης αλεξιπτωτιστή ελεύθερης πτώσης (5 εβδομάδες), ανιχνευτών αλεξιπτωτιστών (5 εβδομάδες), συσκευασίας και επισκευής αλεξιπτώτων (έξη εβδομάδες), συντήρησης ικανότητας αλεξιπτωτιστών στατικού ιμάντα και ελεύθερης πτώσης, και αρχηγών ρίψεων αλεξιπτωτιστών στατικού ιμάντος και ελεύθερης πτώσης. Επίσης, λειτουργεί και σχολείο αυτοάμυνας (Tae Kwon Do), όπου η εκπαίδευση διαρκεί τέσσερις εβδομάδες.
Στη ΣΧΑΛ εκπαιδεύθηκαν τέσσερις αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς οι οποίοι εξελίχθηκαν μέχρι το ύπατο αξίωμα του Αρχηγού τού Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Είναι (με χρονολογική σειρά) οι στρατηγοί Αγαμέμνων Γκράτζιος, Ιωάννης Βερυβάκης, Κωνσταντίνος Φλώρος και Δημήτριος Χούπης. Στους αλεξιπτωτιστές που αργότερα αναδείχθηκαν στο αξίωμα τού Αρχηγού τού Γενικού Επιτελείου Στρατού περιλαμβάνονται (με χρονολογική σειρά) οι αντιστράτηγοι Ευστάθιος Καπραβέλος, Νικόλαος Ντούβας, Φράγκος Φραγκούλης, Χρήστος Μανωλάς, Βασίλειος Τελλίδης, Γεώργιος Καμπάς, Χαράλαμπος Λαλούσης και Άγγελος Χουδελούδης.
Στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών δεν εκπαιδεύονται μόνο στελέχη και στρατεύσιμοι τού Στρατού Ξηράς. Μεταξύ τών εκπαιδευομένων υπάρχουν κατά καιρούς και στελέχη τού Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ), τής Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) και τού Λιμενικού Σώματος (ΛΣ). Ειδικότερα εκπαιδεύονται αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατεύσιμοι τών Ειδικών Δυνάμεων και τού 865ου Τάγματος Εναέριου Εφοδιασμού (865ου ΤΕΝΕΦ) τού Στρατού Ξηράς, στελέχη τής Διοίκησης Υποβρύχιων Καταστροφών (ΔΥΚ) τού Π.Ν., τού Τμήματος Ναυτικών Ειδικών Επιχειρήσεων (ΤΝΕΕ), τής Μοίρας Έρευνας και Διάσωσης τής Π.Α. και τής Μονάδας Υποβρύχιων Αποστολών τού Λ.Σ.
Ένας από τους βατραχανθρώπους τού Π.Ν. που πέρασε από τη ΣΧΑΛ για την προβλεπόμενη εκπαίδευση στις πτώσεις με αλεξίπτωτο ήταν και ο μετέπειτα αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης. Την εκπαίδευση στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών ολοκλήρωσε επιτυχώς και ένας από τους αρχηγούς τού Λιμενικού Σώματος, ο αντιναύαρχος Ηλίας Σιωνίδης, ο οποίος είχε διοικήσει νωρίτερα τή Μονάδα Υποβρύχιων Αποστολών τού Λ.Σ.
Στη ΣΧΑΛ λειτουργούν τα εξής σχολεία: Βασικής εκπαίδευσης αλεξιπτωτιστή στατικού ιμάντα (Διάρκεια: 4 εβδομάδες), βασικής και προκεχωρημένης εκπαίδευσης αλεξιπτωτιστή ελεύθερης πτώσης (5 εβδομάδες), ανιχνευτών αλεξιπτωτιστών (5 εβδομάδες), συσκευασίας και επισκευής αλεξιπτώτων (έξη εβδομάδες), συντήρησης ικανότητας αλεξιπτωτιστών στατικού ιμάντα και ελεύθερης πτώσης, και αρχηγών ρίψεων αλεξιπτωτιστών στατικού ιμάντος και ελεύθερης πτώσης. Επίσης, λειτουργεί και σχολείο αυτοάμυνας (Tae Kwon Do), όπου η εκπαίδευση διαρκεί τέσσερις εβδομάδες.
Στη ΣΧΑΛ εκπαιδεύθηκαν τέσσερις αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς οι οποίοι εξελίχθηκαν μέχρι το ύπατο αξίωμα του Αρχηγού τού Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Είναι (με χρονολογική σειρά) οι στρατηγοί Αγαμέμνων Γκράτζιος, Ιωάννης Βερυβάκης, Κωνσταντίνος Φλώρος και Δημήτριος Χούπης. Στους αλεξιπτωτιστές που αργότερα αναδείχθηκαν στο αξίωμα τού Αρχηγού τού Γενικού Επιτελείου Στρατού περιλαμβάνονται (με χρονολογική σειρά) οι αντιστράτηγοι Ευστάθιος Καπραβέλος, Νικόλαος Ντούβας, Φράγκος Φραγκούλης, Χρήστος Μανωλάς, Βασίλειος Τελλίδης, Γεώργιος Καμπάς, Χαράλαμπος Λαλούσης και Άγγελος Χουδελούδης.
Στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών δεν εκπαιδεύονται μόνο στελέχη και στρατεύσιμοι τού Στρατού Ξηράς. Μεταξύ τών εκπαιδευομένων υπάρχουν κατά καιρούς και στελέχη τού Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ), τής Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) και τού Λιμενικού Σώματος (ΛΣ). Ειδικότερα εκπαιδεύονται αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατεύσιμοι τών Ειδικών Δυνάμεων και τού 865ου Τάγματος Εναέριου Εφοδιασμού (865ου ΤΕΝΕΦ) τού Στρατού Ξηράς, στελέχη τής Διοίκησης Υποβρύχιων Καταστροφών (ΔΥΚ) τού Π.Ν., τού Τμήματος Ναυτικών Ειδικών Επιχειρήσεων (ΤΝΕΕ), τής Μοίρας Έρευνας και Διάσωσης τής Π.Α. και τής Μονάδας Υποβρύχιων Αποστολών τού Λ.Σ.
Ένας από τους βατραχανθρώπους τού Π.Ν. που πέρασε από τη ΣΧΑΛ για την προβλεπόμενη εκπαίδευση στις πτώσεις με αλεξίπτωτο ήταν και ο μετέπειτα αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης. Την εκπαίδευση στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών ολοκλήρωσε επιτυχώς και ένας από τους αρχηγούς τού Λιμενικού Σώματος, ο αντιναύαρχος Ηλίας Σιωνίδης, ο οποίος είχε διοικήσει νωρίτερα τή Μονάδα Υποβρύχιων Αποστολών τού Λ.Σ.

Ο πύργος αποτελεί την κυριότερη εγκατάσταση στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών, καθώς συμβάλει καθοριστικά στον εθισμό τού εκπαιδευόμενου σε κρίσιμες διδικασίες, όπως η εγκατάλειψη τού αεροσκάφους κατά την εκτέλεση άλματος. Έχει ύψος 34 πόδια (περίπου 11 μέτρα). Σε αυτό το ύψος, όπως έχει αποδειχθεί επιστημονικά, επέρχεται κορύφωση τών συμπτωμάτων ιλίγγου σε ένα φυσιολογικό άτομο. Όποιος δεν έχει πρόβλημα όταν αντικρύζει το έδαφος από αυτό το ύψος, θεωρείται κατάλληλος για πτώσεις στο κενό από οποιοδήποτε ύψος.

Οι πρώτοι Έλληνες αλεξιπτωτιστές (Καταδρομείς τού Ιερού Λόχου) εκπαιδεύθηκαν στην Παλαιστίνη το 1942 και έπεσαν με αλεξίπτωτα στη Σάμο μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Οκτώβριο τού 1943. Πρωτοφανή για τα παγκόσμια στρατιωτικά χρονικά είναι η περίπτωση τού εμβληματικού διοικητή τού Ιερού Λόχου, τού – τότε – συνταγματάρχη Χριστόδουλου Τσιγάντε (φωτογραφία), ο οποίος εκτέλεσε άλμα στη Σάμο το 1943 χωρίς να έχει υποστεί εκπαίδευση αλεξιπτωτιστή!

Το όνομα ενός Ιερολοχίτη-αλεξιπτωτιστή, τού ταγματάρχη Καίσαρα Σέεμαν, έχει δοθεί στο στρατόπεδο που εδρεύει η Σχολή Αλεξιπτωτιστών στον Ασπρόπυργο Αττικής. Γόνος ελληνοβαυαρικής οικογένειας, ο Σέεμαν ήταν διοικητής τής Α΄ Μοίρας Καταδρομών κατά τον Εμφύλιο. Σκοτώθηκε στις 13 Αυγούστου 1949, σε ηλικία 32 χρονών, στο όρος Βίτσι κατά τη διάρκεια επιχείρησης τής μονάδας του εναντίον κομμουνιστών ανταρτών. Στον Σέεμαν δόθηκε μεταθανατίως ο βαθμός τού αντισυνταγματάρχη.

Πρώτος διοικητής τής Σχολής Αλεξιπτωτιστών ανέλαβε το 1955 ο ταγματάρχης (μετέπειτα ταξίαρχος) Περικλής Παπαθανασίου. Νωρίτερα, είχε σταλεί για ειδική εκπαίδευση στην κεντρική σχολή αλεξιπτωτιστών τού Αμερικανικού Στρατού στο Fort Bragg, στη Βόρεια Καρολίνα. Στα τέσσερα χρόνια που ο Παπαθανασίου παρέμεινε διοικητής στη ΣΧΑΛ εκπαιδεύθηκαν στις πτώσεις με αλεξίπτωτο περίπου 300 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατεύσιμοι τών Δυνάμεων Καταδρομών.

Το έμβλημα τής Σχολής Αλεξιπτωτιστών παραπέμπει σε εκείνο των Ειδικών Δυνάμεων με μόνη διαφορά την προσθήκη σε αυτό ενός αλεξιπτώτου και των πτερύγων τού ‘Ελληνα αλεξιπτωτιστή. Το ξίφος συμβολίζει τον ελαφρύ και αθόρυβο οπλισμό των καταδρομικών τμημάτων, ενώ οι πτέρυγες, όπως και το αλεξίπτωτο, τη δυνατότητα των αεροκίνητων και αεραποβατικών ενεργειών κατά την εκτέλεση αποστολών.
* Το κείμενο και οι φωτογραφίες του άρθρου είναι του δημοσιογράφου Νίκου Θεοτόκη, ο οποίος είναι βετεράνος αλεξιπτωστής και έχει εργασθεί, με εξειδίκευση στο στρατιωτικό και το πολιτικό ρεπορτάζ, στις εφημερίδες "Ελεύθερος Τύπος", "Εστία", "Μακεδονία", στην Ελληνική Ραδιοφωνία (ΕΡΑ) και στους τηλεοπτικούς σταθμούς Mega και ΕΡΤ επί δεκαετίες. Ο ίδιος έχει γράψει ένα μοναδικό βιβλίο για τον παγκόσμιο στρατιωτικό αλεξιπτωτισμό με τίτλο Airborne Landing to Air Assault που κυκλοφορεί στο Ηνωμένο Βασίλειο στις ΗΠΑ και την Αυστραλία, φυσικά στην αγγλική γλώσσα. Έχει δύο εκδόσεις μια σε paperback και η άλλη σε σκληρόδετο τόμο.
* Το κείμενο και οι φωτογραφίες του άρθρου είναι του δημοσιογράφου Νίκου Θεοτόκη, ο οποίος είναι βετεράνος αλεξιπτωστής και έχει εργασθεί, με εξειδίκευση στο στρατιωτικό και το πολιτικό ρεπορτάζ, στις εφημερίδες "Ελεύθερος Τύπος", "Εστία", "Μακεδονία", στην Ελληνική Ραδιοφωνία (ΕΡΑ) και στους τηλεοπτικούς σταθμούς Mega και ΕΡΤ επί δεκαετίες. Ο ίδιος έχει γράψει ένα μοναδικό βιβλίο για τον παγκόσμιο στρατιωτικό αλεξιπτωτισμό με τίτλο Airborne Landing to Air Assault που κυκλοφορεί στο Ηνωμένο Βασίλειο στις ΗΠΑ και την Αυστραλία, φυσικά στην αγγλική γλώσσα. Έχει δύο εκδόσεις μια σε paperback και η άλλη σε σκληρόδετο τόμο.

Στο πάνω μέρος του οπισθόφυλλου αναγράφεται απόσπασμα βιβλιοκριτικής, κατά την οποία πρόκειται για "ένα συναρπαστικό βιβλίο που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο ως την τελευταία σελίδα". Το αποτέλεσμα της συγγραφικής προσπάθειας χαρακτηρίζεται για την πρωτοτυπία του (unparalleled) σε σχέση με ό,τι έχει γραφεί ως τώρα για την ιστορία του παγκόσμιου αλεξιπτωτισμού.

O Νίκος Θεοτόκης, νεαρός αλεξιπτωτιστής.
Και αυτό εν πολλοίς οφείλεται στο ότι ο Ν. Θεοτόκης υπήρξε αλεξιπτωτιστής και στη συνέχεια δημοσιογράφος κυρίως στο αμυντικό ρεπορτάζ. Ενδεικτικός είναι άλλωστε και ο τίτλος κριτικής για το βιβλίο που δημοσιεύθηκε στις 17/9/2020 στις ΗΠΑ απο τον Ben Powers: “Theotokis is the right author to deliver a history of Airborne Operations” ("Ο Θεοτόκης είναι ο κατάλληλος για να γράψει με κατανοητό τρόπο την ιστορία των αεραποβατικών επιχειρήσεων').

Το βιβλίο Airborne Landing to Air Assault κυκλοφόρησε σε 1η έκδοση στα αγγλικά στα μέσα του 2020 σε Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ από τις εκδόσεις Pen and Sword. Είναι μια παγκόσμια ιστορία του στρατιωτικού αλεξιπτωτισμού που καλύπτει μια περίοδο 100 ετών, από το 1918 έως το 2018 καταγεγραμμένη σε 284 σελίδες. Σε αυτές καταγράφονται και ξεχωριστές φάσης της ιστορίας του ελληνικού αλεξιπτωτισμού.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ