Μπορεί ένας άνθρωπος, που δεν είναι 18 ή 20 ετών, αλλά βρίσκεται σε ώριµη ηλικία, να αλλάξει άποψη µέσα σε µόλις 6 χρόνια για πρόσωπα ή ΜΜΕ, τα οποία έχουν προσπαθήσει να τον βάλουν φυλακή;
Oσο µεγάλη καρδιά και αν έχει, όσο βαθιά ανεκτικός κι αν είναι. Από ό,τι φαίνεται, ο Β. Βενιζέλος είναι αυτός που άλλαξε γνώµη σχετικά µε όσα είχε ισχυρι στεί στο παρελθόν. Το γιατί είναι αποκλειστικά δικό του θέµα, αν και κανείς µπορεί να εικάσει µε σχετική βεβαιότητα. Κι όλα αυτά έγιναν µπροστά σε ένα ακροατήριο στο οποίο στην πρώτη σειρά βρισκόντουσαν πρόσωπα, όπως η Β. Θάνου, ο Π. Καµµένος, ο Λ. Λαζόπουλος, ο Π. Παυλόπουλος, ο Ευ. Αντώναρος και σειρά δηµοσιογράφων, οι οποίοι πριν από µόλις 6 χρόνια ήθελαν να τον ρίξουν στην πυρά και να τον δουν φυλακή, µαζί µε άλλα 9 πολιτικά πρόσωπα. Eλειπαν ο ∆. Παπαγγελόπουλος, η Ε. Τουλουπάκη, ο Α. Τσίπρας και ο Π. Πολάκης για να συµπληρωθεί το καρέ.
Ο Κ. Καραµανλής, που έκανε να µιλήσει πάνω από 10 χρόνια -µε εξαίρεση µια βαριεστηµένη και «υποχρεωτική» δήλωση υπέρ του ναι στο δηµοψήφισµα, έχει γίνει λαλίστατος. Ενώ δεν µίλησε το πρώτο εξάµηνο του 2015 που οδήγησε στο δηµοψήφισµα-φιάσκο. ∆εν µίλησε για τις κλειστές τράπεζες και τα capital controls. ∆εν µίλησε για την απροκάλυπτη προσπάθεια χειραγώγησης της ∆ικαιοσύνης που έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ. ∆εν µίλησε για τη σκευωρία της Novartis και µέσω αυτής την απόπειρα διασυρµού της παράταξης, που ο αεί- µνηστος θείος του, Κων/νος Καραµανλής, έκανε κόµµα.
∆εν µίλησε ποτέ εναντίον του Α. Τσίπρα και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., έχοντας βάλει «τοποτηρητή» τον δικό του Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας. Παρών στην εκδήλωση ήταν και ο Α. Σαµαράς, που έκανε µια άστοχη δήλωση- λογοπαίγνιο µε το Τζόκερ, παραλείποντας να σηµειώσει ότι τα κερδισµένα Τζόκερ και λαχεία ήταν του 2017. Η
πολιτική διαφωνία Στην ίδια γενέθλια εκδήλωση έβγαλε πύρινο λόγο και ο πολιτικός µε το µεγαλύτερο ρεκόρ σιωπής. Για τον οποίο στο παρελθόν (2008) ο Β. Βενιζέλος είχε πει, όταν συζητούταν η σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για το Βατοπαίδι, «προσβάλλει την οµαλή λειτουργία του κοινοβουλευτικού πολιτεύµατος (…), εκβιάζει τη συνείδηση των βουλευτών του, τους εξευτελίζει, τους ταπεινώνει, τους στερεί το θεµελιώδες κοινοβουλευτικό τους δικαίωµα της κατά συνείδηση γνώµης και ψήφου».
Εναν χρόνο αργότερα, το 2009, ο Β. Βενιζέλος τον είχε χαρακτηρίσει «καρικατούρα του παλιού εαυτού του». Ο Κ. Καραµανλής, που κατά τον Β. Βενιζέλο ήταν όλα αυτά -και όχι µόνο- µίλησε προχθές µε πάθος για την «Κρίση της ∆ηµοκρατίας σήµερα». Μίλησε για «κρίση εµπιστοσύνης», για θεσµούς που δεν λειτουργούν, για υποβάθµιση του Κοινοβουλίου, για επηρεασµό της ∆ικαιοσύνης και ΜΜΕ που χειραγωγούνται. Ω του θαύµατος, µίλησε αποδίδοντας στην κυβέρνηση όσα ακριβώς του είχε αποδώσει ο Β. Βενιζέλος στο παρελθόν! Αυτό που είναι αθέµιτο είναι τα συγκυριακά και άνευ αρχών «µέτωπα». Τα οποία ουσιαστικά δεν κάνουν κάτι διαφορετικό από το να προσπαθούν να πριµοδοτούν το «χάος». Το οποίο, ως γνωστόν, ποτέ δεν ήταν στόχος της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς. Το εντελώς αντίθετο.
ΤΑ «ΚΕΝΤΡΑ» ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΛΟΚΑ
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι -όπως και όλες τις προηγούμενες φορές- οι αγροτικές κινητοποιήσεις θα λήξουν μόνο μέσα από διάλογο. Ακόμα και η χθεσινή παραγγελία του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προς τους εισαγγελείς της χώρας να παρεμβαίνουν όταν οι αγρότες παρανομούν δεν μπορεί να είναι η τελική λύση. Μόνο με διάλογο μπορούν να τελειώσουν αναίμακτα οι αγροτικές κινητοποιήσεις.
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το οξύμωρο, αλλά και το περίεργο. Οι αγρότες όταν ερωτώνται κατά μόνας είναι υπέρ του διαλόγου. Οταν όμως απαντούν οι «εκπρόσωποί» τους τα «μασάνε», αν δεν λένε όχι. Υπάρχουν και αρκετοί αγροτοσυνδικαλιστές που τάσσονται υπέρ του διαλόγου. Η κυβέρνηση έχει καταστήσει σαφές στο ανώτατο επίπεδο ότι είναι ανοιχτή σε διάλογο. Ε, τότε γιατί δεν γίνεται διάλογος; Απολύτως εύλογο και προφανές το ερώτημα, χωρίς «επίσημη» απάντηση…
Κι όμως, υπάρχει απάντηση. Πίσω από το ημιαληθές, ότι οι αγρότες δεν είναι έτοιμοι να προσέλθουν σε διάλογο, γιατί δεν έχουν ακόμα (!) συντονιστικό όργανο, ούτε συντεταγμένα αιτήματα, κρύβεται μια θλιβερή πραγματικότητα: Οι κινητοποιήσεις τους δεν οργανώθηκαν κατά βάση από τους ίδιους, αλλά από άλλα κέντρα. Οι κινητοποιήσεις τους στο παρελθόν είχαν οργανωτές, συντονιστικό όργανο και κοινά αιτήματα. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα απ’ όλα αυτά. Αλλα αιτήματα στην Κρήτη, άλλα στον Κάμπο, άλλα στη Β. Ελλάδα. Κι άλλη γλώσσα κι άλλη συμπεριφορά.
Τα δύο βασικά κέντρα τα οποία υποκίνησαν τις φετινές κινητοποιήσεις είναι κυρίως Κρητικοί, οι οποίοι είναι μπλεγμένοι μέχρι τον λαιμό στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και οι οποίοι έχουν ως «αίτημα» να σταματήσουν οι έλεγχοι για τις παράνομες επιδοτήσεις που έχουν δοθεί… όσο διαρκούν οι κινητοποιήσεις και -άκουσον, άκουσον!- να μην καταργηθεί… τελείως η «τεχνική λύση» που απεδείχθη η μήτρα του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά να βρεθεί μια …ενδιάμεση λύση. Προφανώς για να μπορούν να συνεχίσουν να τρώνε τα λεφτά των πραγματικών αγροτών, έστω κι αν τρώνε… λιγότερα!
Αυτό το κραυγαλέο αίτημα, που δεν διατυπώνεται ανοιχτά, αλλά στη ζούλα, δεν είναι μαζικό αίτημα αγροτών από άλλες περιοχές της χώρας. Και λογικά. Λαμόγια δεν είναι οι πολλοί, αλλά οι λίγοι.
Το δεύτερο κέντρο υποκίνησης είναι το ΚΚΕ, το οποίο, αφού έμεινε απ’ έξω από το πάρτι των Τεμπών, βρήκε την ευκαιρία να καπελώσει τους αγρότες. Το ΚΚΕ έχει οργανωμένες δυνάμεις στον αγροτικό κόσμο και δείχνοντας πολιτικά αντανακλαστικά μπήκε μπροστά.
Ομως, όταν έρθει η στιγμή να μιλήσουν όλοι οι αγρότες -και θα έρθει αναγκαστικά-για να διαμορφώσουν τα τελικά αιτήματά τους και να εκλέξουν το συντονιστικό τους, τότε θα φανεί η κρυμμένη πραγματικότητα του σήμερα. Τα προβαλλόμενα ως αιτήματα δεν θα είναι τα αιτήματα της πλειοψηφίας των αγροτών. Και οι νταήδες της Κρήτης που έδειραν, έσπασαν και απέκλεισαν το αεροδρόμιο δεν θα είναι στο συντονιστικό.
Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
https://www.eleftherostypos.gr/apopseis/kapnergates-tou-chaous