[ΦΩΤΟ-Ιδού γιατί δεν είναι εύκολο για τον καθένα μας να είναι πολιτικός. Χρειάζεται τεράστια δύναμη για να είσαι ο Πατούλης και να αγκαλιάζεις τον Μπακογιάννη, όπως και το αντίστροφο. Εκτός, βέβαια, αν έχεις τον κορωνοϊό και θέλεις να τον μοιραστείς με αυτούς που αγαπάς...]Την έχω αυτή τη συνήθεια, να πηγαίνω κόντρα στο ρεύμα. Γι’ αυτό δεν μπορώ να μετάσχω στο φατούρο που υφίσταται ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου –όσο και αν του αξίζει– χωρίς προηγουμένως να επισημάνω και κάτι υπέρ του. Συγκεκριμένα, όταν ρωτήθηκε αν ζητάει συγγνώμη από τον πρωθυπουργό για τη γνωστή χειρονομία με την οποία τον παρέπεμψε στα αιδοία του, ο κ. Μουτζούρης αρνήθηκε μεν, τόνισε όμως ότι σέβεται «τον κύριο πρωθυπουργό». Και είναι αλήθεια, διότι ως κύριο τον έγραψε εκεί, όχι ως έναν οποιονδήποτε κοινό βλάκα.
Είναι τιμή αυτή, ξέρετε, διότι ο τίτλος του κυρίου πιάνει χώρο και στο συγκεκριμένο μέρος, όσο και αν ο κ. Μουτζούρης υπερτερεί, ο χώρος είναι πάντα περιορισμένος. (Γι’ αυτό και κατά παράδοση εκεί ανθεί διαχρονικώς η υψηλή τέχνη της σμικρογραφίας, να σας το πω και αυτό...) Αλλωστε, οι βλάκες είναι πάντα οι περισσότεροι και αν όλοι κατέληγαν εκεί, τι θα έμενε για ώρα ανάγκης, όταν χρειάζεται να γράψεις κάποιον επιτόπου; Συνεπώς, εκ μέρους του κ. Μουτζούρη, αυτή η διάθεση επιπλέον χώρου σε ένα τόσο πολύτιμο σημείο του είναι, αν όχι μια τιμή, οπωσδήποτε μια ένδειξη του αρμόζοντος σεβασμού στον θεσμό που εκπροσωπεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οπως, ας πούμε, ήταν ο αποκεφαλισμός για τα μέλη μιας βασιλικής οικογενείας του 16ου αιώνα εν σχέσει με τον απαγχονισμό, που ήταν για τους κοινούς θνητούς. (Μη βλέπετε που ήλθε μετά η Γαλλική Επανάσταση, που τα ξεφτίλισε όλα και έκανε τη βασιλική τιμή του αποκεφαλισμού προσιτή και στους ξεβράκωτους...)
Εξάλλου, του χρειάζεται πολύς χώρος του κ. Μουτζούρη! Ολόκληρα νησιά με τους πληθυσμούς τους έχει να καταχωρίσει εκεί ο κ. Μουτζούρης, διότι ποιος είναι ο ρόλος του πλέον; Πώς μπορεί να διαπραγματευθεί εκ μέρους όλων εκείνων που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, όταν ξέρουμε πια όλοι πού γράφει τον πρωθυπουργό; Ο περιφερειάρχης έχει, στην πραγματικότητα, αυτοακυρωθεί και ως προς τούτο έχει προσφέρει μια υπηρεσία με τη χυδαιότητά του.
Ο κ. Μουτζούρης δεν ζητάει συγγνώμη επειδή, όπως διευκρίνισε, οι επίμαχες κουβέντες ειπώθηκαν σε ιδιωτική συνομιλία. Τόσο ιδιωτική, πράγματι, ώστε την κατέγραφε ένας θαυμαστής του με το κινητό, με σκοπό να την ανεβάσει στα social media, κάτι που ο ίδιος το γνώριζε, αφού έκανε νεύματα στον καταγραφέα. Είναι μια δικαιολογία το ίδιο βλακώδης με τον ισχυρισμό ότι το Facebook δεν είναι δημόσιο βήμα. Βέβαια, από την άλλη πλευρά, ίσως να μην έχει ιδέα ο άνθρωπος από σύγχρονες τεχνολογίες. Ισως, μάλιστα, εξαιτίας αυτής της άγνοιας παραχώρησε στους αναρχικούς δωρεάν διαδικτυακή υποστήριξη (χορηγός επικοινωνίας, κατά κάποιο τρόπο) όταν ήταν πρύτανης στο ΕΜΠ.
Ούτως ή άλλως, όμως, η συγγνώμη του κ. Μουτζούρη δεν θα είχε καμία αξία. (Εκτός αν ήταν γραπτή, στην καθαρεύουσα, με γοτθική γραφή, γραμμένη με φτερό σε πάπυρο και στο σωστό μέγεθος για καδράρισμα...) Εχει σημασία ότι μέχρι και ο Δ. Τζανακόπουλος, που είναι αριστούχος της σχολής Πολάκη, καταδίκασε εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ την ενέργεια του περιφερειάρχη. Ακόμη και ο Τσίπρας δεν θα έκανε δημοσίως (πιθανολογώ...) αυτό που έκανε ο κ. Μουτζούρης. Αλλά αυτό κακώς με εκπλήσσει, αφού ο κ. Μουτζούρης υπήρξε δάσκαλος, με την ευρεία έννοια, του Τσίπρα. Η alma mater του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν το ίδρυμα που ελάμπρυνε ο κ. Μουτζούρης και ως πρύτανης;
Πώς θα ασκήσει, λοιπόν, τα καθήκοντά του στο εξής ο κ. Μουτζούρης; Παραιτούμενος, αν του έχει απομείνει ίχνος σοβαρότητας· άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει, ωστόσο, η κυβέρνηση να μην υποχωρήσει από το σχέδιό της, γιατί στην περίπτωση αυτή θα έχει επιβληθεί το πείσμα του Μουτζούρη. Θυμίζω σχετικώς ότι η απαίτησή του να φύγουν από το νησί οι δυνάμεις της τάξης ικανοποιήθηκε. Μπορεί ο πρωθυπουργός να κατέληξε ο ίδιος στην απόφαση, όμως τους όρους που την επέβαλαν τούς υπαγόρευσε ο κ. Μουτζούρης, μην το ξεχνάμε.
Πάση θυσία δεν πρέπει να νικήσουν οι Μουτζούρηδες στην ιστορία αυτή! Το θέμα είναι σοβαρότερο από πολιτικό, είναι πολιτισμικό. Οι συνέπειές του εκτείνονται και πέρα από την πολιτική σταθερότητα που απειλούν οι Μουτζούρηδες, αφορά τη νοοτροπία και το ήθος που διέπει την κοινωνική ζωή. Αν του περάσει αυτού του ανθρώπου, θα έχει νικήσει η νοοτροπία του «στ’ *** μου». Να με συγχωρείτε αν σας ενοχλεί που το θέτω saignant, αλλά η σεμνοτυφία μόνο συγκαλύπτει...
Μήπως;
Η άρνηση της Ελένης Τουλουπάκη να προσέλθει στην επιτροπή της Βουλής με βάζει σε υποψίες. Ιδίως η επίκληση της δικαιολογίας ότι η κλήση δεν της είχε παραδοθεί εντός της τυπικής χρονικής προθεσμίας, αλλά με μισή ώρα καθυστέρηση. Αν ήθελε να προετοιμαστεί καλύτερα, για μια εξέταση της οποίας η ημερομηνία είχε καθορισθεί εγκαίρως, σε συνεννόηση με την ίδια, γιατί δεν το ζητούσε από την επιτροπή; Δεν νομίζω ότι θα το αρνούνταν, εφόσον ήταν στο πλαίσιο της λογικής. Μου περνάει λοιπόν από τον νου η φρικτή σκέψη μήπως η εισαγγελέας Τουλουπάκη είναι το πρόσωπο που κρύβεται πίσω από την προστατευόμενη μάρτυρα «Αικατερίνη Κελέση». Από αυτούς ακόμη και κάτι τέτοιο μπορείς να περιμένεις...
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
