17 Νοεμβρίου 2007

Πολυτεχνείο: έλεος πια με το παραμύθι...

Τα γεγονότα είναι τέτοια και δεν αλλάζουν. Όποιος έχει μυαλό καταλαβαίνει.

Σε τι ωφέλησε το Πολυτεχνείο τον τόπο; Σε τίποτα. Αντίθετα τον έβλαψε ανεπανόρθωτα.

Πρώτον
σκοτώθηκαν άδικα κάποιοι άνθρωποι χωρίς λόγο. Όλοι οι νεκροί ήταν εκτός Πολυτεχνείου και άσχετοι με αυτό, θύματα των αδέσποτων βλημάτων.
Δεύτερον, το Πολυτεχνείο δεν έριξε την χούντα. Αντίθετα, έδωσε το απαραίτητο πρόσχημα στον Ιωαννίδη να ανατρέψει τον Παπαδόπουλο και να εγκαταστήσει μια χούντα "χειρότερη της πρώτης" με ολέθρια απόληξη την Κυπριακή τραγωδία.
Τρίτον, όπως πολύ σωστά τότε ανακοίνωνε το ΚΚΕ οι πρωτεργάτες της "εξέγερσης" ήταν προβοκάτορες της ασφάλειας, οι οποίοι απώτερο στόχο είχαν την αποσταθεροποίηση του καθεστώτος για να έλθει ο Ιωαννίδης στα πράγματα.

Στο αριστερόστροφο περιβάλλον της φοιτητικής νεολαίας της εποχής, η "εξέγερση" βρήκε πρόσφορο έδαφος και σε δεύτερο χρόνο προσπάθησαν όλοι (μέχρι και οι δεξιοί) να καρπωθούν ένα τμήμα της "δόξας".

Όλοι βολεύονται με το να συντηρούν τον μύθο του Πολυτεχνείου και να δρέπουν χωρίς ουσιαστικό αντίλογο "δημοκρατικές" δάφνες. Βλέπετε, η πολιτική ορθότητα και η επακόλουθη αποβλάκωση απαγορεύουν τον υγιή διάλογο. Κατά τα άλλα, η γενιά του Πολυτεχνείου είναι πλέον managers με παχυλούς μισθούς ή βολεμένοι καρεκλοκένταυροι του δημόσιου τομέα ή βδέλες της τρέχουσας πολιτικής.

ΨΩΜΙ ΜΠΡΙΖΟΛΑ ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ

ΝΤΡΟΠΗ ΡΕ ΞΕΦΤΙΛΕΣ