20 Νοεμβρίου 2007

Όλοι οι Έλληνες είναι «λεβέντες» όποτε χρειαστεί...

Σε μια έκδοση του Δήμου Ανωγείων όπως μπορείτε να διαβάσετε και εδώ λέει ότι:

«Οι Γερμανοί θα συνθηκολογήσουν στις 9 Μαϊου του 1945 οπότε θα πάψει και τυπικά η παρουσία τους στην Κρήτη»

Επειδή οι μύθοι δεν μπορούν να συντηρούνται με ψέματα περί λεβεντιάς κάποιων λίγων και επειδή σε προηγούμενο κείμενο για τα Ζωνιανά έγραψα:

«Εξάλλου όσοι δεν γνωρίζουν ας ενημερωθούν ότι οι Γερμανοί στα Χανιά πολεμούσαν μέχρι τις 25 Μαΐου 1945 και παραδόθηκαν αφού τους τελείωσαν τα πυρομαχικά, όταν η Γερμανία είχε συνθηκολογήσει από τις 8 Μαΐου.»

χωρίς να παραθέσω κάποια πηγή και κάποιοι που το διάβασαν ίσως να σκέφτηκαν ότι πρόκειται για υπερβολή, θα σας παραθέσω και απόσπασμα από σχετικό άρθρο της Καθημερινής:

«TO ΠPΩΪ της 12ης Οκτωβρίου οι γερμανικές στρατιωτικές αρχές κατοχής, σε μία τελετουργική τελευταία κίνηση, οργάνωσαν μια μικρή τελετή και ο επικεφαλής τους, στρατηγός της αεροπορίας Φέλμι, αφού κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του άγνωστου Στρατιώτη, παρέδωσε την Αθήνα στον δήμαρχό της. Την επομένη, στις 13 του μήνα, οι τελευταίες γερμανικές φάλαγγες εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα»

Ταυτόχρονα σχεδόν αποχώρησαν οι Γερμανοί και από τους τρεις νομούς της Κρήτης και περιορίστηκαν στα Χανιά. Δηλ. το τέλος Οκτωβρίου οι Γερμανοί είχαν περιοριστεί στο Νομό Χανίων όπου και παρέμειναν για σχεδόν 8 μήνες ακόμα!

«Ο πιο σημαντικός θύλακας που διατήρησαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα βρισκόταν στην Κρήτη και περιλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος του Nομού Χανίων.»

«Οι 17.000 στρατιώτες του άξονα -11.800 Γερμανοί και 4.700 Ιταλοί φασίστες- που παρέμειναν στην «Οχυρά θέση Κρήτη», οργάνωσαν την επικράτειά τους ανάμεσα στους ορεινούς όγκους των Λευκών Ορέων και στην παραλία, σε μήκος περίπου εξήντα χιλιομέτρων από τη Γεωργιούπολη, στα ανατολικά, μέχρι τα Πλακάλωνα, στον Κίσσαμο, στα δυτικά. Στις 22 Οκτωβρίου, μόλις οργανώθηκε ο θύλακας, ο Γερμανός διοικητής ανακοίνωσε στους κατοίκους των Χανίων ότι το κατοχικό καθεστώς θα συνεχιζόταν, όπως και πριν, χωρίς καμία μεταβολή...»

«Ενώ η ζωή των εγκλείστων, κατακτητών και κατακτημένων, περνούσε δύσκολα, γύρω από τον ξεχασμένο θύλακα εξυφαίνονταν σημαντικά πολιτικά παιχνίδια. Στα όρια του θύλακα συγκροτήθηκαν ισχυρά, ανταρτικά, στρατιωτικά σώματα, που ανήκαν είτε στην «εθνικόφρονα» ΕΟΚ (Εθνική Οργάνωσις Κρήτης), είτε στον αριστερό ΕΛΑΣ... ο ΕΛΑΣ...μόλις συγκέντρωσε τις δυνάμεις του, στα μέσα Νοεμβρίου άρχισε να πιέζει τις γερμανικές γραμμές. Στις μάχες αποδείχθηκε ότι οι αντάρτες δεν ήταν σε θέση να απειλήσουν τους ισχυρά εξοπλισμένους και περιχαρακωμένους Γερμανούς.»

«Τελικά οι Γερμανοί της Κρήτης παραδόθηκαν όταν παραδόθηκε και η Γερμανία, στις 8 Μαΐου 1945 (Σ.Σ.!! πως παραδόθηκαν αφού ήταν ένοπλοι ως τις 12 Ιουνίου όπως λέει αμέσως μετά;). Ο φόβος των Βρετανών για περαιτέρω διασπορά του σημαντικού οπλισμού τους στο νησί διατήρησε τις εκεί γερμανικές δυνάμεις συγκροτημένες και ένοπλες (Σ.Σ.;;;;) για μερικές ακόμα εβδομάδες (ως τις 12 Ιουνίου 1945). Πρόκειται ίσως για το τελευταίο συγκροτημένο στρατιωτικό σώμα του διαλυμένου πλέον Ράιχ που παρέδωσε τα όπλα του στους συμμάχους

Επειδή οι φίλοι Ανωγειανοί ακόμα μπορεί να μην πείστηκαν και να ονειρεύονται ότι έδιωξαν τους Γερμανούς από την Κρήτη στις 9 Μαΐου όπως λένε ας δούνε και τα παρακάτω αποκόμματα από εφημερίδες της εποχής.



Αυτά γιατί κάποιοι δεν είναι πιο ήρωες από τους άλλους...
όλοι οι Έλληνες πολέμησαν το ίδιο ηρωικά όποτε χρειάστηκε
και στην Κρήτη και στον Μωριά και στη Ρούμελη και στη Μακεδονία