12 Δεκεμβρίου 2007

Ελ. Βενιζέλος: Εθνάρχης ή όργανο των Άγγλων; Φιλελεύθερος ή πραξικοπηματίας; Μέρος Γ' (1912 Μάρτιος-Οκτώβριος)

Μέρος Α' 1895-1910
Μέρος Β' 1910-1912 (Μάρτιος)


Μέρος Γ' 1912 (Μάρτιος-Οκτώβριος)


Στις 1 Οκτωβρίου του 1912, λίγες μέρες πριν από την έναρξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου έγινε η πρώτη συνεδρίαση της Βουλής που είχε προκύψει από τις εκλογές του Μαρτίου.

Τον Μάρτιο είχαν γίνει εκλογές και στην Κρήτη. Τις εκλογές τις έκαναν οι Κρητικοί από μόνοι τους, παρόλο που δεν είχαν ενωθεί ακόμα επίσημα με την Ελλάδα, μιας και από τις 24 Σεπτεμβρίου 1908 οι Κρήτες είχαν κηρύξει την Ένωση με την Ελλάδα και θεωρώντας εαυτούς πολίτες του Ελληνικού Βασιλείου, διοικούσαν το νησί σύμφωνα με τους νόμους και το Σύνταγμα της Ελλάδος.

Είχαν εκλεγεί 67 Κρήτες βουλευτές που ήλθαν στην Αθήνα προκειμένου να συμμετάσχουν στην πρώτη σύνοδο της νέας Βουλής. Στo δρόμο προς την Βουλή ο λαός ζητωκραύγαζε υπέρ της Ένωσης του νησιού και επευφημούσε τους Κρήτες βουλευτές.

Φαντάζεστε την έκπληξή τους και την αντίδρασή τους όταν ο Βενιζέλος στη Βουλή δεν δέχθηκε να συμμετάσχουν στις εργασίες, διέκοψε τις εργασίες της Βουλής και ανέβαλε την εκλογή Προεδρείου για αργότερα προκειμένου να βγούνε από την Βουλή οι Κρήτες βουλευτές, μιας και οι τελευταίοι αρνούνταν να αποχωρήσουν από την αίθουσα της Βουλής!!!

Στο ποίημά του είπε:
«Καίτοι δε εν τη επιδιώξει και της ριζικής ακόμη λύσεως του Κρητικού ζητήματος της συμφώνου προς τους αναλλοιώτους πόθους του Κρητικού λαού, η Ελλάς δεν θα ευρίσκετο μόνη, όπως αντιμετωπίσει τας περιπετείας, αίτινες ηδύναντο να παρουσιασθώσιν εκ της εις τούτο κοινής ενεργείας αυτών, εκρίναμεν εν τούτοις, ότι επεβάλλετο εισ' ημάς όπως παράσχωμεν πρόσθετον δείγμα της σταθεράς ημών επιθυμίας να μη δημιουργήσομεν νέας δυσχερείας εις τας κοινάς προσπαθείας προς διατήρησιν της ειρήνης ώστε και μετά την υστάτην ταύτην ώραν, εκρίναμεν, λέγω, ότι επεβάλλετο εις ημάς να αρκεσθώμεν υπό τον όρον τα πράγματα δεν θα έφθανον μέχρι πολέμου, εις νέαν τινά μεταβατικήν λύσιν του ζητήματος τούτου, λύσιν κατά την οποίαν ενώ το διεθνές καθεστώς της νήσου θα διετηρήτο κατά τα λοιπά αμείωτον, οίον διεπλάσθη υπ' αυτών των Προστατίδων Δυνάμεων μέχρι της ημέρας της εκκενώσεως της νήσου υπό των διεθνών στρατευμάτων, κατά τα λοιπά η νήσος θα διωκείτο ουσιαστικώς υπό της Ελλάδος, οι δε αντιπρόσωποι αυτής θα δικαιούνται να συνεδρεύωσι μετά των αντιπροσώπων του Ελληνικού Βασιλείου εν τω Εθνικώ τούτο Κοινοβουλίω.»

Με απλά ελληνικά δηλ τους είπε «αν σας δεχθούμε θα έχουμε περιπέτειες και εμείς επιθυμούμε να διατηρηθεί η ειρήνη» και γι' αυτό τους πρότεινε «να αρκεστούν στο σημερινό διεθνές καθεστώς του νησιού και οι αντιπρόσωποί τους να μπορούν να συμμετέχουν στη Βουλή υπό τον όρο ότι αυτό δεν θα οδηγούσε σε πόλεμο»...με την Τουρκία εννοείτε, η οποία την προηγούμενη μέρα είχε κατασχέσει στην Κων/πολη ελληνικά εμπορικά ατμόπλοια και κρατούσε τα πληρώματά τους και την επόμενη μέρα έληγε το «τελεσίγραφο» που τους είχαμε δώσει προκειμένου να τα αποδεσμεύσουν...γιατί αλλιώς θα θεωρούσαμε την πράξη αυτή εχθρική...κανονική τρικυμία εν κρανίω δηλαδή.

Τους προέτρεψε δε να επιστρέψουν στην Κρήτη και να ξανακάνουν εκλογές κανονικές αυτή τη φορά προκειμένου να μην δημιουργηθεί πρόβλημα με την Τουρκία και τις Μεγάλες Δυνάμεις. Εννοώντας κανονικές εκλογές εννοούσε να ψηφιστούν και μουσουλμάνοι βουλευτές μια και μεταξύ των 67 δεν υπήρχαν μουσουλμάνοι...

Ποιος πέταξε έξω από τη Βουλή τους Κρήτες βουλευτές το 1912 λοιπόν;

Πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος που έκανε αγώνες και επαναστάσεις υπέρ της Ένωσης, όταν ήταν στην Κρήτη το 1912 να μην δεχθεί στη Βουλή του Κρήτες βουλευτές;
Πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος που επαναστάτησε εναντίον των Τούρκων το 1897, να λέει ότι αν γινόντουσαν δεκτοί οι βουλευτές θα φθάναμε μέχρι και σε πόλεμο με την Τουρκία και χάριν της διατήρησης της ειρήνης δεν έπρεπε να γίνουν δεκτοί; Προφανώς ή έπασχε από τρικυμία εν κρανίω ή οι προστάτες του Άγγλοι είχαν αλλάξει πολιτική...

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι μας μαθαίνουν ότι στα δύο χρόνια που κυβέρνησε (1910-12) αναμόρφωσε την Ελλάδα και την προετοίμασε για πόλεμο με την Τουρκία μιας και είχε και το όραμα της Μεγάλης Ελλάδας. Η φοβική του στάση να μην τσαντίσουμε τους Τούρκους, αν γίνουν δεκτοί οι Κρήτες βουλευτές, κάθε άλλο παρά προετοιμασία για πόλεμο, πίστη στη Μεγάλη Ιδέα και διάθεση για σύγκρουση δείχνει...ειδικά όταν εκείνη την μέρα οι Τούρκοι είχαν δεσμεύσει εμπορικά ελληνικά πλοία και την επόμενη μέρα τα υπόλοιπα Βαλκανικά κράτη επέδωσαν στην Πύλη ψήφισμα με τα αιτήματά τους για παροχή δικαιωμάτων στους χριστιανούς κατοίκους της Ευρωπαϊκής Τουρκίας, η απόρριψη του οποίου μετά από λίγες μέρες οδήγησε στην έκρηξη των Βαλκανικών Πολέμων.

Μήπως σύρθηκε στους Βαλκανικούς Πολέμους που ξεκίνησαν μερικές μέρες αφότου σαν «κότα» πέταξε έξω από την Βουλή τους Κρητικούς;

Ανοίγω μια παρένθεση για να αναφέρω ότι εκείνη τη μέρα που οι Κρήτες βρίσκονταν στην Αθήνα για τη συνεδρίαση της Βουλής επέστρεψε από τη Δανία ο Πρίγκηπας Γεώργιος που ήταν Ύπατος Αρμοστής της Κρήτης ως το 1905 οπότε με την Επανάσταση της Θερίσου τον έδιωξε ο Βενιζέλος μια και ήταν αυταρχικός, καταπίεζε τον λαό, ήθελε να χτίσει παλάτι κλπ. φαιδρά. Οι Κρήτες βουλευτές λοιπόν μόλις έμαθαν για την άφιξή του πήγαν στον σταθμό για να τον υποδεχθούν!! Απόσπασμα εφημερίδας της εποχής λέει για αυτή την υποδοχή:

«...στη θέα αυτών το πρόσωπο του Πρίγκηπος εφαιδρύνετο.
-Καλώς ήλθατε Υψηλότατε τω ηυχήθησαν, κύπτοντες δε ησπάζοντο την χείρά του.
Ο Πρίγκηψ συγκεκινημένος έσφιγξε τας χείράς των και αντήλλαξεν ολίγας λέξεις μεθ' ενός εκάστου εξ' αυτών»

Αυτό το αναφέρω γιατί δείχνει πως ο κρητικός λαός όχι μόνο δεν είχε πρόβλημα με τον Ύπατο Αρμοστή Πρίγκηπα Γεώργιο αλλά τον αγαπούσε κιόλας όπως αποδεικνύει το περιστατικό αυτό 5 χρόνια μετά την εκδίωξή του από την Κρήτη. Ο Βενιζέλος μόνο και κάποιοι λίγοι δεν τον ήθελαν στα πόδια τους προκειμένου να ελέγχουν απόλυτα την εξουσία και γι' αυτό έκαναν το κίνημα της Θερίσου με σκοπό να τον απομακρύνουν από την Κρήτη...

Συνοπτικά έως το 1912

παραιτήθηκε 4 φορές:
-1901 από υπουργός της Κρητικής Κοινοπολιτείας
-1910 (Μάιος) από Πρωθυπουργός της Κρητικής Κοινοπολιτείας και φεύγει στην Αθήνα
-1910 (Οκτώβριος) από Πρωθυπουργός της Ελλάδας
-1912 (Μάρτιος) από Πρωθυπουργός της Ελλάδας

συμμετείχε ή υποκίνησε 2 πραξικοπήματα:
-1905 Θέρισος-Χανιά
-1909 Γουδί-Αθήνα

και οδήγησε την χώρα σε μία χρεωκοπία:
-1897 μετά τον «ατυχή» πόλεμο κατά της Τουρκίας