25 Μαρτίου 2009

Η αχίλλειος πτέρνα της ουσίας!

Αν δεν μιλήσεις εσύ για τα κατορθώματά σου, μην περιμένεις ότι θα το κάνει κάποιος άλλος», γράφει στην αυτοβιογραφία του ο πρόεδρος Κλίντον, υπογραμμίζοντας τη σημασία της επικοινωνίας στην πολιτική. Τον θυμήθηκα τώρα που συμπληρώνονται πέντε χρόνια θητείας της Ν.Δ. και τα κανάλια έχουν δημιουργήσει την αίσθηση πως δεν έγινε τίποτε σημαντικό σε αυτό το διάστημα.

Και όμως , όχι μόνο έγιναν πάρα πολλές μεταρρυθμίσεις αλλά ήταν όλες μεταρρυθμίσεις ουσίας, που ποτέ δεν κατάφερε να πετύχει ο Σημίτης.

Αν κοιτάξουμε πίσω, αν γυρίσουμε λίγο το ρολόι του χρόνου και παρατηρήσουμε προσεκτικά τι συνέβη, θα διαπιστώσουμε ότι η Ν.Δ. έκανε περίπατο σε όλες τις μάχες που έδωσε στο πραγματικό πεδίο της πολιτικής. Ηττήθηκε όμως συντριπτικά στο εξίσου σημαντικό πεδίο της παραπολιτικής, γιατί αντιμετωπίστηκε πάντα εχθρικά από τα μεγάλα συμφέροντα που ελέγχουν τη σκέψη μας, τα κανάλια και τις εφημερίδες.

Μέσα σε πέντε χρόνια ο Καραμανλής πέρασε από το Κοινοβούλιο και από την κοινωνία αλλαγές που στο παρελθόν γκρέμισαν κυβερνήσεις και πρωθυπουργούς. Και τις πέρασε χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίσταση.

Να θυμηθούμε λιγάκι μερικές από τις ουσιαστικότερες:

1.Ιδιωτικοποίησε την Εμπορική που έβγαζε τεράστιες ζημιές την εποχή που όλες οι άλλες τράπεζες έβγαζαν υπερκέρδη.
2.Ξεφορτώθηκε τον ΟΤΕ, που έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, έστω και εάν η εθελουσία ήταν μια ακριβή υπόθεση. Τώρα βλέπουμε μια υγιή επιχείρηση που όχι μόνο δεν επιβαρύνει το κράτος αλλά και συμμετέχει στον ανταγωνισμό για καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες.
3.Νομοθέτησε για το ασφαλιστικό, το οποίο υπήρξε η πολιτική ταφόπλακα του Σημίτη. Εδώ θα μπορούσε να ήταν πιο ριζοσπαστικός αλλά έκανε ένα γενναίο πρώτο βήμα.
4.Άλλαξε το νόμο για το πανεπιστημιακό άσυλο και την παιδεία, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που το αποπειράθηκε με το ν.815/78 δεν το επέτυχε.
5. Ήρε τη μονιμότητα στις ΔΕΚΟ και προχώρησε σε τολμηρές, για κεντροδεξιά κυβέρνηση, αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο (σύμφωνο συμβίωσης, νόμος για ενδοοικογενειακή βία). 6.Νομοθέτησε το τρίπτυχο ισότητα (στα όρια συνταξιοδότησης, στα όρια της φορολόγησης στους μισθούς του δημόσιου τομέα), αξιολόγηση (στα ΑΕΙ, στο Δημόσιο με τους δείκτες αποτελεσματικότητας, στα σχολεία και τα λύκεια με τη βάση του 10), αριστεία (ευνοϊκή χρηματοδότηση στα καλύτερα ΑΕΙ, δωρεάν υπολογιστές σε αριστούχους μαθητές, φτηνό Ιντερνετ σε αριστούχους φοιτητές κ.λπ.).
7.Ιδιωτικοποίησε τον ΟΛΠ, όπου προβλέπεται τουλάχιστον πενταπλάσια χωρητικότητα φορτοεκφόρτωσης από τις μοντέρνες μεθοδολογίες των κινέζων της Cosco.
8.Μείωσε κατά πολύ το δημόσιο έλλειμμα από 8% του ΑΕΠ στο 3% του ΑΕΠ. Με ΑΕΠ περίπου 250 δις., οι πέντε ποσοστιαίες μονάδες σημαίνουν πάνω από 12 δις. Ευρώ το χρόνο, κάθε χρόνο. Δηλαδή, γλυτώνουμε σπατάλες του δημοσίου περίπου όσο μία Ολυμπιάδα. Κάθε χρόνο. Εάν στην παγκόσμια κρίση είχαμε το έλλειμμα του 2004, σήμερα θα ήμασταν εκτός ευρώ.
9. Ιδιωτικοποίησε την Ολυμπιακή που επιβάρυνε το κράτος πάνω από 1 εκατομμύριο την ημέρα, χωρίς να θιγούν οι εργαζόμενοι. Τζάκ πότ αυτή η κίνηση γιατί όχι μόνο αυξάνεται ο ανταγωνισμός με την Aegean αλλά η διαδικασία προχώρησε εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που κανείς δεν επενδύει.
10.Ήταν μετριοπαθής στην πολιτική αντιπαράθεση. Ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα του Καραμανλή είναι ότι όλα αυτά τα έκανε χωρίς να είναι δεικτικός προς τους αντιπάλους του. Δεν έδιωξε ανώτερα και ανώτατα πράσινα στελέχη υπουργείων και οργανισμών, παρόλο που ήξερε ότι άφηνε φίδια στον κόρφο του. Δεν δίωξε κάν το μισό υπουργικό συμβούλιο του πασόκ για τα απίθανα σκάνδαλα που οργάνωσαν, για να έχουν την εύνοια των μεγαλο-επιχειρηματιών αλλά και να εξασφαλίσουν και τα εγγόνια τους.

Ο Καραμανλής έβαλε το μακροπρόθεσμο καλό της Ελλάδας πάνω από το δικό του καλό και το καλό της ΝΔ, αυτή είναι η αλήθεια.

Δυστυχώς όμως, γι' αυτόν, δεν είναι μοντέρνος πολιτικός, όπως ο Μπίλ Κλίντον. Μετά από 12 χρόνια στην κεντρική πολιτική σκηνή, ακόμη δεν έχει καταλάβει τη μεγάλη αξία της πολιτικής επικοινωνίας.

Αυτή είναι και η αχίλλειος πτέρνα του!