Τα νούμερα εξελίσσονται στο χειρότερο εφιάλτη του ΠΑΣΟΚ στην προσπάθεια να βρούμε που και πότε χάθηκαν τα λεφτά. Διαβάστε τι έλεγε ο ΟΟΣΑ το 2003, για το που έπρεπε να είχε πέσει το χρέος μεταξύ 1996 και 2003 με τόση ανάπτυξη και τόσες αποκρατικοποιήσεις, για να καταλάβετε που πήγαν τα λεφτά και τι παρέδωσαν στον Καραμανλή ο οποίος τα πρώτα 3 χρόνια που δεν υπήρχε κρίση μείωσε το χρέος κατά 10%:
«Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ αλλά και την πρόσφατη προσωρινή έκθεση του ΔΝΤ, το πρόβλημα της υπερχρέωσης της ελληνικής οικονομίας έγκειται στο ότι από το 1996 μέχρι σήμερα υπό «φυσιολογικές» συνθήκες το χρέος έπρεπε να είναι μεταξύ 60% και 70% του ΑΕΠ.
Τα νούμερα
Οπως αναφέρεται στις επισημάνσεις της τελευταίας έκθεσης του ΟΟΣΑ αλλά και στις παρατηρήσεις του ΔΝΤ, τα πρωτογενή πλεονάσματα της εξαετίας αυτής αγγίζουν συνολικά το 35% του ΑΕΠ, τα έσοδα στο ίδιο διάστημα των αποκρατικοποιήσεων έχουν φθάσει το 20% περίπου του ΑΕΠ, ενώ από τη μείωση των επιτοκίων έχει εξοικονομηθεί ένα 7% του ΑΕΠ.
Κατά συνέπεια, όπως παρατηρούν, το χρέος της ελληνικής κυβέρνησης έπρεπε να έχει μειωθεί μέσα στην εξαετία κατά 62% του ΑΕΠ, δηλαδή έπρεπε να ήταν σήμερα σχεδόν 70% του ΑΕΠ, τοποθετώντας την Ελλάδα μεταξύ των χωρών με σχεδόν ικανοποιημένο το κριτήριο του χρέους...
Αντί αυτού, το χρέος της γενικής κυβέρνησης, δηλαδή το χρέος που πληρώνει ο έλληνας φορολογούμενος σήμερα, επισήμως, είναι 118% του ΑΕΠ. Αν προσθέσουμε σ' αυτό τα περίπου 6 δισ. ευρώ (το λεγόμενο «κρυφό χρέος») των ρυθμίσεων από τόκους, ήτοι 4,2% του ΑΕΠ, τις εγγυήσεις που έχει δώσει το Δημόσιο για δανεισμό των ΔΕΚΟ και άλλων φορέων που φθάνουν τα 8,5 δισ. ευρώ, ήτοι περίπου 6,1% του ΑΕΠ, και το μέρος του στρατιωτικού χρέους που η Eurostat σκέπτεται να «φορτώσει» τον προϋπολογισμό, ήτοι άλλα 2 δισ. ευρώ που ισοδυναμούν με 1,4% του ΑΕΠ, συνολικά φθάνουμε στο 130% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια σε κάθε έλληνα πολίτη αντιστοιχεί χρέος ύψους 16.714 ευρώ.
Αν από αυτό αφαιρεθεί το ενδοκυβερνητικό λεγόμενο χρέος (ήτοι χρέος μεταξύ φορέων του Δημοσίου), που η κυβέρνηση λέει ότι αποδίδει ένα πλεόνασμα 13% του ΑΕΠ (η λεγόμενη «άσπρη τρύπα»), ενώ η Eurostat ανεπίσημα το υπολογίζει στο 8%-10% του ΑΕΠ, τότε καταλήγουμε σε ένα πραγματικό χρέος που εξυπηρετεί το Δημόσιο 120% του ΑΕΠ. Επισήμως αυτό το χρέος (της γενικής κυβέρνησης) το 2002 έκλεισε στο 105,7% του ΑΕΠ.
Στη Eurostat αναρωτιούνται πού βρίσκεται το υπόλοιπο 15% περίπου και ετοιμάζονται για ένα νέο γύρο αναπροσαρμογής μέσα στο 2003 του πραγματικού χρέους της χώρας...
Το μεγάλο πρόβλημα, όπως παρατηρούν και από τον ΟΟΣΑ, με την ελληνική οικονομία είναι ότι μέσα σε έξι χρόνια «παρήχθησαν» έσοδα (πρωτογενή πλεονάσματα, έσοδα από αποκρατικοποιήσεις, κ.λπ.) περίπου 62% του ΑΕΠ για να μειωθεί το χρέος, αλλά αυτό αντί να μειωθεί διατηρείται στο 105% του ΑΕΠ επισήμως και στο 120% του ΑΕΠ ανεπισήμως....
Από τη συνολική αυτή εικόνα του δημόσιου χρέους φαίνεται -υποστηρίζουν στη Eurostat- ότι το πρόβλημα της υπερχρέωσης της Ελλάδας είναι η δυσκολία αποκλιμάκωσης από το 1995 μέχρι σήμερα, παρά τις δεσμεύσεις που έχουν καταγραφεί στα προγράμματα σταθερότητας και τους προϋπολογισμούς. Εάν αυτό, συνεχιστεί και τη διετία 2003-2004, κατά την οποία προβλέπεται ρυθμός ανάπτυξης πάνω από 3,5% ετησίως, τότε είναι πολύ πιθανό η Ελλάδα πέραν των άλλων να αντιμετωπίσει προβλήματα και να υποχρεωθεί να «πληρώνει» για την εξυπηρέτηση του χρέους της πολύ «ακριβότερα» από σήμερα, που δανείζεται στο ίδιο επίπεδο με την Ιταλία...
Τα νούμερα
Οπως αναφέρεται στις επισημάνσεις της τελευταίας έκθεσης του ΟΟΣΑ αλλά και στις παρατηρήσεις του ΔΝΤ, τα πρωτογενή πλεονάσματα της εξαετίας αυτής αγγίζουν συνολικά το 35% του ΑΕΠ, τα έσοδα στο ίδιο διάστημα των αποκρατικοποιήσεων έχουν φθάσει το 20% περίπου του ΑΕΠ, ενώ από τη μείωση των επιτοκίων έχει εξοικονομηθεί ένα 7% του ΑΕΠ.
Κατά συνέπεια, όπως παρατηρούν, το χρέος της ελληνικής κυβέρνησης έπρεπε να έχει μειωθεί μέσα στην εξαετία κατά 62% του ΑΕΠ, δηλαδή έπρεπε να ήταν σήμερα σχεδόν 70% του ΑΕΠ, τοποθετώντας την Ελλάδα μεταξύ των χωρών με σχεδόν ικανοποιημένο το κριτήριο του χρέους...
Αντί αυτού, το χρέος της γενικής κυβέρνησης, δηλαδή το χρέος που πληρώνει ο έλληνας φορολογούμενος σήμερα, επισήμως, είναι 118% του ΑΕΠ. Αν προσθέσουμε σ' αυτό τα περίπου 6 δισ. ευρώ (το λεγόμενο «κρυφό χρέος») των ρυθμίσεων από τόκους, ήτοι 4,2% του ΑΕΠ, τις εγγυήσεις που έχει δώσει το Δημόσιο για δανεισμό των ΔΕΚΟ και άλλων φορέων που φθάνουν τα 8,5 δισ. ευρώ, ήτοι περίπου 6,1% του ΑΕΠ, και το μέρος του στρατιωτικού χρέους που η Eurostat σκέπτεται να «φορτώσει» τον προϋπολογισμό, ήτοι άλλα 2 δισ. ευρώ που ισοδυναμούν με 1,4% του ΑΕΠ, συνολικά φθάνουμε στο 130% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια σε κάθε έλληνα πολίτη αντιστοιχεί χρέος ύψους 16.714 ευρώ.
Αν από αυτό αφαιρεθεί το ενδοκυβερνητικό λεγόμενο χρέος (ήτοι χρέος μεταξύ φορέων του Δημοσίου), που η κυβέρνηση λέει ότι αποδίδει ένα πλεόνασμα 13% του ΑΕΠ (η λεγόμενη «άσπρη τρύπα»), ενώ η Eurostat ανεπίσημα το υπολογίζει στο 8%-10% του ΑΕΠ, τότε καταλήγουμε σε ένα πραγματικό χρέος που εξυπηρετεί το Δημόσιο 120% του ΑΕΠ. Επισήμως αυτό το χρέος (της γενικής κυβέρνησης) το 2002 έκλεισε στο 105,7% του ΑΕΠ.
Στη Eurostat αναρωτιούνται πού βρίσκεται το υπόλοιπο 15% περίπου και ετοιμάζονται για ένα νέο γύρο αναπροσαρμογής μέσα στο 2003 του πραγματικού χρέους της χώρας...
Το μεγάλο πρόβλημα, όπως παρατηρούν και από τον ΟΟΣΑ, με την ελληνική οικονομία είναι ότι μέσα σε έξι χρόνια «παρήχθησαν» έσοδα (πρωτογενή πλεονάσματα, έσοδα από αποκρατικοποιήσεις, κ.λπ.) περίπου 62% του ΑΕΠ για να μειωθεί το χρέος, αλλά αυτό αντί να μειωθεί διατηρείται στο 105% του ΑΕΠ επισήμως και στο 120% του ΑΕΠ ανεπισήμως....
Από τη συνολική αυτή εικόνα του δημόσιου χρέους φαίνεται -υποστηρίζουν στη Eurostat- ότι το πρόβλημα της υπερχρέωσης της Ελλάδας είναι η δυσκολία αποκλιμάκωσης από το 1995 μέχρι σήμερα, παρά τις δεσμεύσεις που έχουν καταγραφεί στα προγράμματα σταθερότητας και τους προϋπολογισμούς. Εάν αυτό, συνεχιστεί και τη διετία 2003-2004, κατά την οποία προβλέπεται ρυθμός ανάπτυξης πάνω από 3,5% ετησίως, τότε είναι πολύ πιθανό η Ελλάδα πέραν των άλλων να αντιμετωπίσει προβλήματα και να υποχρεωθεί να «πληρώνει» για την εξυπηρέτηση του χρέους της πολύ «ακριβότερα» από σήμερα, που δανείζεται στο ίδιο επίπεδο με την Ιταλία...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 23.02.2003