31 Οκτωβρίου 2008

Απογαλακτισμός από την ανοησία

Υπάρχει πρόβλημα ιδεολογικού στίγματος με επακόλουθη συνεπεία την αδυναμία αντιμετώπισης των προβλημάτων.

Με τα κόμματα της αριστεράς δεν θα ασχοληθώ γιατί οι προτάσεις τους για την αντιμετώπιση σύγχρονων προβλημάτων είναι ανεδαφικές. Ούτε με το ΛΑΟΣ θα ασχοληθώ γιατί θεωρώ ότι λαϊκίζει σε πολλές περιπτώσεις.

Το ΠΑΣΟΚ έχει σαφέστατο πρόβλημα. Παραπαίει ανάμεσα στο ανδρεϊκό λαϊκίστικο παρελθόν και στο εκσυχρονιστικό. Απόδειξη με την αναθεώρηση του άρθρου 16 -να σημειώσω ότι από τη δεκαετία του 60 ο πρώτος που μίλησε στην Ελλάδα για ιδιωτικά πανεπιστήμια ήταν ο Ανδρέας- όπου αδυνατεί να διατυπώσει μια πρόταση -οι μισοί λέγανε ναι ανάμεσά τους και ο Γιώργος Παπανδρέου και οι άλλοι μισοί όχι.

Και ενώ την θεωρούσαν τόσο σημαντική την αλλαγή έφυγαν από την διαδικασία γνωρίζοντας ότι με την απόφασή τους αυτή, για να αλλάξει το άρθρο 16 θα χρειαστούν 8 χρόνια.

Για την ΝΔ παραθέτω το άρθρο του Μανδραβέλη στην Καθημερινή

"Αν κατά τη λαϊκή σοφία «όποτε βρίσκουμε παπά μπορούμε να θάψουμε πέντε έξι», φαντασθείτε τι θαύματα μπορούμε να κάνουμε όποτε βρεθούμε σε κρίση. Έστω χρηματοπιστωτική.

Μπορούμε, για παράδειγμα να της φορτώσουμε όλες τις δομικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας. Να πούμε π.χ. «δεν φταίμε εμείς που πιάσαμε πάτο στα έσοδα, αλλά φταίει η Λίμαν Μπράδερς που χρεοκόπησε». «Δεν φταίμε εμείς που αυξάνονται οι σπατάλες του δημοσίου, αλλά οι ασιατικές χρηματαγορές που χτυπάνε απανωτά κόκκινα». «Δεν φταίμε εμείς που δεν απελευθερώσαμε κανένα επάγγελμα, αλλά ο νεοφιλελευθερισμός που καταρρέει».

Είναι σίγουρο, ότι το τελευταίο θα χειροκροτηθεί από την Πρόοδο παντός χρώματος. Στο κάτω κάτω της γραφής οι αγορές έφταιγαν όταν πήγαιναν καλά, δεν θα φταίνε τώρα που πήραν την κάτω βόλτα;

Έτσι λοιπόν και στη Νέα Δημοκρατία ανακάλυψαν την πηγή όλων των δεινών της κυβέρνησης. Σύμφωνα με ακριτομυθίες υπουργών «για όλα φταίει -ποιος άλλος;- ο νεοφιλελευθερισμός» (Σ.Σ.: το Βατοπέδι πώς και δεν χρεώθηκε στον νεοφιλελευθερισμό; Ιδιωτικοποίηση δημόσιας περιουσίας δεν ήταν;).

Έτσι διαβάσαμε προχθές ότι «Η Ν.Δ. θέλει να απογαλακτισθεί από τον νεοφιλελευθερισμό -με αφορμή την κρίση πολλοί υπουργοί ζητούν ιδεολογική στροφή» («Βήμα» 28.10.2008). Το ερώτημα, όμως, είναι: πότε ακριβώς γαλακτίσθηκε από τον νεοφιλελευθερισμό η Ν.Δ., ώστε να ζητούν τώρα οι υπουργοί της απογαλακτισμό;

Και περαιτέρω: πότε ακριβώς είχε η κυβέρνηση σαφές ιδεολογικό στίγμα, για να επιχειρηθεί τώρα ιδεολογική στροφή;

Το ρεπορτάζ βρίθει από σχολιασμούς «κορυφαίων υπουργών», του στιλ «φτου, κακά, νεοφιλελευθερισμός» αλλά δεν έχει ούτε ίχνος συγκεκριμένης πρότασης. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ: «Για τους πολεμίους του νεοφιλελευθερισμού ο πρωθυπουργός πρέπει τα επόμενα εικοσιτετράωρα να κάνει μια πρώτη κίνηση η οποία θα σηματοδοτεί την αλλαγή πλεύσης. Αυτή η κίνηση μπορεί να γίνει την προσεχή Παρασκευή, όταν θα συζητηθούν στη Βουλή οι επιπτώσεις της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης και η πολιτική της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών.

«Η πρωτοβουλία του Καραμανλή να ζητήσει τη συγκεκριμένη συζήτηση αποτελεί την κατάλληλη ευκαιρία να δώσει το στίγμα του», τονίζει κορυφαίος υπουργός».
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι σήμερα επιχειρείται η προτεινόμενη «πρώτη κίνηση που θα σηματοδοτεί την αλλαγή πλεύσης».

Τι θα μπορούσε λοιπόν να πει ο πρωθυπουργός, για να δώσει το νέο στίγμα, στη Βουλή; 1) Σταματώ τις διαπραγματεύσεις για την πώληση της «Ολυμπιακής» -νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν είναι αυτή; 2) Επανακρατικοποιώ τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. 3) Διώχνω την «Ντόιτσε Τέλεκομ» από τον ΟΤΕ. 4) Ολα τα παραπάνω και για να ευχαριστηθείτε «ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό», ρίχνω και πέντε εθνικοποιήσεις τραπεζών.

Δηλαδή, ποιο άλλο «νεοφιλελεύθερο» μέτρο θα μπορούσε να πάρει πίσω αυτή η κυβέρνηση; Την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων; Ή τη διεύρυνση κατά μία ώρα του ωραρίου των καταστημάτων;
Αν πρέπει να κάνει κάτι η Νέα Δημοκρατία, δεν είναι ο απογαλακτισμός από κάποιο δόγμα, με το οποίο έτσι κι αλλιώς μικρή σχέση είχε. Βασικό καθήκον των στελεχών της είναι ο γαλακτισμός από την πολιτική σκέψη. Όλα τ’ άλλα είναι για αριστερή κατανάλωση..."

Το ότι το ΠΑΣΟΚ κρατικοποίησε τα πάντα το γνωρίζουν όλοι. Η ΝΔ τι κάνει όμως;

Μερικά παραδείγματα

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
Στις 30 Ιουνίου 2007, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων πανελλαδικά έσπασε το φράγμα των 500.000, καταγράφοντας αύξηση κατά 16.539 άτομα, σε διάστημα ενός έτους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι μόνιμοι αορίστου χρόνου ή αύξηση κατά 25.833 άτομα σε διάστημα δύο ετών.
Από μια απλή διαίρεση προκύπτει ότι ένας στους 20 Έλληνες είναι δημόσιος υπάλληλος, ενώ αν συνυπολογιστούν και οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ και των άλλων δημοσίων φορέων, η σχέση διαμορφώνεται σε απογοητευτικά επίπεδα.

Αναλυτικότερα, στο τέλος Ιουνίου του 2007, ο αριθμός υπαλλήλων του δημοσίου τομέα καταγράφηκε σε 503.170 άτομα, από 486.580 άτομα που ήταν στις 30 Ιουνίου του 2006 και από 477.286 άτομα που ήταν στις 30 Ιουνίου του 2005. Προκύπτει δηλαδή αύξηση κατά 16.539 άτομα, σε σύγκριση με το 2006, ενώ το 2006, σε σύγκριση με το 2005, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων είχε αυξηθεί κατά 9.294.

Την ίδια ώρα που η Ολυμπιακή είχε απίστευτα χρέη και προσπαθούσαμε να βρούμε μια λύση με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα για να πουληθεί εμείς προκηρύσσαμε διαγωνισμό για καινούργιες προσλήψεις.

ΑΓΟΡΑ ΚΑΥΣΙΜΩΝ
Η επιτροπή ανταγωνισμού είχε βγάλει ένα πόρισμα για την αγορά καυσίμων. Μερικές προτάσεις της ήταν:

Άμεση κατάργηση των κατώτατων κομίστρων στα ΔΧ βυτιοφόρα, καθώς δεν συμβιβάζεται με τους κανόνες του ελεύθερου ανταγωνισμού, καθώς και πλήρης άρση των περιορισμών στην έκδοση νέων αδειών ΙΧ βυτιοφόρων, έτσι ώστε οι εταιρείες χονδρικής, αλλά και οι πρατηριούχοι να έχουν στην κατοχή τους ικανό στόλο με σκοπό την άμεση και αδιάλειπτη εξυπηρέτηση των πελατών τους.

Απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των πρατηρίων υγρών καυσίμων με παράλληλη ισχύ του υπάρχοντος καθεστώτος υποχρεωτικής εκ περιτροπής διανυκτέρευσης συγκεκριμένου αριθμού πρατηρίων υγρών καυσίμων ανά νομό μετά το πέρας του ισχύοντος σήμερα κανονικού ωραρίου.

Όλα αυτά τα μέτρα θα μείωναν τις τιμές. Ακούσατε όμως κάποιο κόμμα να πει κάτι;

ΚΛΕΙΣΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
Πάνω από 1000 ευρώ τον χρόνο κοστίζουν σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό 70 κλειστά επαγγέλματα και αγορές. Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών όταν απελευθερωθούν "13 από αυτά θα ενισχύσουν το ΑΕΠ κατά 1,5%, ενώ θα μειωθεί η ανεργία κατά 0,5% και θα υποχωρήσει κόστος των υπηρεσιών έως 10,5%".

Σχολιάζοντας το θέμα ο Δημήτρης Ιωαννίδης, εργατολόγος τονίζει ότι "όσον αφορά το κομμάτι των τιμών και του τελικού καταναλωτή θα είναι χρήσιμη η απελευθέρωση, αλλά το κράτος θα πρέπει να διαφυλάξει το να μην γίνει κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης ώστε να απολαύσει η κοινωνία τα οφέλη".

"Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό" Στέφανο Μάνο "ό,τι είναι κλειστό αυξάνει το κόστος, όχι μόνο γιατί είναι κλειστό αλλά δημιουργεί άξιες που πρέπει να αποσβεστούν".

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με υπολογισμούς της διεθνούς εταιρείας οικονομικών μελετών το ετήσιο κόστος των κλειστών επαγγελμάτων ανέρχεται στα 4 δισεκατομμύρια ευρώ για την ελληνική οικονομία ενώ μόνο το κόστος από τα κλειστά επαγγέλματα στις μεταφορές υπολογίζεται σε 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Είναι όλα τα παραπάνω και άλλα πολλά. Ποιος όμως πολιτικός θα πάρει το κόστος για να βελτιωθεί η ζωή μας. Τα κόμματα της αριστεράς τα βάζουν, για την κακή οικονομική κατάσταση των Ελλήνων πολιτών με τον φιλελευθερισμό. Μόνο που ποτέ δεν υπήρξε φιλελευθερισμός στην χώρα μας.

Απλά υπάρχει ένας απίστευτος κρατισμός που κάνει την ζωή μας κόλαση