Αναγκαστική σιωπή: ένας πραγματικός Έλληνας, ένας Πατριώτης με όλη τη σημασία της λέξης, πέθανε σήμερα. Ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος, άφησε την τελευταία του πνοή μετά από σχεδόν δύο μήνες μάχη με τον καρκίνο.
Ο τέως πρόεδρος της Κύπρου (2003-2008) συνέδεσε το όνομά του με το συντριπτικό «όχι» των Ελληνοκυπρίων στο Σχέδιο Ανάν. Δυστυχώς, αφήνει πίσω του ένα Νησί με πολιτικούς κατώτερους των περιστάσεων, υποχείριων της Νέας Τάξης πραγμάτων.
Υ.Γ.: Και για όσους μιλούν για θεωρίες συνομοσίας, ας δουν πόσος λίγος χρόνος χρειάστηκε, για να βγει από την μέση ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Και πολιτικά, και κυριολεκτικά.
Ποιος ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος:
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 7 Ιανουαρίου 1934. Παντρεμένος με τη Φωτεινή-Λωράνς Λεβέντη, απέκτησαν δύο κόρες και δύο γιους. Άσκησε με μεγάλη επιτυχία το επάγγελμα του δικηγόρου. Σπούδασε νομικά στην Αγγλία στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, (Gray’s Inn, Barrister-at-Law).
Πήρε ενεργά μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ από διάφορα πόστα, ως τομεάρχης Λευκωσίας και αργότερα ως γενικός υπεύθυνος για όλη την Κύπρο της ΠΕΚΑ, πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ.
Συμμετείχε στη Διάσκεψη του Λονδίνου και ήταν ο ένας από τους δυο αντιπροσώπους (εκτός από τους αντιπροσώπους του ΑΚΕΛ) που ψήφισε εναντίον της υπογραφής των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Ήταν επίσης ένας από τους τέσσερις αντιπροσώπους της ελληνοκυπριακής πλευράς στη Συνταγματική Επιτροπή που συνέταξε το Σύνταγμα της Κύπρου.
Υπηρέτησε για δώδεκα χρόνια ως Υπουργός της Δημοκρατίας, διαδοχικά ως Υπουργός Εσωτερικών, Υπουργός Οικονομικών, Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υπουργός Υγείας και Υπουργός Γεωργίας και Φυσικών Πόρων.
Υπήρξε σύμβουλος του πρώτου συνομιλητή κ. Κληρίδη μέχρι τον Απρίλιο του 1976 και μετά διορίστηκε ο ίδιος συνομιλητής, θέση στην οποία υπηρέτησε μέχρι τον Ιούλιο του 1978.
Αντιπροσώπευσε την Κύπρο σε πολλά διεθνή συνέδρια ιδίως στα ετήσια συνέδρια της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO). Αντιπροσώπευσε επίσης την Ελληνοκυπριακή κοινότητα σε πολλές προσφυγές της Κύπρου στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Πριν την εκλογή του ασκούσε το επάγγελμα του δικηγόρου στη Λευκωσία.
Στις βουλευτικές εκλογές της 5ης Ιουλίου 1970 εκλέγηκε βουλευτής του Ενιαίου Κόμματος στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας. Στις εκλογές της 5ης Σεπτεμβρίου 1976 επανεκλέγηκε ως ανεξάρτητος βουλευτής Λευκωσίας. Διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1976. Στις βουλευτικές εκλογές της 19ης Μαΐου 1991 εκλέχθηκε βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας, αξίωμα στο οποίο επανεκλέχθηκε στις εκλογές της 26ης Μαΐου 1996.
Στις 7 Οκτωβρίου 2000 εκλέχθηκε χωρίς ανθυποψήφιο, Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος στο ιστορικό Εκλογικό Συνέδριο όπου ανήγγειλε την αποχώρησή του ο ιδρυτής του Κόμματος κ. Σπύρος Κυπριανού. Στις βουλευτικές εκλογές της 27ης Μαΐου 2001 επανεκλέχθηκε βουλευτής Λευκωσίας, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Κόμματος.
Διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και μέλος των Επιτροπών Επιλογής και Οικονομικών και Προϋπολογισμού. Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος της αντιπροσωπείας της Βουλής στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ευρωπαϊκής Ένωσης – Κύπρου.
Υ.Γ.: Και για όσους μιλούν για θεωρίες συνομοσίας, ας δουν πόσος λίγος χρόνος χρειάστηκε, για να βγει από την μέση ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Και πολιτικά, και κυριολεκτικά.
Ποιος ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος:
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 7 Ιανουαρίου 1934. Παντρεμένος με τη Φωτεινή-Λωράνς Λεβέντη, απέκτησαν δύο κόρες και δύο γιους. Άσκησε με μεγάλη επιτυχία το επάγγελμα του δικηγόρου. Σπούδασε νομικά στην Αγγλία στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, (Gray’s Inn, Barrister-at-Law).
Πήρε ενεργά μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ από διάφορα πόστα, ως τομεάρχης Λευκωσίας και αργότερα ως γενικός υπεύθυνος για όλη την Κύπρο της ΠΕΚΑ, πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ.
Συμμετείχε στη Διάσκεψη του Λονδίνου και ήταν ο ένας από τους δυο αντιπροσώπους (εκτός από τους αντιπροσώπους του ΑΚΕΛ) που ψήφισε εναντίον της υπογραφής των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Ήταν επίσης ένας από τους τέσσερις αντιπροσώπους της ελληνοκυπριακής πλευράς στη Συνταγματική Επιτροπή που συνέταξε το Σύνταγμα της Κύπρου.
Υπηρέτησε για δώδεκα χρόνια ως Υπουργός της Δημοκρατίας, διαδοχικά ως Υπουργός Εσωτερικών, Υπουργός Οικονομικών, Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υπουργός Υγείας και Υπουργός Γεωργίας και Φυσικών Πόρων.
Υπήρξε σύμβουλος του πρώτου συνομιλητή κ. Κληρίδη μέχρι τον Απρίλιο του 1976 και μετά διορίστηκε ο ίδιος συνομιλητής, θέση στην οποία υπηρέτησε μέχρι τον Ιούλιο του 1978.
Αντιπροσώπευσε την Κύπρο σε πολλά διεθνή συνέδρια ιδίως στα ετήσια συνέδρια της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO). Αντιπροσώπευσε επίσης την Ελληνοκυπριακή κοινότητα σε πολλές προσφυγές της Κύπρου στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Πριν την εκλογή του ασκούσε το επάγγελμα του δικηγόρου στη Λευκωσία.
Στις βουλευτικές εκλογές της 5ης Ιουλίου 1970 εκλέγηκε βουλευτής του Ενιαίου Κόμματος στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας. Στις εκλογές της 5ης Σεπτεμβρίου 1976 επανεκλέγηκε ως ανεξάρτητος βουλευτής Λευκωσίας. Διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1976. Στις βουλευτικές εκλογές της 19ης Μαΐου 1991 εκλέχθηκε βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας, αξίωμα στο οποίο επανεκλέχθηκε στις εκλογές της 26ης Μαΐου 1996.
Στις 7 Οκτωβρίου 2000 εκλέχθηκε χωρίς ανθυποψήφιο, Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος στο ιστορικό Εκλογικό Συνέδριο όπου ανήγγειλε την αποχώρησή του ο ιδρυτής του Κόμματος κ. Σπύρος Κυπριανού. Στις βουλευτικές εκλογές της 27ης Μαΐου 2001 επανεκλέχθηκε βουλευτής Λευκωσίας, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Κόμματος.
Διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και μέλος των Επιτροπών Επιλογής και Οικονομικών και Προϋπολογισμού. Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος της αντιπροσωπείας της Βουλής στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ευρωπαϊκής Ένωσης – Κύπρου.