Σαν σήμερα το 1986 πέθανε ο Σπύρος Μουστακλής. Το γεγονός δεν το ανέφερε κανένα ΜΜΕ. Βλέπετε, ο Σπύρος Μουστακλής ήταν αξιωματικός του στρατού με σημαντική αντιδικτατορική δράση, αλλά με ένα σημαντικότατο μειονέκτημα: δεν ήταν αριστερός, ούτε "αριστερός".
Δεν έφυγε από την χώρα, με διαβατήριο από τα χέρια του Παττακού, δεν γύριζε στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις σπέρνοντας εξώγαμα, δεν έβαλε υποψηφιότητα ούτε καν για Δημοτικός Σύμβουλος μετά την "Μεταπολίτευση". Ήταν ένας γνήσιος πατριώτης, νομιμόφρων, πιστός στον Όρκο του στην πατρίδα και στον Συνταγματικό Βασιλέα των Ελλήνων.
Γεννήθηκε στο Μεσόλογγι και σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Έλαβε μέρος στις στρατιωτικέ ςεπιχειρήσεις 1946-49 και συμμετείχε στο κίνημα του Ναυτικού. Συνεργάστηκε με τους αξιωματικούς του ναυτικού ως ταγματάρχης και ήταν από τους λίγους αξιωματικούς του στρατού που πήραν μέρος. Το κίνημα του Ναυτικού προδόθηκε πριν την εκδήλωσή του, με αποτέλεσμα μεταξύ των αξιωματικών να συλληφθεί και ο ίδιος (22 Μαίου 1973).
Κρατήθηκε στα κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ για 47 ημέρες όπου βασανίστηκε άγρια. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων ένα βίαιο χτύπημα στην καρωτίδα προκάλεσε εγκεφαλικό με αποτέλεσμα να διακομιστεί στο ΚΑΤ. Εκεί παρέμεινε δύο χρόνια. Το εγκεφαλικό του προκάλεσε ολική παραλυσία.
Ύστερα από αυτό το συμβάν το δικτατορικό καθεστώς της Χούντας φοβούμενο αντιδράσεις μετρίασε τα βασανιστήρια κατά των αξιωματικών που είχαν συλληφθεί. Η τραγική κατάληξη του Μουστακλή αλλά και η ηρωική του στάση παραμένουν ακόμα σύμβολα αντιδικτατορικής δράσης.
Δεν θα ακούσετε το όνομά του σε κανέναν κατάλογο "αγωνιστών" κατά της Χούντας. Αποκαταστάθηκε τουλάχιστον στρατιωτικά από την "Μεταπολίτευση" λαμβάνοντας τον βαθμό του Αντιστρατήγου. Τέτοιους αξιωματικούς έχει η Ελλάδα.
Υ.Γ.: Με το "τέτοιους αξιωματικούς έχει η Ελλάδα", δεν υποτιμώ την στρατιωτική τιμή των χουντικών αξιωματικών. Όλοι οι αξιωματικοί έκαναν αυτό που νόμιζαν σωστό για την πατρίδα. Και οι Χουντικοί, και οι υπόλοιποι. Τυχαίνει να έχω στην οικογένεια έναν ξάδερφο του πατέρα μου, ανάμεσα σε αυτούς που πρωτοστάτησαν στην Χούντα, του Στρατού, κι έναν άλλον ξάδερφο του πατέρα μου, της Αεροπορίας, εκ των πρωτοστατών του κινήματος του Βασιλιά στις 13 Δεκεμβρίου 1967.
Γεννήθηκε στο Μεσόλογγι και σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Έλαβε μέρος στις στρατιωτικέ ςεπιχειρήσεις 1946-49 και συμμετείχε στο κίνημα του Ναυτικού. Συνεργάστηκε με τους αξιωματικούς του ναυτικού ως ταγματάρχης και ήταν από τους λίγους αξιωματικούς του στρατού που πήραν μέρος. Το κίνημα του Ναυτικού προδόθηκε πριν την εκδήλωσή του, με αποτέλεσμα μεταξύ των αξιωματικών να συλληφθεί και ο ίδιος (22 Μαίου 1973).Κρατήθηκε στα κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ για 47 ημέρες όπου βασανίστηκε άγρια. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων ένα βίαιο χτύπημα στην καρωτίδα προκάλεσε εγκεφαλικό με αποτέλεσμα να διακομιστεί στο ΚΑΤ. Εκεί παρέμεινε δύο χρόνια. Το εγκεφαλικό του προκάλεσε ολική παραλυσία.
Ύστερα από αυτό το συμβάν το δικτατορικό καθεστώς της Χούντας φοβούμενο αντιδράσεις μετρίασε τα βασανιστήρια κατά των αξιωματικών που είχαν συλληφθεί. Η τραγική κατάληξη του Μουστακλή αλλά και η ηρωική του στάση παραμένουν ακόμα σύμβολα αντιδικτατορικής δράσης.
Δεν θα ακούσετε το όνομά του σε κανέναν κατάλογο "αγωνιστών" κατά της Χούντας. Αποκαταστάθηκε τουλάχιστον στρατιωτικά από την "Μεταπολίτευση" λαμβάνοντας τον βαθμό του Αντιστρατήγου. Τέτοιους αξιωματικούς έχει η Ελλάδα.
Υ.Γ.: Με το "τέτοιους αξιωματικούς έχει η Ελλάδα", δεν υποτιμώ την στρατιωτική τιμή των χουντικών αξιωματικών. Όλοι οι αξιωματικοί έκαναν αυτό που νόμιζαν σωστό για την πατρίδα. Και οι Χουντικοί, και οι υπόλοιποι. Τυχαίνει να έχω στην οικογένεια έναν ξάδερφο του πατέρα μου, ανάμεσα σε αυτούς που πρωτοστάτησαν στην Χούντα, του Στρατού, κι έναν άλλον ξάδερφο του πατέρα μου, της Αεροπορίας, εκ των πρωτοστατών του κινήματος του Βασιλιά στις 13 Δεκεμβρίου 1967.