Κάποτε η Ελλάδα ήταν ισχυρή... πολύ ισχυρή... μιλάμε για ισχύ, όχι κουραφέξαλα... τόσο ισχυρή που σύμφωνα με την Κυβέρνηση είχε 10 εκατ. «επενδυτές». Οι έλληνες «επενδυτές» λοιπόν αφού άκουσαν τις παραινέσεις της «ισχυρής Κυβέρνησης» (Σημίτης-ΔΕΘ 1999: Το χρηματηστήριο θα πάει στις 7.500 μονάδες) και τα ακούμπησαν στο Χρηματιστήριο, έπρεπε να δοκιμάσουν και πιο σύνθετα «προϊόντα»:
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/12/2002
«Προτροπή Χριστοδουλάκη στους τραπεζίτες να τα διαθέτουν απλόχερα, τη στιγμή που οι τιμές ακουμπούν «οροφή»
Σπρώχνει καταθέτες στα -δύσκολα- ομόλογα
Από τη φούσκα των μετοχών στη φούσκα των ομολόγων επιχειρεί να στρέψει τους μικροεπενδυτές η κυβέρνηση.
Από τη φούσκα των μετοχών στη φούσκα των ομολόγων επιχειρεί να στρέψει τους μικροεπενδυτές η κυβέρνηση.
Ο υπουργός Οικονομίας Νίκος Χριστοδουλάκης, προσπαθώντας να αμβλύνει τις εντυπώσεις από την εξαφάνιση των αποδόσεων της «λαϊκής αποταμίευσης», ζήτησε από τις τράπεζες να διαθέτουν με μεγαλύτερη ευκολία ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου σε μικροεπενδυτές.
Την ίδια ώρα, όμως, οι τιμές των περισσότερων τίτλων βρίσκονται σε ιστορικώς υψηλά επίπεδα, παρουσιάζοντας αύξηση έως και 15%, εξέλιξη η οποία μπορεί να «εγκλωβίσει» τους επενδυτές στην αγορά. Ετσι, για ακόμη μία φορά είναι ορατός ο κίνδυνος να υποστούν απώλειες από το κεφάλαιό τους όταν θα χρειαστεί να ρευστοποιήσουν τους τίτλους αυτούς σε τιμές χαμηλότερες από τις σημερινές.
Βέβαια, εκτός από την ετήσια απόδοση που θα λαμβάνει ο επενδυτής -και η οποία προσδιορίζεται από την τιμή στην οποία αγοράζει το ομόλογο- σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η τιμή στην οποία θα το ρευστοποιήσει, αν θελήσει να πάρει το κεφάλαιό του πίσω πριν από τη λήξη. Για παράδειγμα, αν κάποιος αγοράζε το 2000 ένα δεκαπενταετές ομόλογο το οποίο λήγει το 2013 και το ρευστοποιούσε σήμερα, θα είχε πετύχει ένα κεφαλαιακό κέρδος της τάξεως του 14%. Βέβαια, θα ήταν πολύ δύσκολο να προεξοφλήσει κανείς ποια θα είναι η πορεία της τιμής τού συγκεκριμένου ομολόγου μέχρι να λήξει. Ετσι, αν περιμένει να εξοφλήσει το ομόλογο στη λήξη του, υποχρεωτικά θα λάβει το κεφάλαιό του στο ακέραιο, δηλαδή για έναν τίτλο ονομαστικής αξίας 3.000 ευρώ, θα εισπράξει το ποσό αυτό - ανεξάρτητα από την τιμή στην οποία το έχει αγοράσει.
Το οικονομικό περιβάλλον τα τελευταία δύο χρόνια έχει ευνοήσει σημαντικά την αγορά ομολόγων. Αποτέλεσμα, οι τιμές των περισσότερων τίτλων έχουν αυξηθεί σημαντικά. Ενδεικτικά, η τιμή της παλαιότερης έκδοσης των δεκαετών ομολόγων στο διάστημα αυτό έχει αυξηθεί κατά 9%, της παλαιότερης έκδοσης δεκαπενταετών ομολόγων κατά 14% και των επταετών ομολόγων κατά 9,5%. Με δεδομένη την πορεία αυτή, μια τέτοια επένδυση είναι αρκετά παρακινδυνευμένη.
Από την άλλη πλευρά, το υπουργείο Οικονομίας φαίνεται ότι δεν έχει τη δυνατότητα να καταφύγει σε μεθόδους του παρελθόντος, όπως η έκδοση αποταμιευτικών ομολόγων με υψηλότερο επιτόκιο, γιατί κάτι τέτοιο θα αύξανε το κόστος εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Ετσι, στη συνάντηση που είχε χθες ο κ. Χριστοδουλάκης με τους διοικητές των Εθνικής (Καρατζάς), Εμπορικής (Στουρνάρας), Alpha (Κωστόπουλος), Eurobank (Νανόπουλος) και Πειραιώς (Σάλλας), συμφωνήθηκε να αυξήσουν τη διάθεση πενταετών και δεκαετών ομολόγων προς τους μικροεπενδυτές. Αυτό θα γίνει είτε με απευθείας διάθεση των ομολόγων είτε με τη δημιουργία νέων προϊόντων.
Πάντως, οι τράπεζες από την πλευρά τους φαίνεται να αγνόησαν παλαιότερες παραινέσεις που είχε απευθύνει πριν από έναν χρόνο ο κ. Χριστοδουλάκης για να προσφέρουν προϊόντα με υψηλότερες αποδόσεις. Τα προϊόντα εγγυημένου κεφαλαίου, που κατά καιρούς διαφημίζονται, αποτελούν περισσότερο «τζόγο», καθώς η απόδοσή τους στηρίζεται σε ένα «στοίχημα».
Κίνδυνος εγκλωβισμού
Την ίδια ώρα, όμως, οι τιμές των περισσότερων τίτλων βρίσκονται σε ιστορικώς υψηλά επίπεδα, παρουσιάζοντας αύξηση έως και 15%, εξέλιξη η οποία μπορεί να «εγκλωβίσει» τους επενδυτές στην αγορά. Ετσι, για ακόμη μία φορά είναι ορατός ο κίνδυνος να υποστούν απώλειες από το κεφάλαιό τους όταν θα χρειαστεί να ρευστοποιήσουν τους τίτλους αυτούς σε τιμές χαμηλότερες από τις σημερινές.
Να διαθέτουν πιο εύκολα ομόλογα σε μικροεπενδυτές, ζήτησε από τους τραπεζίτες ο Νίκος Χριστοδουλάκης
Με δεδομένη την κατάσταση αυτή και τις δυσκολίες «προσπέλασης» και παρακολούθησης που έχουν οι μικροεπενδυτές στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, στην οποία άλλωστε δραστηριοποιούνται μόνο τράπεζες, η λύση των κρατικών τίτλων που προέβαλε ο υπουργός Οικονομίας δεν αίρει τα αδιέξοδα της μεγάλης μερίδας των αποταμιευτών. Ετσι, ακόμη και αν αγνοήσει κανείς τους επενδυτικούς κινδύνους που κρύβει για τους αδαείς η αγορά ομολόγων, οι αποδόσεις των τίτλων αυτών είναι ελάχιστα υψηλότεροι από τις εναλλακτικές τοποθετήσεις που προσφέρουν οι τράπεζες για ρέπος ή προθεσμιακούς λογαριασμούς. Για παράδειγμα, η απόδοση του πενταετούς ομολόγου κυμαίνεται στο 3,5% και αν αφαιρεθεί η φορολογία, συμπιέζεται στο 3,1%.Βέβαια, εκτός από την ετήσια απόδοση που θα λαμβάνει ο επενδυτής -και η οποία προσδιορίζεται από την τιμή στην οποία αγοράζει το ομόλογο- σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η τιμή στην οποία θα το ρευστοποιήσει, αν θελήσει να πάρει το κεφάλαιό του πίσω πριν από τη λήξη. Για παράδειγμα, αν κάποιος αγοράζε το 2000 ένα δεκαπενταετές ομόλογο το οποίο λήγει το 2013 και το ρευστοποιούσε σήμερα, θα είχε πετύχει ένα κεφαλαιακό κέρδος της τάξεως του 14%. Βέβαια, θα ήταν πολύ δύσκολο να προεξοφλήσει κανείς ποια θα είναι η πορεία της τιμής τού συγκεκριμένου ομολόγου μέχρι να λήξει. Ετσι, αν περιμένει να εξοφλήσει το ομόλογο στη λήξη του, υποχρεωτικά θα λάβει το κεφάλαιό του στο ακέραιο, δηλαδή για έναν τίτλο ονομαστικής αξίας 3.000 ευρώ, θα εισπράξει το ποσό αυτό - ανεξάρτητα από την τιμή στην οποία το έχει αγοράσει.
Ευνοϊκή διετία
Το οικονομικό περιβάλλον τα τελευταία δύο χρόνια έχει ευνοήσει σημαντικά την αγορά ομολόγων. Αποτέλεσμα, οι τιμές των περισσότερων τίτλων έχουν αυξηθεί σημαντικά. Ενδεικτικά, η τιμή της παλαιότερης έκδοσης των δεκαετών ομολόγων στο διάστημα αυτό έχει αυξηθεί κατά 9%, της παλαιότερης έκδοσης δεκαπενταετών ομολόγων κατά 14% και των επταετών ομολόγων κατά 9,5%. Με δεδομένη την πορεία αυτή, μια τέτοια επένδυση είναι αρκετά παρακινδυνευμένη.
Από την άλλη πλευρά, το υπουργείο Οικονομίας φαίνεται ότι δεν έχει τη δυνατότητα να καταφύγει σε μεθόδους του παρελθόντος, όπως η έκδοση αποταμιευτικών ομολόγων με υψηλότερο επιτόκιο, γιατί κάτι τέτοιο θα αύξανε το κόστος εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Ετσι, στη συνάντηση που είχε χθες ο κ. Χριστοδουλάκης με τους διοικητές των Εθνικής (Καρατζάς), Εμπορικής (Στουρνάρας), Alpha (Κωστόπουλος), Eurobank (Νανόπουλος) και Πειραιώς (Σάλλας), συμφωνήθηκε να αυξήσουν τη διάθεση πενταετών και δεκαετών ομολόγων προς τους μικροεπενδυτές. Αυτό θα γίνει είτε με απευθείας διάθεση των ομολόγων είτε με τη δημιουργία νέων προϊόντων.
Πάντως, οι τράπεζες από την πλευρά τους φαίνεται να αγνόησαν παλαιότερες παραινέσεις που είχε απευθύνει πριν από έναν χρόνο ο κ. Χριστοδουλάκης για να προσφέρουν προϊόντα με υψηλότερες αποδόσεις. Τα προϊόντα εγγυημένου κεφαλαίου, που κατά καιρούς διαφημίζονται, αποτελούν περισσότερο «τζόγο», καθώς η απόδοσή τους στηρίζεται σε ένα «στοίχημα».
ΠΡΟΣΕΞΤΕ!!!:
ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΓΝΟΗΣΑΝ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΣΑΡΟΥΝ ΠΡΟΪΟΝΤΑ «ΤΖΟΓΟΥ» ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ «ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ»...
Αξέχαστες εποχές κι αυτές....
όταν οι Τράπεζες έπρεπε να μας προστατεύουν από τα αρπακτικά του ΠΑΣΟΚ
ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΓΝΟΗΣΑΝ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΣΑΡΟΥΝ ΠΡΟΪΟΝΤΑ «ΤΖΟΓΟΥ» ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ «ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ»...
Αξέχαστες εποχές κι αυτές....
όταν οι Τράπεζες έπρεπε να μας προστατεύουν από τα αρπακτικά του ΠΑΣΟΚ