24 Οκτωβρίου 2009

«ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΙΜΑΡΑΚΗΣ: Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΗΣ ΝΤΟΡΑΣ »

Από taxalia:

Μη μασάς νεοδημοκράτη απο τον Βαγγέλη! Τον κατάλαβαν και οι πέτρες τώρα πια. Δε θα περάσει ξανά ο ρόλος του απο την οικογένεια όπως τότε το 87. Αν δεν θυμάσαι, διάβασε...

«ΠΟΥ ΠΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΨΥΧΟΡΥΤΙΔΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΡΕ ΣΑΜΑΡΑ;»
Από hellenicrevenge:

Την έντονη αντίδραση του Αντώνη Σαμαρά προκάλεσε η απόφαση να είναι το πολιτικό συμβούλιο της Νέας Δημοκρατίας, η Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου που θα συγκληθεί για να εκλέξει νέο αρχηγό.

Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι στην Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου πλην των υπολοίπων θα μετέχουν και η φερόμενη ως υποψήφια Ντόρα Μητσοτάκη και ο πιο σπουδαίος λαγός της, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο οποίος τις τελευταίες μέρες δραστηριοποιείται έντονα δημιουργώντας κλίμα και περιβάλλον γύρω από τον εαυτό του με υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη τα οποία παραδοσιακά ουδεμία σχέση έχουν με το περιβάλλον της “οικογένειας”.

Αποκλειστικός στόχος είναι να τους οδηγήσει αργά ή γρήγορα συγκροτημένα και ύπουλα έως το Συνέδριο στην αγκαλιά της Ντόρας. Δικαιολογημένα ενίσταται ο Σαμαράς που δεν πρέπει να ξεχνάει ποιος είναι και από που προέρχεται ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Αρκεί μόνο να θυμίσουμε ότι την εποχή που τη Νέα Δημοκρατία ανέλαβε ο Κώστας Μητσοτάκης ο Μεϊμαράκης ήταν ανύπαρκτος. Και βρέθηκε ξαφνικά μέσα σε ένα βράδυ πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ αφού είχε το προνόμιο να κάνει παρέα με τη Ντόρα.

Την ίδια εποχή η ΟΝΝΕΔ που είχε για πρόεδρό της το Μιχαλολιάκο οργανωνόταν συστηματικά αντιδρώντας σε μια σκληρή πράσινη χούντα, που είχαν επιβάλλει από το ‘81 και μετά, ορδές πρασινοφρουρών σε όλο το δημόσιο και κοινωνικό βίο. Η ΟΝΝΕΔ είχε τραυματίες, είχε νεκρούς, είχε φυλακισμένους, είχε διωχθέντες. Μόνο οι παλιότεροι βέβαια μπορεί να θυμούνται τα επεισόδια για παράδειγμα στη Καλαμάτα, όταν εγκάθετοι του πράσινου παρακράτους πυροβολούσαν με καραμπίνες ΟΝΝΕΔίτες.

Και τότε ο Αντώνης Σαμαράς ήταν εκεί να παίζει στη ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ξύλο με τους αστυνομικούς διευθυντές της περιοχής που συνελάμβαναν τους τραυματίες από τις καραμπίνες ΟΝΝΕΔίτες και όσους από αυτούς δηλαδή δεν είχαν ανάγκη να διακομιστούν σε νοσοκομεία. Που ήταν εκείνη την εποχή ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ότι όταν η ΟΝΝΕΔ σκοτωνότανε στους δρόμους ο Μεϊμαράκης υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στο γραφείο του υφυπουργού Άμυνας του ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Πέτσου με υπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου;

Αυτές ήταν οι παρέες του Βαγγέλη Μεϊμαράκη την ώρα που οι ΟΝΝΕΔίτες που πήγαιναν τότε στρατό τοποθετούνταν σε τάγματα ανεπιθυμήτων χωρίς να παραπονιούνται.

Παραπονέθηκαν όμως και δικαιολογημένα οι ΟΝΝΕΔίτες, όταν μετά την απόλυσή του, η Ντόρα πήρε το Μεϊμαράκη από το χέρι και τον έφερε πραξικοπηματικά πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ. Και τότε οι ΟΝΝΕΔίτες αντέδρασαν δυναμικά και επί μέρες δεν άφηναν τον Μεϊμαράκη και τη παρέα του (Βουλγαράκη, Τζαμτζή κλπ) να πατήσουν το πόδι τους στα ιστορικά γραφεία της ΟΝΝΕΔ στη Νικηταρά.

Περάσαν πολλά χρόνια από τότε και ο Μεϊμαράκης με τη βοήθεια της “οικογένειας” έγινε βουλευτής και τη θέση του πήρε ο Βουλγαράκης με μια νοθεία που ομολογούν σήμερα όλοι και με το Μεϊμαράκη να παίζει ακριβώς τον ίδιο ρόλο στο Συνέδριο της ΟΝΝΕΔ το ‘87 , να εγκλωβίζει δηλαδή συνέδρους της Καραμανλικής πτέρυγας για να τους οδηγήσει πακέτο στην “οικογένεια”.

Υπάρχουν σήμερα τόσο αφελείς στη Ν.Δ. που να πιστεύουν ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά;

Ακριβώς το ίδιο κάνει σήμερα

Υπάρχουν ΟΝΝΕΔίτες από εκείνη την εποχή που βίωσαν όλες αυτές τις καταστάσεις και πιστεύουν κάτι διαφορετικό;

ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΕΙ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΜΠΝΕΕΙ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΚΙΝΗΤΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΥΤΑΛΑ, Η ΝΟΜΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ.

Στην παράταξη που λένε ότι ανήκουν ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΘΕΣΗ αλλά δυστυχώς οι αποφάσεις ακόμη παίρνονται σε κλειστά ερμητικά γραφεία και καθοδηγούνται άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΞΕΝΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ. Τον ίδιο παράγοντα που έφερε τον Γιωργάκη στην εξουσία. Τον παράγοντα δηλαδή που θέλει να ελέγχει απόλυτα και τη Κυβέρνηση και την Αντιπολίτευση ,που αποτελεί την επόμενη εν δυνάμει Κυβέρνηση, για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.

Είναι δυνατόν να πολιτευτεί με ελπίδες και με αξιώσεις απέναντι σε όλα αυτά τα ΕΡΠΕΤΑ ένας άνθρωπος που στη προμετωπίδα του πολιτικού του αγώνα έχει χαράξει και έχει κάνει βίωμα με τα λάθη του και τις αδυναμίες του τους στίχους του ποιητή;

“Ό, τι κάνεις να σου δώσει μία ρυτίδα περισσότερο στο μέτωπο, μία ρυτίδα λιγότερο στη ψυχή” Οδυσσέας Ελύτης.