Δεν είμαι μέλος της Νέας Δημοκρατίας, ποτέ δεν την έχω ψηφίσει και πολύ πιθανά να μην την ψηφίσω ποτέ στην ζωή μου. Ο λόγος είναι ότι ανέκαθεν (από το 1985 και μετά) η προσπάθεια του κόμματος αυτού να κερδίσει την εξουσία πολτοποιούσε την παραδοσιακή ιδεολογική δεξιά βάση του κόμματος με μια δράκα - σπείρα διαπλεκόμενων φιλελεύθερων πολιτικών, που ομοίως συντάσσονταν με την Ν.Δ. για την κατάκτηση της εξουσίας και μόνο.
Οι κεντρικές πολιτικές επιλογές της Ν.Δ. με απογοητεύουν, από την εποχή που ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δήλωσε ότι το ζήτημα της αμφισβήτησης της ελληνικότητας της Μακεδονίας που ελλοχεύει και επιβουλεύεται την ακεραιότητα του ελληνισμού από τις αρχές του αιώνα, θα ξεχαστεί από τους μισοκοιμισμένους στην ευμάρεια νεοέλληνες, σε μια δεκαετία. Με απογοητεύει η μόνιμη εκστρατεία των βουλευτών της Ν.Δ. στην Γυάρο και στην Μακρόνησο, αλλά η χαρακτηριστική τους απουσία από τις γιορτές "μίσους" στον Γράμμο και στο Βίτσι. Το κάδρο συμπληρώνεται από βουλευτή προερχόμενο από ιστορική οικογένεια αγωνιστών του 1821, ο οποίος μας είπε ότι καθένας έχει δικαίωμα να καίει την Ελληνική σημαία, και από τον υπερυπουργό εσωτερικών ο οποίος ανάμεσα στις ερωτικές του μοιχείες πρόλαβε να καταστήσει την Αθήνα ανοχύρωτη πόλη στους πάσης λογής αναρχικούς - ακροαριστερούς λαθρομετανάστες, υποβαθμίζοντας τις ζωές και τις περιουσίες μας.
Όμως με την πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα συνεχώς να επιδεινώνεται, είναι φανερό πως κάθε πολιτική εξέλιξη στα δύο "μεγάλα" κόμματα εξουσίας καθίσταται οριακή και επηρεάζει άμεσα τις ζωές μας και τις τύχες μας. Μια τέτοια οριακή μονομαχία είναι και η διαδικασία ανάδειξης πολιτικού αρχηγού στην Ν. Δ. την Κυριακή που μας έρχεται. Έτσι νιώθω υποχρεωμένος να υποστηρίξω δημόσια την υποψηφιότητα του συμπατριώτη και παλαιού οικογενειακού φίλου μου Αντώνη Σαμαρά για τους κάτωθι λόγους:
1. Είναι ο πρώτος, έστω πιθανός, πολιτικός αρχηγός κόμματος εξουσίας της μεταπολίτευσης που μίλησε, έστω δειλά, για πατρίδα και Έθνος.
2. Είναι αυτός που όρθωσε το ανάστημα του το 1992 κατά του αλυτρωτισμού του Γιουγκοσλαβικού κρατιδίου
3. Είναι αυτός που επιτέλους θα δώσει προτεραιότητα στην ιδεολογία της δεξιάς, που ενώ οι οπαδοί της είναι το 70% του κόμματος της Ν. Δ. κατάντησαν απλοί αχθοφόροι νεοφιλελεύθερων υβριστών της ιδεολογίας τους τύπου Τζανετάκου.
4. Είναι αυτός που θα προασπίσει τον ελληνισμό και τους έλληνες στους πολύ δύσκολους παγκοσμιοποιητικούς καιρούς που έρχονται
5. είναι αυτός που συνάσπισε υπό την υποψηφιότητα του ότι υγιές έχει απομείνει στην Ν.Δ. (δεν είναι τυχαίο ότι όλος ο εσμός των νεοφιλελεύθερων (Παπαθανασίου, Χατζηδάκης, Παυλόπουλος, Σπηλιοτόπουλος)και της οικογενειοκρατίας (Έβερτ, Βαρβιτσιώτης, Κεφαλογιάννης, Μητσοτάκης) υπερασπίζεται με λύσσα την έτερη υποψηφιότητα. Είναι πραγματικά αξιολύπητοι οι κύριοι κιλτίδης, πολύδωρας και γιακουμάτος που δεν επέλεξαν ιδεολογικό στρατόπεδο αλλά στρατόπεδο συμφέροντος).
6. Επιτέλους θα πάρει θέσεις για όλα τα θέματα εγκαταλείποντας τα επικοινωνιακά τερτίπια των δημοσκόπων και των μαγείρων της κοινής γνώμης
7. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο πρώτος που τόλμησε να μιλήσει για την Θράκη και την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας
8. Είναι από την Μεσσηνία!!
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η πολιτική τύχη της Ν. Δ. και των αργόμισθων παρασίτων που εκτρέφει η Ρηγίλλης. Αδιαφορώ πλήρως για τις στρατιές συμβούλων κρατικοδίαιτων συνοδοιπόρων οι οποίες ευθύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό για την σημερινή κατάσταση. η συνεχής επίκληση των υποψηφίων στον κομματικό πατριωτισμό των ψηφοφόρων τους είναι υποτιμητική, επιεικώς χυδαία, εξαμβλωματική και χαρακτηριστική της κομματοκρατίας που τρώει τις σάρκες της Ελλάδας από την μεταπολίτευση και ένθεν.
Είναι φανερό πως ούτε φυσικά ο Αντώνης Σαμαράς θα καταφέρει να ξεπλύνει τα λασπόνερα του κομματικού κατεστημένου. Αν εκλεγεί προφανώς θα οφείλει να τηρήσει ισορροπίες με τους τυρρανόσαυρους της κομματικής καμαρίλας. Πάντως, έστω και έτσι, είναι μακράν η καλύτερη επιλογή για το μέλλον όλων μας, ασχέτως που ο καθένας μας ανήκει. Προσωπικά δεν έχω το παραμικρό όφελος από μια πιθανή εκλογή Σαμαρά εκτός του κοινού καλού που πιστευω ότι εξυπηρετείται μέσω της υποψηφιότητας αυτής.
Ι. Β. Δ.
Όμως με την πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα συνεχώς να επιδεινώνεται, είναι φανερό πως κάθε πολιτική εξέλιξη στα δύο "μεγάλα" κόμματα εξουσίας καθίσταται οριακή και επηρεάζει άμεσα τις ζωές μας και τις τύχες μας. Μια τέτοια οριακή μονομαχία είναι και η διαδικασία ανάδειξης πολιτικού αρχηγού στην Ν. Δ. την Κυριακή που μας έρχεται. Έτσι νιώθω υποχρεωμένος να υποστηρίξω δημόσια την υποψηφιότητα του συμπατριώτη και παλαιού οικογενειακού φίλου μου Αντώνη Σαμαρά για τους κάτωθι λόγους:
1. Είναι ο πρώτος, έστω πιθανός, πολιτικός αρχηγός κόμματος εξουσίας της μεταπολίτευσης που μίλησε, έστω δειλά, για πατρίδα και Έθνος.
2. Είναι αυτός που όρθωσε το ανάστημα του το 1992 κατά του αλυτρωτισμού του Γιουγκοσλαβικού κρατιδίου
3. Είναι αυτός που επιτέλους θα δώσει προτεραιότητα στην ιδεολογία της δεξιάς, που ενώ οι οπαδοί της είναι το 70% του κόμματος της Ν. Δ. κατάντησαν απλοί αχθοφόροι νεοφιλελεύθερων υβριστών της ιδεολογίας τους τύπου Τζανετάκου.
4. Είναι αυτός που θα προασπίσει τον ελληνισμό και τους έλληνες στους πολύ δύσκολους παγκοσμιοποιητικούς καιρούς που έρχονται
5. είναι αυτός που συνάσπισε υπό την υποψηφιότητα του ότι υγιές έχει απομείνει στην Ν.Δ. (δεν είναι τυχαίο ότι όλος ο εσμός των νεοφιλελεύθερων (Παπαθανασίου, Χατζηδάκης, Παυλόπουλος, Σπηλιοτόπουλος)και της οικογενειοκρατίας (Έβερτ, Βαρβιτσιώτης, Κεφαλογιάννης, Μητσοτάκης) υπερασπίζεται με λύσσα την έτερη υποψηφιότητα. Είναι πραγματικά αξιολύπητοι οι κύριοι κιλτίδης, πολύδωρας και γιακουμάτος που δεν επέλεξαν ιδεολογικό στρατόπεδο αλλά στρατόπεδο συμφέροντος).
6. Επιτέλους θα πάρει θέσεις για όλα τα θέματα εγκαταλείποντας τα επικοινωνιακά τερτίπια των δημοσκόπων και των μαγείρων της κοινής γνώμης
7. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο πρώτος που τόλμησε να μιλήσει για την Θράκη και την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας
8. Είναι από την Μεσσηνία!!
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η πολιτική τύχη της Ν. Δ. και των αργόμισθων παρασίτων που εκτρέφει η Ρηγίλλης. Αδιαφορώ πλήρως για τις στρατιές συμβούλων κρατικοδίαιτων συνοδοιπόρων οι οποίες ευθύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό για την σημερινή κατάσταση. η συνεχής επίκληση των υποψηφίων στον κομματικό πατριωτισμό των ψηφοφόρων τους είναι υποτιμητική, επιεικώς χυδαία, εξαμβλωματική και χαρακτηριστική της κομματοκρατίας που τρώει τις σάρκες της Ελλάδας από την μεταπολίτευση και ένθεν.
Είναι φανερό πως ούτε φυσικά ο Αντώνης Σαμαράς θα καταφέρει να ξεπλύνει τα λασπόνερα του κομματικού κατεστημένου. Αν εκλεγεί προφανώς θα οφείλει να τηρήσει ισορροπίες με τους τυρρανόσαυρους της κομματικής καμαρίλας. Πάντως, έστω και έτσι, είναι μακράν η καλύτερη επιλογή για το μέλλον όλων μας, ασχέτως που ο καθένας μας ανήκει. Προσωπικά δεν έχω το παραμικρό όφελος από μια πιθανή εκλογή Σαμαρά εκτός του κοινού καλού που πιστευω ότι εξυπηρετείται μέσω της υποψηφιότητας αυτής.
Ι. Β. Δ.