Απάντηση στο άρθρο του κ. Καμπύλη: " H Δημοκρατία σε διαβούλευση; "

O κ. Καμπύλης στο άρθρο του στην εφημερίδα "Καθημερινή¨ (H Δημοκρατία σε διαβούλευση;) προσπαθεί μέσω ρητορικών ερωτήσεων , σοφιστειών και ιστορικών παραδειγμάτων μη έχοντα ουδεμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα σήμερα, να υποστηρίξει την άποψη του για την μη διεξαγωγή δημοψηφίσματος από τον ελληνικό λαό, για το ζήτημα της ιθαγένειας των μεταναστών που ζουν στην χώρα μας.

Πρώτα από όλα ξεκινάει με δύο ρητορικά ερωτήματα με τα οποία επιθυμεί να προκαταβάλλει θετικά τον μέσο άνθρωπο ως προς την άποψη που θα εκφράσει στην συνέχεια αφού αρχικά αυτός θα έχει συμφωνήσει με τον τρόπο που θέτει ο κ. Καμπύλης τα δύο πρώτα ερωτήματα ...

Ρητορικό ερώτημα Νο 1 του κ. Καμπύλη :

" Ερώτημα: Δύναται η πλειοψηφία των μελών μιας (δημοκρατικής) κοινωνίας να αποφασίσει την κατάργηση ενός ή περισσότερων (δημοκρατικών) δικαιωμάτων; Παραδείγματος χάριν την κατάργηση της ελευθερίας του Λόγου ή του συνεταιρίζεσθαι; "

Ρητορικό ερώτημα Νο 2 του κ. Καμπύλη:

" Eίναι δημοκρατική μια πολιτική οντότητα (π. χ. ένα κράτος) όταν κάνοντας χρήση της πλειοψηφίας μπορεί να περάσει από τη Δημοκρατία στην Tυραννία ή στην Oλιγαρχία; "

Απάντηση: Η απαίτηση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ζήτημα της ιθαγένειας των μεταναστών ουδεμία σχέση έχει ούτε με την κατάργηση της ελευθερίας του λόγου (!) ούτε με την κατάργηση του "συνεταιρίζεσθαι" (!) όπως εσφαλμένα προσπαθεί να συνδέσει ο κ. Καμπύλης, ούτε καν συνειρμικά!

Ούτε επίσης η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος αφορά την αλλαγή του πολιτεύματος από Δημοκρατία σε Ολιγαρχία(!) ή τυραννίδα (!!!).

Απεναντίας με την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος ο ελληνικός λαός επιθυμεί να χρησιμοποιήσει το ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ του δικαίωμα να δικαιούται να έχει άποψη και να είναι ενεργός και συνειδητοποιήμενος πολίτης και όχι ΙΔΙΩΤΗΣ στα κοινωνικά δρώμενα του τόπου του, εκφέροντας την γνώμη του μέσω διαδικασιών που εξασφαλίζουν όχι μόνο την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ αλλά και το ότι αυτή θα εισακουστεί ή έστω θα ληφθεί υπόψιν όπως άλλωστε αρμόζει σε μία ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Σχετικά με αυτήν την παράγραφο:

" Mε λίγα λόγια δεν είναι αντίθετο με τις δημοκρατικές ιδέες να θέτουμε περιορισμούς στην εξουσία της πλειοψηφίας να προβαίνει σε πράξεις αντίθετες με τη λειτουργία ενός δημοκρατικού συστήματος. Αλλωστε, στην Ιστορία, τα μεγάλα λόγια περί δικαιωμάτων πολλές φορές χρησιμοποιήθηκαν μάλλον για να επιβάλουν τα συμφέροντα ομάδων προνομιούχων. "

Οι δύο πρώτες γραμμές της παραγράφου αυτής δεν περιγράφουν ένα δημοκρατικό καθεστώς. Περιγράφουν ένα καθεστώς "δημοκρατικού" συγκεντρωτισμού με βάση τον οποίο ότι συμφέρει την εξουσία βαφτίζεται "δημοκρατικό" και "προοδευτικό" και προωθείται ευρέως και με κάθε τρόπο στο κοινωνικό σύνολο προσπαθώντας να το επιβάλλουν στην κοινωνία ως κάτι όχι μόνο το αποδεκτό , αλλά ως κάτι το απαραίτητο (όπως με την προπαγάνδα περί της πολυπολιτισμικότητας και της αθρόας -λαθρο-μετανάστευσης ). Αντιθέτως οποιαδήποτε άποψη μπορεί να εκφράζει την λαική βούληση, αλλά αντιτίθεται στα σχέδια μίας μειοψηφίας προνομιούχων, βαφτίζεται "ακροδεξιά" , " άκρως συντηρητική" και "αντιδημοκρατική". Αυτό ισχύει και για την άποψη που εκφράζει ο κ. Καμπύλης για τους υποστηρικτές της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος για την ιθαγένεια των μεταναστών.

Κατά τα άλλα συμφωνώ μαζί του πως πολλές φορές μεγάλα λόγια περί δικαιωμάτων έχουν χρησιμοποιηθεί για να επιβάλλουν τα συμφέροντα προνομιούχων ομάδων .

Αυτό άλλωστε γίνεται και τώρα με μία πληθώρα απόψεων σαν τις δικές του από διάφορους αρθογράφους, πολιτικούς άνδρες και διάφορους άλλους, με εκτόξευση κατηγοριών περί "ακροδεξιάς" (!!!) ρητορείας περί δημοψηφισμάτων, προσπαθώντας να χρεώσει αυτήν την τακτική στην "ακροδεξιά" ώστε να την δαιμονοποιήσει και να πείσει τον μέσο άνθρωπο που διαβάζει το άρθρο του ότι για να το λένε οι "ακροδεξιοί" και να το υποστηρίζουν τόσο ενθέρμως, μπορεί και να έχει άδικο να πιστεύει πως πρέπει να γίνει δημοψήφισμα και αντιθέτως μπορεί να ισχύει η γνώμη του κ. Καμπύλη!

Προσπαθεί δηλ. να πείσει όχι με βάση τον ορθό λόγο και την ρεαλιστική πολιτική αλλά με βάση την δαιμονοποίηση και την αλλοίωση οποιασδήποτε άλλης άποψης, με κριτήριο το ΑΠΟ ΠΟΥ προέρχεται και όχι αν αυτή καθ' εαυτή είναι ορθή ή όχι! Μία τελείως ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ και ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ "λογική".

Φυσικά ομιλούμε περί της τακτικής να δαιμονοποιείται μία άποψη με βάση τον φορέα που την εκφέρει και όχι με βάση τον ορθό λόγο.

Αλλά για να μην δίνονται λάθος εντυπώσεις δεν καπηλεύεται καμία "ακροδεξιά" την απαίτηση του ελληνικού λαού για διεξαγωγή δημοψηφίσματος.

Διότι με αυτήν την λογική κ. Καμπύλη κατατάσσετε το 52% ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ του ελληνικού λαού στην " άκρα δεξιά " όπως δείχνουν τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων ακόμα και μετά την επανειλημμένη διεξαγωγή αυτών από τα καθεστωτικά ΜΜΕ με σκοπό να βγουν "με το τσιγκέλι" τα αποτελέσματα που αυτά θα ήθελαν. Σημειωτέον ότι αυτά τα αποτελέσματα βγαίνουν από δημοσκοπήσεις που με το περιεχόμενο των ερωτήσεων θέλουν να προκαταβάλλουν αρνητικά τον μέσο Έλληνα πολίτη ως προς το να απαντήσει αυτό που, παρόλα τα κωλύματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, εκφράζει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η οποία βροντoφωνάζει ΝΑΙ στην διεξαγωγή δημοψηφίσματος!!!

Επίσης τα εκλογικά ποσοστά καθώς και η δομή του σημερινού πολιτεύματος δεν δείχνουν ουδεμία υπεροχή ή έξαρση της " άκρας δεξιάς" κ. Καμπύλη ώστε να έχει αυτή την δύναμη να επιβάλλει τις απόψεις της στον ελληνικό λαό .

Μία απορία σχετικά με αυτό προτού συνεχίσουμε:

"Aυτή την καλυμμένη ακροδεξιά ρητορεία των δημοψηφισμάτων, με την οποία ακυρώνεται η ουσία της Δημοκρατίας, την ξαναζούμε στις μέρες μας με το θέμα της ιθαγένειας των μεταναστών."

Η ΕΛΒΕΤΙΑ είναι μία χώρα με "ακροδεξιό" καθεστώς που ακυρώνει την Δημοκρατία Κ. Καμπύλη?

Παραθέτουμε και μία δημοσίευση από την ιστοσελίδα Altermedia Hellas στο παρελθόν για να θαυμάσουμε πόσο "αντιδημοκρατική" και "ακροδεξιά" χώρα πρέπει να είναι αυτή η Ελβετία που διεξάγει τόσο συχνά δημοψηφίσματα.

gr.altermedia.info

Σχετικά με αυτό:

" H λογική της θέλησης της πλειοψηφίας στο συγκεκριμένο θέμα είναι βαθύτατα αντιδημοκρατική πρώτον διότι εξαιρεί από τη διαδικασία τα υποκείμενα της συζήτησης, δηλαδή τους μετανάστες και δεύτερον διότι επιζητά έτσι τη νομιμοποίηση μιας πολιτικής που είναι ασύμβατη με την έννοια της Δημοκρατίας."

Πολλά από τα υποκείμενα της συζήτησης (δηλαδή μεγάλη μερίδα των μεταναστών στην Ελλάδα) δεν διαμένουν καν ΝΟΜΙΜΑ στην χώρα μας οπότε δεν έχουν φυσικά το δικαίωμα να αποφασίσουν για το ζήτημα περί ιθαγενείας των ΝΟΜΙΜΩΝ μεταναστών στην χώρα μας.

Επίσης ποια ακριβώς πολιτική είναι ασύμβατη με την έννοια της Δημοκρατίας κ. Καμπύλη?

Το να επιθυμεί ο ελληνικός λαός να μην είναι η χώρα του ξέφραγο αμπέλι, λαθραία εισερχόμενων μεταναστών από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, προκειμένου να μην δημιουργούνται προβλήματα στην αρμονία του κοινωνικού συνόλου και στην οικονομία της χώρας μας?

Είναι και αυτό "ακροδεξιά άποψη"?

Αν είναι αυτό "ακροδεξιά", τότε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με αυστηρή νομοθεσία περί απόδοσης ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑΣ (και όχι ιθαγένειας αλλά έστω) σε αλλοδαπούς, κυβερνούν αυτήν την στιγμή "ακροδεξιά" καθεστώτα!!!

Όσο για απόψεις που παραθέτετε ποιο κάτω, με τις "επικλήσεις στις αυθεντίες", για να προσδώσετε κύρος στα επιχειρήματα σας, θα σταθούμε ιδιαιτέρως σε αυτό:

"H πολιτειακή ένταξη κάποιου ως ισότιμου μέλους μιας κοινωνίας δεν προϋποθέτει στη Δημοκρατία ούτε την πολιτισμική αφομοίωσή του με την πλειοψηφία, ούτε πολύ περισσότερο μια κοινή εθνική καταγωγή. Πρώτον διότι το πολιτισμικά αμιγές ουδέποτε υπήρξε και δεύτερον διότι ούτε το «έθνος-κράτος» προήλθε αποκλειστικά από μια πληθυσμιακή ομάδα με κοινή θρησκεία ή γλώσσα ή οτιδήποτε άλλο."

Πρώτα από όλα πολιτισμική αφομοίωση μεταναστών από τριτοκοσμικές χώρες, με ήθη και έθιμα που δεν συνάδουν με αυτά του ελληνικού και ευρωπαικού πολιτισμού καθώς και με πίστη σε νομικά συστήματα που δεν συνάδουν με αυτά του Δυτικού κόσμου (όπως η Σαρία), είναι σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει, ακόμα και να ήταν επιθυμητό .

Στην συνέχεια το «έθνος-κράτος» όπως το αποκαλείτε, με την σύγχρονη του μορφή, προήλθε από τους ΕΛΛΗΝΕΣ που πολέμησαν ενάντια στον ζυγό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίοι ως επί το πλείστον ήσαν ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ και γλώσσα τους ήταν η ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

Εκτός αν αμφισβητείτε την ελληνικότητα ορισμένων τοπικών διαλέκτων που χρησιμοποιούνται ευρέως στην επαρχία της χώρας μας. Διότι άλλες γλώσσες δεν υπήρχαν, πλην μιας μερίδας σλαβοφώνων Ελλήνων στην Μακεδονία ( Σ.τ.Σ. Δεν εννοούμε τα Σκόπια).

Επίσης δεν αμφισβητούμε την ελληνικότητα συμπατριωτών μας με άλλο θρήσκευμα πλην του επικρατούντος, που είναι η Ορθοδοξία, αλλά αυτό δεν αναιρεί την πίστη της πλειοψηφίας του λαού μας ούτε και τις αρχές πάνω στις οποίες βασίστηκε το νεοσύστατο ελληνικό κράτος και το πρώτο Σύνταγμα της χώρας μας, οι οποίες ακόμα ισχύουν!

Στην συνέχεια:

"Ήδη στις απαρχές του σύγχρονου έθνους-κράτους, τον 18ο αιώνα, ο Mοντεσκιέ έγραφε πως «γεννήθηκα κατ’ ανάγκη άνθρωπος και κατά τύχη Γάλλος» δείχνοντας έτσι πως η κουλτούρα μιας ομάδας ανθρώπων δεν μπορεί να αποτελεί προϋπόθεση των πολιτικών της δικαιωμάτων."

Ατυχής η προσπάθεια σύνδεσης από μέρους σας του ρητού του Μοντεσκιέ με την άποψη σας, καθώς όταν ζούσε ο Μοντεσκιέ , δεν είχαν έρθει ορδές λαθραία εισερχόμενων μεταναστών στην Ευρώπη από τριτοκοσμικές χώρες, με ολοκληρωτικά καθεστώτα ή όπου επικρατεί κατάσταση πλήρους αναρχίας (Σομαλία) προκαλώντας ποικίλα προβλήματα στην οικονομία και στις επιμέρους κοινωνίες τα οποία πλέον έχουν οξυνθεί τόσο πολύ ώστε άπαντες να αναγνωρίζουν ότι «υπάρχει πρόβλημα» και να διαφαίνεται αυτό και στις απόψεις του μέσου πολίτη ανεξαρτήτως της πολιτικής του τοποθέτησης ή των κομματικών του προτιμήσεων στις εκλογές.

Θα μου επιτρέψετε στα πλαίσια της «Δημοκρατίας» να έχω διαφορετική άποψη.

Αν η κουλτούρα μίας ομάδας ανθρώπων είναι ΕΧΘΡΙΚΗ (προσοχή, όχι αλλότρια αλλά ΕΧΘΡΙΚΗ) με την κουλτούρα της πλειοψηφίας της χώρας, εντός της οποίας θέλουν όχι μόνο να διαμείνουν αλλά και της οποίας θέλουν να γίνουν πολίτες και να έχουν λόγο και να μπορούν να επηρεάζουν αποφάσεις, σχετικά με το μέλλον των ιθαγενών πολιτών αλλά και της ίδια της χώρας, τότε είναι σαφές ότι η αυτή η ομάδα ανθρώπων θα έπρεπε να βρίσκεται υπό αυστηρότατη επιτήρηση με απώτατο σκοπό την επαναπροώθηση στις χώρες τους, όσων υπάρχει πιθανότητα να προκαλέσουν πρακτικά πρόβλημα στην χώρα όπου διαμένουν.

Και όχι να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα τους στην «ιθαγένεια» και μάλιστα με την ψήφο των ιδίων!

Παραδείγματα άφθονα:
Από τις συγκρούσεις στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας μας πέρυσι με αφορμή το «σκίσιμο του Κορανίου» ενός μετανάστη (που ούτε Κοράνιο ήταν όπως αποδείχθηκε), ο οποίος αργότερα συνελλήφθει για σωρεία παραβάσεων της νομοθεσίας της χώρας μας (άραγε ποια θα ήταν η τιμωρία του σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο?), μέχρι και την πρόκληση φυλετικών ταραχών σε όλη την Ευρώπη ( Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία πρόσφατα), τρομοκρατικά χτυπήματα από ισλαμιστές φονταμενταλιστές, δολοφονίες και απόπειρες δολοφονίας ενάντια σε πολέμιους του ισλαμικού φονταμενταλισμού στην Ευρώπη ( Ολλανδία, Δανία ) και άλλα πολλά.

Επαρκούν αυτά ως ένδειξη εχθρικής κουλτούρας ενάντια στα ελληνικά και ευρωπαικά ήθη και έθιμα από μεγάλη μερίδα μεταναστών που διαβιούν στην Ευρώπη και στην χώρα μας, ναι ή όχι ?

Και οφείλει ο ελληνικός λαός και οι ευρωπαϊκές χώρες όχι μόνο να ανέχονται αυτά τα φαινόμενα αλλά και να προωθούν την αναγκαιότητα αυτών εν ονόματι μίας δήθεν «πολυπολιτισμικότητας» και εν γένει «προοδευτικών» αντιλήψεων, αντί να τα διαχειρίζονται ορθολογικά σε δημοκρατικά πλαίσια μεν αλλά με αυστηρότητα δε?

"Oι σύγχρονοι αρνητές της ιθαγένειας στους μετανάστες ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζουν πως ένα σύνθετο πλέγμα καταστάσεων και παραστάσεων όπως η («εθνική») ταυτότητα μπορεί να εξαιρεί ομάδες της κοινωνίας μας από το πολιτικό της Σώμα. Δηλαδή πως το παρελθόν και το παρόν μιας κοινωνικής ομάδας ή ενός ατόμου μπορεί να καθορίσει και το μέλλον της (ή το μέλλον του)."

Από το πολιτικό σώμα μίας ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΗΣ χώρας δεν εξαιρείται κάποιος με κριτήριο την διαφορετική εθνική του ταυτότητα σε ατομικό επίπεδο. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για ΠΛΗΘΩΡΑ μεταναστών αμφιβόλου διάθεσης να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία αποδεχόμενοι να ζήσουν τον ελληνικό και ευρωπαικό τρόπο σκέψης και διαβίωσης. ΠΛΗΘΩΡΑ μεταναστών που θέλουν να ζήσουν με βάση τις προκαταλήψεις που έχουν από τις χώρες τους και τον ισλαμικό νόμο. ΠΛΗΘΩΡΑ μεταναστών που έχει ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ πως είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ως ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΟΥΡΕΙΟΙ ΙΠΠΟΙ και ως ΠΕΜΠΤΗ ΦΑΛΑΓΓΑ, είτε από αλλότριες εχθρικές χώρες, είτε σε κάποιον βαθμό από μόνοι τους, να προκαλούν ταραχές και να αποτελούν κίνδυνο για την ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ μίας χώρας. Όταν μιλάμε λοιπόν για ΠΛΗΘΩΡΑ μεταναστών, ΤΟΤΕ ΝΑΙ, όλα τα προηγούμενα αποτελούν κριτήρια με βάση τα οποία μπορεί – και θα έπρεπε κατά την γνώμη μας- μερίδα των μεταναστών να εξαιρεθεί από το πολιτικό σώμα της χώρας μας.

Τέλος λέει:

"Στη Δημοκρατία η ενσωμάτωση είναι κατ’ αρχήν μια πολιτική και δευτερευόντως μια (ενίοτε θολή) πολιτισμική διαδικασία. Kαι η ευρωπαϊκή ενοποίηση που ζούμε και απολαμβάνουμε δεν οδηγεί σε ένα «ευρωπαϊκό έθνος». Δεν οδηγεί σε ένα «λαό» Ευρωπαίων με κοινή γλώσσα, καταγωγή θρησκεία ή κουλτούρα. Aλλά, οδηγεί σε ένα σύνολο πολιτικά ισότιμων ατόμων επιτρέποντας τη συνύπαρξη π. χ. μιας καταλανικής κουλτούρας σε μια ισπανική ταυτότητα που εγγυώνται οι δημοκρατικοί ευρωπαϊκοί θεσμοί."

Είναι κάτι τελείως διαφορετικό κ. Καμπύλη, η συνύπαρξη ομάδων με διαφορετική κουλτούρα μέσα σε μία χώρα με μία κυριαρχούσα και ενιαία εθνική και πολιτισμική ταυτότητα, από την συνύπαρξη του ελληνικού λαού με εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες ΕΧΘΡΙΚΑ ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΩΝ προς τον ελληνικό λαό, όπως θέλει να μας επιβάλλει με το «έτσι θέλω» η μειοψηφία που μας καταδυναστεύει.

Γιατί το παράδειγμα που φέρνετε με Καταλανούς και Ισπανούς είναι κάτι τελείως αλλότριο από την συνύπαρξη των Ελλήνων πολιτών με ανθρώπους προερχόμενους από χώρες όπου επικρατεί ο ισλαμικός νόμος , ο ολοκληρωτισμός και ενίοτε ο "νόμος της ζούγκλας". Άνθρωποι που αποδεδειγμένα θέλουν να επιβάλλουν παρόμοιες ζώνες στην Ελλάδα όπου να εφαρμόζονται οι δικοί τους άγραφοι νόμοι. Ειδικά όταν αυτές οι ζώνες ευρίσκονται στο κέντρο της πρωτεύουσας μίας «πολιτισμένης» χώρας όπου υποτίθεται ότι ανήκει στην πολιτισμένη ΕΥΡΩΠΗ (αν και πολύ φοβούμαι ότι πολλά φαινόμενα στην χώρα μας στο ζήτημα της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης δεν δείχνουν μία ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία αλλά μία ασταθή δημοκρατία τείνουσα προς την αναρχία).

Το παραπάνω άρθρο εκφράζει τις απόψεις του συγγραφέα του και μόνο και γράφτηκε ως απάντηση στο άρθρο του κ. Καμπύλη περί αντιδημοκρατικότητας των δημοψηφισμάτων και ορισμένων άλλων θεμάτων.

Επίσης δεν διεκδικώ το αλάθητο όσον αφορά τις απόψεις μου και την επιχειρηματολογία μου (αν και είναι βασισμένα στον ορθό λόγο) και η κριτική είναι ευπρόσδεκτη αρκεί να συμπεριλαμβάνει επιχειρήματα ως προς αυτά που παρέθεσα και όχι άναρθρες κραυγές και κατηγορίες ως προς τον συγγραφέα αυτής της απάντησης οι οποίες δεν τον χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο.