«ΕΠΕΔΙΩΚΕΤΟ ΕΠΑΦΗ ΜΑΞΙΜΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΛΑΒΕ ΠΟΤΕ ΧΩΡΑ», ΛΕΕΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Κενά άφησε η δημόσια απάντηση που έδωσε ο υπουργός Επικρατείας Χάρης Παμπούκης με αφορμή το δημοσίευμα της «Ε» (30/1/2010), στο οποίο αποκαλύπτονται οκτώ εγγραφές στο ημερολόγιο του «Mister Siemens» για συναντήσεις, συσκέψεις στο νομικό του γραφείο, τηλεγραφήματα, γεύματα κ.ά. την περίοδο 2004-2005.
Στο απόσπασμα αυτό από τα ημερολόγια Χριστοφοράκου φαίνεται ότι δεν ήταν ο κύριος Siemens που επεδίωκε συνάντηση με τον κ. Παμπούκη, αλλά το αντίθετο Ο κ. Παμπούκης, που την περασμένη Τετάρτη είχε εκπλήξει πολλούς όταν στη Βουλή είπε πως «δεν θα αναφερθεί σε επιστολές», εννοώντας την ευχαριστήριο επιστολή του κ. Καραμανλή προς τον Μ. Χριστοφοράκο μετά τις εκλογές του 2004, δήλωσε για τις εγγραφές στο ημερολόγιο του τέως ισχυρού της Siemens:
Η ανακοίνωσή του
«Ουδέποτε είχα επαγγελματικές, φιλικές ή έστω κοινωνικές σχέσεις με τον κ. Χριστοφοράκο και τη Siemens και προφανώς με τη διερευνώμενη υπόθεση. Προς άρση οιωνδήποτε εσφαλμένων εντυπώσεων διευκρινίζω ότι ουδέποτε προσκλήθηκα και φυσικά δεν παραβρέθηκα σε κοινωνικές εκδηλώσεις του κ. Χριστοφοράκου ή της Siemens και ουδέποτε έλαβα δώρα ή προσφορές από την εν λόγω εταιρεία ούτε έχω πάει σπίτι του ή στα γραφεία της εταιρείας.
»Από τις εμφανιζόμενες στο δημοσίευμα εγγραφές της γραμματέως του κ. Χριστοφοράκου προκύπτει ότι συστηματικά επεδιώκετο επαφή μαζί μου η οποία όμως δεν έλαβε ποτέ χώρα. Κανείς και τίποτα δεν θα με καταβάλει από την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος γενικά και ιδίως κατά την κρίσιμη περίοδο διερεύνησης υποθέσεων από τις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής των Ελλήνων.
»Επαναλαμβάνω ότι η δημιουργία παραπλανητικών εντυπώσεων δεν εξυπηρετεί την αναζήτηση της αλήθειας, αποπροσανατολίζει, παραπλανά και συσκοτίζει τις πτυχές που πρέπει να αναδειχθούν για να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθούν ευθύνες όπου και σε όποιον πρέπει».
Τι δεν εξηγεί
Ο υπουργός Επικρατείας δεν αμφισβήτησε ότι το ημερολόγιο δεν τα λέει καλά και απέδωσε τις «εγγραφές» που τον αφορούν... σε κυνηγητό από πλευράς Χριστοφοράκου.
Με την απάντησή του πάντως δεν εξηγεί:
ΠΡΩΤΟΝ: Γιατί ο ίδιος προσκαλεί σε γεύμα τον Μ. Χριστοφοράκο μέσω τηλεγραφήματος που του στέλνει (στις 8/01/2005); Πρόκειται για τηλεγράφημα που δεν ανταποδίδει τυπικά τις ευχές που είχε λάβει από τον διευθύνοντα σύμβουλο της Siemens.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ο κ. Παμπούκης, ενώ με κατηγορηματικό τρόπο αποκλείει δώρα, προσκλήσεις στο σπίτι του Χριστοφοράκου κ.ά., που άλλωστε δεν αναγράφονται στα ημερολόγια, δεν διευκρινίζει αν οι δυο τους συναντήθηκαν στις 25 Μαΐου 2004 στο G.Β. Corner.
ΤΡΙΤΟΝ: Δεν λέει αν έγινε ή όχι συνάντηση με τον Μ. Χριστοφοράκο στο γραφείο του στις 23 Φεβρουαρίου 2004, ούτε φυσικά ποιος ήταν ο σκοπός της. Επίσης, δεν εξηγεί και άλλη μία εγγραφή της 23ης Ιανουαρίου 2004 που επίσης παραπέμπει σε συνάντηση των δύο στο δικηγορικό γραφείο του νυν υπουργού Επικρατείας και
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Ο κ. Παμπούκης αποφεύγει να ξεκαθαρίσει αν γνώριζε τον Μ. Χριστοφοράκο.
Η υπόθεση C4Ι
Στελέχη της Siemens, που κατείχαν υψηλές θέσεις την περίοδο εκείνη, λένε πως οι Μ. Χριστοφοράκος και Δ. Δενδρινός τότε έψαχναν για έναν γερό δικηγόρο για μια αστική υπόθεση (διαιτησία) της Siemens αλλά και για δεύτερο νομικό σύμβουλο για τη σύμβαση του C4Ι, αφού είχε διαπιστωθεί ότι το σύστημα ασφάλειας δεν μπορούσε να παραδοθεί στη συμβατική ημερομηνία (28/5/2004). Για τον λόγο αυτό υπάρχει σημείωμα με ερώτημα του Δ. Δενδρινού, αν θα έπρεπε να παραστεί και ο ίδιος στη συνάντηση του Χριστοφοράκου στις 23/1/2004 στο γραφείο Παμπούκη.
Πιθανολογείται ή ότι ο κ. Παμπούκης δεν ανέλαβε τις προτεινόμενες από τον Χριστοφοράκο υποθέσεις ή ότι είχε, σε κάποια από αυτές, ρόλο αφανή, συμβουλευτικό. Πάντως δεν έχει εμφανιστεί κάποιο τιμολόγιο στο όνομα Παμπούκης. Ως εκ τούτου, η ελλιπής έως και παρελκυστική απάντηση του υπουργού Επικρατείας φανερώνει ότι ο κ. Παμπούκης κάτι κρύβει, πιθανώς υπό το βάρος του σκανδάλου που ξέσπασε δύο χρόνια μετά τις επαφές του και εξαιτίας της γνωστής σχέσης του με τον πρωθυπουργό (εκ των στενότερων συνεργατών του ακόμα και όταν δεν είχε κυβερνητική θέση ευθύνης).
Η συγκυρία
Οι αναγραφόμενες πάντως επαφές Χριστοφοράκου - Παμπούκη γίνονται σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίοδο, με τον Γ. Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών, τον Φεβρουάριο του 2004, να αναλαμβάνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τον Μάρτιο να γίνονται εκλογές και τον Ιούνιο του 2004 ευρωεκλογές.
Ορόσημο αυτής της χρονιάς των Ολυμπιακών Αγώνων και κυρίως για την υπόθεση Siemens είναι ότι τον Ιούλιο του 2004, αφού είχε διαπιστωθεί νωρίτερα η αδυναμία, υπογράφτηκε τροποποιητική σύμβαση για την προσωρινή παραλαβή του C4Ι από SAIC, Siemens κ.ά. Σε μνημόνιο που υπογράφτηκε στις 7/7/2004, Δημόσιο και SAIC αναγνωρίζουν συνυπαιτιότητα στο γεγονός ότι δεν υλοποιήθηκε η σύμβαση εντός ενός έτους, όπως έλεγε η σύμβαση του Μαΐου του 2003. Κάτι που επικυρώνει με απόφασή του και το ΚΥΣΕΑ.
Με την προσωρινή παραλαβή του C4Ι, καταβάλλονται στην κοινοπραξία 31,5 εκατ. ευρώ και αποδεσμεύεται αντίστοιχου ύψους εγγυητική, ενώ αμέσως πιάνουν δουλειά και τα μαύρα ταμεία της Siemens.
Η μίζα
Αμα τη πληρωμή των SAIC-Siemens, δρομολογείται και μίζα των 3,7 εκατ. ευρώ από τη μητρική στο Μόναχο μέσω των έξι συνολικά εμβασμάτων που διοχετεύθηκαν σε Fairways και Placid Blue (εταιρείες για το ελληνικό πολιτικό χρήμα) από τα «υβρίδια» του Ζίκατσεκ.
Το μαύρο πρώτο έμβασμα αποδεσμεύτηκε στις 19 Ιουλίου 2004 (690.000 ευρώ), το δεύτερο (785.000 ευρώ) στις 20 Ιουλίου και το τελευταίο 24 Αυγούστου 2004.
Πολιτικό χρήμα σε έξι δόσεις, που η Siemens «παρήγαγε» με εικονικές συμβάσεις συμβούλων.
Τα μαύρα ταμεία της Siemens «ξύπνησαν» δώδεκα ημέρες μετά τις πληρωμές του ελληνικού Δημοσίου προς τους προμηθευτές του C4Ι.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ