Για την ιστορία με την Goldman Sachs, που είναι σκάνδαλο καραμπινάτο που μας στοιχίζει κάθε χρόνο λεφτά (όχι μόνο για να ξεπληρώνουμε το χρέος που κουκούλωσε το ΠΑΣΟΚ αλλά και για προμήθειες που πληρώνουμε για το deal) γράψαμε και χθες ότι κανένας Πάκης δεν είπε τα πράγματα με τ' όνομά τους στη Βουλή όπως θέλουν να μας πλασάρουν οι δημοσιοκάφροι. Οι μόνοι που μίλησαν ήταν ο Μ. Κεφαλογιάννης το Δεκέμβριο του 2009 και ο Π. Δούκας που από το Φεβρουάριο του 2005 έχει καταγγείλει την υπόθεση στη Βουλή!!!
11.02.2005
«ΔΟΥΚΑΣ: Και να έρθω τώρα και στο περίφημο deal της Goldman Sacks και τα υπόλοιπα θα τα πω στη δευτερολογία μου, γιατί αυτό το deal έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Το 2001 αποφασίζετε να βρείτε τρόπο να κρύψετε περίπου 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ από το δημόσιο χρέος, για να φαίνεται πιο εξωραϊσμένο, κύριε Πρόεδρε, προς τις ευρωπαϊκές αρχές. Τι κάνατε λοιπόν; Χωρίς κανείς να πάρει χαμπάρι, χωρίς κανείς να ξέρει οτιδήποτε, ούτε καν συζήτηση έγινε, όπως αυτή που κάνουμε σήμερα, συμφωνήσατε με μια τράπεζα, την οποία κανείς δεν ξέρει ακόμη πώς επιλέξατε και με ποιες «διαφανείς» διαδικασίες, σε πολύπλοκα «Swaps», ύψους 6.000.000.000 ευρώ.
Πήρατε χρέος, το οποίο ήταν σε γεν και σε δολάριο. Όταν το δολάριο ήταν κοντά στο 0,90, το μετατρέψατε σε ευρώ (ΣΣ. Το μετέτρεψαν σε Ευρώ όχι όμως με την ισοτιμία που ίσχυε δηλ. του 1€=0,90$ αλλά με μελλοντική ισοτιμία 1€=1.30$!!!! 40 cents πάνω που σημαίνει 6δις€ Χ 0,40$ = 2,4δις€ χαμένα... χώρια τις προμήθειες), που σημαίνει ότι έχουμε μια απώλεια απ’ αυτήν τη μετατροπή τουλάχιστον της τάξης των 2,4 δισεκατομμύριων ευρώ. Όχι δανεισμό, αλλά απώλεια από τη συναλλαγή 2,4 δισεκατομμύριων ευρώ. Πληρώσατε προμήθειες σύμφωνα με το περιοδικό «RISK», το οποίο λέει ότι βούιξε η αγορά όταν έγινε αυτή η δουλειά και –καλά, το οποίο, σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων της αγοράς, περίπου της τάξης των 200 εκατομμυρίων ευρώ! Για να μειωθεί το χρέος τότε κατά 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ, τι κάνατε; Φορτώσατε τα επόμενα ελλείμματα. Με 2,8 δεν μειώνεται το χρέος δια μαγείας. Αν γινόταν, θα το κάναμε όλοι. Τι έγινε; Σας είπε η τράπεζα: «θα σου αφαιρέσω τώρα, αλλά θα τα πληρώσεις τα επόμενα δεκατέσσερα χρόνια». Λοιπόν, για δεκατέσσερα χρόνια έχουμε φορτωθεί παραπάνω έλλειμμα 300 εκατομμύρια ευρώ, κύριοι συνάδελφοι. Και σαν να μην έφτανε αυτό- 200 εκατομμύρια ευρώ προμήθειες, 300 εκατομμύρια ευρώ αύξηση των μελλοντικών ελλειμμάτων και 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ (χαμένα) επειδή σώνει και καλά, για να μειώσετε το χρέος, το μετατρέψατε από δολάρια και γεν σε ευρώ, -βέβαια αυτό θα μπορούσε να πει κανείς δεν μπορούσε να το προβλέψει. Η δουλειά έγινε μόνο και μόνο για να κρύψετε χρέος- χάσαμε 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Σας λέω περίπου ότι 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ είναι σαν να δώσουμε 2.500 ευρώ εδώ και τώρα σε κάθε συνταξιούχο του ΟΓΑ. Και το κερασάκι σ’ αυτήν τη συναλλαγή ήταν ότι η τράπεζα σάς άλλαξε και τον τρόπο υπολογισμού των επιτοκίων και από τριακόσιες εξήντα μέρες που ήταν ο κανονικός τρόπος, τον έκανε τριακόσιες εξήντα πέντε. Θα ήθελα κάποιος συνάδελφος, όταν μιλήσει στη δευτερολογία του, να μας πει τι ήταν αυτά τα Bermuda options τα οποία υπογράψατε, πράγματα που ακόμη πολλές από τις υπηρεσίες μας αδυνατούν να μας εξηγήσουν. Είναι πολλά τα θέματα, στα οποία θέλω να αναφερθώ. Θα ήθελα επίσης να μας εξηγήσετε τι έγινε με τα περίφημα δάνεια για τα «Απάτσι», και για τις πυραυλάκατους. Έχω ένα ολόκληρο κατεβατό ακόμη από πράγματα στα οποία θα επανέλθω στη δευτερολογία μου. Θα περίμενα όμως να ακούσω κάποιες εξηγήσεις, για να μπορώ να απαντήσω στην ανταπάντηση.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.»
«ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει το λόγο ο πρώην Υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Χριστοδουλάκης βάσει του άρθρου 135 παράγραφος 9, σύμφωνα με το οποίο «κατά τη συζήτηση μιας επερώτησης και αν κρίνονται πράξεις Βουλευτή που διετέλεσε μέλος της παρούσης ή προηγούμενης κυβέρνησης, αυτός μπορεί να μιλήσει στο τέλος της συζήτησης για πέντε λεπτά της ώρας και μόνο σχετικά με τις κρινόμενες πράξεις του».
Κύριε Χριστοδουλάκη, θα σας δώσω το λόγο...
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να μιλήσω τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Όχι τώρα, στο τέλος της συζήτησης, όπως λέει το άρθρο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να μιλήσω τώρα, επειδή είναι νωπά αυτά που είπε ο κύριος Υπουργός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ερωτάται το Σώμα: συμφωνεί να μιλήσει τώρα ο κ. Χριστοδουλάκης;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Χριστοδουλάκης έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ.
Όλη η ομιλία του Υπουργού, που ακούσαμε εδώ, επαληθεύει δύο πράγματα: πρώτα απ’ όλα την αποτελεσματικότητα με την οποία λειτούργησε ο δανεισμός του ελληνικού δημοσίου τα προηγούμενα χρόνια και δεύτερον, τη βαθιά πολιτική αμηχανία η οποία διακρίνει τις επιλογές της οικονομικής πολιτικής από τον περασμένο Μάρτιο. Ανέφερε ο κύριος Υπουργός ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια 2001, 2002, 2003 πάντα ήταν επαρκή τα διαθέσιμα του ελληνικού δημοσίου σε ύψος από 1 έως 3 δισεκατομμύρια ευρώ και αυτό φυσικά έγινε επειδή πήγαιναν καλά τα έσοδα και επειδή οι δαπάνες έρεαν με έναν σχετικά κανονικό τρόπο, αλλά και επειδή γινόταν απολύτως προγραμματισμένος δανεισμός, χωρίς ποτέ να δημιουργηθεί η παραμικρή αμφιβολία για τη δημοσιονομική ικανότητα της χώρας να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις της.
Το δεύτερο που αποδείχθηκε περίτρανα είναι ότι ουδέποτε υπήρξε διασάλευση της δυνατότητας του δημοσίου να εκπληροί τις υποχρεώσεις του το Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο του 2004 λίγο πριν και λίγο μετά τις εκλογές. Διότι αποδείχθηκε από τους πίνακες που έχουν κατατεθεί στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης ότι ουδέποτε έπεσαν τα διαθέσιμα κάτω από 3.000.000.000 ή 4.000.000.000 ευρώ, ποσό υπερεπαρκές, το οποίο με κανένα τρόπο δεν χρειαζόταν να ανέλθει στο ιλιγγιώδες ποσό των 8.000.000.000 και 9.000.000.000. ευρώ που το έφθασε η Κυβέρνηση με τον απερίσκεπτο δανεισμό τον οποίο διενήργησε . Απεδείχθη, λοιπόν, έτσι ότι όλη αυτή η φημολογία και καταγγελιολογία της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ότι τάχα δεν έφταναν τα χρήματα για να πληρωθούν υποχρεώσεις, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά καπνός, παρά ένα πρόσχημα για να πλήξει την αξιοπιστία της προηγούμενης οικονομικής πολιτικής, χρησιμοποιώντας μάλιστα στοιχεία τα οποία δεν είχαν κατάλληλα ενημερωθεί.
Κατέρρευσε έτσι ένας βασικός μηχανισμός συκοφάντησης των προηγουμένων κυβερνήσεων, που έγινε απλώς και μόνο για να αναδείξει η Κυβέρνηση τη δική της θέση για την οικονομία, τις συνέπειες της οποίας βλέπουμε καθημερινά να εκτυλίσσονται όλο και πιο οδυνηρές, για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.
Άκουσα με μεγάλη έκπληξη την Κυβέρνηση να δέχεται ότι ο ΟΔΔΗΧ λειτούργησε θαυμάσια μέχρι τώρα και όλα τα στελέχη τα κρίνει υπερ-επαρκή, τα διατηρεί στη θέση τους και τα εμπιστεύεται. Μα, η Νέα Δημοκρατία δεν ήταν, κύριε -στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ίδρυση του ΟΔΔΗΧ το 1998- που έλεγε ότι το πρώτο πράγμα που θα έκανε, όταν αναλάμβανε κυβέρνηση, είναι να καταργήσει τον ΟΔΔΗΧ;
Που και μετά τον κατήγγειλε διαρκώς και έρχεται τώρα με μεγάλη καθυστέρηση -και αφού έχει ενσπείρει μια σειρά από αβεβαιότητες σχετικά με τη λειτουργία του τα προηγούμενα χρόνια- να τον αναγνωρίσει, όπως αργοπορημένα ζητά και ευρύτερη συναίνεση, τώρα που είδε τα δύσκολα και τις συνέπειες των άμετρων πράξεών της;
Δυστυχώς, όμως, τα πράγματα έχουν χειροτερέψει πολύ. Για πρώτη φορά στην πρόσφατη ελληνική ιστορία του ελληνικού δανεισμού, βλέπουμε διεθνείς οίκους να αμφισβητούν την αξιοπιστία και τις καλές αποδόσεις της ελληνικής αγοράς ομολόγων.
Τα ομόλογα σταθερού επιτοκίου, τα οποία πρωτοεκδόθηκαν το 1998, απετέλεσαν τη ναυαρχίδα του ελληνικού δανειακού προγράμματος επί μια σειρά ετών. Είναι αυτά που εισήγαγαν την Ελλάδα στις διεθνείς χρηματαγορές, αυτά που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη μείωση του δημόσιου χρέους και ειδικότερα του κονδυλίου που πληρώνουμε για τους τόκους και ήταν το καθοριστικότερο εργαλείο για να επιτευχθεί η σύγκλιση της χώρας μας και η ένταξή της στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Αυτά, λοιπόν, τα πολύτιμα εργαλεία δανεισμού του ελληνικού δημοσίου, ακούστε πώς τα αντιμετωπίζουν σήμερα ως αποτέλεσμα πολλαπλών αβλεψιών και ασυνεπούς διαχείρισης του δημόσιου χρέους που παρατηρήσαμε τους προηγούμενους μήνες.
Η διεθνής τράπεζα «ΛΙΜΑΝ ΜΠΡΑΔΕΡΣ» γράφει: «Συνήθως η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που προλάβαινε την αυξημένη ρευστότητα του Ιανουαρίου στις αγορές ομολόγων. Αυτό σημαίνει ότι έκανε καλά τη δουλειά της, προλαβαίνοντας άλλες χώρες με πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα και δυνατότητες. Όμως το τρέχον έτος, το 2005, της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, οι δυσκολίες που αντιμετώπισε η Κυβέρνηση την ανάγκασαν να καθυστερήσει ορισμένες εκδόσεις και τώρα πλέον είναι αργά για να πετύχει αυτό το οποίο θέλει».
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κόλαφος στις διεθνείς χρηματαγορές από την αναφορά αυτή, πολύ δε περισσότερο όταν η αναφορά αυτή συνοδεύεται από μια σύσταση στους επενδυτές να εγκαταλείψουν τα ελληνικά ομόλογα μακράς λήξης, αυτά, δηλαδή, τα οποία έσπευσε να δανειστεί απερίσκεπτα η νέα Κυβέρνηση τον Απρίλιο του 2004 και να προτιμά τις κοντινές λήξεις, διότι αυτές έχουν πλέον μόνο αυξημένη βεβαιότητα.
Ό,τι αγωνιστήκαμε να κατοχυρώσουμε τα προηγούμενα χρόνια, για να μεταθέσουμε το δανεισμό σε πιο μακροχρόνιο, το υπονόμευσε η Κυβέρνηση με τις επιλογές της, με τις απερίσκεπτες πράξεις δανεισμού, με τη δυσφήμηση της ελληνικής οικονομίας, με την αδυναμία της να συλλέξει έσοδα και να δημιουργήσει έτσι αυτή η ίδια το δημοσιονομικό «τσουνάμι», στο οποίο αναφέρθηκε ο Υπουργός, ως αποτέλεσμα της πολιτικής εμπάθειας που καθόρισε τις επιλογές της.
Οι θύελλες τις οποίες θερίζει σήμερα η Νέα Δημοκρατία δεν είναι τίποτα άλλο παρά αυτές που έσπειρε η ίδια, με τη συκοφάντηση, την απραξία, την αναποτελεσματικότητα, την έλλειψη πολιτικής και την πτώση της ανάπτυξης της χώρας.
Σας ευχαριστώ.»
ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ ΜΕ ΤΗΝ GOLDMAN SACHS;
Ότι και να λέμε βέβαια τώρα, το επιχείρημα των ΠΑΣΟΚων είναι ακλόνητο... «αν όλα αυτά ήταν παράνομα και τα ξέρατε από χρόνια γιατί δεν κάνατε τίποτα όταν ήσασταν Κυβέρνηση και μας τα λέτε τώρα;»
Γι αυτό και μόνο γι' αυτό είναι υπεύθυνοι οι μπουνταλάδες της ΝΔ και ο Καραμανλής πρώτος απ' όλους... για τη συναίνεση και τη λογική του ότι έγινε έγινε...
Τώρα όμως που οι ΠΑΣΟΚοι θέλουν να κάνουν δήθεν μέχρι και εξεταστική για την οικονομία και να τους φορτώσουν όλη τη οικονομική μιζέρια που μας οδήγησε ο Αντρέας...
ας τη λουστούνε τώρα τη συναίνεση...
και ο Αλογοσκούφης και ο Καραμανλής
και ας κάτσουν στο σκαμνί για βάλουν μυαλό
και ο Αλογοσκούφης και ο Καραμανλής
και ας κάτσουν στο σκαμνί για βάλουν μυαλό
