Η απόφαση των δύο Yorgo “μας” μας θέτουν ακριβώς στην ίδια μοίρα. Πολλά παπαγαλάκια του ΛΑ.Ο.Σ εμφανώς ταραγμένα από την απόφαση για “ΝΑΙ” στο νομοσχέδιο, ξεχάσαν αυτόματα τις ρητορείες τους για επερχόμενο “ΟΧΙ” και γύρισαν απευθείας στην επόμενη γραμμή άμυνας λέγοντας ότι η τελευταία φάση της κωλοτούμπας ήταν η μόνη πραγματική πατριωτική επιλογή, ελλείψει εναλλακτικής. Η αλήθεια είναι ότι εναλλακτική υπήρχε, αλλά αποκρύφτηκε εντέχνως από τα κυβερνητικά Μ.Μ.Ε. Δεν ξέρω σε ποιόν “πατριωτισμό” η υποταγή αποτελεί επιλογή. Εγώ νόμιζα ότι αυτά ανήκαν στην “ιδεολογία” των προσκυνημένων. Κακώς μεν, αλλά το Δ.Ν.Τ είναι εδώ και πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε από δω και πέρα με τις υπάρχουσες συνθήκες. Με την ευκαιρία λοιπόν αυτής της εθνικής καταστροφής είπα να γράψω έναν οδηγό επιβίωσης που θα βοηθήσει, ελπίζω.
Δεν ξεχνάμε τους προδότες
Πρέπει να θυμόμαστε το ΛΑ.Ο.Σ και το ΠΑ.ΣΟ.Κ, όπως θυμόμαστε τον Εφιάλτη ή το Βελουχιώτη. Η ουσιαστική διαφορά είναι ότι ο Βελουχιώτης και ο Εφιάλτης τελικώς δεν κατάφεραν οδηγήσουν την πατρίδα μας στην υποταγή ενώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ και το δεκανίκι του το ΛΑ.Ο.Σ το κατάφεραν. Μην ξεχνάμε φυσικά και την Ντόρα την μικρή εξερευνήτρια, την κόρη του βρικόλακα. Ποια η σημασία όμως της γνώσης των προδοτών και ποιο το επίπεδο γνώσης που πρέπει να υπάρχει; Η γνώση του παρελθόντος είναι μάθημα για το μέλλον, άρα είναι προφανής ο λόγος για τους οποίους δεν πρέπει να ξεχάσουμε τα ονόματα των προδοτών, ιδιαιτέρως αυτών που το έπαιζαν πατριώτες, μέχρι που ξεφτιλίστηκαν παντελώς. Το επίπεδο της γνώσης των προδοτών θα πρέπει να είναι τέτοιο έτσι ώστε πέρα από τα πρόσωπα να γνωρίζουμε και τις μεθόδους που αυτοί χρησιμοποίησαν. Να θυμηθούμε την ανηθικότητα, τις υπόγειες μεθόδους, τα “κλεισίματα του ματιού”, τις εναλλαγές απόψεων και “γραμμών” κάθε δύο λεπτά. Να θυμηθούμε τα παπαγαλάκια, τα επικοινωνιακά τρικ, τους “ακομμάτιστους” αβανταδόρους και τους bloggers που “ακομμάτιστα” συκοφαντούσαν όλους τους πολιτικούς αντιπάλους, τους “ακραίους” και τους “μετριοπαθείς” που και οι δύο λέγαν ότι μόνο αυτοί γνώριζαν την πραγματική γραμμή του κόμματος. Να θυμηθούμε τις δικαιολογίες, την αναξιοπρέπεια, τα καπελώματα και τέλος φυσικά τα ψέμματα. Έχει αξία να θυμόμαστε και τις μεθόδους για να μην μπορούνε να μας ξανά-κοροϊδέψουν με αλλαγή προσώπων. Έχει σημασία να αντιληφθούμε ότι αυτόν που θα χαρακτηρίζαμε “καραγκιόζη” στην προσωπική μας ζωή δεν μπορεί να τον ψηφίζουμε στις εκλογές. Έχει σημασία για να αντιληφθούμε επιτέλους ότι δεν μπορεί να υπάρξει μη ασυμβίβαστος πολιτικός. Δεν μπορεί να υπάρξει γιατί όταν ένας “Εθνικιστής” συγχρωτίζεται με ένα φιλοσιωνιστή τότε ένας από τους δύο μας δουλεύει ή μάλλον και οι δύο μας δουλεύουν. Για να γλιτώσω τα παπαγαλάκια από τις εικασίες να πω ότι το συγκεκριμένο παράδειγμα μιλά για τον Βορίδη και τον Βελόπουλο. Το σύνθημα μπορεί να είναι μόνο ένα απέναντι σε αυτούς: “Καλύτερα φασίστες παρά ξεφτίλες”!
Αλλάζουμε οι ίδιοι
Είναι μεγάλη μάστιγα και μεγάλη ανειλικρίνεια να νομίζουμε ότι όλες οι συνωμοσίες και όλα τα μεγάλα συμφέροντα βάλλουν κατά της Ελλάδας γιατί φοβούνται τον πολιτισμό μας και την ψυχή του Έλληνα. Συγκρατούμαι πραγματικά για να μην βωμολοχήσω… Πηγαίνετε σε μια δημόσια υπηρεσία και κοιτάξτε τον βαριεστημένο υπάλληλο που σας κοιτά πίσω από τον γκισέ. Σας θυμίζει σε τίποτα τον Λεωνίδα; Το πνεύμα του έχει να κάνει σε τίποτα με τον Πλάτωνα; Καταλάβετε το επιτέλους! Οι πολιτικοί σας τάζαν παραμύθια για μια άνετη ζωή χωρίς δουλειά και με μεγάλες απολαβές και εσείς το χάψατε! Ποια Ελληνική ψυχή βρίσκεται σε αυτό το μικροαστικό άψυχο κουφάρι που κοιτάτε απέναντι σας; Φωνάζετε μέσω διαδικτύου γιατί ο Γιωργάκης σας κόβει τους μισθούς, διαλύει τον Στρατό, θα αλλάξει την Σημαία και άλλα πολλά. Καλά σας κάνει! Πιστεύετε πραγματικά ότι αξίζετε να βλέπετε έστω αυτή τη Σημαία να κυματίζει; Αυτή η Σημαία αντιπροσωπεύει το αίμα, την αυτοθυσία, τους αγώνες, τους Ήρωες. Εσείς τι σχέση έχετε με αυτά που το μόνο αίμα που έχετε χύσει είναι από ακίδα που μπήκε στα χέρια σας; Τι σχέση έχετε που η μόνη σας αυτοθυσία είναι οι κατουρημένες ποδιές που φιλήσατε μπας και μπείτε στο δημόσιο; Πως μιλάτε για αγώνες από την στιγμή που όλους τους αγώνες τους βλέπετε από την τηλεόραση; Ο μόνος που αποκτά ελευθερία είναι αυτός που αγωνίζεται για αυτήν είτε πεθαίνει είτε νικάει. Ακόμα και οι προσκυνημένοι που γλύτωσαν την χαντζάρα του Κολοκοτρώνη και ζήσανε για να δούν τους Τούρκους να φεύγουν ποτέ δεν γνώρισαν την Ελευθερία, γιατί τους δέσμευε για μια ζωή ο φόβος και η ντροπή. Πρέπει να αλλάξεις, Έλληνα, γιατί η πορεία που τόσο καιρό επέλεγες είναι αυτοκαταστροφική. Η κοινωνία δομείται σε κύκλους ομόκεντρους και εσύ κοίταγες το σχήμα από μέσα προς τα έξω με αποτέλεσμα να καταρρέουν όλα και εσύ μαζί. Πρέπει να δεις την ζωή από έξω προς τα μέσα, επιτέλους. Άμα νοιαστείς για την Πατρίδα σου, για την πόλη σου, για την γειτονιά σου στο τέλος θα ευεργετηθείς και εσύ, ενώ άμα κοιτάς γελώντας το σπίτι του γείτονα που καίγεται στο τέλος θα καεί και το δικό σου. Και τότε δεν θα υπάρχει κανείς να σε βοηθήσει να σωθείς. Εν τέλει άμα θέλετε να λέγεστε Έλληνες και να σας φέρονται σαν Έλληνες, αρχίστε να φέρεστε σαν Έλληνες.
Αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα στην ολότητα του
Πρέπει να αντιληφθούμε το πρόβλημα στην ολότητα του. Είναι επιτακτική η ανάγκη να γίνει αυτό, για να μπορέσουμε να βρούμε και την λύση. Επειδή η ύπαρξη του προβλήματος είναι αδιαμφισβήτητη το σύστημα έχει θέσει φορείς που έχουν σκοπό τους τον αποπροσανατολισμό μας από το να το δούμε καθαρά σε όλες του τις διαστάσεις. Το Κ.Κ.Ε. λέει ότι πρόβλημα είναι τα μέτρα και ο καπιταλισμός, ενώ οι λαθρομετανάστες είναι “αδέρφια” μας προλετάριοι και ο υλισμός που διδάσκουν οι κόκκινοι δάσκαλοι στα σχολεία είναι θεμιτός και “ρεαλιστικός”. Το ΛΑ.Ο.Σ λέει ότι τα μέτρα και ο καπιταλισμός είναι αναγκαία και οι “αντικαπιταλιστές” κλείνουν το μάτι και μιλώντας για τακτική του Μεγαλέξαντρου, ενώ για το λαθρομεταναστευτικό σχίζουν τα ιμάτια τους διαμαρτυρόμενοι συλλέγοντας υπογραφές προορισμένες για τον κάλαθο των αχρήστων. Η Ν.Δ. σε καθετί που ψηφίζεται δηλώνει αδυναμία να αλλάξει την ροή των γεγονότων και δηλώνει ότι θα τα καταργήσει όταν βγει κυβέρνηση. Να δω τον Παυλόπουλο να ψάχνει τις λίστες ελληνοποιημένων με αποφασιστικότητα και μετά ας πεθάνω. Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα, φαινομενικά διαχωρισμένα, προβλήματα είναι το ένα και το αυτό πρόβλημα και όλοι αυτοί δρουν για τον αποπροσανατολισμό του λαού από την ουσία του θέματος λέγοντας μισές αλήθειες και ύπουλα ψέμματα. Το καπιταλιστικό φίδι επιβάλλει αυτά τα μέτρα και υπερχρεώνει τις χώρες με σκοπό την υποδούλωση τους στις πολυεθνικές εταιρίες. Οι λαθρομετανάστες μετακινούμενοι λόγω των καπιταλιστικών ενεργειών στις χώρες τους, δρουν ως μηχανισμός πίεσης καταστάσεων πολιτιστικών και οικονομικών. Είναι ο στρατός κατοχής που θα αναγκάσει, μέσω του φόβου της εγκληματικότητας, τους κατοίκους να κλειστούν στα σπίτια τους κλείνοντας τα παντζούρια. Είναι το “λογιστικό” τρίκ που κατεβάσει το μέσο όρο δικαιωμάτων, μισθών, ασφάλειας κλπ. Είναι το όπλο στα χέρια των καπιταλιστών. Η αποδόμηση ηθών και αξιών αποτελούν επίσης μέρος του προβλήματος και όχι ένα επιμέρους πρόβλημα. Ο σκοπός αυτής της αποδόμησης είναι η νεοελληνική νοοτροπία. Οι νεοέλληνες είναι φοβισμένα ανθρωπάκια, ανίκανα για αγώνα ενάντια σε αυτό που η ίδια τους η νοοτροπία τους έφερε. Γλείφαν τους πολιτικούς για μια θέση στο Δημόσιο συναινώντας ουσιαστικά στο έγκλημα, ενώ τώρα οι μικροαστικές τους αγκυλώσεις και φοβίες τους κρατούν μακριά από οποιαδήποτε μορφή αγώνα. Θα μπορούσα να αναλύω για ώρες κουράζοντας σας σε ένα κρεσέντο πολυλογίας, αλλά δεν θα το κάνω. Άμα κάποιος θέλει να συζητήσει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα και την πιθανή σύνδεση του με τα παραπάνω ας αφήσει σχόλιο.
Διεκδικούμε αυτά που θέλουμε
Το ερώτημα που θα αφήσω μετέωρο και αναπάντητο, πριν ξεκινήσω αυτή την παράγραφο, είναι το εξής: Γνωρίζουμε τι θέλουμε; Για τους περισσότερους Έλληνες δεν είμαι καθόλου σίγουρος ή μάλλον είμαι σίγουρος για το αντίθετο. Τέλος πάντων. Ας θεωρήσουμε ότι γνωρίζουμε όντως τι θέλουμε, τουλάχιστον αυτοί που διαβάζουν αυτές τις γραμμές. Θα θέσω το δικό μου όραμα για την Ελλάδα ως οδηγό για το κείμενο. Θέλω λοιπόν μία Ελλάδα αποτελούμενη από Έλληνες και για τους Έλληνες. Θέλω μία Ελλάδα όχι “μικρή και έντιμη”, αλλά διεκδικούσα τα κυριαρχικά της δικαιώματα όπου και αν αυτά προσωρινά ανήκουν. Θέλω μία Ελλάδα Εθνικιστική και Σοσιαλιστική που θα την σέβονται όλοι για το παρελθόν της και κυρίως για το παρόν της. Θέλω την Ελλάδα του μέλλοντος που θα δώσει στα παιδιά μου αυτά για τα οποία αγωνίζομαι εγώ τώρα. Ποια είναι όμως η κατάσταση σήμερα; Τέσσερις Έλληνες πέθαναν πριν μερικές μέρες από φωτιά αναρχικών στην Οδό Σταδίου και η προσέλευση του κόσμου στην εκδήλωση της Επιτροπής Εθνικής Μνήμης έφτασε τους χίλιους ανθρώπους. Πρώτον που με στεναχώρησε ήταν ότι παρότι το νούμερο ήταν ικανοποιητικό δεν ήταν αρκετό. Σε κάτι τέτοιο που θα έπρεπε να ενώσει όλους τους Έλληνες εμφανίστηκαν μόνο χίλιοι άνθρωποι. Το δεύτερο είναι η μικροπρέπεια με την οποία αντιμετώπισαν την όλη εκδήλωση οι υπόλοιποι κομματικοί φορείς. Παλιότερα στα Ίμια τους πείραξαν τα κομματικά λάβαρα, μετά αισθάνθηκαν καπελωμένοι και μόνο από την παρουσία της Χρυσής Αυγής έξω από την Βουλή και τώρα πάλι βρήκαν κάτι να τους “πειράξει” με φανερή σκοπιμότητα να μετριάσουν την γύμνια τους δικού τους πολιτικού χώρου. Αυτό δείχνει ότι οι εν λόγω κοπρίτες (χωρίς σκοπιμότητα η σύγκριση τους με τα συμπαθέστατα σκυλάκια, αλλά γίνεται λόγω της διπλής έννοιας της λέξης) δεν είναι έτοιμοι ακόμα να αγωνιστούν για αυτά που θέλουμε όλοι μας, αλλά προτιμούν να αγωνίζονται για μία καρέκλα ή μια θέση υπαλλήλου της Βουλής. Ο φανερός και απροκάλυπτος σκοπός αυτών και του πολιτικού τους φορέα είναι η διαιώνιση της όλης καταστάσεως, μόνο που στο όραμα τους αυτοί τρώνε με χρυσά κουτάλια και εσείς συνεχίζεται και υποφέρετε. Είναι μονόδρομος ο δρόμος του Αγώνα, στρωμένος με τις νάρκες ενός πολύ βρώμικου χώρου όπως ο πατριωτικός. Κάποιοι γνωρίζουν τον δρόμο μέσα από το ναρκοπέδιο και σας καλούν να βρεθείτε μαζί τους· όχι για κάποια καρέκλα ή για κάποιο ρουσφέτι, αλλά για τον Αγώνα για την Πατρίδα και μόνο για αυτόν. Ο Αγώνας αυτός μπορεί να είναι παρά μόνο ανιδιοτελής και δεν συνδυάζεται με σκοπιμότητες. Δεν μπορεί κάποιος να μάχεται για την Πατρίδα και παράλληλα να θέλει να βάλει και τον γόνο του στο Δημόσιο. Αυτά είναι ασύμβατα, γιατί η ανηθικότητα του πολιτικού που θα υποσχεθεί κάτι τέτοιο αυτομάτως τον θέτει εκτός αγώνα, αφού με την πρώτη μεγάλη υπόσχεση του ισχύοντος καθεστώτος θα προδώσει και αυτός την Ιδέα. Το έχετε δει να συμβαίνει πολλές φορές, για ποιο λόγο πιστεύετε ότι δεν θα ξανασυμβεί; Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι επί των παρούσων συνθηκών “όποιος δεν είναι εναντίον μας, είναι μαζί μας”, ενώ στις συνθήκες που θα επακολουθήσουν με την αναπόφευκτη άνοδο του πραγματικού Εθνικιστικού χώρου θα ισχύει ότι “όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας”.
Των φρονίμων τα παιδιά
Στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στις τηλεοράσεις και γενικά σε όλους τους χώρους που ασκείται κάποια μορφή εκπαίδευσης η νεοταξική χολέρα κυριαρχεί. Εσείς που είστε γονείς, έχετε αντιληφθεί την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα παιδιά σας; Ας σας απαντήσω εγώ και ψάχτε το για να δείτε του λόγου το αληθές. Τα παιδιά σας δεν γνωρίζουν καν σωστά Ελληνικά, δεν έχουν ποιότητα σκέψης ούτε καν κοντά σε αυτή που είχαν οι προηγούμενες γενιές. Η εγγύηση της Ελλάδος για το μέλλον και γίνεται βορά επιτήδειων πρακτόρων των μυστικών υπηρεσιών και της εγχώριας κουκουλοκρατίας. Στρατολογούνται στο σχολείο και στο σπίτι, λόγω της χαμηλής τους κρίσης και εσείς αγρόν αγοράζετε. Το μόνο που σώνει μερικά από τα παιδιά είναι ότι τα παιδιά την κατάσταση που εσείς αγνοούσατε μέχρι πριν λίγο καιρό την βιώνουν πραγματικά κάθε μέρα, αφού ζουν σε σχολεία που στην ουσία οι Έλληνες αποτελούν μειονότητα και η παραβατικότητα ανηλίκων ανθίζει. Έχουμε διαβάσει όλοι, ελπίζω, για την κατάσταση που επικρατεί σε αρκετές περιοχές της Αθήνας. Θα αναφέρω ως παράδειγμα την περιοχή Καλύβια Αττικής, όπου Αλβανοί μαθητές τρομοκρατούσαν με μαχαίρια τους Έλληνες μαθητές και μετά μετέφεραν την μάχη μέσα στην ίδια την πόλη με την βοήθεια των ενηλίκων Αλβανών. Κάπως έτσι έχει η κατάσταση και σε άλλες περιοχές της Αθήνας. Για αυτό πρέπει να αντιληφθούμε ότι η οποιασδήποτε μορφής αλλαγή στον τόπο μας θα έρθει όχι μόνο από αγώνα, αλλά και από προπαρασκευή των μελλοντικών γενεών. Η επιστροφή στην Εθνική Παιδεία και εν γένει στην διαπαιδαγώγηση των παίδων με βάση τις αξίες και τα ιδανικά του Ελληνισμού, και όχι με βάση ψευδεπίγραφες φιλελεύθερες παιδαγωγικές απόψεις και μαρξιστικά ιδεολογήματα, είναι επιτακτική ανάγκη πλέον, γιατί άμα δεν γίνει μπορεί να έχουμε κερδίσει τον αγώνα, αλλά να χάσουμε το ίδιο μας το μέλλον.
Προτάσεις για έξοδο από την κρίση
Κανονικά θα έπρεπε να είχατε χορτάσει ήδη από τις υποσχέσεις, τα προγράμματα και τις “προτάσεις” διαφόρων πολιτικάντηδων για έξοδο από την κρίση προς μία καλύτερη ζωή που δεν θα υπάρχει πλέον λιτότητα. Κανονικά θα έπρεπε να αποζητάτε κάποιον αληθινό, με πυγμή και θέληση για να κάνει κάτι για την κοινωνία. Αλλά όχι… Ο Έλληνας πλησιάζει γοργά τον πάτο, αλλά συνεχίζει να θέλει και να διαλέξει προτάσεις. Θέλει να κοιτάξει τον σωτήρα του στα δόντια για να δει αν του κάνει για να τον σώσει. Ας είναι όμως. Ας δούμε κάποιες προσωπικές μου σκέψεις σχετικά με το πως μπορούμε να βγούμε από την κρίση. Προειδοποιώ ότι δεν είμαι οικονομολόγος, ούτε ειδικός και θα παραθέσω μόνο κάποιες σκέψεις. Πρώτα από όλα θα πρέπει να επανιδρυθεί η ελληνική βιομηχανία, βιοτεχνία και να αρχίσει εκ νέου η καλλιέργεια και εκμετάλλευση της ελληνικής γης με τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Ελλήνων και μόνο. Η εξυγίανση της πολιτικής σκηνής και του δημόσιου τομέα είναι επιτακτική ανάγκη την οποία επιτάσσει η δικαιοσύνη και φυσικά το υπέρογκο χρέος που έχουμε στον σβέρκο μας. Με την δήμευση των περιουσιών των απατεώνων θα ανασάνουμε από το χρέος και θα δείξουμε στους πολίτες ότι αξίζει να προσφέρουν στο Κράτος που θα το κάνει αυτό. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά κανείς δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής το απλό στην Ελλάδα. Δουλειά στον Έλληνα εργάτη και η μείωση της ανεργίας θα φέρει και πάλι τα χαμόγελα που τόσο χρειάζεται αυτή η χώρα. Το μεταναστευτικό ζήτημα μπορεί να λυθεί, αρκεί να υπάρξει πολιτική βούληση για την λύση του. Πάταξη του παρεμπορίου και της παράνομης εργασίας στα φανάρια και στις “πιάτσες” και φυσικά καμμία ανοχή στους λαθρομετανάστες και στο παράνομο κύκλωμα που τους διακινεί. Φύλαξη των συνόρων με καμμία ανοχή στα παιχνίδια διεκδικήσεων της Τουρκίας. Γενικά πιστεύω θα έχει γίνει ήδη αντιληπτό το σκεπτικό και δεν χρειάζεται να μακρηγορήσω. Αυτά που προτείνω είναι τα προφανή που όμως κανείς δεν έπραξε λόγω της εξυπηρέτησης ιδίων συμφερόντων. Αυτό που χρειάζεται λοιπόν είναι βούληση, αποφασιστικότητα και πυγμή και ξέρετε που βρίσκεται αυτή. Αργά ή γρήγορα θα καταλάβετε ξεκινώντας από τις Δημοτικές Εκλογές.
ΠΗΓΗ: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ