Ωστε λοιπόν ο συμπρωθυπουργεύων Θεόδωρος Πάγκαλος «αισθάνεται ειλικρινά εθνική ντροπή κάθε φορά που αναγκάζεται να αγοράσει όπλα που δεν μας χρειάζονται». Ετσι τουλάχιστον είπε, στον πρώτο εθνικό της... μεγαλοπρεπείας, στο Επιχειρηματικό Φόρουμ, στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών επαφών. Η πρώτη σκέψη, νομιμοποιημένη από τη μακρά πείρα, είναι ότι η περί εθνικής ντροπής ομολογία του κ. Πάγκαλου ανήκει στα παραδοξολογήματα που εξαπολύει κάθε φορά που αυτοσκηνοθετείται δημοσίως σαν προκλητικός ρήτορας και αιρετικός πολιτικός· θεατρικότατος ο ριζοσπαστισμός του, δεν έθιξε ποτέ καμία ρίζα.Στην ίδια ομιλία ο κ. Πάγκαλος απεφάνθη, αστειευόμενος με τα σοβαρά, πως «σε ό,τι αφορά το Αιγαίο, τα θέματα της εθνικής κυριαρχίας, της κυριαρχίας στον αέρα και τη θάλασσα, ένα μεγάλο μέρος από τα αιτήματα που διατυπώνονται είναι κατασκευασμένα από μερικούς πολύ ικανούς διπλωμάτες που δουλειά τους είναι να δημιουργούν αφορμές διαπραγμάτευσης, δηλαδή διαφορές». Σαν να λέμε, πας στον γιατρό, σε βρίσκει μια χαρά αλλά σε προειδοποιεί ότι σε είκοσι χρόνια μπορεί να πάθεις σκωληκοειδίτιδα· κατασκευάζει δηλαδή μια «αφορμή διαπραγμάτευσης» για να βρει δουλειά και σου αφαιρεί προληπτικώς τη σκωληκοειδή απόφυση. Με τέτοια θεώρηση των προβλημάτων μπορεί να υποθέσει κανείς (ή να φοβηθεί) ποια λύση τους ενδέχεται να προταθεί σαν «ριζοσπαστική».
Αλλά ας επιστρέψουμε στην «εθνική ντροπή» που νιώθει ο κ. Πάγκαλος. Και αφού πρώτα αναρωθητούμε αν ήρθε ο καιρός για να υπεξαιρέσουν και τα αισθήματά μας οι διασπαθίζοντες τα χρήματά μας, ας ρωτήσουμε τον κ. αντιπρόεδρο (δηλαδή το κενό, διότι αυτό είναι η εξουσία: ένα κενό που τα περιέχει όλα) αν η «ντροπή» οδήγησε ποτέ τον ίδιο και όσους άλλους αξιωματούχους τη συμμερίζονται, στην απόφαση να μειωθούν οι αμυντικές δαπάνες εδώ και τώρα ή έστω σε χρόνο συμβατό με τον ανθρώπινο βίο. Οχι βέβαια. Ενώ ο στρατός μας είναι πολύ μικρότερος και δεν έχουμε τόσα ανοιχτά μέτωπα όσα οι γείτονες, δαπανούμε κατά 50% περισσότερα χρήματα από την Τουρκία για την αγορά όπλων (3,3% επί του ΑΕΠ το δικό μας κονδύλι το 2007, 2,1% το τουρκικό), για να χρωστάμε τώρα πάνω από 10 δισ. στους εμπόρους όπλων. Και αγοράζουμε υποβρύχια και αεροπλάνα όχι τόσο για την άμυνά μας όσο για την εξαγορά της «συμμαχίας» Γάλλων, Γερμανών και Αμερικανών και φυσικά για την ενίσχυση των βαλαντίων των ημετέρων μιζόφιλων πατριδοφυλάκων.
«Είστε υποκριτές» λέει και ξαναλέει στους Ευρωπαίους ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, «γιατί δίνετε χρήματα στην Ελλάδα για να αγοράσει τα όπλα σας». Είστε υποκριτές θα μπορούσαμε να πούμε κι εμείς στους ηγέτες μας, αφού «η εθνική ντροπή» τους θεραπεύεται αμέσως μόλις τελειώσει η ομιλία τους.
Αλλά ας επιστρέψουμε στην «εθνική ντροπή» που νιώθει ο κ. Πάγκαλος. Και αφού πρώτα αναρωθητούμε αν ήρθε ο καιρός για να υπεξαιρέσουν και τα αισθήματά μας οι διασπαθίζοντες τα χρήματά μας, ας ρωτήσουμε τον κ. αντιπρόεδρο (δηλαδή το κενό, διότι αυτό είναι η εξουσία: ένα κενό που τα περιέχει όλα) αν η «ντροπή» οδήγησε ποτέ τον ίδιο και όσους άλλους αξιωματούχους τη συμμερίζονται, στην απόφαση να μειωθούν οι αμυντικές δαπάνες εδώ και τώρα ή έστω σε χρόνο συμβατό με τον ανθρώπινο βίο. Οχι βέβαια. Ενώ ο στρατός μας είναι πολύ μικρότερος και δεν έχουμε τόσα ανοιχτά μέτωπα όσα οι γείτονες, δαπανούμε κατά 50% περισσότερα χρήματα από την Τουρκία για την αγορά όπλων (3,3% επί του ΑΕΠ το δικό μας κονδύλι το 2007, 2,1% το τουρκικό), για να χρωστάμε τώρα πάνω από 10 δισ. στους εμπόρους όπλων. Και αγοράζουμε υποβρύχια και αεροπλάνα όχι τόσο για την άμυνά μας όσο για την εξαγορά της «συμμαχίας» Γάλλων, Γερμανών και Αμερικανών και φυσικά για την ενίσχυση των βαλαντίων των ημετέρων μιζόφιλων πατριδοφυλάκων.
«Είστε υποκριτές» λέει και ξαναλέει στους Ευρωπαίους ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, «γιατί δίνετε χρήματα στην Ελλάδα για να αγοράσει τα όπλα σας». Είστε υποκριτές θα μπορούσαμε να πούμε κι εμείς στους ηγέτες μας, αφού «η εθνική ντροπή» τους θεραπεύεται αμέσως μόλις τελειώσει η ομιλία τους.
Του Παντελη Mπουκαλα
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_18/05/2010_1291718