Η χώρα μας διανύει τη δυσκολότερη περίοδο της μεταπολιτευτικής της Ιστορίας.
Η οικονομική κρίση απειλεί το δικαίωμά μας στο όνειρο, την ώρα που η Κυβέρνηση ανοίγει κερκόπορτες οικονομικής και εθνικής υποδούλωσης, είτε από ανικανότητα, είτε από επιλογή.
Έχουν περάσει λίγες, μόνο, ημέρες από τη δολοφονία τριών συνανθρώπων μας και ενός αγέννητου παιδιού, τριών νέων που έπεσαν θύματα αλητήριων, οι οποίοι, εδώ και δεκαετίες, χρησιμοποιούν τη βία για να τραυματίσουν τον κοινωνικό ιστό της χώρας, να τρομοκρατήσουν τους πολίτες, να καπηλευθούν και να αμαυρώσουν κάθε δίκαιη λαϊκή διεκδίκηση.
Απέναντι σε όλα τα παραπάνω, είμαι πεπεισμένος ότι η ελπίδα μπορεί να προκύψει μόνο από εμάς, τους νέους και τις νέες αυτού του τόπου. Αρκεί να σταματήσουμε να είμαστε θεατές και να γίνουμε διαμορφωτές των εξελίξεων.
Μια τέτοια ευκαιρία, όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, είναι οι φοιτητικές εκλογές της 19ης Μαΐου. Γιατί, σε περιόδους συνολικής απαξίωσης της πολιτικής, ακόμα και η συμμετοχή αποτελεί πράξη αντίστασης. Ιδίως όταν συνοδεύεται από συνειδητή επιλογή πολιτικής ταυτότητας.
Προκαλεί οργή η έντεχνη προσπάθεια ορισμένων Μ.Μ.Ε. και διαδικτυακών χώρων να απαξιώσουν τις φοιτητικές εκλογές, όταν τα ίδια Μέσα ασχολούνταν καθημερινά με την εκλογή Πρόεδρου στην ΟΝΝΕΔ, ακόμα και για να προπαγανδίσουν με ύβρεις εναντίον υποψηφίων. Ας αποφασίσουν επιτέλους, αξίζει η ενασχόληση των νέων με τα κοινά ή όχι ;
Ταυτόχρονα, αρνούμαι να πιστέψω ότι αυτή η προσπάθεια τροφοδοτείται και εκ των έσω, για την εξυπηρέτηση ρεβανσιστικών διαθέσεων από κάποιους που θεωρούν ότι, παρακινώντας για αποχή από τις εκλογές σε συγκεκριμένες σχολές, θα βρουν εύσχημη δικαιολογία για αποκλεισμούς στελεχών την επόμενη μέρα. Τέτοιες συμπεριφορές προσβάλλουν και αδικούν τα μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σε όλη την Ελλάδα που δίνουν καθημερινό αγώνα στα Πανεπιστήμια και τα Ανώτατα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Επιπλέον, επιβάλλεται να επικροτηθεί η απόφαση της νέας διοίκησης της ΟΝΝΕΔ να παραμείνουν στη θέση τους οι Γραμματείς της ΔΑΠ, παρ’ ότι είχαν επιλεγεί από την προηγούμενη διοίκηση. Έτσι, θα έχουν την ευκαιρία να ολοκληρώσουν το έργο τους και να έχουν μετρήσιμα αποτελέσματα της θητείας τους.
Δαπίτες και Δαπίτισσες,
Δώστε τη μάχη με όλες σας τις δυνάμεις. Ζητήστε την ψήφο των συμφοιτητών σας με ιδεολογικά και πολιτικά επιχειρήματα, με συνέπεια και πάθος. Φέρτε ξανά την πρωτιά όχι μόνο στους αριθμούς, αλλά και στις ιδέες. Διεκδικήστε αυτοδυναμία όχι μόνο στα ποσοστά, αλλά και στην πολιτική σας έκφραση και στον τρόπο οργάνωσης.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ, η χώρα χρειάζεται ήθος.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ, οι νέοι έχουν ανάγκη την ιδεολογία.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ, η Πατρίδα προσβλέπει στη δική μας μαχητικότητα.
Εμείς, δεν προδίδουμε την ελπίδα.
Κώστας Χατζής