Είχα, παλαιόθεν, αλλεργία με τα εσωκομματικά. Θυμάμαι, πρωτοετής φοιτητής, ασχολήθηκα για λίγο σε μια τοπική της Β Αθηνών. Ο πρόεδρος της, «αστέρι», μ’ ανέβαζε, «αστέρι» με κατέβαζε! Με έπεισε να θέσω υποψηφιότητα στις εσωκομματικές εκλογές. Μου είπε μάλιστα να μην ασχοληθώ, γιατί αυτός θα προωθούσε την εκλογή μου. Και δεν ασχολήθηκα. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα, το «αστέρι», το κατάπιε μια «μαύρη τρύπα»!
Μια μέρα, τυχαία, συνάντησα στο δρόμο ένα μέλος της Τ.Ε. και μου εξήγησε τι συνέβη. Ο Πρόεδρος, επειδή με θεωρούσε …επικίνδυνο και όχι «ακραιφνή δεξιό», έδωσε εντολή να με μαυρίσουν. «Μα τότε γιατί επέμενε να θέσω υποψηφιότητα» ρώτησα, ο αφελής. «Γιατί, σε ήθελε ηττημένο», ήταν η απάντηση. Ήταν το πρώτο εσωκομματικό μου μάθημα. «Όσοι είναι ….επικίνδυνοι, τους κονταίνουμε!»
Μετά από καμιά δεκαριά χρόνια, κάποιοι φίλοι με έπεισαν να ασχοληθώ εκ νέου σε μια τοπική. Όταν ο Μητσοτάκης εξελέγη αρχηγός, το σύστημά του, με διέγραψε με συνοπτικές διαδικασίες και απαξιωτική αιτιολογία, επειδή είχα υποστηρίξει τον Στεφανόπουλο! Επικεφαλής του Πειθαρχικού ήταν ο κ. Απόστολος Κράτσας, ο οποίος την Κυριακή επανεξελέγη μέλος της Πολιτικής Επιτροπής! Εννοείται ότι δεν με κάλεσαν ποτέ σε απολογία! Τι ερωτήσεις είναι αυτές! Δεύτερο, εσωκομματικό μάθημα: όταν υποστηρίζεις τον αντίπαλο του Αρχηγού, είσαι επίσης …επικίνδυνος! Και ανεπιθύμητος! Μ’ αυτό το «βεβαρυμένο ιστορικό», έπαψα να ασχολούμαι με τα εσωκομματικά.
Τα διλήμματα του προέδρου
Ας έρθουμε τώρα στο αποτέλεσμα της νεοεκλεγείσας Πολιτικής Επιτροπής. Κατ’ αρχήν τίθεται ένα ερώτημα: Έχει να διαδραματίσει κανένα σοβαρό ρόλο, για να συμμετέχουν εκεί στενοί συνεργάτες του προέδρου; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε κακώς έθεσαν υποψηφιότητα!
Αν, η απάντηση είναι ναι, τότε η συζήτηση αλλάζει. Προφανώς και είναι δικαίωμα του προέδρου να έχει τους δικούς τους ανθρώπους. Το κάνουν όλοι οι πρόεδροι παντού. Ο Σαμαράς, όμως, είχε το εξής δίλημμα. Αν παρενέβαινε ο ίδιος και στήριζε τους στενούς του συνεργάτες και εκλεγόταν πρώτοι στη σχετική ψηφοφορία, την επαύριον, όλοι θα κραύγαζαν ότι ο πρόεδρος στήνει προσωπικούς κομματικούς μηχανισμούς. Αν ο Σαμαράς, παρέμεινε ουδέτερος και οι στενοί του συνεργάτες είτε αποτύγχαναν να εκλεγούν, είτε εκλεγόταν χαμηλά, τότε οι ίδιο καλοθελητές, θα παρατηρούσαν σκωπτικά, ότι «αποδοκιμάστηκαν οι άνθρωποι του προέδρου»!
Οι κομματάρχες
Εδώ, όμως, προκύπτει ένα ζήτημα. Κάποιοι συνεργάτες του προέδρου εξελέγησαν πολύ ψηλά στη σχετική ψηφοφορία. Κάποιοι άλλοι, είτε εξελέγησαν χαμηλά, είτε απέτυχαν να εκλεγούν! Δεν είμαι ειδικός στους «γραμμητζίδες», αλλά είναι, ηλίου φαεινότερο, ότι ακολουθήθηκαν δυο μέτρα και δυο σταθμά! Κάποιοι πριμοδοτήθηκαν και κάποιοι όχι. Και για να το πω ωμά: κάποιοι μπορεί και να επιχείρησαν κοντύνουν κάποιους! Έτσι για να μην πάρουν και πολύ φόρα! Αυτό είναι ανησυχητικό. Δηλαδή, οι κύριοι Ζωντανός, Αγγέλακας, Σταμάτης και Γεροντόπουλος, εκλέγονται ψηλά στη λίστα, ενώ ο κ. Λαζαρίδης στις τελευταίες θέσεις και ο κ. Κρανιδιώτης αποτυγχάνει να εκλεγεί! Αν, όντως, συνέβη αυτό, οι υπεύθυνοι του Οργανωτικού, έπρεπε, με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, να φύγουν από τη Ρηγίλλης!. Γιατί δεν έκαναν ζημιά στον Λαζαρίδη και τον Κρανιδιώτη, αλλά στον ίδιο τον πρόεδρο!
Οι παλαιοκομματικοί
Ένα άλλο ζήτημα που σχολιάστηκε αρνητικά ήταν η …επιβίωση των παλαιοκομματικών …δεινοσαύρων!
Ουδεμία έκπληξη μου προκάλεσε και ούτε με απασχολεί ιδιαίτερα, αρκεί να μην αποτελούν την πλειοψηφία!
Εδώ, ο κ. Παπανδρέου έχει τον Ανωμερίτη επικεφαλή της επιτροπής δεοντολογίας!
Στα κόμματα πάντα υπάρχει μια ομάδα που έχει αυτό το ταλέντο. Είναι ικανοί στο να παραγοντίζουν και να μαζεύουν ψήφους! Για αυτό και επιβιώνουν!
Ας είμαστε ρεαλιστές, κανένα κόμμα δεν κατάφερε ποτέ να απαλλαγεί οριστικά από τα βαρίδια του παρελθόντος! Είναι σαν τις ..γρατσουνιές σ’ ένα καινούργιο αυτοκίνητο!
Οι αριστίνδην
«Φαντάζεσαι τον Κωνσταντίνο Τσάτσο να μαζεύει ψήφους; Θα είναι προσβολή για τον ίδιο!», μου είχε πει κάποτε ο Τάκης Λαμπρίας, στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Συζητούσαμε για τους Βουλευτές Επικρατείας και μου εξήγησε το σκεπτικό του Καραμανλή όταν καθιέρωσε το θεσμό. Βέβαια στην πορεία η ιδέα εκφυλλίστηκε και το ψηφοδέλτιο Επικρατείας είναι μέσο βολέματος ..ημετέρων. Ας πούμε τι δουλειά είχε ο Σιούφας στο Επικρατείας με δυο χρόνια θητεία στην Προεδρία της Βουλής;
Έκανα αυτή τη διαδρομή στο παρελθόν γιατί, κατά τη γνώμη μου, στον πρόεδρο πρέπει να παρέχεται η ευχέρεια υπόδειξης κάποιων συνεργατών του, ως αριστίνδην, στην Πολιτική Επιτροπή. Ο αριθμός να είναι μικρός για να μην αλλοιώνεται η σύνθεση της Επιτροπής και η βούληση της βάσης. Οι άνθρωποι αυτοί, είτε επειδή είναι σχετικά άγνωστοι στο κομματικό ακροατήριο, είτε επειδή δεν έχουν το ταλέντο να συγκεντρώνουν ψήφους, είτε επειδή δεν πρέπει να φθείρονται με εσωκομματικές διαδικασίες, πρέπει να διορίζονται με απόλυτη ευθύνη του προέδρου. Εδώ θα διοριστούν δυο αντιπρόεδροι, θα χάλαγε ο κόσμος, αν στην Πολιτική Επιτροπή, ο πρόεδρος πρότεινε 5-10 συνεργάτες του;
Συμπέρασμα:
-Ο πρόεδρος εξελέγη ενισχυμένος και αναβαθμισμένος από τη διαδικασία αυτή
-Κάποιοι όμως από το περιβάλλον του, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αποστολή τους είναι να διευκολύνουν τον πρόεδρο και όχι να προωθούν τον εαυτό τους.
- τα κομματικά στελέχη δεν ανανεώνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Σημασία έχει ποιοι παίρνουν τις αποφάσεις και βγαίνουν μπροστά.
-Η Ν.Δ. επειδή στο παρελθόν είχε στελεχωθεί με άτομα περιορισμένων δυνατοτήτων, δεν έχει την πολυτέλεια να απομονώνει άξιους και ικανούς με διάθεση να προσφέρουν.
Τέλος, πρέπει να καταλάβουν ότι, από εδώ και στο εξής, όλοι κρίνονται και τα κριτήρια θα είναι αυστηρά. Προέχει η ενότητα.
Η Ν.Δ. πλήρωσε ακριβά τις προσωπικές στρατηγικές στελεχών και δελφιναρίων. Τα παθήματα του παρελθόντος ας γίνουν μαθήματα!
Κώστας Ροδινός
ΠΗΓΗ: http://www.antinews.gr/?p=52009