«Η σχολική χρονιά που ξεκινά βρίσκει, δυστυχώς, κλειστά τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Έ νας θεσμός που λειτουργεί με επιτυχία στην χώρα μας τα τελευταία 15 χρόνια, προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες στην επιμόρφωση και την ευαισθητοποίηση εκπαιδευτικών, μαθητών και των τοπικών κοινωνιών για τα ζητήματα του περιβάλλοντος, απαξιώνεται και εγκαταλείπεται από την κυβέρνηση.
Τα ΚΠΕ καλύπτουν το κενό που αναμφίβολα υπάρχει στον τομέα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και τα περισσότερα από αυτά έχουν να επιδείξουν μετρήσιμο και σημαντικό έργο. Παρόλα αυτά όμως, φέτος, για πρώτη φορά από την ίδρυσή τους, τα ΚΠΕ δεν προβλέπεται να λειτουργήσουν λόγω έλλειψης προσωπικού.
Παρά το γεγονός ότι τα Κέντρα στελεχώνονται με αποσπασμένους εκπαιδευτικούς και δεν χρειάζονται προσλήψεις επιπλέον προσωπικού, που θα επιβάρυναν τα δημόσια οικονομικά, η κυβέρνηση επέλεξε φέτος να μην ανανεώσει τη θητεία τους, ούτε να τους αντικαταστήσει, με αποτέλεσμα να παραμένουν κλειστά.
Το αρμόδιο Υπουργείο έχει αδρανήσει, δεν έχει βρει απολύτως καμία λύση στο πρόβλημα και δεν έχει ξεκαθαρίσει εάν είναι στις προθέσεις του να στελεχώσει φέτος τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Γι’ αυτό, κατέθεσα σχετική Ερώτηση στη Βουλή και αναμένουμε από την κυβέρνηση ξεκάθαρες απαντήσεις σε ένα σημαντικό πρόβλημα, το οποίο, ούτως ή άλλως, αντανακλά τη γενικότερη ανυπαρξία πολιτικής βούλησης και κατεύθυνσης στον τομέα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης».
Παρά το γεγονός ότι τα Κέντρα στελεχώνονται με αποσπασμένους εκπαιδευτικούς και δεν χρειάζονται προσλήψεις επιπλέον προσωπικού, που θα επιβάρυναν τα δημόσια οικονομικά, η κυβέρνηση επέλεξε φέτος να μην ανανεώσει τη θητεία τους, ούτε να τους αντικαταστήσει, με αποτέλεσμα να παραμένουν κλειστά.
Το αρμόδιο Υπουργείο έχει αδρανήσει, δεν έχει βρει απολύτως καμία λύση στο πρόβλημα και δεν έχει ξεκαθαρίσει εάν είναι στις προθέσεις του να στελεχώσει φέτος τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Γι’ αυτό, κατέθεσα σχετική Ερώτηση στη Βουλή και αναμένουμε από την κυβέρνηση ξεκάθαρες απαντήσεις σε ένα σημαντικό πρόβλημα, το οποίο, ούτως ή άλλως, αντανακλά τη γενικότερη ανυπαρξία πολιτικής βούλησης και κατεύθυνσης στον τομέα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης».