23-12-2010...
Φεύγω από την Αγ. Παρασκευή στις 11.00 το βράδυ και πηγαίνω στην Κυψέλη, περνώντας από τον Χολαργό βγαίνω Μεσογείων, φτάνω Αμπελόκηπους και κατηφορίζω την Αλεξάνδρας, όπου στο τέλος κάνω δεξιά την Πατησίων και πηγαίνω Κυψέλη.
Η επιστροφή μου θα μπορούσε να ήταν εξίσου απλή αλλά την έκανα αρκετά πολύπλοκη για να διαπιστώσω αν αυτό που έβλεπα ήταν παντού το ίδιο.
Τι είδα ?
Αυτό που δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου Χριστουγεννιάτικα.
Μια Αθήνα, με σκοτεινά μπαλκόνια, ελάχιστο έως ασήμαντο δημοτικό στολισμό, μια μελαγχολική πρωτεύουσα, που και ο ποιό αδιάφορος θα παρατηρούσε.
Ένα ψυχοπλάκωμα με κυρίευσε, μια μελαγχολία με πλάκωσε και στο μυαλό μου ήρθε μια κουβέντα του Α. Σαμαρά που είπε στην Αργολίδα.. «μην αφήνετε να καλλιεργείται ο φόβος»...«λέμε όχι στην Ελλάδα της κατάθλιψης και του λεξοτανίλ».. πόσο δίκιο είχε ο άνθρωπος ! !
Στα όρια ( και όχι μόνο) της κατάθλιψης βρίσκεται ο Έλληνας ?
Το πρόβλημα είναι πλέον έντονο.
Δεν χρειάζεται να κάνετε μεγάλη βόλτα όπως έκανα εγώ για να διαπιστώσετε το αυτονόητο, βγείτε απλά στο μπαλκόνι σας και κοιτάξτε γύρω σας, δείτε ακόμα και το δικό σας μπαλκόνι και θα καταλάβετε τι σας έχει συμβεί και τι έχετε πάθει ! !
Ποιός να στολίσει και γιατί, ανεργία, μειώσεις μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, δώρων, απλήρωτοι μισθοί ( ακόμα) εργαζομένων, απλήρωτοι λογαριασμοί ( κάρτες, ΔΕΗ, δάνεια), άδεια μαγαζιά....και τελειωμό δεν έχει.
Ποιός να στολίσει και γιατί, το κύριο συναίσθημα που διαπιστώνεται είναι ο θυμός, που σημαίνει ματαίωση των προσδοκιών και της ελπίδας,
και o φόβος είναι πλέον ο ""καλλίτερος"" σύμβουλος μας.
και o φόβος είναι πλέον ο ""καλλίτερος"" σύμβουλος μας.
Παραμονή Χριστουγέννων και δεν θυμίζει τίποτα.
Παραμονή Χριστουγέννων 2010 και δεν έχει καμία σχέση με τα περσινά Χριστούγεννα, και ας πέρασε μόνο ένας χρόνος.
Παραμονή Χριστουγέννων και ο κόσμος αντί να περπατάει με ψηλά το κεφάλι και να βλέπει τον ουρανό , κοιτάει τα παπούτσια του ! !
( μήπως και βρει τίποτα )
Χριστούγεννα 19!! - 2009.."Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα"
Χριστούγεννα 2010..."Χρόνια καλά και ο Θεός βοηθός"
kinigos lamogion
Υ.Γ. Και μένει μόνο το κείμενο μου να μοιάζει με στραπατσαρισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο
