13 Δεκεμβρίου 2010

Οι “Διεθνείς Ταξιαρχίες” στον Ισπανικό Εμφύλιο, μέρος Γ

Οι άνδρες των Διεθνών Ταξιαρχιών κατέφθαναν στην Ισπανία κατά ομάδες και οργανώνονταν σε μονάδες. Πολύ συχνά όμως, ακολουθούσε μία νέα αναδιοργάνωση τους σε νέες μονάδες, τακτική που εφαρμόσθηκε έντονα ιδίως μετά από τις τεράστιες απώλειες που σημειώνονταν υστέρα από κάποιες μάχες.

Καθώς δεν έχει νόημα να αναλωθούμε σε εκτεταμένες περιγραφές των συνεχών αναδιοργανώσεων των Διεθνών Ταξιαρχιών, παραθέτουμε, παραδειγματικά μόνο, έναν κατάλογο με την αρχική τους σύνθεση η οποία τροποιήθηκε πάρα πολλές φορές κατά τη διάρκεια του πολέμου:

  • 11η ΔΤ, (Οκτώβριος 1936)
  • Ιο Τάγμα “Έντγκαρ Αντρέ”, (Γερμανοί)
  • 2ο Τάγμα “Παρισινή Κομμούνα”, (Γάλλοι και Βέλγοι)
  • 3ο Τάγμα “Νταμπρόβσκι”, (Ούγγροι, Πολωνοί και Τσέχοι)
  • 12η ΔΤ, (Νοέμβριος 1936) Ιο Τάγμα “Τέλμαν” (Γερμανοί), 2ο Τάγμα “Γκαριμπάλντι” (Ιταλοί), 3ο Τάγμα “Μαρτύ” (Γάλλοι και Βέλγοι)
  • 13η ΔΤ, (Δεκέμβριος 1936)
  • Ιο Τάγμα “Λ. Μισέλ”, (Γάλλοι και Βέλγοι)
  • 2ο Τάγμα “Σαπάγιεβ”, (Ρουμάνοι)
  • 3ο Τάγμα “Μίσκεβιτς Παλαφόξ”, (Πολωνοί)
  • 14η ΔΤ (δημιουργήθηκε μετά την πολύνεκρη μάχη της Μαδρίτης και προέκυψε από συγχώνευση των προηγουμένων προκειμένου να καλυφθούν τα κενά γι αυτό και σε αυτήν συμμετείχαν πολλοί Ισπανοί)
  • Ιο Τάγμα “Νουέβας Ναθιόνες”, (Γάλλοι και Ισπανοί)
  • 2ο Τάγμα “Ντομίνγκο Ζερμινάλ”, (Ισπανοί και Αναρχικοί)
  • 3ο Τάγμα “Ε. Μπαρμπουζ”, (Γάλλοι)
  • 4ο Τάγμα “Π. Μπρασέ”, (Γάλλοι)
  • 15η ΔΤ, (Φεβρουάριος 1937)
  • Ιο Τάγμα “Δημητρώφ”, (Γιουγκοσλάβοι, Έλληνες και Βούλγαροι)
  • 2ο Τάγμα “Αβ. Λίνκολν” (Αμερικανοί), 3ο Τάγμα “Μακένζυ-Παπινώ” (Καναδοί), 4ο Τάγμα “6η Φεβρουαρίου” (Γάλλοι)
  • 150η ΔΤ, (Ιούνιος 1937)
  • Ιο Τάγμα “Ράκοζι”, (Ούγγροι)
  • 127η ΔΤ (δημιουργήθηκε επίσης από συγχωνεύσεις των προηγουμένων)
  • Ιο Τάγμα “Μάζαρυκ”, (Τσέχοι)
  • 2ο Τάγμα “Νταγιάχοβιτς”, (Βούλγαροι)
  • 3ο Τάγμα “Δημητρώφ”, (Γιουγκοσλάβοι καιΈλληνες)

Η προσέλευση εθελοντών στις Διεθνείς Ταξιαρχίες ξεκίνησε με εντατικούς ρυθμούς τον Σεπτέμβριο του 1936 και σταμάτησε ουσιαστικά σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, στα μέσα του 1937. Έκτοτε το μισό και πλέον δυναμικό των Διεθνών Ταξιαρχιών αποτελείτο από Ισπανούς Κυβερνητικούς. Από τον Οκτώβριο του 1936 μέχρι και τον Ιούλιο του 1937 συγκροτήθηκαν ουσιαστικά πέντε Διεθνείς Ταξιαρχίες αποτελούμενες από 25 τάγματα εκ των οποίων τα 7 θεωρούντο γαλλικά η γαλλοβελγικά ενώ τα υπόλοιπα χαρακτηρίζοντο ως γερμανικά, ιταλικά, τσεχοσλοβακικά, ουγγρικά, αλβανικά και πολωνικά. Οι άνδρες τους διαιρούντο σε ταξιαρχίες και σε τάγματα με κριτήριο τη γλώσσα που μιλούσαν. Ωστόσο, μετά από συνεχείς απώλειες στο πεδίο των μαχών και μη αναπλήρωση των ανδρών, πολλά τάγματα συγχωνευοντο σε άλλα. Ένας πίνακας με τους άνδρες των Διεθνών Ταξιαρχιών που θα μπορούσε να δοθεί, με βάση τον αύξοντα αριθμό των ανδρών τους, είναι ο κάτωθι:

  • Τσεχοσλοβάκοι: 1066
  • Βαλτικές χώρες: 892
  • Αυστριακοί: 872
  • Σκανδιναβοί: 799
  • Ολλανδοί: 628
  • Ούγγροι: 528
  • Καναδοί: 512
  • Ελβετοί: 408
  • Πορτογάλοι: 134
  • Λατινοαμερικάνοι: 1122

Σύνολο: 32526

http://blackblogofcommunism.com