Και τούτο διότι ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης της κυβερνήσεως Σημίτη αρνήθηκε να χορηγήσει τη σχετική άδεια, άνευ της οποίας δεν επιτρέπεται κατάσχεση ακινήτων ανηκόντων σε αλλοδαπό δημόσιο, κατά το άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Επομένως, η άνω πρωθυπουργική δήλωση αποτελεί στην ουσία εμπαιγμό των θυμάτων και του ελληνικού λαού.
Κατά την τελευταία συνέντευξη του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, υποστηρίχθηκε περίπου η άποψη, πως οι Έλληνες παρέσυραν τους πολιτικούς τους στη διαφθορά, με το να απαιτούν διορισμούς σε θέσεις του Δημοσίου, ανεπιτρέπτως ή αδικαιολογήτως. Η άποψη αυτή, μη αρμόζουσα στην παιδεία και την ιστορία του ανδρός, δεν θα είχε προοπτική επικρατήσεως, ούτε στο Πταισματοδικείο των Υπολοίπων Αττικής.
Και άλλοτε έχει επισημανθεί, ότι η πολιτική και πνευματική ηγεσία ενός λαού, επηρεάζουν το ήθος του, τις αρχές και τις αξίες του. Η βιβλική φράση «τοιούτος έπρεπεν αυτοίς Αρχιερεύς» δεν υποδηλοί το αντίθετο. Ο καλός ή κακός Αρχιερέας και εάν είναι συνέπεια της κακής ποιότητος ενός λαού, και πάλι ο τελευταίος οφείλει την ποιότητά του στην ηγεσία του.
Οταν η πολιτική ηγεσία δεν αποβλέπει πάντοτε στο όφελος της πατρίδος και του λαού της, αλλά προτάσσει αυτού το προσωπικό και κομματικό συμφέρον της, σε όλες τις αποφάσεις και πράξεις της, αυτό δε υποπίπτει στην αντίληψη και των πλέον απλών ανθρώπων, είναι φανερό ότι οι τελευταίοι θα μιμηθούν τους ηγέτες τους.
Το αυτό θα συμβεί και όταν η πνευματική ηγεσία, δια των αποφάσεων και ενεργειών της, παραβιάζει τους ηθικούς κανόνες της αντικειμενικότητος και ακολουθεί πρακτικές φατριών, ασυμβίβαστες με αυτές, που πρέπει να διδάσκει στο λαό, δια του παραδείγματός της. Δυστυχώς, τίτλοι διακρίσεως παρέχονται από την ηγεσία αυτή συχνά με κομματικά ή προσωπικά κριτήρια, που ευτελίζουν τους παρέχοντες αυτούς και τους απονεμόμενους τίτλους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ανακήρυξη ως επιτίμων διδακτόρων, πλουσίων προσώπων, με στοιχειώδεις γραμματικές γνώσεις και χωρίς καμία προσφορά στην κοινωνία, την πατρίδα ή τον πολιτισμό. Ομοίως και η επιλογή για πανεπιστημιακές θέσεις προσώπων του κύκλου των επιλεγόντων, κατά πολύ υποδεεστέρων άλλων με ευρύτατες σπουδές και εργασίες, ως και υπερέχουσες δυνατότητες προσφοράς στην επιστήμη.
Εξάλλου διαφημίσεις αλλαντικών, που επικαλούνται σύμφωνες γνώμες επιστημονικών ενώσεων, οι οποίες εκ της φύσεώς τους προορισμό έχουν την προστασία της υγείας του κοινού, κάθε άλλο παρά ωφελούν το κύρος των ενώσεων τούτων.
Είναι γνωστό στους περισσότερους πολίτες ότι αφ΄ ότου το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει αυτή εσαεί και να βάλει τους αντιπάλους του «στο χρονοντούλαπο της ιστορίας», κατά την προσφιλή έκφραση του ιδρυτού του, εκθεμελίωσε όλες τις αρχές και αξίες, με τις οποίες πορεύθηκαν οι Έλληνες, από της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους.
Απέλυσε σε μία νύχτα τους γενικούς διευθυντές των δημοσίων υπηρεσιών και αποσάθρωσε το διοικητικό ιστό του κράτους. Στη θέση τούτων προωθήθηκαν κομματικοποιημένοι υπάλληλοι, ανεξαρτήτως αρχαιότητος και προσόντων, με συνέπεια νέοι και άπειροι υπάλληλοι να προΐστανται αρχαιοτέρων και πλέον πεπειραμένων συναδέλφων τους.
Συνέστησε τοπικές επιτροπές, που πρότειναν στο κόμμα τους διοριστέους σε θέσεις δημοσίων οργανισμών. Κουρέας ως πρόεδρος μιας τοπικής επιτροπής, επέλεγε μεταξύ των πτυχιούχων, αυτούς που έπρεπε να προτείνει ως διοριστέους, βάσει αμιγώς προσωπικών του κριτηρίων και όχι βάσει προσόντων, εμπειρίας και ικανότητος.
Τότε για πρώτη φορά έκαναν την εμφάνισή τους οι «κλαδικές» διαφόρων κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς την έγκριση των οποίων δεν γινόταν καμία πρόσληψη, προαγωγή ή μετάθεση. Υπό την κάλυψη της οικείας κλαδικής, κάθε υπάλληλος ήταν ακλόνητος και κανείς δεν ηδύνατο να τον μειώσει υπηρεσιακώς.
Ο Αβραάμ Λίνκολ είπε: «Δεν μπορείτε να δώσετε δύναμη στον αδύνατο, αδυνατίζοντας τον δυνατό. Δεν μπορείτε να βοηθήσετε τον πτωχό, καταστρέφοντας τον πλούσιο. Δεν μπορείτε να προωθήσετε την ανθρώπινη αδελφοσύνη, ενθαρρύνοντας την πάλη των τάξεων». Ακριβώς τα αντίθετα πράττει σήμερα η κυβέρνηση. Κατηγορεί, καταγγέλλει και στιγματίζει ορισμένες τάξεις, με προφανή προσπάθεια να κολακεύσει ή ικανοποιήσει άλλες.
Το επάγγελμα των φαρμακοποιών είναι ήδη ελεύθερο. Είναι κοινός τόπος πως σε όλες τις συνοικίες των μεγαλουπόλεων, αλλά και των επαρχιακών πόλεων, ιδρύονται φαρμακεία ακωλύτως. Γιατί, επομένως, γίνεται τόσος λόγος για δήθεν απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού; Διότι επιδιώκεται καταφανώς η νομοθετική κατοχύρωση της δυνατότητος ιδρύσεως φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς, ώστε και το εμπόριο των φαρμάκων να περιέλθει τελικώς στους κερδοσκόπους των πολυεθνικών πολυκαταστημάτων.
Οι πολυεθνικές εταιρείες θα ιδρύουν φαρμακεία, στα οποία θα απασχολούν ως υπευθύνους νεαρούς φαρμακοποιούς, προσλαμβανομένους ως υπαλλήλους, σε τρόπο ώστε βαθμιαίως να εκλείψουν τα φαρμακεία της σημερινής μορφής. Διότι εάν περιορισθεί αισθητώς η εργασία τούτων είναι προφανές ότι δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τα έξοδα, που αντιμετωπίζουν σήμερα. Έτσι, οι πολίτες θα στερηθούν των πολυτίμων και υπευθύνων συμβουλών και της εμπειρίας των φαρμακοποιών της γειτονιάς τους.
Στην προσπάθεια του κράτους να πληγεί ο κλάδος των φαρμακοποιών, αρνείται την καταβολή των οφειλομένων σ΄αυτούς, εάν δεν προβούν σε έκπτωση της οφειλής και δεν προκαταβάλουν μάλιστα στο κράτος, το ποσό της εκπτώσεως. Η αξίωση αυτή είναι καταφανώς καταχρηστική ως αντίθετη στην καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη.
Από τα μέσα ενημερώσεως προαναγγέλλεται η έκδοση πορίσματος από την Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, για την υπόθεση της SIEMENS. Διαρρέεται δε η πληροφορία, ότι οι συντάκτες του πορίσματος θα στραφούν κατά των Ανακριτών, που ορίσθηκαν από την Ολομέλεια του Εφετείου Αθηνών, για την έρευνα των ποινικών ευθυνών ιδιωτών, που δεν υπήρξαν Υπουργοί ή Βουλευτές.
Δεν θα είναι η πρώτη φορά, που πολιτικοί θα προσπαθήσουν να επιρρίψουν στους Δικαστές τις ευθύνες τους, ενώ γνωρίζουν, ότι οι τελευταίοι δεν έχουν καμία αρμοδιότητα επί των βουλευτών και τέως υπουργών, ούτε δύνανται να ερευνήσουν τις καταθέσεις και τα περιουσιακά στοιχεία τούτων, αλλά μόνον των τυχόν συμμετόχων ιδιωτών.
Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι εάν οι πολιτικοί ήθελαν πράγματι να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι των σκανδάλων της SIEMENS, θα έπρεπε να διώξουν τους ευθυνομένους πολιτικούς εγκαίρως και σε κάθε περίπτωση θα ηδύναντο, έστω και τώρα, να υποδείξουν στο δημόσιο να ασκήσει τις προσήκουσες αγωγές, προς αποζημίωσή του. Το να στρέφονται κατά των δικαστών δεν είναι καλόπιστο, ούτε σύμφωνο με τα γεγονότα, που είναι ευρύτατα γνωστά στους πολίτες.
Κατά την τελευταία συνέντευξη του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, υποστηρίχθηκε περίπου η άποψη, πως οι Έλληνες παρέσυραν τους πολιτικούς τους στη διαφθορά, με το να απαιτούν διορισμούς σε θέσεις του Δημοσίου, ανεπιτρέπτως ή αδικαιολογήτως. Η άποψη αυτή, μη αρμόζουσα στην παιδεία και την ιστορία του ανδρός, δεν θα είχε προοπτική επικρατήσεως, ούτε στο Πταισματοδικείο των Υπολοίπων Αττικής.
Και άλλοτε έχει επισημανθεί, ότι η πολιτική και πνευματική ηγεσία ενός λαού, επηρεάζουν το ήθος του, τις αρχές και τις αξίες του. Η βιβλική φράση «τοιούτος έπρεπεν αυτοίς Αρχιερεύς» δεν υποδηλοί το αντίθετο. Ο καλός ή κακός Αρχιερέας και εάν είναι συνέπεια της κακής ποιότητος ενός λαού, και πάλι ο τελευταίος οφείλει την ποιότητά του στην ηγεσία του.
Οταν η πολιτική ηγεσία δεν αποβλέπει πάντοτε στο όφελος της πατρίδος και του λαού της, αλλά προτάσσει αυτού το προσωπικό και κομματικό συμφέρον της, σε όλες τις αποφάσεις και πράξεις της, αυτό δε υποπίπτει στην αντίληψη και των πλέον απλών ανθρώπων, είναι φανερό ότι οι τελευταίοι θα μιμηθούν τους ηγέτες τους.
Το αυτό θα συμβεί και όταν η πνευματική ηγεσία, δια των αποφάσεων και ενεργειών της, παραβιάζει τους ηθικούς κανόνες της αντικειμενικότητος και ακολουθεί πρακτικές φατριών, ασυμβίβαστες με αυτές, που πρέπει να διδάσκει στο λαό, δια του παραδείγματός της. Δυστυχώς, τίτλοι διακρίσεως παρέχονται από την ηγεσία αυτή συχνά με κομματικά ή προσωπικά κριτήρια, που ευτελίζουν τους παρέχοντες αυτούς και τους απονεμόμενους τίτλους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ανακήρυξη ως επιτίμων διδακτόρων, πλουσίων προσώπων, με στοιχειώδεις γραμματικές γνώσεις και χωρίς καμία προσφορά στην κοινωνία, την πατρίδα ή τον πολιτισμό. Ομοίως και η επιλογή για πανεπιστημιακές θέσεις προσώπων του κύκλου των επιλεγόντων, κατά πολύ υποδεεστέρων άλλων με ευρύτατες σπουδές και εργασίες, ως και υπερέχουσες δυνατότητες προσφοράς στην επιστήμη.
Εξάλλου διαφημίσεις αλλαντικών, που επικαλούνται σύμφωνες γνώμες επιστημονικών ενώσεων, οι οποίες εκ της φύσεώς τους προορισμό έχουν την προστασία της υγείας του κοινού, κάθε άλλο παρά ωφελούν το κύρος των ενώσεων τούτων.
Είναι γνωστό στους περισσότερους πολίτες ότι αφ΄ ότου το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει αυτή εσαεί και να βάλει τους αντιπάλους του «στο χρονοντούλαπο της ιστορίας», κατά την προσφιλή έκφραση του ιδρυτού του, εκθεμελίωσε όλες τις αρχές και αξίες, με τις οποίες πορεύθηκαν οι Έλληνες, από της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους.
Απέλυσε σε μία νύχτα τους γενικούς διευθυντές των δημοσίων υπηρεσιών και αποσάθρωσε το διοικητικό ιστό του κράτους. Στη θέση τούτων προωθήθηκαν κομματικοποιημένοι υπάλληλοι, ανεξαρτήτως αρχαιότητος και προσόντων, με συνέπεια νέοι και άπειροι υπάλληλοι να προΐστανται αρχαιοτέρων και πλέον πεπειραμένων συναδέλφων τους.
Συνέστησε τοπικές επιτροπές, που πρότειναν στο κόμμα τους διοριστέους σε θέσεις δημοσίων οργανισμών. Κουρέας ως πρόεδρος μιας τοπικής επιτροπής, επέλεγε μεταξύ των πτυχιούχων, αυτούς που έπρεπε να προτείνει ως διοριστέους, βάσει αμιγώς προσωπικών του κριτηρίων και όχι βάσει προσόντων, εμπειρίας και ικανότητος.
Τότε για πρώτη φορά έκαναν την εμφάνισή τους οι «κλαδικές» διαφόρων κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς την έγκριση των οποίων δεν γινόταν καμία πρόσληψη, προαγωγή ή μετάθεση. Υπό την κάλυψη της οικείας κλαδικής, κάθε υπάλληλος ήταν ακλόνητος και κανείς δεν ηδύνατο να τον μειώσει υπηρεσιακώς.
Ο Αβραάμ Λίνκολ είπε: «Δεν μπορείτε να δώσετε δύναμη στον αδύνατο, αδυνατίζοντας τον δυνατό. Δεν μπορείτε να βοηθήσετε τον πτωχό, καταστρέφοντας τον πλούσιο. Δεν μπορείτε να προωθήσετε την ανθρώπινη αδελφοσύνη, ενθαρρύνοντας την πάλη των τάξεων». Ακριβώς τα αντίθετα πράττει σήμερα η κυβέρνηση. Κατηγορεί, καταγγέλλει και στιγματίζει ορισμένες τάξεις, με προφανή προσπάθεια να κολακεύσει ή ικανοποιήσει άλλες.
Το επάγγελμα των φαρμακοποιών είναι ήδη ελεύθερο. Είναι κοινός τόπος πως σε όλες τις συνοικίες των μεγαλουπόλεων, αλλά και των επαρχιακών πόλεων, ιδρύονται φαρμακεία ακωλύτως. Γιατί, επομένως, γίνεται τόσος λόγος για δήθεν απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού; Διότι επιδιώκεται καταφανώς η νομοθετική κατοχύρωση της δυνατότητος ιδρύσεως φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς, ώστε και το εμπόριο των φαρμάκων να περιέλθει τελικώς στους κερδοσκόπους των πολυεθνικών πολυκαταστημάτων.
Οι πολυεθνικές εταιρείες θα ιδρύουν φαρμακεία, στα οποία θα απασχολούν ως υπευθύνους νεαρούς φαρμακοποιούς, προσλαμβανομένους ως υπαλλήλους, σε τρόπο ώστε βαθμιαίως να εκλείψουν τα φαρμακεία της σημερινής μορφής. Διότι εάν περιορισθεί αισθητώς η εργασία τούτων είναι προφανές ότι δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τα έξοδα, που αντιμετωπίζουν σήμερα. Έτσι, οι πολίτες θα στερηθούν των πολυτίμων και υπευθύνων συμβουλών και της εμπειρίας των φαρμακοποιών της γειτονιάς τους.
Στην προσπάθεια του κράτους να πληγεί ο κλάδος των φαρμακοποιών, αρνείται την καταβολή των οφειλομένων σ΄αυτούς, εάν δεν προβούν σε έκπτωση της οφειλής και δεν προκαταβάλουν μάλιστα στο κράτος, το ποσό της εκπτώσεως. Η αξίωση αυτή είναι καταφανώς καταχρηστική ως αντίθετη στην καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη.
Από τα μέσα ενημερώσεως προαναγγέλλεται η έκδοση πορίσματος από την Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, για την υπόθεση της SIEMENS. Διαρρέεται δε η πληροφορία, ότι οι συντάκτες του πορίσματος θα στραφούν κατά των Ανακριτών, που ορίσθηκαν από την Ολομέλεια του Εφετείου Αθηνών, για την έρευνα των ποινικών ευθυνών ιδιωτών, που δεν υπήρξαν Υπουργοί ή Βουλευτές.
Δεν θα είναι η πρώτη φορά, που πολιτικοί θα προσπαθήσουν να επιρρίψουν στους Δικαστές τις ευθύνες τους, ενώ γνωρίζουν, ότι οι τελευταίοι δεν έχουν καμία αρμοδιότητα επί των βουλευτών και τέως υπουργών, ούτε δύνανται να ερευνήσουν τις καταθέσεις και τα περιουσιακά στοιχεία τούτων, αλλά μόνον των τυχόν συμμετόχων ιδιωτών.
Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι εάν οι πολιτικοί ήθελαν πράγματι να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι των σκανδάλων της SIEMENS, θα έπρεπε να διώξουν τους ευθυνομένους πολιτικούς εγκαίρως και σε κάθε περίπτωση θα ηδύναντο, έστω και τώρα, να υποδείξουν στο δημόσιο να ασκήσει τις προσήκουσες αγωγές, προς αποζημίωσή του. Το να στρέφονται κατά των δικαστών δεν είναι καλόπιστο, ούτε σύμφωνο με τα γεγονότα, που είναι ευρύτατα γνωστά στους πολίτες.