- Ούτε κουβέντα για τη νέα κωλοτούμπα του Δημάρχου μας από τους προοδευτικούς αρθρογράφους.- Μπράβο στον υπουργό Εθνικής Άμυνας για την υπέροχη ομιλία του και την αιχμή ότι "εδώ είναι η μόνιμη θέση του ανδριάντα".
- Μπράβο και στον Μπουτάρη που ξέχασε τους άγαρμπους λεονταρισμούς...
- Το κλίμα ενότητας που επικράτησε δικαιώνει πλήρως τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο.
Θα το γράψω όπως το νιώθω: Με έπρηξαν όλο το Σαββατοκύριακο οι μονίμως θορυβούντες προοδευτικοί αρθρογράφοι που έγραφαν και μιλούσαν διαρκώς για το άγαλμα που διχάζει τη Θεσσαλονίκη.
Η σημερινή άψογη τελετή απέδειξε ότι η ιστορία αυτή δεν διχάζει κανέναν. Ότι ο διχασμός βρίσκεται μόνο μέσα στο μυαλό τους. Δεν μπορούν να αποδεχθούν τίποτε το μη κεντροαριστερό. Αλάλαζαν όλο το Σαββατοκύριακο. Κανένας διχασμός όμως. Ο Μπουτάρης ευτυχώς κατάπιε όλα όσα έλεγε τις προηγούμενες ημέρες και στάθηκε με αξιοπρέπεια στο ύψος του αξιώματός του. Δεν δίχασε. Με τα λόγια του ένωσε. Και γι' αυτό του αξίζουν συγχαρητήρια. Είναι η πρώτη κωλοτούμπα που κάνει και με την οποία ευχαριστεί ιδιαίτερα τους αντιπάλους του. Ίσως με αυτήν δυσαρεστεί τους υποστηρικτές του. Όσους είχαν πιστέψει σε κάποιες από τις εύκολες κραυγές του παρελθόντος και περίμεναν από τον Μπουτάρη να πάει στην τελετή για να πει στο πλήθος ότι αυτός θα το μετακινήσει, όπως είχε πει ότι θα δηλώσει παλαιότερα. Οι φίλοι του θα τον κρίνουν και θα τον επικρίνουν, αλλά θα του το συγχωρέσουν...
Άλλωστε η τοποθέτηση της κυβέρνησης στο θέμα αποδεικνύει ότι ο Μπουτάρης θα ήταν μόνος του εάν μιλούσε για μετακίνηση. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος το είπε ορθά- κοφτά, σχεδόν καραμανλικά και μπράβο του: ΄"εδώ είναι η μόνιμη θέση του ανδριάντα" είπε, δύο φορές μάλιστα, μήπως και κάποιος δεν το είχε πιάσει με την πρώτη. Και μπράβο του! Ο θεσσαλονικιός υπουργός μίλησε περισσότερο καραμανλικά από όλους στην τελετή. Κι ας ήταν από τους ελάχιστους της άλλης όχθης.
Η εικόνα της ενότητας όλων στην τελετή, σε συνδυασμό με το αγκάλιασμα του κόσμου (πάνω από 4.000 Θεσσαλονικείς παραβρέθηκαν σε πείσμα της εργάσιμης μέρας και ώρας) δικαίωσαν τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο που με πείσμα καραμανλικό κατάφερε να βάλει τον ανδριάντα και να γίνει πραγματικότητα αυτή η τελετή.
Κάποιοι έμειναν στις μικρότητες και τα επουσιώδη. Εάν ο κόσμος ήταν πολύς ή λίγος για την περίσταση, εάν ο Σαμαράς ή ο Κώστας Καραμανλής χειροκροτήθηκε ηχηρότερα, εάν, εάν, εάν.
Είναι οι ίδιοι που μέχρι χτες μιλούσαν για διχασμό. Μην τους ακούτε. Μείνετε στα σπουδαία, τα ουσιώδη, τα ηψιπετή...
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής βρίσκεται εκεί επειδή του το χρωστούσαμε. Χρωστάμε όλοι στην εθνική μνήμη. Αλλά πολύ περισσότερο επειδή θα πρέπει να τον έχουμε κάπου για να μας παραδειγματίζει. Να μας νουθετεί. Να τον κοιτάμε και να θυμόμαστε τον τρόπο με τον οποίο δούλευε, πολιτευόταν και ζούσε: σκληρά, αποτελεσματικά και λιτά.
Μακάρι ο ανδριάντας αυτός να γίνει καρφί στο μάτι των πολιτικών μας. Να τον βλέπουν όλοι για να μην μπορούν να ξεφύγουν από τις επιταγές του. Μακάρι..
Η σημερινή άψογη τελετή απέδειξε ότι η ιστορία αυτή δεν διχάζει κανέναν. Ότι ο διχασμός βρίσκεται μόνο μέσα στο μυαλό τους. Δεν μπορούν να αποδεχθούν τίποτε το μη κεντροαριστερό. Αλάλαζαν όλο το Σαββατοκύριακο. Κανένας διχασμός όμως. Ο Μπουτάρης ευτυχώς κατάπιε όλα όσα έλεγε τις προηγούμενες ημέρες και στάθηκε με αξιοπρέπεια στο ύψος του αξιώματός του. Δεν δίχασε. Με τα λόγια του ένωσε. Και γι' αυτό του αξίζουν συγχαρητήρια. Είναι η πρώτη κωλοτούμπα που κάνει και με την οποία ευχαριστεί ιδιαίτερα τους αντιπάλους του. Ίσως με αυτήν δυσαρεστεί τους υποστηρικτές του. Όσους είχαν πιστέψει σε κάποιες από τις εύκολες κραυγές του παρελθόντος και περίμεναν από τον Μπουτάρη να πάει στην τελετή για να πει στο πλήθος ότι αυτός θα το μετακινήσει, όπως είχε πει ότι θα δηλώσει παλαιότερα. Οι φίλοι του θα τον κρίνουν και θα τον επικρίνουν, αλλά θα του το συγχωρέσουν...
Άλλωστε η τοποθέτηση της κυβέρνησης στο θέμα αποδεικνύει ότι ο Μπουτάρης θα ήταν μόνος του εάν μιλούσε για μετακίνηση. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος το είπε ορθά- κοφτά, σχεδόν καραμανλικά και μπράβο του: ΄"εδώ είναι η μόνιμη θέση του ανδριάντα" είπε, δύο φορές μάλιστα, μήπως και κάποιος δεν το είχε πιάσει με την πρώτη. Και μπράβο του! Ο θεσσαλονικιός υπουργός μίλησε περισσότερο καραμανλικά από όλους στην τελετή. Κι ας ήταν από τους ελάχιστους της άλλης όχθης.
Η εικόνα της ενότητας όλων στην τελετή, σε συνδυασμό με το αγκάλιασμα του κόσμου (πάνω από 4.000 Θεσσαλονικείς παραβρέθηκαν σε πείσμα της εργάσιμης μέρας και ώρας) δικαίωσαν τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο που με πείσμα καραμανλικό κατάφερε να βάλει τον ανδριάντα και να γίνει πραγματικότητα αυτή η τελετή.
Κάποιοι έμειναν στις μικρότητες και τα επουσιώδη. Εάν ο κόσμος ήταν πολύς ή λίγος για την περίσταση, εάν ο Σαμαράς ή ο Κώστας Καραμανλής χειροκροτήθηκε ηχηρότερα, εάν, εάν, εάν.
Είναι οι ίδιοι που μέχρι χτες μιλούσαν για διχασμό. Μην τους ακούτε. Μείνετε στα σπουδαία, τα ουσιώδη, τα ηψιπετή...
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής βρίσκεται εκεί επειδή του το χρωστούσαμε. Χρωστάμε όλοι στην εθνική μνήμη. Αλλά πολύ περισσότερο επειδή θα πρέπει να τον έχουμε κάπου για να μας παραδειγματίζει. Να μας νουθετεί. Να τον κοιτάμε και να θυμόμαστε τον τρόπο με τον οποίο δούλευε, πολιτευόταν και ζούσε: σκληρά, αποτελεσματικά και λιτά.
Μακάρι ο ανδριάντας αυτός να γίνει καρφί στο μάτι των πολιτικών μας. Να τον βλέπουν όλοι για να μην μπορούν να ξεφύγουν από τις επιταγές του. Μακάρι..
http://taxalia.blogspot.com/2011/01/blog-post_5765.html