Όπως αναφέρει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ιστορίας της Ανατολικής Ευρώπης του Πανεπιστημίου Βιέννης, Όλιβερ Σμιντ, μόνιμα παρόντα στις σχετικές συζητήσεις των τελευταίων χρόνων είναι τα ακροδεξιά κινήματα και η αποκαλούμενη "Νέα δεξιά" στη Δυτική και Ανατολική Ευρώπη, χωρίς, στις περισσότερες περιπτώσεις, να γίνεται ανάλυση των ιστορικών τους ριζών.
Σχεδόν τελείως άγνωστη, προσθέτει ο ίδιος, είναι τόσο στο ευρύ κοινό όσο και στην ίδια την επιστημονική έρευνα, είναι η ύπαρξη στη διάρκεια του Μεσοπολέμου, της Λεγεώνας Αρχαγγέλου Μιχαήλ στη Ρουμανία, του πιθανότατα, σημαντικότερου μαζικού φασιστικού κινήματος της εποχής, μετά τον Εθνικοσοσιαλισμό και το καθεστώς "Ντούτσε", του Μουσολίνι.

Όπως τονίζει ο καθηγητής Όλιβερ Σμιντ, αυτό το "Κίνημα" περιλάμβανε στις τάξεις του τα πλέον ακραία κοινωνικά στρώματα με κοινά χαρακτηριστικά τη βιαιότητα, τον αντισημιτισμό, τον αντικομμουνισμό, και μια χριστιανομυστικιστική ιδεολογία, που μέσα από μια "επανάσταση" στόχευε τη διαμόρφωση ενός "νέου ανθρώπου".
Στη Διεθνή Διάσκεψη στη Βιέννη από 23-25 Φεβρουαρίου, με τίτλο "Ξεχασμένη βία-Η Λεγεώνα Αρχαγγέλου Μιχαήλ στη Ρουμανία 1918-1927 έως 1938", συμμετέχουν επιστήμονες και ερευνητές από Αυστρία, Ρουμανία, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Ουγγαρία και Βρετανία, ενώ διοργανωτές είναι το Ινστιτούτο Ιστορίας της Ανατολικής Ευρώπης του Πανεπιστημίου Βιέννης και το Ινστιτούτο Ιστορίας του Πολυτεχνείου Άαχεν της Γερμανίας.