Γάμος στο Καστελόριζο το 1909. Γαμπρός ο Ιωάννης Βασιλείου Αντζέμης και νύφη η Δέσποινα Οικονόμου Παλάσση. Το 1926 μεταναστεύουν στην Αυστραλία, εγκαθίστανται στη Μελβούρνη όπου δημιουργούν μια πολυμελή οικογένεια.Μπορεί οι κάτοικοι του Καστελόριζου σήμερα μόλις και μετά βίας να ξεπερνούν τα τετρακόσια άτομα, αλλά στην Αυστραλία οι Καστελορίζιοι στην καταγωγή, μπορεί και να φτάνουν τις 30.000!
Αυτό, τουλάχιστον υποστηρίζει ένας Αυστραλός, με ελληνικό αίμα, που αποφάσισε να καταγράψει τους Καστελορίζιους όπου γης.
Η άμετρη περηφάνια για τις ρίζες του που του ενέπνευσε η Ελληνίδα μητέρα του, οδήγησε τον Allan (Αγαπητός) Cresswell, να ερευνήσει και να χαρτογραφήσει το γενεαλογικό δέντρο των, ανά τον κόσμο, Καστελοριζίων.
Ένα έργο-μαμούθ που ξεκίνησε με πολύ πάθος και δίψα εξερεύνησης των δικών του προγόνων το 1983, τον έφερε μετά μια 15ετία να ερευνά τη διασπορά των Καστελοριζίων και να έχει πλουτίσει την ιστοσελίδα του σήμερα με 19.495 άτομα και 6.803 οικογένειες.
Ο νυν γενεαλόγος και πρώην ντεντέκτιβ, ο οποίος έχει τη βάση του στο Πέρθ της Δυτικής Αυστραλίας, βρέθηκε στη Μελβούρνη με πρόγραμμα να δώσει σειρά σεμιναρίων και να οδηγήσει τους μετέχοντες στο να εξερευνήσουν το γενεαλογικό τους δέντρο.
Τα σεμινάρια δόθηκαν στο οίκημα της Καστελοριζιακής Αδελφότητας Βικτώριας και παρουσίασαν μεγάλο ενδιαφέρον. Με φανερή ικανοποίηση, ο ερευνητής θα πει ότι η επίσκεψή του στο Σίδνεϊ, είχε ως αποτέλεσμα, να πλουτίσει τη συλλογή του με 900 φωτογραφίες επιπλέον.
"Ευγνωμονώ τη μητέρα μου"
Η κάθε φωτογραφία ενδέχεται να οδηγήσει στην ανεύρεση και άλλων οικογενειών, να προσθέσει στην αλυσίδα νέους κρίκους.
"Πρόκειται για μια διαδικασία όπου ξεκινάς ανοίγοντας μια πόρτα, χωρίς να γνωρίζεις που θα σε οδηγήσει. Ο ενθουσιασμός, η συγκίνηση των ανθρώπων, αλλά και η επιθυμία να 'μπούνε και οι ίδιοι στον χάρτη' είναι μεταδοτικά φαινόμενα. Όταν ξεκίνησα το 1983 να βρω τις ρίζες μου, δεν φανταζόμουν ότι θα έφτανα μια μέρα στο σημείο να εξερευνώ τις ρίζες των Καστελοριζίων, όλης της υφηλίου. Για τούτο, ευγνωμονώ τη μητέρα μου που μου ενέπνευσε περηφάνια και θαυμασμό για την ιδιαίτερη πατρίδα της, για τους προγόνους μου, που μου μιλούσε συχνά γι' αυτούς, για τον τρόπο ζωής τους, τον χαρακτήρα τους, τις αρχές και τα πιστεύω τους. Θυμάμαι ότι η πρώτη πληροφορία που συγκράτησα, ως παιδί, ήταν ότι η προγιαγιά μου έφθασε στην Αυστραλία το 1928. Από κει ξετυλίχθηκε το νήμα, πηγαίνοντας πίσω και συμπληρώνοντας το γενεαλογικό μου δέντρο".
Σ' ερώτηση, "τι ήταν εκείνο που τον έφερε να ερευνά τις ρίζες των άλλων", θα πει: "καθαρά η ανάγκη να μοιραστώ και με άλλα άτομα εκείνα που βρήκα καθ' οδόν και που σίγουρα θα τους ενδιέφεραν. Αυτή η ανάγκη, όχι μόνο δεν ατόνησε με την πάροδο του χρόνου, αλλά έγινε ακόμη πιο επιτακτική. Βλέπεις, ο χρόνος, σ' αυτήν όλη τη διαδικασία, παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Κυνηγάς να βρεις 'ζώσες πηγές' και όσο και να τρέχεις, ο χρόνος βρίσκεται πάντα μπροστά σου. Γι' αυτό, το δικό μου 'ταξίδι' εξερεύνησης, επιβάλλεται να είναι γρήγορο, συγκεκριμένων στόχων και να μην αποκλίνει από τις βασικές αρχές που έχω χαράξει".
Σ' αυτήν την τόσο ενδιαφέρουσα διαδρομή, ο Allan αλλάζει συνεπιβάτες και τα σενάρια φυσικά διαδέχονται το ένα το άλλο.
"Υπάρχουν πολλές δυνατές συγκινησιακά στιγμές, που γεννιούνται από μια φωτογραφία. Η συγκεκριμένη εικόνα που μπορεί να φέρει πίσω ευτυχισμένες ή και επώδυνες στιγμές, όπως αυτή, για παράδειγμα, του αποχαιρετισμού ή της ανέχειας που δεν επέτρεπε στη νύφη της φωτογραφίας να φορέσει νυφικό.
Από τις φωτογραφίες, να το τονίσω αυτό, βρίσκονται συγγενείς, δεύτερα ή τρίτα εξαδέλφια, για παράδειγμα, που αγνοούσε ο ένας που βρισκόταν ο άλλος".
Ο ίδιος λέει ότι οι Καστελορίζιοι της Αυστραλίας, το 2004, αριθμούσαν 30.000 και σήμερα, υπολογίζεται, να είναι πολύ περισσότεροι.
Ο πρώτος ελληνικής καταγωγής υπουργός της Αυστραλίας, Νικ Μπόλκας, είναι Καστελορίζιος. Καστελορίζιος είναι και ο σημερινός κυβερνήτης της Δυτικής Αυστραλίας, Κομηνός Μιχαήλ.
Σήμερα, στο Καστελόριζο, ζουν μόνιμα περίπου 400 άνθρωποι. Το καλοκαίρι όμως, κατά την τουριστική περίοδο πλημμυρίζει από επισκέπτες και σφύζει από ζωή.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στο σήμερα στο νησί σημειώνεται μια αναγέννηση, με πολλούς από τους απογόνους των ξενιτεμένων στην Αυστραλία, να γυρίζουν πίσω και να αναπαλαιώνουν τα σπίτια των προγόνων τους.
Η άμετρη περηφάνια για τις ρίζες του που του ενέπνευσε η Ελληνίδα μητέρα του, οδήγησε τον Allan (Αγαπητός) Cresswell, να ερευνήσει και να χαρτογραφήσει το γενεαλογικό δέντρο των, ανά τον κόσμο, Καστελοριζίων.Ένα έργο-μαμούθ που ξεκίνησε με πολύ πάθος και δίψα εξερεύνησης των δικών του προγόνων το 1983, τον έφερε μετά μια 15ετία να ερευνά τη διασπορά των Καστελοριζίων και να έχει πλουτίσει την ιστοσελίδα του σήμερα με 19.495 άτομα και 6.803 οικογένειες.
Ο νυν γενεαλόγος και πρώην ντεντέκτιβ, ο οποίος έχει τη βάση του στο Πέρθ της Δυτικής Αυστραλίας, βρέθηκε στη Μελβούρνη με πρόγραμμα να δώσει σειρά σεμιναρίων και να οδηγήσει τους μετέχοντες στο να εξερευνήσουν το γενεαλογικό τους δέντρο.
Τα σεμινάρια δόθηκαν στο οίκημα της Καστελοριζιακής Αδελφότητας Βικτώριας και παρουσίασαν μεγάλο ενδιαφέρον. Με φανερή ικανοποίηση, ο ερευνητής θα πει ότι η επίσκεψή του στο Σίδνεϊ, είχε ως αποτέλεσμα, να πλουτίσει τη συλλογή του με 900 φωτογραφίες επιπλέον.
"Ευγνωμονώ τη μητέρα μου"
Η κάθε φωτογραφία ενδέχεται να οδηγήσει στην ανεύρεση και άλλων οικογενειών, να προσθέσει στην αλυσίδα νέους κρίκους.
"Πρόκειται για μια διαδικασία όπου ξεκινάς ανοίγοντας μια πόρτα, χωρίς να γνωρίζεις που θα σε οδηγήσει. Ο ενθουσιασμός, η συγκίνηση των ανθρώπων, αλλά και η επιθυμία να 'μπούνε και οι ίδιοι στον χάρτη' είναι μεταδοτικά φαινόμενα. Όταν ξεκίνησα το 1983 να βρω τις ρίζες μου, δεν φανταζόμουν ότι θα έφτανα μια μέρα στο σημείο να εξερευνώ τις ρίζες των Καστελοριζίων, όλης της υφηλίου. Για τούτο, ευγνωμονώ τη μητέρα μου που μου ενέπνευσε περηφάνια και θαυμασμό για την ιδιαίτερη πατρίδα της, για τους προγόνους μου, που μου μιλούσε συχνά γι' αυτούς, για τον τρόπο ζωής τους, τον χαρακτήρα τους, τις αρχές και τα πιστεύω τους. Θυμάμαι ότι η πρώτη πληροφορία που συγκράτησα, ως παιδί, ήταν ότι η προγιαγιά μου έφθασε στην Αυστραλία το 1928. Από κει ξετυλίχθηκε το νήμα, πηγαίνοντας πίσω και συμπληρώνοντας το γενεαλογικό μου δέντρο".
Σ' ερώτηση, "τι ήταν εκείνο που τον έφερε να ερευνά τις ρίζες των άλλων", θα πει: "καθαρά η ανάγκη να μοιραστώ και με άλλα άτομα εκείνα που βρήκα καθ' οδόν και που σίγουρα θα τους ενδιέφεραν. Αυτή η ανάγκη, όχι μόνο δεν ατόνησε με την πάροδο του χρόνου, αλλά έγινε ακόμη πιο επιτακτική. Βλέπεις, ο χρόνος, σ' αυτήν όλη τη διαδικασία, παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Κυνηγάς να βρεις 'ζώσες πηγές' και όσο και να τρέχεις, ο χρόνος βρίσκεται πάντα μπροστά σου. Γι' αυτό, το δικό μου 'ταξίδι' εξερεύνησης, επιβάλλεται να είναι γρήγορο, συγκεκριμένων στόχων και να μην αποκλίνει από τις βασικές αρχές που έχω χαράξει".
Σ' αυτήν την τόσο ενδιαφέρουσα διαδρομή, ο Allan αλλάζει συνεπιβάτες και τα σενάρια φυσικά διαδέχονται το ένα το άλλο.
"Υπάρχουν πολλές δυνατές συγκινησιακά στιγμές, που γεννιούνται από μια φωτογραφία. Η συγκεκριμένη εικόνα που μπορεί να φέρει πίσω ευτυχισμένες ή και επώδυνες στιγμές, όπως αυτή, για παράδειγμα, του αποχαιρετισμού ή της ανέχειας που δεν επέτρεπε στη νύφη της φωτογραφίας να φορέσει νυφικό.
Από τις φωτογραφίες, να το τονίσω αυτό, βρίσκονται συγγενείς, δεύτερα ή τρίτα εξαδέλφια, για παράδειγμα, που αγνοούσε ο ένας που βρισκόταν ο άλλος".
Ο ίδιος λέει ότι οι Καστελορίζιοι της Αυστραλίας, το 2004, αριθμούσαν 30.000 και σήμερα, υπολογίζεται, να είναι πολύ περισσότεροι.
Ο πρώτος ελληνικής καταγωγής υπουργός της Αυστραλίας, Νικ Μπόλκας, είναι Καστελορίζιος. Καστελορίζιος είναι και ο σημερινός κυβερνήτης της Δυτικής Αυστραλίας, Κομηνός Μιχαήλ.
Σήμερα, στο Καστελόριζο, ζουν μόνιμα περίπου 400 άνθρωποι. Το καλοκαίρι όμως, κατά την τουριστική περίοδο πλημμυρίζει από επισκέπτες και σφύζει από ζωή.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στο σήμερα στο νησί σημειώνεται μια αναγέννηση, με πολλούς από τους απογόνους των ξενιτεμένων στην Αυστραλία, να γυρίζουν πίσω και να αναπαλαιώνουν τα σπίτια των προγόνων τους.