Αναποδογυρισμένα σκάφη που η μανία της φύσης τα πέταξε εκατοντάδες μέτρα μακριά απο την θάλασσα μέσα στα χωράφια, σπίτια που παρασύρθηκαν απο τα τεράστια κύματα, αλαφιασμένοι άνθρωποι στους δρόμους: το τσουνάμι και ο σεισμός ο οποίος το έπληξαν τη βορειοανατολική Ιαπωνία προκάλεσαν σκηνές πανικού στην ακτή του Ειρηνικού στο αρχιπέλαγος. Ένα ποτάμι λάσπης κάλυψε τα κτίρια, σπίτια πήραν φωτιά--οι σκηνές της καταστροφής εμφανίστηκαν γρήγορα στην οθόνη, καθώς κινηματογραφημένες από ελικόπτερα στέλνονται αμέσως από την ιαπωνική τηλεόραση στη Νομαρχία του Μιγιάγκι.
Ένα κολέγιο αρρένων καλύφθηκε από την πλημμύρα, και πολλοί φοβούνται ότι ο αριθμός των νεκρών θα ξεπεράσει κατά πολύ τους 310 νεκρούς, τους 350 αγνοούμενους και τους 544 τραυματίες, που καταμετρήθηκαν νωρίς το απόγευμα από την αστυνομία για το σύνολο της Ιαπωνίας.
Ένα πραγματικό τείχος νερού, έως και δέκα μέτρα ψηλό, σάρωσε τις ακτές στον Ειρηνικό, της μεγάλης νήσου Χονσού, παρασύροντας ολόκληρα σπίτια και μετατρέποντας τα λιμάνια σε σκηνή ερήμωσης.
Σε πολλά μέρη, η θάλασσα έσπασε τα αναχώματα προστασίας και μερικές φορές προχώρησε αρκετά χιλιόμετρα μέσα στη γη, θυμίζοντας σκηνές από το τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού το 2004.
"Δεν έχω δει ποτέ κάτι σαν αυτό", δηλώνει ο Κεν Χόσι, αξιωματούχος των αρχών του Ισινομάκι, ένα λιμάνι στο νομό του Μιγιάκι: "Το νερό ανέβαινε μέχρι το σταθμό", εκατοντάδες μέτρα από την ακτή.
"Είμαι ανήσυχος, γιατί δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω με την οικογένειά μου. Αλλά το καθήκον μου με υποχρεώνει να περάσω τη νύχτα εδώ", εξηγεί από το γραφείο του στον τρίτο όροφο.
Γύρω από τα αγροκτήματα στα περίχωρα, τα κύματα "χύθηκαν" στους αγρούς, και σταμάτησαν απο τα αναχώματα του αυτοκινητοδρόμου, ενώ λίγο βορειότερα στο Σεντάι, ο διάδρομος του αεροδρομίου είχε πλημμυρίσει.
Στην περιοχή του Αομόρι, το βορειότερο σημείο της νήσου Χονσού, τουλάχιστον πέντε πλοία που έχουν σχεδιασθεί για την ανοικτή θάλασσα έγειραν τελείως στη μιά πλευρά, ενω ορισμένα αναποδογύρισαν πλήρως από τη δύναμη των κυμάτων...και "προσάραξαν" στους εμπορικούς δρόμους των παραλιακών πόλεων.
Πιο κοντά, στο Τόκιο, στο νομό Ιμπαράκι, μεγάλα σπίτια επέπλεαν μέσα σε μια πόλη και λίγο μακρύτερα αυτοκίνητα εμφανίστηκαν και παλι στην επιφάνεια αφού είχαν βυθιστεί σαν απλοί φελλοί.
Ο σεισμός που προκάλεσε τα τεράστια κύματα δημιούργησε και ρήγματα στους δρόμους, παρέσυρε τα στόμια των υπονόμων και κατέστρεψε τις αποχετεύσεις που χύνονται στους δρόμους, ενώ οι φιάλες και οι κονσέρβες που ήταν στοιβαγμένες στα ράφια των σούπερ μάρκετ έπεσαν στο έδαφος.
Στη μεγαλύτερη ένταση του σεισμού, εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, απο τη μεγαλούπολη του Τόκιο έως τα μικρά παράκτια χωριά, τη στιγμή που κατέρρεαν τοίχοι και στέγες πολλών κτιρίων.
Στις μητροπόλεις, οι εργαζόμενοι έσπευσαν στους σταθμούς για να προσπαθήσουν να φτάσουν στα σπίτια τους, που συχνά απέχουν πολύ απο το κέντρο, αλλά αναγκάστηκαν ή να επιστρέψουν με τα πόδια, να γυρίσουν στο γραφείο ή να νοικιάσουν δωμάτια ξενοδοχείου, καθώς τα μέσα μαζικής μεταφοράς είχαν σταματήσει σε όλες τις πληγείσες περιοχές.
Οι μετασεισμοί, μετά από τον πιο ισχυρό σεισμό που έχει καταγραφεί ποτέ στο αρχιπέλαγος, δεν σταμάτησαν τις ώρες που ακολούθησαν στο Τόκιο, όπως και στα βορειοανατολικά.
Πυρκαγιές ξέσπασαν σε αρκετές πόλεις και ένα διυλιστήριο πετρελαίου στην Σίμπα (περιοχή του Τόκιο).
Το σούρουπο και κατόπιν, οι δυνάμεις της αυτοάμυνας (ο στρατός της Ιαπωνίας), ανεπτυγμένες σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, παρείχαν βοήθεια στα θύματα.
Ένα κολέγιο αρρένων καλύφθηκε από την πλημμύρα, και πολλοί φοβούνται ότι ο αριθμός των νεκρών θα ξεπεράσει κατά πολύ τους 310 νεκρούς, τους 350 αγνοούμενους και τους 544 τραυματίες, που καταμετρήθηκαν νωρίς το απόγευμα από την αστυνομία για το σύνολο της Ιαπωνίας.
Ένα πραγματικό τείχος νερού, έως και δέκα μέτρα ψηλό, σάρωσε τις ακτές στον Ειρηνικό, της μεγάλης νήσου Χονσού, παρασύροντας ολόκληρα σπίτια και μετατρέποντας τα λιμάνια σε σκηνή ερήμωσης.
Σε πολλά μέρη, η θάλασσα έσπασε τα αναχώματα προστασίας και μερικές φορές προχώρησε αρκετά χιλιόμετρα μέσα στη γη, θυμίζοντας σκηνές από το τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού το 2004.
"Δεν έχω δει ποτέ κάτι σαν αυτό", δηλώνει ο Κεν Χόσι, αξιωματούχος των αρχών του Ισινομάκι, ένα λιμάνι στο νομό του Μιγιάκι: "Το νερό ανέβαινε μέχρι το σταθμό", εκατοντάδες μέτρα από την ακτή.
"Είμαι ανήσυχος, γιατί δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω με την οικογένειά μου. Αλλά το καθήκον μου με υποχρεώνει να περάσω τη νύχτα εδώ", εξηγεί από το γραφείο του στον τρίτο όροφο.
Γύρω από τα αγροκτήματα στα περίχωρα, τα κύματα "χύθηκαν" στους αγρούς, και σταμάτησαν απο τα αναχώματα του αυτοκινητοδρόμου, ενώ λίγο βορειότερα στο Σεντάι, ο διάδρομος του αεροδρομίου είχε πλημμυρίσει.
Στην περιοχή του Αομόρι, το βορειότερο σημείο της νήσου Χονσού, τουλάχιστον πέντε πλοία που έχουν σχεδιασθεί για την ανοικτή θάλασσα έγειραν τελείως στη μιά πλευρά, ενω ορισμένα αναποδογύρισαν πλήρως από τη δύναμη των κυμάτων...και "προσάραξαν" στους εμπορικούς δρόμους των παραλιακών πόλεων.
Πιο κοντά, στο Τόκιο, στο νομό Ιμπαράκι, μεγάλα σπίτια επέπλεαν μέσα σε μια πόλη και λίγο μακρύτερα αυτοκίνητα εμφανίστηκαν και παλι στην επιφάνεια αφού είχαν βυθιστεί σαν απλοί φελλοί.
Ο σεισμός που προκάλεσε τα τεράστια κύματα δημιούργησε και ρήγματα στους δρόμους, παρέσυρε τα στόμια των υπονόμων και κατέστρεψε τις αποχετεύσεις που χύνονται στους δρόμους, ενώ οι φιάλες και οι κονσέρβες που ήταν στοιβαγμένες στα ράφια των σούπερ μάρκετ έπεσαν στο έδαφος.
Στη μεγαλύτερη ένταση του σεισμού, εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, απο τη μεγαλούπολη του Τόκιο έως τα μικρά παράκτια χωριά, τη στιγμή που κατέρρεαν τοίχοι και στέγες πολλών κτιρίων.
Στις μητροπόλεις, οι εργαζόμενοι έσπευσαν στους σταθμούς για να προσπαθήσουν να φτάσουν στα σπίτια τους, που συχνά απέχουν πολύ απο το κέντρο, αλλά αναγκάστηκαν ή να επιστρέψουν με τα πόδια, να γυρίσουν στο γραφείο ή να νοικιάσουν δωμάτια ξενοδοχείου, καθώς τα μέσα μαζικής μεταφοράς είχαν σταματήσει σε όλες τις πληγείσες περιοχές.
Οι μετασεισμοί, μετά από τον πιο ισχυρό σεισμό που έχει καταγραφεί ποτέ στο αρχιπέλαγος, δεν σταμάτησαν τις ώρες που ακολούθησαν στο Τόκιο, όπως και στα βορειοανατολικά.
Πυρκαγιές ξέσπασαν σε αρκετές πόλεις και ένα διυλιστήριο πετρελαίου στην Σίμπα (περιοχή του Τόκιο).
Το σούρουπο και κατόπιν, οι δυνάμεις της αυτοάμυνας (ο στρατός της Ιαπωνίας), ανεπτυγμένες σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, παρείχαν βοήθεια στα θύματα.