Έλληνες πιστεύουν ότι δια της παρούσης οικονομικής, πολιτικής και ηθικής κρίσεως, θα αποδειχθεί, για μία ακόμη φορά, πως «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»! Παρά την ανθελληνική προπαγάνδα και τη χρυσοπληρωμένη βοήθεια των προδοτών συνεργών της, δε θα εκλείψει ποτέ το πνεύμα των 300 του Λεωνίδα, των Μαραθονομάχων, των Σαλαμινομάχων, των αμέτρητων αγωνιστών του ’21 και των γενναίων μαχητών του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.Είναι άξιοι συγχαρητηρίων οι τρεις νέοι δικαστές, που με επιστολή τους προς την «Καθημερινή» της 31-3-2011 στηλιτεύουν τις ψευδολογίες του «από το πουθενά» σημερινού υπουργού των Οικονομικών, έναντι των δικαστών και προειδοποιούν το λαό, για τους κινδύνους που εγκυμονεί ο ευτελισμός και η κατάλυση της Δικαιοσύνης. Αυτά που δεν προβάλουν παλαιότεροι δικαστές, κωλυόμενοι ενδεχομένως από τις προσωπικές διασυνδέσεις τους ή τις τυχόν μελλοντικές διεκδικήσεις θέσεων στις ονομαζόμενες - κατ΄ ευφημισμόν - «Ανεξάρτητες αρχές», τα λέγουν οι ψυχωμένοι νέοι συνάδελφοί τους. Και αυτό είναι παρήγορο, όχι μόνο για το θεσμό της Δικαιοσύνης, αλλά και για όλη την ελληνική κοινωνία.
Χωρίς σθεναρό φρόνημα των δικαστών δε λειτουργεί η Δικαιοσύνη. Και χωρίς δικαιοσύνη, δεν εξασφαλίζεται η κοινωνική γαλήνη, ούτε η ανάπτυξη πάσης φύσεως παραγωγής και εμπορίου, ούτε η προστασία των επενδυτών, αλλ΄ ούτε η απονομή του δικαίου των εργαζομένων και των αδικουμένων. Μόνο η ελεύθερη και αδέσμευτη Δικαιοσύνη, εγγυάται το Κράτος Δικαίου.
Από τα άρθρα 26 και 87 παρ. 1 του Συντάγματος, ευθέως προκύπτει, ότι οι δικαστές δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως τους εκλαμβάνουν και μεταχειρίζονται οι περισσότεροι πολιτικοί, αλλά άμεσα όργανα και φορείς της τρίτης εξουσίας, που είναι ισότιμη, ισοδύναμη και ισόκυρη με τις δύο άλλες, τη νομοθετική και την εκτελεστική.
Αυτό έχει την έννοια, ότι για να είναι ισοδύναμες και οι τρεις λειτουργίες, ώστε να διασφαλίζεται η διάκριση των εξουσιών που αποτελεί το βάθρο της Δημοκρατίας, πρέπει τα όργανα και των τριών να έχουν τις ίδιες αποδοχές. Επιβάλλεται επομένως, τουλάχιστον οι πρόεδροι των Ανωτάτων Δικαστηρίων, να έχουν αποδοχές ίσες με αυτές των υπουργών και βουλευτών, οι δε άλλοι δικαστές αναλογικώς μικρότερες, όπως ο νόμος ορίζει. Τη νομοθετική κατοχύρωση τούτου είχε επαγγελθεί δημοσίως ο κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός, αλλά η επακολουθήσασα αιφνιδία κυβερνητική αλλαγή, εματαίωσε την πραγματοποίηση της επαγγελίας αυτής.
Το ότι οι δικαστές είναι άμεσα όργανα της δικαστικής εξουσίας και πρέπει να αμείβονται ισοπόσως με τα όργανα των δύο άλλων εξουσιών, έχουν δεχθεί πολλές αποφάσεις, τόσον του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 99 του Συντάγματος, όσον και των Ολομελειών των τριών Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας (ΣτΕ, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου).
Φαίνεται όμως ότι με την πάγια αυτή άποψη, που ουδείς νομικός αμφισβητεί, δημοσίως τουλάχιστον, διαφωνεί ο εκ Κοζάνης Κολεγιόπαις, που θέλει να εξομοιώσει τους προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων με τον γενικό γραμματέα υπουργείου, με τον οποίο εξομοιώνονται όλοι οι γενικοί γραμματείς του Δημοσίου (αθλητισμού, τουρισμού κλπ).
Θα τρίζουν ασφαλώς τα οστά του αειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου – διπλασιάσαντος τις αποδοχές των δικαστών «Φρουρών της Δημοκρατίας» – όταν ο συνώνυμος εγγονός του μετέρχεται κάθε τρόπο για να υποβαθμίσει και ευτελίσει αυτούς και τη Δικαιοσύνη.
Ενώ οι δικαστές, όλων των κλάδων και όλων των βαθμίδων, δεν υπερβαίνουν τους 5.000, έχουν δε λεπτομερείς φακέλους στο υπουργείο Δικαιοσύνης, με όλες τις μεταβολές τους, η σημερινή κυβέρνηση τους έστειλε δελτία απογραφής δημοσίων υπαλλήλων, για να καταδείξει ασφαλώς, ότι τους ταυτίζει με τους κλητήρες και τις καθαρίστριες των υπουργείων!
Στη συνέχεια υπήγαγε δια νόμου τους νέους δικαστές στο ΙΚΑ, ενώ για όλους τους άλλους επιστήμονες, περιλαμβανομένων και των δικηγόρων, συνέστησε ειδικό ασφαλιστικό ταμείο. Και ευλόγως διερωτάται, κάθε καλόπιστος πολίτης, γιατί δεν υπήγαγε στο ταμείο αυτό τους νέους δικαστές; Δεν τους θεωρεί επιστήμονες ή τους εξομοιώνει με τους αγροφύλακες; Και αφού θέλει να υπαγάγει στο ΙΚΑ τους δικαστές, που κατά το Σύνταγμα είναι ισόβιοι λειτουργοί, με πολυετείς σπουδές και εξειδικευμένες επιστημονικές εξετάσεις, γιατί δεν κάνει το ίδιο και για τους βουλευτές που είναι περιστασιακοί και πολλοί από αυτούς χωρίς πτυχίο Α.Ε.Ι.;
Ο υπουργός των Οικονομικών, για να δημιουργήσει στο λαό δυσμενείς εντυπώσεις σε βάρος τωνδικαστών, είπε τηλεοπτικώς, ψευδόμενος ασυστόλως, ότι οι ίδιοι έχουν επιδικάσει σε εαυτούς αποδοχές για παρελθόντα χρόνο, ύψους 1 δις ευρώ, το οποίο τάχα αναγκάζεται να πληρώνει μέσα στην κρίση! Αναπαράγει ένα μύθο αγραμμάτων διακόνων των ΜΜΕ. Ενώ γνωρίζει ότι οι δικαστές αναγκάσθηκαν να ζητήσουν διαφορές αποδοχών, λόγω της ανίσου μεταχειρίσεώς τους, σε σχέση με άλλους λειτουργούς, που η κυβέρνηση διόρισε ως προέδρους διαφόρων ΔΕΚΟ, κατ΄ εφαρμογήν του άρθρου 88 του Συντάγματος.
Η διάταξη αυτή, όπως είναι γνωστό, για να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία των δικαστών, ορίζει, ότι οι αποδοχές τους πρέπει να είναι ανάλογες προς το λειτούργημά τους. Αυτό επιβάλλει να έχουν αποδοχές επαρκείς για τη διαβίωσή τους και οπωσδήποτε ανώτερες όλων των άλλων λειτουργών του δημοσίου τομέως.
Απευθύνθηκαν δε στο Ειδικό Δικαστήριο, που συνέστησεν ο σύγχρονος συνταγματικός νομοθέτης, ειδικώς για την εκδίκαση μισθολογικών απαιτήσεων των δικαστών, αποτελούμενο από τρεις μόνο δικαστές, τρεις τακτικούς καθηγητές του Πανεπιστημίου και τρεις δικηγόρους. Άρα οι δικαστές αποτελούν μόνον το ένα τρίτο (1/3) της συνθέσεως του Δικαστηρίου τούτου και συνεπώς είναι αδύνατον εκ των πραγμάτων να επιδικάσουν εις εαυτούς των μισθολογικές διαφορές κατά το δοκούν, όπως ψευδέστατα ισχυρίσθηκε ο κ. Παπακωνσταντίνου. Μόνο οι βουλευτές καθορίζουν δια νόμου τις αποδοχές τους.
Μάλιστα, παλαιότερα, τα φερέφωνα της κυβερνήσεως, για να φέρουν σε σύγκρουση τους δικαστές με την ελληνική κοινωνία, έλεγαν ότι για την πληρωμή των αποδοχών των δικαστών, θα επιβληθεί ειδικό «δικαστόσημο», προκειμένου να αντιμετωπισθεί η σχετική δαπάνη! Επακολούθησαν όμως - φευ - τα γνωστά γεγονότα, που ανέδειξαν τη σημασία και το ρόλο των δικαστών στην εύρυθμη λειτουργία του κράτους και αναγκάσθηκαν οι ψευδολογούντες προπαγανδιστές να σιωπήσουν.
Το άλλο ψεύδος είναι ότι ο υπουργός πληρώνει τους δικαστές για αναδρομικές απαιτήσεις τους. Όχι μόνον δεν τους πληρώνει, αλλά αντιθέτως, ενώ το κράτος ζήτησε από τους δικαιωθέντες δικαστές και εισαγγελείς να μην εκτελέσουν αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις εναντίον του και δια νόμου όρισε την καταβολή των οφειλομένων ποσών σε δόσεις, ο κ. Παπακωνσταντίνου αυθαιρέτως αρνείται την καταβολή των συμπεφωνημένων και νενομοθετημένων δόσεων.
Δημιουργεί μάλιστα και κραυγαλέα ανισότητα μεταξύ των δικαστών, διότι ορισμένοι τούτων, που είχαν προεξοφλήσει την απαίτησή τους στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, εισέπραξαν τα εις αυτούς οφειλόμενα, ενώ οι άλλοι, που ενεπιστεύθησαν το κράτος και ανέμεναν την καταβολή των δόσεων, ευρέθησαν εις χείρας ενός αδιστάκτου και αδίκου υπουργού.
Το έργο του δικαστού είναι θυσία ζωής. Την ώρα που όλοι οι άλλοι λειτουργοί και υπάλληλοι του δημοσίου χαλαρώνουν ο δικαστής δεινοπαθεί για να επιλύσει τα προβλήματα των δικογραφιών του. Πώς θα το κατορθώσει όμως, όταν έχει παιδιά και οικονομικά προβλήματα επιβιώσεως, μέχρις αδυναμίας πληρωμής του ηλεκτρικού ρεύματος;
Δεν είναι τυχαίο ότι οι δικαστές αγωνίζονται σε όλη τους τη ζωή για να εξασφαλίσουν μία στέγη, αν δεν έχουν περιουσία από τον πατέρα τους. Ενώ αντιθέτως οι πολιτικοί, με τον πρώτο χρόνο της υπουργίας τους αλλάζουν το καρτιέ της κατοικίας τους και ευρίσκονται με εξοχικά και πισίνες.
Οι δικαστές έχουν, κατά το Σύνταγμα, προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία, κατά δε την άσκηση των καθηκόντων τους, υπόκεινται μόνον στο Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους, χωρίς να δεσμεύονται από διατάξεις, που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος (άρθρο 87 παρ. 1 και 2). Επομένως το κύρος τους εξαρτάται από τους ιδίους. Αν δεχθούν με τις αποφάσεις τους ότι η υπαγωγή τους στο ΙΚΑ, εφ΄όσον υπάρχει ειδικό Ταμείο Επιστημόνων, είναι αντισυνταγματική ο σκοπός της μειωτικής υπαγωγής τους σε άλλο ασφαλιστικό ταμείο ναυαγεί.
Αν οι δικαστές συνειδητοποιήσουν την εξουσία τους και δώσουν δείγματα στο λαό υπάρξεως κράτους δικαίου και ανεξαρτήτου φρονήματος, θα αποκατασταθούν πλήρως στην κρίση του και θα έχουν τη θέση που τους αρμόζει στην Πολιτεία. Η πρόσφατη απόφαση, δια της οποίας κηρύσσεται νόμιμη η απεργία των υπαλλήλων της ΕΛ.ΠΕ. θα πρέπει να προβληματίσει τους κυβερνώντες. Γιατί έως τώρα σχεδόν όλες οι απεργίες εκρίνοντο συμπτωματικώς παράνομες και καταχρηστικές!
Ας υποθέσουμε για παράδειγμα, ότι ασκείται μία αγωγή, κατά του πρωθυπουργού και του υπουργού των Οικονομικών, με αίτημα την αποζημίωση και ιστορική και νομική βάση την αδικοπραξία, στηριζόμενη σε δόλο ή βαρεία αμέλεια. Διανοείσθε ποιές συνέπειες μπορεί να έχει μια τέτοια αγωγή, που θα ήτο δυνατόν να φθάσει μέχρι το Διεθνές Δικαστήριο Ατομικών Δικαιωμάτων;
Συγκεκριμένως, αν ο ενάγων στην υποθετική αυτή περίπτωση έλεγε: Ότι ο πρωθυπουργός εξηπάτησε τους εκλογείς του με τις δηλώσεις του, πως υπάρχουν χρήματα και δεν θα παγώσει τις αποδοχές μισθωτών και συνταξιούχων, όπως εδήλωνε προεκλογικώς η κυβέρνηση Καραμανλή, αλλά αντιθέτως θα τις αυξήσει, κατά το ποσοστό του πληθωρισμού τουλάχιστον, δια να αποτραπεί η οικονομική ύφεση. Ότι στη συνέχεια και ενώ η χώρα είχε άμεσες ανάγκες δανεισμού ο ίδιος και ο σημερινός υπουργός του των Οικονομικών, για λόγους που ποτέ δεν εξηγήθηκαν, δυσφήμησαν την οικονομία της διεθνώς, λέγοντες urbi et orbi, ότι ευρίσκεται στην εντατική και ότι θα έχει την τύχη του Τιτανικού.
Οτι ο πρωθυπουργός ενεφάνισε τους Έλληνες ως διεφθαρμένους, δια της οργανώσεως και δημοσιοποιήσεως συσκέψεών του υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την πάταξη της διαφθοράς του λαού. Ότι ο υπουργός των Οικονομικών, σε περίοδο που η χώρα είχε ανάγκη δανεισμού, ισχυρίσθηκε αναληθώς ότι το έλλειμμα του Ελληνικού Δημοσίου ήταν μεγαλύτερο του πραγματικού, όπως κατήγγειλε στη Βουλή ο κ. Σαμαράς. Και ότι πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών παρέλειψαν να δανεισθούν τα αναγκαία ποσά, όταν τα επιτόκια ήσαν χαμηλά, ενώ εάν είχαν δανεισθεί ποσό 30 εκατομμυρίων ευρώ, θα είχε αποτραπεί η υπαγωγή μας στο Δ.Ν.Τ., όπως και ο πρώην Άγγλος πρωθυπουργός, Γκόρντον Μπράουν, έγραψε.
Και τέλος, ότι ο υπουργός των Οικονομικών, όχι μόνον δε δανείσθηκε εγκαίρως το αναγκαίο ποσό, με χαμηλό επιτόκιο, αλλά και όταν προσεφέρθησαν στην κυβέρνηση προς δανεισμό 28 δις ευρώ πριν αυξηθούν τα επιτόκια, δέχθηκε μόνον τα 7 δις ευρώ! Συνεπεία δε της συμπεριφοράς αυτής, πρωθυπουργού και υπουργού των Οικονομικών, η χώρα κατέφυγε σε δάνεια της Τρόϊκας και του Δ.Ν.Τ., με συνέπεια να περιορίσει αντισυνταγματικώς ακόμα και τις συντάξεις, για τις οποίες έχουν γίνει νόμιμες κρατήσεις, και ως εκ τούτου η περικοπή τους είναι παράνομη, όπως έχει δεχθεί το Δικαστήριο Ατομικών Δικαιωμάτων. Θα ήτο άραγε εύκολο να απορριφθεί μια τέτοια αγωγή;
Ο υπουργός των Οικονομικών, πράττει τα αντίθετα από αυτά που η οικονομική επιστήμη διδάσκει και ο ίδιος παραδεχόταν πριν υπουργοποιηθεί και μετακομίσει εκ της συνοικίας του Παπάγου στην Πολιτεία. Το μόνο κατόρθωμά του ήταν η περικοπή μισθών και συντάξεων. Ουδέν άλλο επέτυχε. Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 43 δις ευρώ. Τα έσοδα του δημοσίου μειώθηκαν δραματικώς. Οι προνομιούχοι των ΔΕΚΟ, που αποτελούν την πολιτική στρατιά της κυβερνώσης σοσιαλ-φαυλοκρατίας εξακολουθούν να αμείβονται πλουσιοπαρόχως, κατά το πρότυπο των μισθοφόρων του Καντάφι.
Οι εκβιαστές των πολιτών δεν έλειψαν από τον δημόσιο τομέα. Τα φακελάκια και τα γρηγορόσημα εξακολουθούν. Οι εμπάθειες των κυβερνώντων απώλεσαν κάθε μέτρο. Επειδή ακυρώθηκε από το Συμβούλιο Επικρατείας η επιβολή αυξημένων αντικειμενικών αξιών στο Ψυχικό, η κυβέρνηση εδιπλασίασε τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων της περιοχής αυτής σε ποσά κατά πολύ μεγαλύτερα της αγοραίας αξίας τους. Μέχρι του σημείου να είναι ασύμφορη πλέον η διατήρηση ακινήτων εις αυτήν.
Ενώ περικόπτονται οι πορτοκαλάδες και τα αιμοστατικά τσιροτάκια από τους αιμοδότες, οι απεριόριστες σπατάλες του δημοσίου χρήματος εξακολουθούν. Οι μετανάστες εξετάζονται δωρεάν από τα ελληνικά νοσοκομεία και μόνον οι πτωχοί Έλληνες πληρώνουν για την εξέτασή τους. Οι αργόσχολοι σύμβουλοι πρωθυπουργού και υπουργών απολαμβάνουν το δημόσιο χρήμα. Τετρακόσια πενήντα (450) εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν ως αμοιβή αγγλικού δικηγορικού γραφείου για τη σύνταξη του μνημονίου, προφανώς διότι οι άνω των 25.000 δικηγόροι των Αθηνών και του Πειραιώς, δεν κρίθηκαν ικανοί προς σύνταξή του.
Οι χορηγίες προς διάφορες Μ.Κ.Ο., ακόμη και από ΔΕΚΟ χρηματοδοτούμενες από το δημόσιο, συνεχίζονται. Όπως και τα πολυήμερα ταξίδια στο εξωτερικό, υπουργών μετά κουστωδίας και η παραμονή τους σε πολυτελή και ακριβά ξενοδοχεία - για να μην επεκταθούμε και σε σκανδαλώδεις εύνοιες σε βάρος του δημοσίου, που έχουν καταγγελθεί από τον ημερήσιο Τύπο. Ο εξωθεσμικός παράγων κ. Σόρος με τη συνοδεία εκπροσώπων της Goldman Sachs γίνεται δεκτός από τον κ. πρωθυπουργό. Αυτά όμως δεν προβληματίζουν τον κ. υπουργό των Οικονομικών. Μόνον οι αποδοχές των δικαστών τον ενοχλούν!
http://www.xronos.gr/detail.php?ID=67265
Χωρίς σθεναρό φρόνημα των δικαστών δε λειτουργεί η Δικαιοσύνη. Και χωρίς δικαιοσύνη, δεν εξασφαλίζεται η κοινωνική γαλήνη, ούτε η ανάπτυξη πάσης φύσεως παραγωγής και εμπορίου, ούτε η προστασία των επενδυτών, αλλ΄ ούτε η απονομή του δικαίου των εργαζομένων και των αδικουμένων. Μόνο η ελεύθερη και αδέσμευτη Δικαιοσύνη, εγγυάται το Κράτος Δικαίου.
Από τα άρθρα 26 και 87 παρ. 1 του Συντάγματος, ευθέως προκύπτει, ότι οι δικαστές δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως τους εκλαμβάνουν και μεταχειρίζονται οι περισσότεροι πολιτικοί, αλλά άμεσα όργανα και φορείς της τρίτης εξουσίας, που είναι ισότιμη, ισοδύναμη και ισόκυρη με τις δύο άλλες, τη νομοθετική και την εκτελεστική.
Αυτό έχει την έννοια, ότι για να είναι ισοδύναμες και οι τρεις λειτουργίες, ώστε να διασφαλίζεται η διάκριση των εξουσιών που αποτελεί το βάθρο της Δημοκρατίας, πρέπει τα όργανα και των τριών να έχουν τις ίδιες αποδοχές. Επιβάλλεται επομένως, τουλάχιστον οι πρόεδροι των Ανωτάτων Δικαστηρίων, να έχουν αποδοχές ίσες με αυτές των υπουργών και βουλευτών, οι δε άλλοι δικαστές αναλογικώς μικρότερες, όπως ο νόμος ορίζει. Τη νομοθετική κατοχύρωση τούτου είχε επαγγελθεί δημοσίως ο κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός, αλλά η επακολουθήσασα αιφνιδία κυβερνητική αλλαγή, εματαίωσε την πραγματοποίηση της επαγγελίας αυτής.
Το ότι οι δικαστές είναι άμεσα όργανα της δικαστικής εξουσίας και πρέπει να αμείβονται ισοπόσως με τα όργανα των δύο άλλων εξουσιών, έχουν δεχθεί πολλές αποφάσεις, τόσον του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 99 του Συντάγματος, όσον και των Ολομελειών των τριών Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας (ΣτΕ, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου).
Φαίνεται όμως ότι με την πάγια αυτή άποψη, που ουδείς νομικός αμφισβητεί, δημοσίως τουλάχιστον, διαφωνεί ο εκ Κοζάνης Κολεγιόπαις, που θέλει να εξομοιώσει τους προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων με τον γενικό γραμματέα υπουργείου, με τον οποίο εξομοιώνονται όλοι οι γενικοί γραμματείς του Δημοσίου (αθλητισμού, τουρισμού κλπ).
Θα τρίζουν ασφαλώς τα οστά του αειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου – διπλασιάσαντος τις αποδοχές των δικαστών «Φρουρών της Δημοκρατίας» – όταν ο συνώνυμος εγγονός του μετέρχεται κάθε τρόπο για να υποβαθμίσει και ευτελίσει αυτούς και τη Δικαιοσύνη.
Ενώ οι δικαστές, όλων των κλάδων και όλων των βαθμίδων, δεν υπερβαίνουν τους 5.000, έχουν δε λεπτομερείς φακέλους στο υπουργείο Δικαιοσύνης, με όλες τις μεταβολές τους, η σημερινή κυβέρνηση τους έστειλε δελτία απογραφής δημοσίων υπαλλήλων, για να καταδείξει ασφαλώς, ότι τους ταυτίζει με τους κλητήρες και τις καθαρίστριες των υπουργείων!
Στη συνέχεια υπήγαγε δια νόμου τους νέους δικαστές στο ΙΚΑ, ενώ για όλους τους άλλους επιστήμονες, περιλαμβανομένων και των δικηγόρων, συνέστησε ειδικό ασφαλιστικό ταμείο. Και ευλόγως διερωτάται, κάθε καλόπιστος πολίτης, γιατί δεν υπήγαγε στο ταμείο αυτό τους νέους δικαστές; Δεν τους θεωρεί επιστήμονες ή τους εξομοιώνει με τους αγροφύλακες; Και αφού θέλει να υπαγάγει στο ΙΚΑ τους δικαστές, που κατά το Σύνταγμα είναι ισόβιοι λειτουργοί, με πολυετείς σπουδές και εξειδικευμένες επιστημονικές εξετάσεις, γιατί δεν κάνει το ίδιο και για τους βουλευτές που είναι περιστασιακοί και πολλοί από αυτούς χωρίς πτυχίο Α.Ε.Ι.;
Ο υπουργός των Οικονομικών, για να δημιουργήσει στο λαό δυσμενείς εντυπώσεις σε βάρος τωνδικαστών, είπε τηλεοπτικώς, ψευδόμενος ασυστόλως, ότι οι ίδιοι έχουν επιδικάσει σε εαυτούς αποδοχές για παρελθόντα χρόνο, ύψους 1 δις ευρώ, το οποίο τάχα αναγκάζεται να πληρώνει μέσα στην κρίση! Αναπαράγει ένα μύθο αγραμμάτων διακόνων των ΜΜΕ. Ενώ γνωρίζει ότι οι δικαστές αναγκάσθηκαν να ζητήσουν διαφορές αποδοχών, λόγω της ανίσου μεταχειρίσεώς τους, σε σχέση με άλλους λειτουργούς, που η κυβέρνηση διόρισε ως προέδρους διαφόρων ΔΕΚΟ, κατ΄ εφαρμογήν του άρθρου 88 του Συντάγματος.
Η διάταξη αυτή, όπως είναι γνωστό, για να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία των δικαστών, ορίζει, ότι οι αποδοχές τους πρέπει να είναι ανάλογες προς το λειτούργημά τους. Αυτό επιβάλλει να έχουν αποδοχές επαρκείς για τη διαβίωσή τους και οπωσδήποτε ανώτερες όλων των άλλων λειτουργών του δημοσίου τομέως.
Απευθύνθηκαν δε στο Ειδικό Δικαστήριο, που συνέστησεν ο σύγχρονος συνταγματικός νομοθέτης, ειδικώς για την εκδίκαση μισθολογικών απαιτήσεων των δικαστών, αποτελούμενο από τρεις μόνο δικαστές, τρεις τακτικούς καθηγητές του Πανεπιστημίου και τρεις δικηγόρους. Άρα οι δικαστές αποτελούν μόνον το ένα τρίτο (1/3) της συνθέσεως του Δικαστηρίου τούτου και συνεπώς είναι αδύνατον εκ των πραγμάτων να επιδικάσουν εις εαυτούς των μισθολογικές διαφορές κατά το δοκούν, όπως ψευδέστατα ισχυρίσθηκε ο κ. Παπακωνσταντίνου. Μόνο οι βουλευτές καθορίζουν δια νόμου τις αποδοχές τους.
Μάλιστα, παλαιότερα, τα φερέφωνα της κυβερνήσεως, για να φέρουν σε σύγκρουση τους δικαστές με την ελληνική κοινωνία, έλεγαν ότι για την πληρωμή των αποδοχών των δικαστών, θα επιβληθεί ειδικό «δικαστόσημο», προκειμένου να αντιμετωπισθεί η σχετική δαπάνη! Επακολούθησαν όμως - φευ - τα γνωστά γεγονότα, που ανέδειξαν τη σημασία και το ρόλο των δικαστών στην εύρυθμη λειτουργία του κράτους και αναγκάσθηκαν οι ψευδολογούντες προπαγανδιστές να σιωπήσουν.
Το άλλο ψεύδος είναι ότι ο υπουργός πληρώνει τους δικαστές για αναδρομικές απαιτήσεις τους. Όχι μόνον δεν τους πληρώνει, αλλά αντιθέτως, ενώ το κράτος ζήτησε από τους δικαιωθέντες δικαστές και εισαγγελείς να μην εκτελέσουν αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις εναντίον του και δια νόμου όρισε την καταβολή των οφειλομένων ποσών σε δόσεις, ο κ. Παπακωνσταντίνου αυθαιρέτως αρνείται την καταβολή των συμπεφωνημένων και νενομοθετημένων δόσεων.
Δημιουργεί μάλιστα και κραυγαλέα ανισότητα μεταξύ των δικαστών, διότι ορισμένοι τούτων, που είχαν προεξοφλήσει την απαίτησή τους στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, εισέπραξαν τα εις αυτούς οφειλόμενα, ενώ οι άλλοι, που ενεπιστεύθησαν το κράτος και ανέμεναν την καταβολή των δόσεων, ευρέθησαν εις χείρας ενός αδιστάκτου και αδίκου υπουργού.
Το έργο του δικαστού είναι θυσία ζωής. Την ώρα που όλοι οι άλλοι λειτουργοί και υπάλληλοι του δημοσίου χαλαρώνουν ο δικαστής δεινοπαθεί για να επιλύσει τα προβλήματα των δικογραφιών του. Πώς θα το κατορθώσει όμως, όταν έχει παιδιά και οικονομικά προβλήματα επιβιώσεως, μέχρις αδυναμίας πληρωμής του ηλεκτρικού ρεύματος;
Δεν είναι τυχαίο ότι οι δικαστές αγωνίζονται σε όλη τους τη ζωή για να εξασφαλίσουν μία στέγη, αν δεν έχουν περιουσία από τον πατέρα τους. Ενώ αντιθέτως οι πολιτικοί, με τον πρώτο χρόνο της υπουργίας τους αλλάζουν το καρτιέ της κατοικίας τους και ευρίσκονται με εξοχικά και πισίνες.
Οι δικαστές έχουν, κατά το Σύνταγμα, προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία, κατά δε την άσκηση των καθηκόντων τους, υπόκεινται μόνον στο Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους, χωρίς να δεσμεύονται από διατάξεις, που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος (άρθρο 87 παρ. 1 και 2). Επομένως το κύρος τους εξαρτάται από τους ιδίους. Αν δεχθούν με τις αποφάσεις τους ότι η υπαγωγή τους στο ΙΚΑ, εφ΄όσον υπάρχει ειδικό Ταμείο Επιστημόνων, είναι αντισυνταγματική ο σκοπός της μειωτικής υπαγωγής τους σε άλλο ασφαλιστικό ταμείο ναυαγεί.
Αν οι δικαστές συνειδητοποιήσουν την εξουσία τους και δώσουν δείγματα στο λαό υπάρξεως κράτους δικαίου και ανεξαρτήτου φρονήματος, θα αποκατασταθούν πλήρως στην κρίση του και θα έχουν τη θέση που τους αρμόζει στην Πολιτεία. Η πρόσφατη απόφαση, δια της οποίας κηρύσσεται νόμιμη η απεργία των υπαλλήλων της ΕΛ.ΠΕ. θα πρέπει να προβληματίσει τους κυβερνώντες. Γιατί έως τώρα σχεδόν όλες οι απεργίες εκρίνοντο συμπτωματικώς παράνομες και καταχρηστικές!
Ας υποθέσουμε για παράδειγμα, ότι ασκείται μία αγωγή, κατά του πρωθυπουργού και του υπουργού των Οικονομικών, με αίτημα την αποζημίωση και ιστορική και νομική βάση την αδικοπραξία, στηριζόμενη σε δόλο ή βαρεία αμέλεια. Διανοείσθε ποιές συνέπειες μπορεί να έχει μια τέτοια αγωγή, που θα ήτο δυνατόν να φθάσει μέχρι το Διεθνές Δικαστήριο Ατομικών Δικαιωμάτων;
Συγκεκριμένως, αν ο ενάγων στην υποθετική αυτή περίπτωση έλεγε: Ότι ο πρωθυπουργός εξηπάτησε τους εκλογείς του με τις δηλώσεις του, πως υπάρχουν χρήματα και δεν θα παγώσει τις αποδοχές μισθωτών και συνταξιούχων, όπως εδήλωνε προεκλογικώς η κυβέρνηση Καραμανλή, αλλά αντιθέτως θα τις αυξήσει, κατά το ποσοστό του πληθωρισμού τουλάχιστον, δια να αποτραπεί η οικονομική ύφεση. Ότι στη συνέχεια και ενώ η χώρα είχε άμεσες ανάγκες δανεισμού ο ίδιος και ο σημερινός υπουργός του των Οικονομικών, για λόγους που ποτέ δεν εξηγήθηκαν, δυσφήμησαν την οικονομία της διεθνώς, λέγοντες urbi et orbi, ότι ευρίσκεται στην εντατική και ότι θα έχει την τύχη του Τιτανικού.
Οτι ο πρωθυπουργός ενεφάνισε τους Έλληνες ως διεφθαρμένους, δια της οργανώσεως και δημοσιοποιήσεως συσκέψεών του υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την πάταξη της διαφθοράς του λαού. Ότι ο υπουργός των Οικονομικών, σε περίοδο που η χώρα είχε ανάγκη δανεισμού, ισχυρίσθηκε αναληθώς ότι το έλλειμμα του Ελληνικού Δημοσίου ήταν μεγαλύτερο του πραγματικού, όπως κατήγγειλε στη Βουλή ο κ. Σαμαράς. Και ότι πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών παρέλειψαν να δανεισθούν τα αναγκαία ποσά, όταν τα επιτόκια ήσαν χαμηλά, ενώ εάν είχαν δανεισθεί ποσό 30 εκατομμυρίων ευρώ, θα είχε αποτραπεί η υπαγωγή μας στο Δ.Ν.Τ., όπως και ο πρώην Άγγλος πρωθυπουργός, Γκόρντον Μπράουν, έγραψε.
Και τέλος, ότι ο υπουργός των Οικονομικών, όχι μόνον δε δανείσθηκε εγκαίρως το αναγκαίο ποσό, με χαμηλό επιτόκιο, αλλά και όταν προσεφέρθησαν στην κυβέρνηση προς δανεισμό 28 δις ευρώ πριν αυξηθούν τα επιτόκια, δέχθηκε μόνον τα 7 δις ευρώ! Συνεπεία δε της συμπεριφοράς αυτής, πρωθυπουργού και υπουργού των Οικονομικών, η χώρα κατέφυγε σε δάνεια της Τρόϊκας και του Δ.Ν.Τ., με συνέπεια να περιορίσει αντισυνταγματικώς ακόμα και τις συντάξεις, για τις οποίες έχουν γίνει νόμιμες κρατήσεις, και ως εκ τούτου η περικοπή τους είναι παράνομη, όπως έχει δεχθεί το Δικαστήριο Ατομικών Δικαιωμάτων. Θα ήτο άραγε εύκολο να απορριφθεί μια τέτοια αγωγή;
Ο υπουργός των Οικονομικών, πράττει τα αντίθετα από αυτά που η οικονομική επιστήμη διδάσκει και ο ίδιος παραδεχόταν πριν υπουργοποιηθεί και μετακομίσει εκ της συνοικίας του Παπάγου στην Πολιτεία. Το μόνο κατόρθωμά του ήταν η περικοπή μισθών και συντάξεων. Ουδέν άλλο επέτυχε. Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 43 δις ευρώ. Τα έσοδα του δημοσίου μειώθηκαν δραματικώς. Οι προνομιούχοι των ΔΕΚΟ, που αποτελούν την πολιτική στρατιά της κυβερνώσης σοσιαλ-φαυλοκρατίας εξακολουθούν να αμείβονται πλουσιοπαρόχως, κατά το πρότυπο των μισθοφόρων του Καντάφι.
Οι εκβιαστές των πολιτών δεν έλειψαν από τον δημόσιο τομέα. Τα φακελάκια και τα γρηγορόσημα εξακολουθούν. Οι εμπάθειες των κυβερνώντων απώλεσαν κάθε μέτρο. Επειδή ακυρώθηκε από το Συμβούλιο Επικρατείας η επιβολή αυξημένων αντικειμενικών αξιών στο Ψυχικό, η κυβέρνηση εδιπλασίασε τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων της περιοχής αυτής σε ποσά κατά πολύ μεγαλύτερα της αγοραίας αξίας τους. Μέχρι του σημείου να είναι ασύμφορη πλέον η διατήρηση ακινήτων εις αυτήν.
Ενώ περικόπτονται οι πορτοκαλάδες και τα αιμοστατικά τσιροτάκια από τους αιμοδότες, οι απεριόριστες σπατάλες του δημοσίου χρήματος εξακολουθούν. Οι μετανάστες εξετάζονται δωρεάν από τα ελληνικά νοσοκομεία και μόνον οι πτωχοί Έλληνες πληρώνουν για την εξέτασή τους. Οι αργόσχολοι σύμβουλοι πρωθυπουργού και υπουργών απολαμβάνουν το δημόσιο χρήμα. Τετρακόσια πενήντα (450) εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν ως αμοιβή αγγλικού δικηγορικού γραφείου για τη σύνταξη του μνημονίου, προφανώς διότι οι άνω των 25.000 δικηγόροι των Αθηνών και του Πειραιώς, δεν κρίθηκαν ικανοί προς σύνταξή του.
Οι χορηγίες προς διάφορες Μ.Κ.Ο., ακόμη και από ΔΕΚΟ χρηματοδοτούμενες από το δημόσιο, συνεχίζονται. Όπως και τα πολυήμερα ταξίδια στο εξωτερικό, υπουργών μετά κουστωδίας και η παραμονή τους σε πολυτελή και ακριβά ξενοδοχεία - για να μην επεκταθούμε και σε σκανδαλώδεις εύνοιες σε βάρος του δημοσίου, που έχουν καταγγελθεί από τον ημερήσιο Τύπο. Ο εξωθεσμικός παράγων κ. Σόρος με τη συνοδεία εκπροσώπων της Goldman Sachs γίνεται δεκτός από τον κ. πρωθυπουργό. Αυτά όμως δεν προβληματίζουν τον κ. υπουργό των Οικονομικών. Μόνον οι αποδοχές των δικαστών τον ενοχλούν!
http://www.xronos.gr/detail.php?ID=67265