Ένα χρόνο μετά την προσφυγή της χώρας μας στο Μνημόνιο, τα Οικονομικά και Κοινωνικά αδιέξοδα παραμένουν. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι της πατρίδας μας μετρούν μόνο θυσίες:
* Όλες οι συντάξεις – ακόμα και οι πολύ μικρές – μειώθηκαν, ενώ καταργήθηκαν η 13η και η 14η σύνταξη.
* Αυξήθηκαν τα όρια συνταξιοδότησης – στα 40 χρόνια δουλειάς – και άλλαξε ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων για ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις.
* Μειώθηκε η αμοιβή της υπερωριακής εργασίας κατά 20%.
* Θεσμοθετήθηκαν οι Ειδικές Επιχειρησιακές Συμβάσεις για να μειωθούν οι μισθοί στον Ιδιωτικό Τομέα.
* Καθιερώθηκαν Ετήσιες Συμβάσεις Μαθητείας με αμοιβή κάτω από τον κατώτατο μισθό.
* Αυξήθηκε το επιτρεπτό όριο απολύσεων από το 2% στο 5% και μειώθηκε η αποζημίωση των απολυμένων μέσα από τον περιορισμό του χρόνου προειδοποίησης.
* Επεκτάθηκε o χρόνος δοκιμαστικής περιόδου εργασίας από 2 σε 12 μήνες, διάστημα στο οποίο η απόλυση δεν συνοδεύεται από αποζημίωση.
* Αυξήθηκε σε 9 μήνες (από 6) η περίοδος που επιτρέπεται η εκ περιτροπής απασχόληση. Και εκ περιτροπής απασχόληση σημαίνει λιγότερες ημέρες και ώρες εργασίας και μειωμένο μισθό.
* Καταργήθηκε η προσαύξηση του 7,5% γι’ αυτούς που εργάζονται λιγότερο από 4 ώρες την ημέρα. Κόπηκαν, δηλαδή, 31 λεπτά για κάθε ώρα εργασίας των πιο χαμηλά αμειβομένων εργαζομένων.
* Καταργήθηκε, επίσης, η προσαύξηση της αμοιβής κατά 10% για την υπερωρία των μερικά απασχολουμένων.
Κόπηκαν, δηλαδή, 41 λεπτά από την υπερωρία εκείνων των εργαζομένων που ο μηνιαίος μισθός τους δεν ξεπερνά τα 400 ευρώ.
Συμπερασματικά οι πολιτικές του Μνημονίου, μειώνουν το εισόδημα των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Αυξάνουν τον κίνδυνο της φτώχειας.
Απειλούν την κοινωνική συνοχή.
Ανατρέπουν τις ισορροπίες στην αγορά εργασίας.
Μειώνουν την προστασία των εργαζομένων, χωρίς κοινωνικά αντίβαρα.
Επενδύουν στην έκπτωση της εργασίας, εγκλωβίζοντας την Οικονομία σε μια παγίδα χαμηλών εισοδημάτων και αναιμικών αναπτυξιακών επιδόσεων.
Ήδη η ανεργία εκτινάχθηκε πάνω από το 15% και οι άνεργοι ξεπερνούν τις 800.000.
Η ύφεση για το 2010 διαμορφώθηκε στο -4,5%.
Ο πληθωρισμός ξεπερνά το 4% και «ροκανίζει» τα εισοδήματα.
* Αυξήθηκαν τα όρια συνταξιοδότησης – στα 40 χρόνια δουλειάς – και άλλαξε ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων για ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις.
* Μειώθηκε η αμοιβή της υπερωριακής εργασίας κατά 20%.
* Θεσμοθετήθηκαν οι Ειδικές Επιχειρησιακές Συμβάσεις για να μειωθούν οι μισθοί στον Ιδιωτικό Τομέα.
* Καθιερώθηκαν Ετήσιες Συμβάσεις Μαθητείας με αμοιβή κάτω από τον κατώτατο μισθό.
* Αυξήθηκε το επιτρεπτό όριο απολύσεων από το 2% στο 5% και μειώθηκε η αποζημίωση των απολυμένων μέσα από τον περιορισμό του χρόνου προειδοποίησης.
* Επεκτάθηκε o χρόνος δοκιμαστικής περιόδου εργασίας από 2 σε 12 μήνες, διάστημα στο οποίο η απόλυση δεν συνοδεύεται από αποζημίωση.
* Αυξήθηκε σε 9 μήνες (από 6) η περίοδος που επιτρέπεται η εκ περιτροπής απασχόληση. Και εκ περιτροπής απασχόληση σημαίνει λιγότερες ημέρες και ώρες εργασίας και μειωμένο μισθό.
* Καταργήθηκε η προσαύξηση του 7,5% γι’ αυτούς που εργάζονται λιγότερο από 4 ώρες την ημέρα. Κόπηκαν, δηλαδή, 31 λεπτά για κάθε ώρα εργασίας των πιο χαμηλά αμειβομένων εργαζομένων.
* Καταργήθηκε, επίσης, η προσαύξηση της αμοιβής κατά 10% για την υπερωρία των μερικά απασχολουμένων.
Κόπηκαν, δηλαδή, 41 λεπτά από την υπερωρία εκείνων των εργαζομένων που ο μηνιαίος μισθός τους δεν ξεπερνά τα 400 ευρώ.
Συμπερασματικά οι πολιτικές του Μνημονίου, μειώνουν το εισόδημα των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Αυξάνουν τον κίνδυνο της φτώχειας.
Απειλούν την κοινωνική συνοχή.
Ανατρέπουν τις ισορροπίες στην αγορά εργασίας.
Μειώνουν την προστασία των εργαζομένων, χωρίς κοινωνικά αντίβαρα.
Επενδύουν στην έκπτωση της εργασίας, εγκλωβίζοντας την Οικονομία σε μια παγίδα χαμηλών εισοδημάτων και αναιμικών αναπτυξιακών επιδόσεων.
Ήδη η ανεργία εκτινάχθηκε πάνω από το 15% και οι άνεργοι ξεπερνούν τις 800.000.
Η ύφεση για το 2010 διαμορφώθηκε στο -4,5%.
Ο πληθωρισμός ξεπερνά το 4% και «ροκανίζει» τα εισοδήματα.