05 Απριλίου 2011

Συνέδριο για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjye-dzXdMWnN_YajHe2zBxpGb5tnmjTBwUWvLGJ2X9pVr5YtO-Jg9HsgmZc8a6225hpvkxncwSbg3aaYjVU2O6OwhkYedsSrLcbfAgae2_3y-I0zMR5wk18H3cP0ulsNp4j-igvyXIqtE/s1600-r/petrol4.jpgΕπιφυλακτικός για την εξόρυξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο ή στο Ιόνιο, δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, Κ.Καρτάλης, λέγοντας ότι θα πρέπει να εφαρμοσθεί στην πράξη η Οδηγία για την περιβαλλοντική ευθύνη (έχει ενσωματωθεί στην εθνική νομοθεσία με Προεδρικό Διάταγμα), η οποία επιβάλλει, μεταξύ άλλων, την ασφάλιση αστικής ευθύνης της εξορυκτικής δραστηριότητας έτσι ώστε να καταβάλλονται αποζημιώσεις σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά. Το ενδεχόμενο αυτό, πρόσθεσε ο κ. Καρτάλης, είναι μικρό όταν μιλάμε για στερεά ορυκτά, όταν όμως μιλάμε για υποθαλάσσια κοιτάσματα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.

Μιλώντας σε συνέδριο για τον ορυκτό πλούτο της χώρας, που πραγματοποιείται στην Αθήνα, ο κ. Καρτάλης τόνισε ακόμη ότι η ελληνική νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος είναι η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Δεν φταίει η νομοθεσία, είπε, για την καθυστέρηση των επενδύσεων στη χώρα μας αλλά η γραφειοκρατία, η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού και οι αδυναμίες της διοίκησης.

Σε όσες περιπτώσεις, πρόσθεσε, τηρήθηκε η περιβαλλοντική νομοθεσία, οι επενδύσεις προχώρησαν με ικανοποιητική ταχύτητα. Στις λοιπές περιπτώσεις, υπήρξαν καθυστερήσεις ή και ματαίωση των επενδύσεων, αναφέροντας για παράδειγμα την εκτροπή του Αχελώου και τη διπλή ανάπλαση στο κέντρο της Αθήνας.

Ο κ. Καρτάλης έθεσε ως προϋπόθεση για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου τον εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό ή τα χωροταξικά σχέδια σε επίπεδο περιφέρειας που ετοιμάζονται, καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος.

Την ανάγκη ύπαρξης χωροταξικού σχεδιασμού -ώστε να γνωρίζουν οι επενδυτές που απαγορεύεται ή πού επιτρέπεται, γενικά ή υπό προϋποθέσεις, η εξορυκτική δραστηριότητα- επεσήμανε και ο βουλευτής της ΝΔ, υπεύθυνος για θέματα περιβάλλοντος κ. Κ. Μητσοτάκης. Ο ίδιος ζήτησε απλοποίηση της νομοθεσίας και ξεκαθάρισμα των αρμοδιοτήτων, ο κατακερματισμός των οποίων, όπως είπε, δημιουργεί σήμερα φαινόμενα διαφθοράς και μη συμμόρφωσης με τη νομοθεσία.

"Υπάρχουν επιχειρήσεις που επέδειξαν ληστρική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και αδιαφόρησαν για την αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημιάς. Υπήρξαν ,επίσης, φαινόμενα υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος με αποτέλεσμα τη δημιουργία κινδύνων για τη δημόσια υγεία, ενώ ακόμη και επιχειρήσεις που λειτούργησαν σωστά, παρέμειναν άγνωστες. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να επικρατούν ισχυρές κοινωνικές επιφυλάξεις για την εξορυκτική δραστηριότητα", ανέφερε μεταξύ άλλων η ειδική γραμματέας Περιβάλλοντος, Μ. Καραβασίλη.

Η χώρα μας, πρόσθεσε, διαθέτει σημαντικά αποθέματα ορυκτού πλούτου, μοναδικά σε ορισμένες περιπτώσεις και χρειάζεται εθνική στρατηγική για τη χρήση του ορυκτού πλούτου, ώστε να γίνει μοχλός αειφόρου ανάπτυξης. Τα χρόνια προβλήματα που εμποδίζουν την αξιοποίησή του είναι αποτελούν η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού, οι χρονοβόρες διαδικασίες αδειοδότησης, η έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών.

Η Πολιτεία, κατέληξε η κ. Καραβασίλη, οφείλει να αποτιμήσει όλες τις παραμέτρους, θετικές και αρνητικές, να αναδείξει και να υποδείξει τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων έναντι της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, να αναλάβει τη θεσμοθέτηση ενός διαλόγου με τις τοπικές κοινωνίες.

Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ, Κ. Αιβαλιώτης, τάχθηκε υπέρ της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων χρυσού στη Β. Ελλάδα για τα οποία, όπως είπε, δεν έχει γίνει καμμία ουσιαστική πρόοδος την τελευταία δεκαετία. Επικαλέστηκε, επίσης, στοιχεία από έγγραφο του ΥΠΕΚΑ, σύμφωνα με τα οποία η επένδυση για τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική είναι της τάξης των 2,5 δισ. ευρώ, θα οδηγήσει στην παραγωγή προϊόντων αξίας 13 δισ. και θα δημιουργήσει 1500 άμεσες και 5000 έμμεσες θέσεις εργασίας.

Η εκπρόσωπος των οικολόγων κ. Σ. Διαμαντίδου, εξέφρασε ερωτηματικά για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εξόρυξης χρυσού ενώ επεσήμανε ότι στο ισοζύγιο της απασχόλησης πρέπει να μπαίνουν και οι θέσεις εργασίας που χάνονται από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος.