Ο πρόεδρος της Σερβίας, Μπόρις Τάντιτς, επιβεβαίωσε, σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου που παραχωρεί αυτή την ώρα, ότι το άτομο που συνελήφθη νωρίτερα σήμερα, από τις σερβικές δυνάμεις ασφαλείας είναι ο καταζητούμενος από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για την πρώην Γιουγκοσλαβία, πρώην επικεφαλής των δυνάμεων των Σέρβων της Βοσνίας, Ράτκο Μλάντιτς.
Ο Σέρβος πρόεδρος συνεχάρη την υπηρεσία εθνικής ασφάλειας για τις προσπάθειες που κατέβαλε για τη σύλληψη του Μλάντιτς και είπε πως αποδεικνύεται με την εξέλιξη αυτή πως η Σερβία πάντα προσπαθούσε να ολοκληρώσει τη συνεργασία με το Δικαστήριο της Χάγης.
Σημείωσε ακόμη ότι η διαδικασία έκδοσής του στη Χάγη είναι σε εξέλιξη.
Η διεθνής κοινότητα είχε διαμηνύσει στη Σερβία εδώ και καιρό πως θα πρέπει να συλλάβει τους εναπομείναντες καταζητούμενους για εγκλήματα πολέμου, δηλαδή τον Ράτκο Μλάντιτς και τον Γκόραν Χάτζιτς, προκειμένου να έχει επιτυχή κατάληξη η ευρωπαϊκή της πορεία.
Ο Μλάντιτς διέφευγε τη σύλληψη από το 1995, όταν και του απευθύνθηκαν κατηγορίες για τα γεγονότα της σφαγής της Σρεμπρένιτσα, της χειρότερης θηριωδίας στην Ευρώπη μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η πορεία του Μλάντιτς
Ο Ράτκο Μλάντιτς γεννήθηκε το 1942 στο Καλίνοβικ της Βοσνίας (στην τότε ενιαία Γιουγκοσλαβία). Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας και σκοτώθηκε το 1945, στη διάρκεια επίθεσης των Παρτιζάνων κατά της γενέτειρας του αρχηγού των Κροατών ουστάσι (που συνεργάστηκαν με τους Ναζί), Άντε Πάβελιτς.
Μεγάλωσε στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο και έγινε αξιωματικός του Λαϊκού Στρατού. Όταν η χώρα άρχισε να διαλύεται το 1991, τοποθετήθηκε αρχηγός του 9ου Σώματος του γιουγκοσλαβικού Στρατού, στις επιχειρήσεις κατά των Κροατικών δυνάμεων στο Κνιν. Αργότερα ανέλαβε τη διοίκηση της Δεύτερης Στρατιωτικής Περιφέρειας του γιουγκοσλαβικού στρατού, με έδρα το Σεράγεβο.
Το Μάιο του 1992, όταν η Εθνοσυνέλευση των Σέρβων της Βοσνίας, αποφάσισε τη δημιουργία του σερβοβοσνιακού στρατού, επελέγη ο Μλάντις ως επικεφαλής του.
Ο στρατηγός Μλάντιτς ήταν ο αρχηγός του στρατού των Σερβοβοσνίων επί προεδρίας Ράντοβαν Κάραζιτς και καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία.
Ο Ράτκο Μλάντιτς κατηγορείται(σύμφωνα με το ΔΔ της Χάγης) για γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και παραβίαση του εθιμικού δικαίου του πολέμου. Η πλέον "βαριά" κατηγορία εναντίον του θεωρείται η σφαγή της Σρεμπρένιτσα, όπου εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους 8.000 άμαχοι μουσουλμάνοι- άνδρες και νεαρά αγόρια- το 1995 (σύμφωνα με τα στοιχεία των "πρόθυμων").
Έζησε για ένα διάστημα ελεύθερος στο Βελιγράδι, αλλά τα ίχνη του χάθηκαν μετά τη σύλληψη του πρώην προέδρου της Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, το 2001.
Από τον Οκτώβριο του 2004, πρώην συνεργάτες του στρατηγού Μλάντιτς άρχισαν να παραδίδονται στο δικαστήριο, καθώς το Βελιγράδι δεχόταν έντονες πιέσεις για να συνεργαστεί.
Μεταξύ των παραδοθέντων ήταν ο Ραντίβοε Μίλετιτς και ο Μίλαν Γκβέρο, κατηγορούμενοι για επιχειρήσεις εθνικής καθαρότητας.
Σε βάρος του Ράτκο Μλάντιτς έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Εκτιμάται πως ο Μλάντιτς υπήρξε εκ των πρωτεργατών της πολιορκίας του Σαράγεβο και ότι το 1995 ηγήθηκε της σερβικής επίθεσης στον -κατόπιν απόφασης του ΟΗΕ- ασφαλή θύλακα της Σρεμπρένιτσα, όπου είχαν καταφύγει δεκάδες χιλιάδες άμαχοι, μετά τις προηγούμενες επιχειρήσεις των Σέρβων στη βορειοανατολική Βοσνία.
Η "σφαγή" στη Σρεμπρένιτσα
Οι σερβικές δυνάμεις πολιόρκησαν την πόλη και την βομβάρδιζαν επί πέντε μέρες, προτού μπει σε αυτήν ο στρατηγός Μλάντιτς συνοδεία σερβικών τηλεοπτικών συνεργείων.
Την επόμενη μέρα, πούλμαν μετέφεραν τις γυναίκες και τα παιδιά σε μουσουλμανικές περιοχές ενώ οι άντρες και τα αγόρια από 12 ως 77 ετών κρατήθηκαν για ανάκριση.
Στις επόμενες πέντε μέρες από την πτώση της Σρεμπρένιτσα σκοτώθηκαν τουλάχιστον 8.000 άμαχοι μουσουλμάνοι άντρες και αγόρια.
Τα μετά τον πόλεμο βήματά του
Μετά το τέλος του πολέμου στη Βοσνία, ο Μλάντιτς επέστρεψε στο Βελιγράδι και λέγεται ότι κυκλοφορούσε ελεύθερα στην πόλη κι εμφανιζόταν σε δημόσιους χώρους, έτρωγε σε εστιατόρια κι ακόμα πήγαινε στο γήπεδο.
Μετά τη σύλληψη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πιστεύεται πως είχε καταφύγει στο καταφύγιο που είχε την περίοδο του πολέμου, στο Χαν Πιέσακ, κοντά στο Σεράγεβο ή στο Μαυροβούνιο.
Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες παρέμεινε στο Βελιγράδι, ή κάπου κοντά εκεί.
Η εισαγγελέας του ειδικού δικαστηρίου, Κάρλα ντελ Πόντε, υποστήριξε πως και ο Ράτκο Μλάντιτς και ο Ράντοβαν Κάραζιτς βρισκόταν στο Βελιγράδι το Φεβρουάριο του 2004, ενώ τον Απρίλιο του 2005, ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας, Βουκ Ντράσκοβιτς, είπε ότι οι σερβικές μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν πού βρίσκεται ο Ράτκο Μλάντις.
Σημείωσε ακόμη ότι η διαδικασία έκδοσής του στη Χάγη είναι σε εξέλιξη.
Η διεθνής κοινότητα είχε διαμηνύσει στη Σερβία εδώ και καιρό πως θα πρέπει να συλλάβει τους εναπομείναντες καταζητούμενους για εγκλήματα πολέμου, δηλαδή τον Ράτκο Μλάντιτς και τον Γκόραν Χάτζιτς, προκειμένου να έχει επιτυχή κατάληξη η ευρωπαϊκή της πορεία.
Ο Μλάντιτς διέφευγε τη σύλληψη από το 1995, όταν και του απευθύνθηκαν κατηγορίες για τα γεγονότα της σφαγής της Σρεμπρένιτσα, της χειρότερης θηριωδίας στην Ευρώπη μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η πορεία του Μλάντιτς
Ο Ράτκο Μλάντιτς γεννήθηκε το 1942 στο Καλίνοβικ της Βοσνίας (στην τότε ενιαία Γιουγκοσλαβία). Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας και σκοτώθηκε το 1945, στη διάρκεια επίθεσης των Παρτιζάνων κατά της γενέτειρας του αρχηγού των Κροατών ουστάσι (που συνεργάστηκαν με τους Ναζί), Άντε Πάβελιτς.
Μεγάλωσε στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο και έγινε αξιωματικός του Λαϊκού Στρατού. Όταν η χώρα άρχισε να διαλύεται το 1991, τοποθετήθηκε αρχηγός του 9ου Σώματος του γιουγκοσλαβικού Στρατού, στις επιχειρήσεις κατά των Κροατικών δυνάμεων στο Κνιν. Αργότερα ανέλαβε τη διοίκηση της Δεύτερης Στρατιωτικής Περιφέρειας του γιουγκοσλαβικού στρατού, με έδρα το Σεράγεβο.
Το Μάιο του 1992, όταν η Εθνοσυνέλευση των Σέρβων της Βοσνίας, αποφάσισε τη δημιουργία του σερβοβοσνιακού στρατού, επελέγη ο Μλάντις ως επικεφαλής του.
Ο στρατηγός Μλάντιτς ήταν ο αρχηγός του στρατού των Σερβοβοσνίων επί προεδρίας Ράντοβαν Κάραζιτς και καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία.
Ο Ράτκο Μλάντιτς κατηγορείται(σύμφωνα με το ΔΔ της Χάγης) για γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και παραβίαση του εθιμικού δικαίου του πολέμου. Η πλέον "βαριά" κατηγορία εναντίον του θεωρείται η σφαγή της Σρεμπρένιτσα, όπου εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους 8.000 άμαχοι μουσουλμάνοι- άνδρες και νεαρά αγόρια- το 1995 (σύμφωνα με τα στοιχεία των "πρόθυμων").
Έζησε για ένα διάστημα ελεύθερος στο Βελιγράδι, αλλά τα ίχνη του χάθηκαν μετά τη σύλληψη του πρώην προέδρου της Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, το 2001.
Από τον Οκτώβριο του 2004, πρώην συνεργάτες του στρατηγού Μλάντιτς άρχισαν να παραδίδονται στο δικαστήριο, καθώς το Βελιγράδι δεχόταν έντονες πιέσεις για να συνεργαστεί.
Μεταξύ των παραδοθέντων ήταν ο Ραντίβοε Μίλετιτς και ο Μίλαν Γκβέρο, κατηγορούμενοι για επιχειρήσεις εθνικής καθαρότητας.
Σε βάρος του Ράτκο Μλάντιτς έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Εκτιμάται πως ο Μλάντιτς υπήρξε εκ των πρωτεργατών της πολιορκίας του Σαράγεβο και ότι το 1995 ηγήθηκε της σερβικής επίθεσης στον -κατόπιν απόφασης του ΟΗΕ- ασφαλή θύλακα της Σρεμπρένιτσα, όπου είχαν καταφύγει δεκάδες χιλιάδες άμαχοι, μετά τις προηγούμενες επιχειρήσεις των Σέρβων στη βορειοανατολική Βοσνία.
Η "σφαγή" στη Σρεμπρένιτσα
Οι σερβικές δυνάμεις πολιόρκησαν την πόλη και την βομβάρδιζαν επί πέντε μέρες, προτού μπει σε αυτήν ο στρατηγός Μλάντιτς συνοδεία σερβικών τηλεοπτικών συνεργείων.
Την επόμενη μέρα, πούλμαν μετέφεραν τις γυναίκες και τα παιδιά σε μουσουλμανικές περιοχές ενώ οι άντρες και τα αγόρια από 12 ως 77 ετών κρατήθηκαν για ανάκριση.
Στις επόμενες πέντε μέρες από την πτώση της Σρεμπρένιτσα σκοτώθηκαν τουλάχιστον 8.000 άμαχοι μουσουλμάνοι άντρες και αγόρια.
Τα μετά τον πόλεμο βήματά του
Μετά το τέλος του πολέμου στη Βοσνία, ο Μλάντιτς επέστρεψε στο Βελιγράδι και λέγεται ότι κυκλοφορούσε ελεύθερα στην πόλη κι εμφανιζόταν σε δημόσιους χώρους, έτρωγε σε εστιατόρια κι ακόμα πήγαινε στο γήπεδο.
Μετά τη σύλληψη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πιστεύεται πως είχε καταφύγει στο καταφύγιο που είχε την περίοδο του πολέμου, στο Χαν Πιέσακ, κοντά στο Σεράγεβο ή στο Μαυροβούνιο.
Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες παρέμεινε στο Βελιγράδι, ή κάπου κοντά εκεί.
Η εισαγγελέας του ειδικού δικαστηρίου, Κάρλα ντελ Πόντε, υποστήριξε πως και ο Ράτκο Μλάντιτς και ο Ράντοβαν Κάραζιτς βρισκόταν στο Βελιγράδι το Φεβρουάριο του 2004, ενώ τον Απρίλιο του 2005, ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας, Βουκ Ντράσκοβιτς, είπε ότι οι σερβικές μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν πού βρίσκεται ο Ράτκο Μλάντις.