- Κωστής Χατζηδάκης, πρώην υπουργός και Βουλευτής Βʼ Αθηνών
- Φεβρωνία Πατριανάκου, πρώην βουλευτής Επικρατείας και μέλος της Επιτροπής Αξιολόγησης,
- Β. Τζότζολα, αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. Άννα Καραμανλή, αθλητικογράφος και υποψήφια αντιπεριφερειάρχης.
Στην ομιλία της η Φεβρωνία Πατριανάκου, μεταξύ άλλων τόνισε:
«Η χώρα από εχθές βρίσκεται κάτω από την απειλή ενός ωμού εκβιασμού. Χωρίς συναίνεση δεν εκταμιεύεται η 5η δόση. Παρακάμπτονται ωμά οι κανόνες της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και της Κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για να επιβάλλουν οι δανειστές στο κάδρο της συνευθύνης και την αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο Πρόεδρος μας, Αντώνης Σαμαράς απάντησε «Σύνταγμα, Θεσμοί και Αξιοπρέπεια, επιβάλλουν να υπενθυμίζουμε προς κάθε κατεύθυνση, ότι και Κυβέρνηση υπάρχει και Αντιπολίτευση υπάρχει και η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία παραμένει ισχυρή σε αυτόν τον τόπο, που λέγεται Ελλάδα». Ήδη από το Ζάππειο είχε διαμηνύσει συναίνεση στο λάθος είναι συνενοχή.
Επιτέλους σε ποια πολιτική ζητούν συνευθύνη; Σʼ αυτή που οικοδομήθηκε στο φόβο και άλλαξε βίαια την καθημερινότητά μας; Σ΄ αυτή που προέβλεπε μείωση του ελλείμματος, μείωση του χρέους, χαμηλό πληθωρισμό, ανάπτυξη και έξοδο στις αγορές το 2011; Σʼ αυτή που έπεσε έξω σε όλα και οδήγησε το χρέος στο 150% του ΑΕΠ, την ύφεση στο 7,4% το Δ΄ τρίμηνο του ΄10, την ανεργία στο 16%, τον πληθωρισμό στο 5% και το έλλειμμα να παραμένει σε διψήφιο ποσοστό; Στην πολιτική που βουλιάζει την αγορά με τις περικοπές μισθών και συντάξεων, με την δραματική μείωση του Π.Δ.Ε. με τη στάση πληρωμών του Δημοσίου στις επιχειρήσεις, με την ακινησία του ΕΣΠΑ; Σʼ αυτή που κατάφερε με την ανικανότητα της την αποσταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος; Σʼ αυτή, που μέσα σε 18 μήνες μείωσε τις καταθέσεις κατά 42 δις; Για ποιόν Πρωθυπουργό και για ποια Κυβέρνηση απαιτούν συνευθύνη; Για τον Πρωθυπουργό που ως Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης απέρριπτε την εθνική συνεννόηση, ενώ διαπραγματευόταν μυστικά με το Δ.Ν.Τ. και εκβίαζε εκλογές; Για τον Πρωθυπουργό που κέρδισε τις εκλογές τάζοντας στους πάντες τα πάντα, ενώ γνώριζε την πραγματικότητα;
Από τα “λεφτά υπάρχουν”, “μπήκαμε στην εντατική”. Από το επίδομα αλληλεγγύης και τις αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, ακόμα και τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, οδηγηθήκαμε με το πιστόλι στο τραπέζι στο Δ.Ν.Τ. Από το δεν έχουμε ανάγκη τον μηχανισμό, υπογράψαμε δανειακή σύμβαση με εκχώρηση μέρους της Εθνικής Κυριαρχίας και απαίτηση ως εγγυήσεων Μνημεία και νησιά κατά δήλωση του Ίδιου του Πρωθυπουργού; Για τον Πρωθυπουργό που έχει χάσει πλήρως την αξιοπιστία του από τους ίδιους τους ξένους συνομιλητές του; Από τη προχθεσινή δήλωση στο Υπουργικό Συμβούλιο, βγαίνουμε από την ύφεση το 2011, φθάσαμε μέσα σε λίγες ώρες στον κίνδυνο να μην εκταμιευτεί η 5η δόση και να εκβιάζεται η συναίνεση γιατί τα νούμερα δεν βγαίνουν.
Η χώρα βουλιάζει στην ύφεση με ευθύνη του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης του. Η αγορά παραπαίει. Δεν υπάρχει σπίτι χωρίς άνεργο ή υποαπασχολούμενο. Ο «Καλλικράτης» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σήμανε μεταφορά αρμοδιοτήτων χωρίς πόρους και οι Δήμοι οδηγούνται σε ασφυξία. Ο «Καλλικράτης» στα Σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στα Νοσοκομεία, στην Αστυνομία, στα ΕΛΤΑ, στις ΔΟΥ κ.λ.π. έχει καταντήσει το πιο πικρό και θλιβερό ανέκδοτο.
Και μέσα στη δίνη της κρίσης η γυναίκα βρίσκεται να σηκώνει το δυσανάλογο βάρος να στηρίξει τον πυρήνα της κοινωνικής μας συνοχής. Την οικογένεια. Τη γυναίκα που αγωνίζεται: Με μειωμένο εισόδημα μέσω των οριζόντιων περικοπών μισθών και συντάξεων. Με Ανεργία και Υποαπασχόληση για την ίδια, τα παιδιά της, το σύζυγο της. Με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό να κατατρώγει το οικογενειακό εισόδημα. Με την τροποποίηση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων να ανατρέπουν βίαια τον προγραμματισμό της. Μεγαλύτερο θύμα, η μητέρα ανήλικων τέκνων, η τρίτεκνη, η αυτοαπασχολούμενη εργαζόμενη. Με περιορισμό των εργασιακών της δικαιωμάτων. Με επέκταση του ελαστικού ωραρίου, το οποίο δεν περιλαμβάνει μέτρα προστασίας της μητρότητας. Τα περιστατικά τεχνητής διακοπής κύησης έχουν αυξηθεί κατά 30%. Επισημαίνω ότι η εργαζόμενη με πλήρες ωράριο γυναίκα προστατεύεται νομοθετικά από την απόλυση και ένα χρόνο μετά την κύηση. Μάλιστα σύμφωνα με πρόσφατη Απόφαση του Αρείου Πάγου η εργαζομένη προστατεύεται ακόμη και αν η εργοδοσία δεν είναι γνώστης της κύησης. Με μεγαλύτερες ανάγκες για δημόσιους παιδικούς σταθμούς, λόγω της οικονομικής αδυναμίας για φύλαξη σε Ιδιωτικούς. Η πραγματικότητα όμως είναι η δραματικά λιγότερη διαθεσιμότητα θέσεων λόγω έλλειψης πόρων των ΟΤΑ και λόγω της επιβολής παγώματος των προσλήψεων. Με μεγαλύτερη επιβάρυνση για την φροντίδα των υπερηλίκων. Για τους ίδιους με τους παραπάνω λόγους μειώνονται οι δημόσιες κοινωνικές δομές για την 3η ηλικία. Με δραστικό περιορισμό και αλλαγή των όρων του Προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι». Προβλέπεται ότι 60.000 υπερήλικες, δηλαδή τα 2/3 αυτών που σήμερα καλύπτονται, θα μείνουν απροστάτευτοι. Με 352.000 μονογονεϊκές οικογένειες εκ των οποίων οι 293.000 είναι μητέρες με παιδιά να μην ενεργοποιούνται μέτρα προστασίας. Ανεργία και κατάθλιψη μαστίζουν τις μητέρες. Με τις τρίτεκνες και τις πολύτεκνες οικογένειες με 1.130.000 μέλη, να τίθενται υπό διωγμό. Το ποσοστό φτώχειας των πολύτεκνων οικογενειών αντιστοιχεί στο 30%. Ενώ το δημογραφικό είναι το υπʼ αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας η πολύτεκνη οικογένεια αφήνεται στην μοίρα της με δυσμενέστερους όρους, καταργώντας ή περιορίζοντας θεσπισμένα κίνητρα. Με 25% αύξηση των αυτοκτονιών και την κατάθλιψη να παίρνει διαστάσεις εθνικής επιδημίας σύμφωνα με όλες τις έρευνες. Με την μετανάστευση μελών της οικογένειας για εργασιακή αποκατάσταση. Με σχεδόν διπλάσια ποσοστά ανεργίας γυναικών έναντι των ανδρών. Με την ανεργία στους νέους να φθάνει το 33% για τα κορίτσια και 24% για τα αγόρια. Με την πίεση της καθημερινότητας να οδηγεί τη γυναίκα εκτός κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας. Με την περικοπή των προσωπικών της αναγκών και της ψυχαγωγίας.
Η γυναίκα ως σύζυγος, μητέρα και κόρη καλείται να διαχειριστεί μια δύσκολη πραγματικότητα και να συνθέσει τους νέους κανόνες επιβίωσης. Στη θέση της μιζέριας να φυσήξει ελπίδα. Στο σκοτεινό μέλλον των παιδιών της να εμπνεύσει αισιοδοξία. Να ενθαρρύνει πρωτοβουλίες, να μη βάλει φραγμούς. Η δική της φωτιά να γίνει λάμψη για μια γενιά που χρειάζεται η πατρίδα μας. Για μια πατρίδα που οι Κυβερνήτες της με τα ψέματα και τη δημαγωγία την οδήγησαν στην ξέρα. Και συνεχίζουν… Για μια πατρίδα που στην πλάτη της παίχτηκαν προκατασκευασμένα παιχνίδια και την διέσυραν. Και συνεχίζουν… Για μια πατρίδα που τη χρησιμοποίησαν και την επιβουλεύτηκαν. Και συνεχίζουν…
Η χώρα μας χρειάζεται όραμα. Η χώρα μας χρειάζεται Εθνική Στρατηγική. Η χώρα μας χρειάζεται ηγέτες και όχι πειθήνιους συνενόχους. Η χώρα μας χρειάζεται τον Αντώνη Σαμαρά και τη Ν.Δ. με αυτοπεποίθηση στο τιμόνι της χώρας.»