Επειδή γίνεται πολύ συζήτηση τώρα τελευταία για συμμετοχή στην Κυβέρνηση προσωπικοτήτων και τεχνοκρατών, θεωρώ ότι είναι καλό να αποσαφηνίσουμε πρώτα τι εννοούμε.
Αν εννοούμε πρόσωπα τα οποία διαθέτουν πολιτική εμπειρία, τεχνοκρατική επάρκεια και δεν έχουν σήμερα κομματικές δεσμεύσεις, καλώς να έλθουν.
Υπάρχουν όμως τέτοια πρόσωπα, ή αναπαράγεται διαρκώς μια λάθος άποψη που θεωρεί δεδομένη τη συνύπαρξη επιστημονικού κύρους με τη δυνατότητα ανάληψης υψηλής θέσης, μεγάλης πολιτικής ευθύνης.
Διότι, κακά τα ψέματα, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι επιστημονικές περγαμηνές αποτελούν εχέγγυο ικανής διοίκησης σε συνθήκες κρίσεως και με απαιτήσεις μάλιστα παραγωγής έργου σε επαφή με όλο το φάσμα της κοινωνίας, χωρίς ελιτίστικες παρωπίδες.
Με λίγα λόγια, άλλο η δυνατότητα να γνωρίζεις ένα θέμα σε βάθος ως επιστήμων και να μπορείς να λειτουργήσεις άριστα ως σύμβουλος και άλλο να πρέπει να συνδυάσεις τα ασυνδύαστα για να φέρεις αποτέλεσμα.
Προσοχή λοιπόν, διότι κινδυνεύουμε, έχοντας απογοητευθεί από την αδυναμία των πολιτικών να διοικήσουν και από την τάση τους να χειρίζονται τα θέματα επικοινωνιακά, να καταφύγουμε σε επιλογές επίσης άστοχες.
Πολιτικούς με τεχνοκρατική επάρκεια χρειαζόμαστε ή τεχνοκράτες με πολιτική εμπειρία, συνδυασμοί που δεν συναντώνται εύκολα, ιδιαίτερα μάλιστα στην κατηγορία της πολιτικής, αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο τα κόμματα αναπαράγουν το δυναμικό τους, έχοντας ως κύριο κριτήριο την αναγνωρισιμότητα και όχι την αξιοσύνη.
Ας ελπίσουμε ότι έστω και την ύστατη ώρα τα κόμματα θα αντιληφθούν την πραγματικότητα και λειτουργώντας κυρίως με αίσθημα αυτοσυντήρησης θα αλλάξουν ρότα, όπως άλλωστε απαιτούν οι συνθήκες.
Η συζήτηση για Κυβέρνηση τεχνοκρατών δείχνει επιτακτικά την ανάγκη αυτής της αλλαγής.