Ο διαβόητος Χέρστ Μάλερ, 75 ετών σήμερα και έγκλειστος στις γερμανικές φυλακές ως αρνητής του Ολοκαυτώματος, αποτελεί μια αντιφατική προσωπικότητα της σύγχρονης Γερμανίας. Από νεαρός σοσιαλδημοκράτης δικηγόρος έγινε αριστεριστής τρομοκράτης και ιδρυτικό μέλος της οργάνωσης RAF («Φράξια Κόκκινος Στρατός»), κατόπιν για ένα διάστημα στράφηκε στον μαοϊσμό, ώσπου,τελικά, έγινε φανατικός ακροδεξιός εθνικιστής.Τώρα οι Αρχές ανακάλυψαν ένα έγγραφο του 1967 που δείχνει ότι ο ηλικίας 31 ετών τότε Μάλερ ήταν (και) συνεργάτης της Στάζι, της μυστικής υπηρεσίας της κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας.
Σχετικά απόρρητα έγγραφα ανακάλυψαν γερμανοί εισαγγελείς που επανεξετάζουν την υπόθεση πυροβολισμού ειρηνικού διαδηλωτή σε διαδήλωση της Δυτικής Γερμανίας το 1967 από τον αστυνομικό, Καρλ Χάιντς Κούρας, ο οποίος δούλευε για τη Στάζι. Η έκθεση που διέρρευσε και ονομάζει το Μάλερ «inoffizielle Mitarbeiter», δηλαδή «ανεπίσημο συνεργάτη», υποδεικνύει ότι ο Κούρας πυροβόλησε σκόπιμα τον διαδηλωτή, παρ' όλο που έχει απαλλαχθεί δύο φορές από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εκ προ μελέτης.
Η απόδειξη της συνεργίας του Μάλερ με τη Στάζι, παρά τις διαψεύσεις του δικηγόρου του, μαρτυρούν και τη συμμετοχή του σε οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης της Δυτικής Γερμανίας με εφαρμογή βίας σε φοιτητικές διαδηλώσεις. Ο πιθανός πληροφοριοδότης της Στάζι γνώριζε καλά τον Ρούντι Ντούτσκε, τον εκφωνητή-σύμβολο του φοιτητικού κινήματος της Δυτικής Γερμανίας, ενώ αξιοσημείωτη είναι και η συγκυρία ότι είχε ως συνήγορο τον Γκέχαρντ Σρέντερ, τον μετέπειτα Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο της Γερμανίας, όταν δικάστηκε για ληστείες τραπεζών και συμμετοχή σε επιχείρηση απόδρασης φυλακισμένων. .
Αν ισχύουν τα στοιχεία που ήρθαν στο φως από την έρευνα της δολοφονίας του θύματος, Μπένο Όνσοργκ, τότε οι υπηρεσίες του Μάλερ για την Στάζι σταμάτησαν από τη στιγμή που ιδρύθηκε η RAF. Η υπόθεση του πυροβολισμού του 1967, άνοιξε ξανά το Μάιο του 2009, ύστερα από την ανακάλυψη της συνεργασίας του δολοφόνου στις μυστικές υπηρεσίες της Ανατολικής Γερμανίας. Στοιχεία της έρευνας δείχνουν πως η ηθική αυτουργία του πυροβολισμού της διαδήλωσης ανήκει στη Στάζι. Ο λόγος που η σημασία της εύρεσης του ενόχου είναι τόσο κρίσιμη είναι η εξακρίβωση της τακτικής που χρησιμοποιούσε η Υπηρεσία ώστε να τραβήξει προς την Αριστερά την Δυτική Γερμανία, η οποία τακτική περιελάμβανε και ανθρωποκτονίες.
Είναι γνωστό ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας χρηματοδοτούσε ριζοσπαστικές εφημερίδων και περιοδικά στη Δυτική Γερμανία, αλλά και ότι προσέφερε καταφύγιο σε τρομοκράτες της RAF κατά το '70 και το '80. Ο συγγραφέας του βιβλίου «Ουτοπία ή Άουσβιτς», Χανς Κουντάνι, γράφει πως ο Μάλερ έβλεπε την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία ως «φασιστικό σύστημα», ενώ το πιο θετικό σενάριο για αυτόν ήταν η Λαϊκή Δημοκρατία. «Όλη του η ζωή ήταν μια πάλη με το ναζιστικό παρελθόν» εκτιμά.
Ο Μάλερ έγινε το 2000 μέλος του φιλοναζιστικού κόμματος NPD και εκτέθηκε δημοσίως ζητώντας τόσο το να μην τεθεί το κόμμα εκτός νόμου όσο και το να μην διώκονται ποινικώς όσοι αρνούνται την ύπαρξη του Ολοκαυτώματος.