Η πολιτική που ακολούθησε – διαχρονικά- το Τουρκικό κράτος απέναντι στις εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες, που ζουν μέσα στα σύνορά του, αποτελεί ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας της Τουρκίας.
Το κεφάλαιο αυτό σφραγίζεται ανεξίτηλα από εθνικές εκκαθαρίσεις, μαζικούς και ανηλεείς διωγμούς, αρπαγές περιουσιών και κάθε είδους παράνομες και βάναυσες συμπεριφορές και ενέργειες.
Η πλήρης εξάλειψη αυτού του “ιστορικού” πλαισίου βαναυσότητας, παρανομίας και προκλητικής καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλα τα επίπεδα αποτελεί σοβαρότατη υποχρέωση του σύγχρονου τουρκικού κράτους και βασική προϋπόθεση για την εκπλήρωση ορισμένων από τα κριτήρια της ενταξιακής διαδικασίας της γειτονικής μας χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ως εκ τούτου, τα όσα ισχυρίζεται ο κ. Νταβούτογλου περί “αμοιβαιότητας” με άλλες χώρες είναι πλήρως ανυπόστατα και προσβάλλουν κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου και διεθνούς νομιμότητας.
Η τουρκική κυβέρνηση με τις πρόσφατες αποφάσεις της (και υπό την πίεση της προσφυγής των δικαιούχων στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια) αντιμετωπίζει σε περιορισμένη κλίμακα – και όχι στο σύνολό του – το πρόβλημα της επιστροφής των περιουσιών στα ευαγή ιδρύματα των μειονοτήτων .
Πολλά ακόμη, εξίσου σοβαρά, ζητήματα που βρίσκονται σε εκκρεμότητα, όπως τα θέματα των κατειλημμένων ιδρυμάτων και των κληρονομικών δικαιωμάτων των ομογενών, οφείλουν και αυτά να αντιμετωπιστούν και μάλιστα, σε άμεσα ορατό χρόνο.
Πηγή: ΝΔ
Η πλήρης εξάλειψη αυτού του “ιστορικού” πλαισίου βαναυσότητας, παρανομίας και προκλητικής καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλα τα επίπεδα αποτελεί σοβαρότατη υποχρέωση του σύγχρονου τουρκικού κράτους και βασική προϋπόθεση για την εκπλήρωση ορισμένων από τα κριτήρια της ενταξιακής διαδικασίας της γειτονικής μας χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ως εκ τούτου, τα όσα ισχυρίζεται ο κ. Νταβούτογλου περί “αμοιβαιότητας” με άλλες χώρες είναι πλήρως ανυπόστατα και προσβάλλουν κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου και διεθνούς νομιμότητας.
Η τουρκική κυβέρνηση με τις πρόσφατες αποφάσεις της (και υπό την πίεση της προσφυγής των δικαιούχων στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια) αντιμετωπίζει σε περιορισμένη κλίμακα – και όχι στο σύνολό του – το πρόβλημα της επιστροφής των περιουσιών στα ευαγή ιδρύματα των μειονοτήτων .
Πολλά ακόμη, εξίσου σοβαρά, ζητήματα που βρίσκονται σε εκκρεμότητα, όπως τα θέματα των κατειλημμένων ιδρυμάτων και των κληρονομικών δικαιωμάτων των ομογενών, οφείλουν και αυτά να αντιμετωπιστούν και μάλιστα, σε άμεσα ορατό χρόνο.
Πηγή: ΝΔ