Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ανέκαθεν θεωρούσαν το δηµόσιο, κοµµατικό τους βιλαέτι. Ήταν το πεδίο που βόλευαν τα «δικά τους παιδιά» και, συγχρόνως η δεξαµενή των δυνητικών ψηφοφόρων.
Τώρα η µοίρα –αν όχι η Νέµεσις- ήταν αυτή που επεφύλαξε στο κόµµα που διόγκωσε υπέρµετρα τον δηµόσιο τοµέα να περιορίσει τις σπατάλες του. Η αντίληψη όµως για το βιλαέτι παραµένει. Γι’ αυτό οι κινήσεις για περιορισµό του υποκαθίστανται από άλλου είδους πρακτικές που αφήνουν περιθώρια και για διορισµούς και για τακτοποιήσεις ηµετέρων αλλά και για διατήρηση της δεξαµενής των κρατικοδίαιτων ψηφοφόρων. ∆εν είναι τυχαίο ότι έχουν δηµιουργηθεί 41 νέες Γραµµατείες, πάνω από 380 νέες διευθύνσεις, απειράριθµες αµειβόµενες επιτροπές και, βεβαίως οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, από τις οποίες θα περνάνε ποικίλοι διορισµοί, «φύονται» σαν µανιτάρια.
Η Ν∆ είναι έτοιµη να προβεί στη δ ι ό ρ θ ω σ η δ ύ ο β α σ ι κ ώ ν «ηµαρτηµένων», από τα οποία εκπορεύεται και το χάος στη λειτουργία του ∆ηµοσίου, αλλά κυρίως η καταδυνάστευση και ταλαιπωρία του πολίτη από Υπηρεσίες που, υποτίθεται, εντέλλονται να τον υπηρετούν.
Το πρώτο είναι η πάταξη της διαφθοράς στο ∆ηµόσιο. Και, το δεύτερο, η εξουδετέρωση του ασφυκτικού εναγκαλισµού που ασκείται στο Κράτος από το εκάστοτε κυβερνών κόµµα.
Η πάταξη της διαφθοράς είναι µία αυτονόητη υποχρέωση, ειδικά σε µία χώρα όπου τα στοιχεία της ∆ιεθνούς ∆ιαφάνειας αποκαλύπτουν µία τέτοιας έκτασης εξωνηµένη κρατική µηχανή, που κατατάσσουν την Ελλάδα µεταξύ των υπανάπτυκτων χωρών στον συγκεκριµένο τοµέα. Πρόκειται βεβαίως για µία απαράδεκτη κατάσταση σε βάρος των πολιτών που ως φορολογούµενοι συντηρούν την διεφθαρµένη κρατική µηχανή. Αναµφισβητήτως δε, η ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στη διαµόρφωση τέτοιων άθλιων συνθηκών στο ∆ηµόσιο είναι τεράστια αφού µε συγκεκριµένους Νόµους και µε προκλητικό τρόπο καλλιέργησαν τα έδαφος για να ευδοκιµήσει η διαφθορά και το «λάδωµα» στην κρατική µηχανή. Όπως λ.χ. ο Νόµος που µετέτρεψε το αδίκηµα της απιστίας περί την Υπηρεσία σε πληµµέληµα.
Το δεύτερο µέληµα της Νέας ∆ηµοκρατίας είναι, όπως προαναφέρθηκε, ο απεγκλωβισµός του Κράτους από την κοµµατική µέγγενη. Επί σειράν ετών το ΠΑΣΟΚ µεθοδικά άλωνε την κρατική µηχανή, επιδιώκοντας µία άνευ προηγουµένου κοµµατική διείσδυση, προκειµένου να ελέγχει το Κράτος και να το χρησιµοποιεί για το βόλεµα ψηφοφόρων και στελεχών του. Αλλά, κυρίως για να αποκλείει από τους χώρους του άλλες πολιτικές παρατάξεις που θα λειτουργούσαν ως αντίβαρο αλλά και ως ανασχετικοί παράγοντες στις, µέσω της κρατικής µηχανής, κυβερνητικές αυθαιρεσίες. Όµως το Κράτος ανήκει σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό και σε αυτόν είναι αποφασισµένη να το αποδώσει και πάλι η Νέα ∆ηµοκρατία µε τον εκσυγχρονισµό και τη εξυγίανσή του..
Η Ν∆ είναι έτοιµη να προβεί στη δ ι ό ρ θ ω σ η δ ύ ο β α σ ι κ ώ ν «ηµαρτηµένων», από τα οποία εκπορεύεται και το χάος στη λειτουργία του ∆ηµοσίου, αλλά κυρίως η καταδυνάστευση και ταλαιπωρία του πολίτη από Υπηρεσίες που, υποτίθεται, εντέλλονται να τον υπηρετούν.
Το πρώτο είναι η πάταξη της διαφθοράς στο ∆ηµόσιο. Και, το δεύτερο, η εξουδετέρωση του ασφυκτικού εναγκαλισµού που ασκείται στο Κράτος από το εκάστοτε κυβερνών κόµµα.
Η πάταξη της διαφθοράς είναι µία αυτονόητη υποχρέωση, ειδικά σε µία χώρα όπου τα στοιχεία της ∆ιεθνούς ∆ιαφάνειας αποκαλύπτουν µία τέτοιας έκτασης εξωνηµένη κρατική µηχανή, που κατατάσσουν την Ελλάδα µεταξύ των υπανάπτυκτων χωρών στον συγκεκριµένο τοµέα. Πρόκειται βεβαίως για µία απαράδεκτη κατάσταση σε βάρος των πολιτών που ως φορολογούµενοι συντηρούν την διεφθαρµένη κρατική µηχανή. Αναµφισβητήτως δε, η ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στη διαµόρφωση τέτοιων άθλιων συνθηκών στο ∆ηµόσιο είναι τεράστια αφού µε συγκεκριµένους Νόµους και µε προκλητικό τρόπο καλλιέργησαν τα έδαφος για να ευδοκιµήσει η διαφθορά και το «λάδωµα» στην κρατική µηχανή. Όπως λ.χ. ο Νόµος που µετέτρεψε το αδίκηµα της απιστίας περί την Υπηρεσία σε πληµµέληµα.
Το δεύτερο µέληµα της Νέας ∆ηµοκρατίας είναι, όπως προαναφέρθηκε, ο απεγκλωβισµός του Κράτους από την κοµµατική µέγγενη. Επί σειράν ετών το ΠΑΣΟΚ µεθοδικά άλωνε την κρατική µηχανή, επιδιώκοντας µία άνευ προηγουµένου κοµµατική διείσδυση, προκειµένου να ελέγχει το Κράτος και να το χρησιµοποιεί για το βόλεµα ψηφοφόρων και στελεχών του. Αλλά, κυρίως για να αποκλείει από τους χώρους του άλλες πολιτικές παρατάξεις που θα λειτουργούσαν ως αντίβαρο αλλά και ως ανασχετικοί παράγοντες στις, µέσω της κρατικής µηχανής, κυβερνητικές αυθαιρεσίες. Όµως το Κράτος ανήκει σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό και σε αυτόν είναι αποφασισµένη να το αποδώσει και πάλι η Νέα ∆ηµοκρατία µε τον εκσυγχρονισµό και τη εξυγίανσή του..