Η Κίνα πρέπει να ζητήσει από τις χώρες της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν κρίσεις χρέους, εγγυήσεις για τις επενδύσεις της, αναφέρει κύριο άρθρο της σημαντικότερης κρατικής εφημερίδας της χώρας, υποστηρίζοντας πως το Πεκίνο δεν πρέπει να χειριστεί μόνο του την κάλυψη του ευρωπαϊκού χρέους.
Το άρθρο δημοσιεύεται στην διεθνή έκδοση της Λαϊκής Ημερησίας, της επίσημης εφημερίδας του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας.
Αν και ένα κύριο άρθρο σε εφημερίδα δεν αποτελεί διακήρυξη κυβερνητικής πολιτικής, υπογραμμίζει τις πιέσεις που δέχεται το Πεκίνο να αποσπάσει κάποιας μορφής εξασφάλιση για τις επενδύσεις της σε ομόλογα χωρών της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν κρίσεις χρέους.
«Για την Κίνα, υπό τις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, το να υποστηριχθεί η Ευρώπη ώστε να εξέλθει από την κρίση χρέους θα βοηθούσε στην παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη και τη σταθερότητα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. . . η Ευρώπη παραμένει η μεγαλύτερη αγορά για τις εξαγωγές της Κίνας», ανέφερε το άρθρο, το οποίο έχει γράψει ο Λι Σιανγκγιάνγκ, ένας ερευνητής για θέματα διεθνούς πολιτικής στην Κινεζική Ακαδημία Πολιτικών Επιστημών.
«Πάντως, πρέπει να αντιληφθούμε σαφώς ότι υπάρχουν συστημικοί κίνδυνοι στο να επενδύουμε σε ευρωπαϊκά ομόλογα», πρόσθεσε ο Λι.
«Αντιμέτωπη με τους υπολανθάνοντες συστημικούς κινδύνους στο ευρωπαϊκό χρέος, η Κίνα πρέπει να παίξει ταυτόχρονα το ρόλο μιας υπεύθυνης μεγάλης δύναμης αλλά και να καταστήσει την ασφάλεια μια προϋπόθεση για τις επενδύσεις».
Η Κίνα διαθέτει 3,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε συναλλαγματικά αποθέματα, τα μεγαλύτερα διεθνώς, και αυτά συνεχίζουν να μεγεθύνονται χάρη στα εμπορικά της πλεονάσματα και τις εισροές κεφαλαίων. Αναλυτές εκτιμούν ότι το 25% περίπου των επενδύσεών της είναι σε ευρωπαϊκούς πόρους, και υπάρχουν ελάχιστοι άλλοι προορισμοί επενδύσεων τέτοιας κλίμακας. Ωστόσο υπήρξαν φωνές την περασμένη εβδομάδα που αποκάλυψαν ότι πολλοί άγχονται στο Πεκίνο όσον αφορά την «ασφάλεια» των κινεζικών επενδύσεων στην Ευρώπη.
«Οι κρίσεις χρέους δεν είναι ένα πρόβλημα μόνο των χωρών αλλά ολόκληρης της ευρωζώνης και η αντιμετώπισή της εναπόκειται στην πολιτική βούληση των κρατών-μελών της ευρωζώνης», έγραψε ο Λι. Η Κίνα δεν πρέπει να παρεμβαίνει μόνη της αλλά «να συνεργαστεί με πιστωτές και επενδυτές όπως οι ευρωπαϊκές τράπεζες, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι άλλες χώρες της ομάδας BRICS», πρόσθεσε.
Η Κίνα πρέπει να ζητήσει εγγυήσεις από την Ευρώπη ως σύνολο και όχι μεμονωμένες χώρες, επισήμανε.
«Ο μηχανισμός διαχείρισης της ευρωζώνης και τα κράτη μέλη του είναι μέτοχοι στην ευρωπαϊκή κρίση και έχουν καθήκον να προσφέρουν σε εξωτερικούς επενδυτές ορισμένες μορφές εγγυήσεων», υπογράμμισε.
Το άρθρο δεν διευκρινίζει τί είδους εγγυήσεις ή ανταλλάγματα θα μπορούσε να ζητήσει η Κίνα.
Αν και ένα κύριο άρθρο σε εφημερίδα δεν αποτελεί διακήρυξη κυβερνητικής πολιτικής, υπογραμμίζει τις πιέσεις που δέχεται το Πεκίνο να αποσπάσει κάποιας μορφής εξασφάλιση για τις επενδύσεις της σε ομόλογα χωρών της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν κρίσεις χρέους.
«Για την Κίνα, υπό τις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, το να υποστηριχθεί η Ευρώπη ώστε να εξέλθει από την κρίση χρέους θα βοηθούσε στην παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη και τη σταθερότητα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. . . η Ευρώπη παραμένει η μεγαλύτερη αγορά για τις εξαγωγές της Κίνας», ανέφερε το άρθρο, το οποίο έχει γράψει ο Λι Σιανγκγιάνγκ, ένας ερευνητής για θέματα διεθνούς πολιτικής στην Κινεζική Ακαδημία Πολιτικών Επιστημών.
«Πάντως, πρέπει να αντιληφθούμε σαφώς ότι υπάρχουν συστημικοί κίνδυνοι στο να επενδύουμε σε ευρωπαϊκά ομόλογα», πρόσθεσε ο Λι.
«Αντιμέτωπη με τους υπολανθάνοντες συστημικούς κινδύνους στο ευρωπαϊκό χρέος, η Κίνα πρέπει να παίξει ταυτόχρονα το ρόλο μιας υπεύθυνης μεγάλης δύναμης αλλά και να καταστήσει την ασφάλεια μια προϋπόθεση για τις επενδύσεις».
Η Κίνα διαθέτει 3,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε συναλλαγματικά αποθέματα, τα μεγαλύτερα διεθνώς, και αυτά συνεχίζουν να μεγεθύνονται χάρη στα εμπορικά της πλεονάσματα και τις εισροές κεφαλαίων. Αναλυτές εκτιμούν ότι το 25% περίπου των επενδύσεών της είναι σε ευρωπαϊκούς πόρους, και υπάρχουν ελάχιστοι άλλοι προορισμοί επενδύσεων τέτοιας κλίμακας. Ωστόσο υπήρξαν φωνές την περασμένη εβδομάδα που αποκάλυψαν ότι πολλοί άγχονται στο Πεκίνο όσον αφορά την «ασφάλεια» των κινεζικών επενδύσεων στην Ευρώπη.
«Οι κρίσεις χρέους δεν είναι ένα πρόβλημα μόνο των χωρών αλλά ολόκληρης της ευρωζώνης και η αντιμετώπισή της εναπόκειται στην πολιτική βούληση των κρατών-μελών της ευρωζώνης», έγραψε ο Λι. Η Κίνα δεν πρέπει να παρεμβαίνει μόνη της αλλά «να συνεργαστεί με πιστωτές και επενδυτές όπως οι ευρωπαϊκές τράπεζες, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι άλλες χώρες της ομάδας BRICS», πρόσθεσε.
Η Κίνα πρέπει να ζητήσει εγγυήσεις από την Ευρώπη ως σύνολο και όχι μεμονωμένες χώρες, επισήμανε.
«Ο μηχανισμός διαχείρισης της ευρωζώνης και τα κράτη μέλη του είναι μέτοχοι στην ευρωπαϊκή κρίση και έχουν καθήκον να προσφέρουν σε εξωτερικούς επενδυτές ορισμένες μορφές εγγυήσεων», υπογράμμισε.
Το άρθρο δεν διευκρινίζει τί είδους εγγυήσεις ή ανταλλάγματα θα μπορούσε να ζητήσει η Κίνα.