08 Σεπτεμβρίου 2011

«H κυβέρνηση έριξε απέναντι στην τρόικα μια ζαριά... πέντε μέρες μετά, ο Σόιμπλε κ.λπ. την έβαλαν να φάει και τα ζάρια»

του Γιάννη Πρετεντέρη

Ολοι καταλάβαμε τι συνέβη. Την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση έριξε απέναντι στην τρόικα μια ζαριά. Και πέντε μέρες αργότερα, ο Σόιμπλε και οι λοιποί την έβαλαν να φάει και τα ζάρια. Ηθικό δίδαγμα; Να αφήσουμε τις ζαριές και να κάνουμε καμία δουλειά.

Ο Πρωθυπουργός δήλωσε στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι «πρέπει πλέον να επικεντρωθούμε στη δουλειά μας» κι αυτό το «πλέον» τα λέει όλα. Κατά την επιεικέστερη ερμηνεία της προτροπής του Πρωθυπουργού: έως τώρα αλλού ήταν επικεντρωμένοι αλλά τώρα τελείωσαν τα ψέματα.

Τη δουλειά τους, λοιπόν. Και να εφαρμόσουν όσα οι ίδιοι αποδέχτηκαν να υλοποιήσουν, όσα έχουν συμφωνήσει, όσα έχουν υπογράψει και όσα έχουν ψηφίσει. Χωρίς υπεκφυγές.

Από το ίδιο Υπουργικό Συμβούλιο κρατώ το εξής περιστατικό. Ο Λοβέρδος παρουσίασε ένα νομοσχέδιο για το ΕΣΥ στο οποίο, λέει, άσκησε κριτική η προκάτοχός του στο υπουργείο Υγείας Μαριλίζα.

Κακό πράγμα η κριτική; Οχι. Απλώς όλοι έχουμε αντιληφθεί ότι εδώ και δυο χρόνια ο δυστυχής Λοβέρδος προσπαθεί όπου τον έχουν βάλει να κάνει κάποια δουλειά. Καλώς ή κακώς. Αντιθέτως, η προκάτοχος Μαριλίζα διέπρεψε επί έναν χρόνο στο υπουργείο Υγείας με μοναδική δραστηριότητα να νταραβερίζεται και να συνδικαλίζεται με το πιο «βαθύ ΠΑΣΟΚ» που κυκλοφορεί στα βάθη της γης.

Και τώρα κάνει κριτική στον άλλο που δουλεύει.

Αυτή, όμως, είναι η γενική εικόνα της κυβέρνησης. Αλλοι δεν θέλουν, άλλοι δεν μπορούν και όσοι πάνε να κάνουν κάτι τρώνε και καμία τρικλοποδιά.

Και γι' αυτόν τον λόγο οι περισσότεροι προσπαθούσαν έως τώρα είτε να κοροϊδέψουν την τρόικα είτε να κοροϊδέψουν την κοινωνία. Να κόβουν δαπάνες στο Δημόσιο χωρίς να τις κόβουν. Να ανοίγουν επαγγέλματα χωρίς να τα ανοίγουν. Να καταργούν προνόμια χωρίς να τα καταργούν. Και να φορτώνουν το βάρος της «προσαρμογής» στον ιδιωτικό τομέα.

Μισοδουλειές. Καθυστερήσεις. Κόλπα. Και κουτοπονηριές.

Τι κατάφεραν; Τίποτα. Ούτε την κοινωνία κορόιδεψαν, μάρτυράς μου οι δημοσκοπήσεις. Ούτε την τρόικα. Κι όταν επινόησαν το ύστατο κόλπο να μετονομάσουν το «πέσαμε έξω» σε «πολιτική διαπραγμάτευση», δεν θα περιγράψω τη συνέχεια για λόγους δημοσίας αιδούς.

Τι κέρδισαν; Τίποτα. Διότι αν αυτά που λένε να κάνουν τώρα τα είχαν ξεκινήσει προ διετίας, η χώρα σήμερα θα βρισκόταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση και πάντως όχι στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η δε κυβέρνηση θα είχε να επιδείξει έργο και θα διαμόρφωνε σοβαρές προοπτικές. Τώρα, άντε να ξεμπλέξει...

Για να αποδειχτεί ότι αν προσπαθήσεις στην πολιτική να έχεις και τον σκύλο και την πίτα, το πιθανότερο είναι ότι θα χάσεις και την πίτα και τον σκύλο.