13 Οκτωβρίου 2011

Kαμμιά Κατοχή δεν περνάμε, καμμιά επίθεση δεν δεχόμαστε. Διαλυόμαστε μόνοι μας και εξαιρετικά αποτελεσματικά

Ο κος Παπανδρέου πήγε σήμερα τρεις ώρες ταξίδι μέχρι τις Βρυξέλλες για να συναντήσει τον κο Ρόμπαι, πρόεδρο της Ευρωπαικής Ένωσης.

Τον κο Ρόμπαι χρησιμοποιεί συνήθως η κα Μέρκελ για να περάσει τις απόψεις της στην Ένωση.
Ο κος Παπανδρέου πήγε να μάθει τι πρόκειται να γίνει με την χώρα της οποίας υποτίθεται πως είναι πρωθυπουργός.

Ευφυώς απευθύνθηκε στον κο Ρόμπαι, που είναι φίλος του αφεντικού, άρα θα έχει έγκυρες πληροφορίες.
Ελπίζουμε να μάθει και να μας ενημερώσει κι εμάς.

Αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, λοιπόν ναι, την Κυριακή Μέρκελ και Σαρκοζύ απέλυσαν τον Παπανδρέου. Δηλαδή αποφάσισαν να αποφασίζουν για τα μείζονα- το μέλλον της ευρωζώνης- και να ενημερώσουν αρμοδίως , π.χ. δια του Ρόμπαι, τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Τα ψέματα τέλειωσαν, ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών έρχεται για τρίτη φορά σε δυο μήνες στην Ευρώπη, σε συγχορδία Αμερική, Κίνα, Ιαπωνία πιέζουν τους Ευρωπαίους να αντιμετωπίσουν το χρέος τους γιατί αλλοιώς απειλείται η παγκόσμια οικονομία.
Το πόσο θα “κουρευτεί” το Ελληνικό χρέος θα εξαρτηθεί από το πόσο αντέχουν οι Ευρωπαικές τράπεζες. Των Ελλήνων λόγος δεν τους πέφτει. Θα ενημερωθούν αρμοδίως, οψέποτε.

Να το πούμε, να το συνειδητοποιήσουμε , να το ακούσουμε.

Των Ελλήνων λόγος δεν τους πέφτει.

Να το ακούσουμε καλά όλοι μας , τα περήφανα γηρατειά, τα νιάτα της ελπίδας, οι γενιές του Πολυτεχνείου, της μεταπολίτευσης, των καταλήψεων, του καναπέ, του Κλικ, του life style, των διαδηλώσεων.
Οι απεργούντες, οι αγανακτισμένοι, οι δεν πληρώνω.

Κι αφού το ακούσουμε, να κοιτάξουμε γύρω μας.

Στα σκουπίδια της Αθήνας που οι υπάλληλοι μπλοκάρουν το μάζεμά τους.

Στη ΔΕΗ που ξεκίνησε το αντάρτικο του καπετάν Φωτόπουλου, για το άδικο χαράτσι.

Στον Βενιζέλο, αυτόν τον ανεκδιήγητο Βαγγέλη, που και χθες επανέλαβε, πως αντί “να τοκίζει ήσυχος το πολιτκό του κεφάλαιο πήρε το ρίσκο να βγει μπροστά”. Τι δηλαδή είπε; Παρουσίασε σαν θυσία και αυταπάρνηση το στοιχειώδες καθήκον, την αυτονόητη πράξη κάθε πολιτικού. Να δρα όταν η πατρίδα κινδυνεύει. Τη δουλειά του, την λέει προσφορά.Τι ζητά; επιβράβευση, κάτι σαν το επίδομα έγκαιρης προσέλευσης.

Στη Δικαιοσύνη, όπου το κεφαλαίο Δέλτα το εξαφανίζει ο άφαντος Ψωμιάδης, οι εισαγγελείς και δικαστές που απειλούν με απεργίες λευκές αν κοπουν τα μισθουλάκια. Δηλαδή να μην κάνει 8 χρόνια να τελεσιδικήσει η υπόθεση, να κάνει 15 γιατί παίρνουν λίγα οι λειτουργοί της Θέμιδας. Πατριώτες...

Στον εκδότη του πιο ιστορικού δημοσιογραφικού ομίλου της χώρας, που την Κυριακή, σε κύριο άρθρο, σε αυτή τη χώρα, σε αυτή την κατάσταση, ναι στο κύριο άρθρο του Βήματος, έλυνε τους λογαριασμούς του με πολιτικούς και άλλους συνομιλητές του. Αυτό είχε να πεί στους Έλληνες σήμερα ! Αυτισμός; Εγωπάθεια ; Αυτοκτονία;

Στην ανύπαρκτη κυβέρνηση που 5 μέρες πριν πάει στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο, αποφάσισε να κάνει εξεταστική επιτροπή για να διερευνήσει , για την περίοδο 2000-2010 τις...ευθύνες που μας έφεραν εδώ. Εδώ έρχεται η συναίνεση. Θα φορτώσουμε τον Σημίτη και τον Καραμανλή και ολίγη Μπακογιάννη για να αθωοποιηθεί Παπανδρέου και Σαμαράς. Είνα όλοι τους εκτός θέματος. Απλά και πικρά εκτός θέματος.Σε άλλη χώρα σε άλλο χρόνο.

Αφού λοιπόν δούμε αυτά και τόσα άλλα, καιρός να σκεφτούμε. Με όση σοβαρότητα και νηφαλιότητα έχει απομείνει στον καθένα.

Να σκεφτούμε πως καμμιά Κατοχή δεν περνάμε, καμμιά επίθεση δεν δεχόμαστε. Διαλυόμαστε μόνοι μας και εξαιρετικά αποτελεσματικά. Για ένα λόγο πολύ απλό.
Ότι, όσο δεν βάζουμε το συλλογικό πάνω από το ατομικό, το κοινό πάνω από το προσωπικό, τότε για τον καθένα, συνειδητά ή ασυνείδητα η καλύτερη λύση είναι η διάλυση. Ακόμη κι αν δεν την επιδιώκει, αυτή παράγει με τις πράξεις του.

Αυτό λένε τα σκουπίδια, ο Βενιζέλος, το Βήμα, η ΔΕΗ, η εξεταστική, οι δικαστές.

Στην θεωρία παιγνίων αυτό λέγεται δίλημμα του φυλακισμένου. Ενώ όλοι θεωρητικά γνωρίζουν πως η βέλτιστη πολιτική είναι η συνεργασία-το κοινό, το συλλογικό- η πρόταξη της ατομικής κατοχύρωσης οδηγεί μαθηματικά στη διάλυση.
Οδεύουμε λοιπόν με ταχύτητα και συνέπεια προς τα εκεί.
Πάμε , δεν μας σπρώχνουν.

Τάσος Γιαλίδης
newsit.gr