Μια βόλτα στην Αθήνα πείθει για το τί δημιούργησε η light εκδοχή της πολιτικής που ο Γιώργος Παπανδρέου εισήγαγε στην πιο κρίσιμη περίοδο της χώρας. Η πρωτεύουσα είναι μίζερη, αφημένη, παραδομένη, δίχως πνεύμα ευρωπαϊκής μεγαλούπολης που περιμένει το νέο έτος. Είναι μια μουντή πόλη, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της. Η πλατεία Συντάγματος, βρώμικη και ρημαγμένη δίχως λάμψη. Η Ερμού θυμίζει βαλκανική μπανανία, με τους αλλοδαπούς μικροπωλητές να έχουν στήσει πανηγύρι εις βάρος των επιχειρηματιών και φυσικά των εσόδων της χώρας. Το Κολωνάκι όσο και να θέλει να φτιασιδωθεί δεν μπορεί να κρύψει τα εκατοντάδες λουκέτα καταστημάτων. Και ο Δήμαρχος μας;

Που είναι αυτός ο σωτήρας; Που βρίσκεται ο new age, "προχώ", "alternative" κ. Καμίνης; Που να χάθηκε αυτός ο άνθρωπος που όλα τα life style περιοδικά μας πρότειναν ως την πλέον ενδεδειγμένη λύση; Που κάποιοι μάλιστα έφθασαν να μιλούν για "δικαίωση της κοινωνίας των πολιτών" ή για άνοιγμα της πολιτικής στους "...επιτυχημένους και απομακρυσμένους από την πολιτική καθημερινούς ανθρώπους";

Δυστυχώς ο κ. Καμίνης αποδείχθηκε μια ακόμη ρηχή επιλογή του τέως πρωθυπουργού. Ένας άνθρωπος που ημέρα με την ημέρα θυμίζει επιλογές τύπου Καραχασάν, Ματσούκα ή και Μπουτάρη αν πάμε στη βόρεια Ελλάδα. Με δασκαλίστικο ύφος και τυπολατρεία, ο Δήμαρχος της Αθήνας δεν μπορεί να σηκώσει στους ώμους του τα ογκούμενα προβλήματα. Είναι "λίγος" για να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις. Κι αυτό είναι που δυστυχώς σε μια πιο μαξιμαλιστική προσέγγιση βιώνει και η χώρα.

Δίχως ανθρώπους με αίσθηση των αναγκών της κοινωνίας, δίχως ανθρώπους που να είναι αποφασισμένοι να τα βάλουν με δυναμικές μειοψηφίες, χρόνια συμφέροντα και κακές νοοτροπίες, δίχως ανθρώπους που να έχουν ικανότητα άρθρωσης ξεκάθαρου πολιτικού λόγου, η Ελλάδα βουλιάζει. Βουλιάζει στη μετριότητα που οι μέτριοι της επιβάλλουν. Βουλιάζει στις ταμπέλες που κάποιοι έσπευσαν να δώσουν σε ανθρώπους που δεν τις άξιζαν. Βουλιάζει από τους αποκαλούμενους εκσυγχρονιστές, που μόνο στα λόγια είναι εκφραστές μιας διαφορετικής προσέγγισης και επί της ουσίας λειτουργούν ως φύλαρχοι μιας μελλοντικής Ουγκάντας του ευρωπαϊκού νότου. Εκσυγχρονιστής δηλαδή ο Καμίνης ενώ η πόλη μας είναι γκρίζα, βρώμικη, αντιπαθητική και παραδομένη στο μπάχαλο. Αν αυτό λοιπόν είναι πρόοδος εγώ ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω. Αν είναι πρόοδος η πόλη να έχει αλλάξει αλλά προς το χειρότερο εδώ και δύο χρόνια, όχι. Προτιμώ να με αποκαλούν συντηρητικό.

Όμως θα πρέπει να ξέρουμε και κάτι άλλο. Πως οι μέτριοι δεν οδηγούν συνήθως τις πόλεις ή τις χώρες σε "μέτριες" καταστάσεις. Τις οδηγούν προς την καταστροφή. Κι αν ψαχτούμε εκεί προς την άνοιξη, όταν η χώρα θα χρεοκοπήσει, απλά ας δούμε ποιοι μας κυβέρνησαν σε επίπεδο Δήμων, χωριών, κοινοτήτων αλλά και Επικράτειας.

Δημ. Μαρκόπουλος
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ