[Πριν από μήνες φαντάζομαι θα θυμάστε τους τίτλους και τις δηλώσεις Βενιζέλου και Σαχινίδη: "Είμαστε σε καλό δρόμο", "Λεπτομέρειες απομένουν για τη συμφωνία", "Έτοιμη η συμφωνία", "Πέφτουν οι υπογραφές", "Θέμα λίγων ημερών η συμφωνία", "Είμαστε στην τελική ευθεία"... μόνο που η ευθεία αποδείχθηκε πολύ... μα πάρα πολύ μακριά και ατελείωτη. Όπως είχαμε γράψει από τότε, τίποτα δεν ήταν έτοιμο και τίποτα δεν βρισκόταν στην τελική ευθεία όπως αποδεικνύεται σήμερα που το θέμα της φορολόγησης των ελληνικών καταθέσεων στην Ελβετία, έχει μπει στο ψυγείο και έχει ξεχαστεί]
ΣΥΜΦΩΝΙΑ για τη φορολόγηση των καταθέσεων Βρετανών πολιτών που διαθέτουν λογαριασμούς σε ελβετικές τράπεζες, υπέγραψαν χθες Βρετανία και Ελβετία, κίνηση που αποτελεί ένα ακόμη «πλήγμα» για το άλλοτε «σκληρό» απόρρητο του ελβετικού χρηματοοικονομικού κλάδου.
Σύμφωνα με πληροφορίες του πρακτορείου Reuters, ο φόρος επί των τόκων των καταθέσεων θα φθάσει στο 35%, αρχής γενομένης όμως από τον Ιανουάριο του 2013. Αρχικά οι δύο πλευρές είχαν συμφωνήσει για φόρο χαμηλότερο του 35%, αλλά έπειτα από παρέμβαση της Κομισιόν, η οποία κάλεσε τη Βρετανία να συμμορφωθεί με την κοινοτική νομοθεσία, αποφασίστηκε ο συντελεστής να αυξηθεί και να φθάσει στο «ορθό» 35%. Σημειώνεται ότι η Κομισιόν είχε υποστηρίξει ότι η συγκεκριμένη διμερής συμφωνία παραβιάζει την κοινοτική νομοθεσία και είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κινηθεί νομικά εναντίον των δύο χωρών.
Το γεγονός ότι ο εν λόγω φόρος θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2013 αποτελεί «νίκη» της Ελβετίας, με δεδομένο ότι προσφέρει αρκετό χρόνο στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα να προσαρμοστεί στο νέο βάρος που δημιουργείται. Πάντως η ελβετική κυβέρνηση, σε ανακοίνωσή της, υποστηρίζει ότι τόσο η συμφωνία της με τη Βρετανία όσο και με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως για παράδειγμα τη Γερμανία, δεν πλήττει στη βάση του το τραπεζικό απόρρητο που ισχύει στη χώρα, καθώς σέβεται «τα προσωπικά δεδομένα των εκάστοτε πελατών», αλλά αποτελεί μια κίνηση που μπορεί να διασφαλίσει «πλήρως οποιεσδήποτε φορολογικές απαιτήσεις άλλων κρατών» έναντι φυσικά των ελβετικών τραπεζών.