Η ιστορία όπως γράφεται από τον Beever είναι συγκλονιστική:
“ Οι ισπανικές κυβερνήσεις είχαν αγοράσει όπλα από τη Γερμανία πολύ πριν από τη κατάληψη της εξουσίας από τους ναζί.Ο αποικιακός στρατός στο Μαρόκο είχε παραγγείλει αέρια μουστάρδας με σκοπό να τα χρησιμοποιήσει εναντίον φυλών...
Το φοβερό όμως είναι ότι κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου η Δημοκρατία είχε αγοράσει όπλα από τη ναζιστική Γερμανία ,το σημαντικότερο σύμμαχο του Φράνκο.Και μάλιστα μέσω του Στρατάρχη Χέρμαν Γκαίρινγκ,πρωθυπουργού της Πρωσίας,Αρχηγού της Λουφτβάφε και “κολλητό” του Χίτλερ.Αυτός πουλούσε όπλα στους Δημοκρατικούς και μάλιστα μέσω ενός Έλληνα επιχειρηματία.
Την 1η Οκτωβρίου 1936 το ουαλικό φορτηγό πλοίο Bramhill κατέπλευσε στο Αλικάντε προερχόμενο από το Αμβούργο.Μετέφερε 19.000 τουφέκια,101 πολυβόλα και πάνω από 28.000.000 σφαίρες.Το είχαν παραγγείλει οι Δημοκρατικοί στη Βαρκελώνη.Οι Βρετανοί με πολεμικό τους είχαν “τσεκάρει” το φορτίο που ‘έσπαγε” την επίσημη πολιτική της μη ανάμειξης.Η Γερμανία ζήτησε συγνώμη αλλά η παράδοση έγινε.Η πώληση αποδίδεται στον Γκαίρινγκ που είχε χρησιμοποιήσει τον γνωστό έμπορο όπλων Josef Veltjens που είχε σχέση με τον ‘Ελληνα Πρόδρομο Μποδοσάκη-Αθανασιάδη, ο οποίος με τη σειρά του είχε καλές σχέσεις με τον δικτάτορα Μεταξά.Ο Μποδοσάκης ήταν βασικός μέτοχος και διευθυντής της Ελληνικής Εταιρείας Πυριτιδοποιείου-Καλυκοποιείου,κύριος συνεργάτης της οποίας ήταν η γερμανική Rheinmentall-Borsig που ελεγχόταν από τον Γκαίρινγκ!
Η κυβέρνηση Μεταξά είχε διευκολύνει τον Μποδοσάκη δίνοντάς του πιστοποιητικό τελικού χρήστη για τα όπλα,ώστε να φαίνεται ότι αυτά πήγαιναν για τον ελληνικό στρατό.
Όταν το φορτίο έφθασε Ελλάδα,ο Μποδοσάκης το είχε μεταφέρει σε άλλο σκάφος το οποίο θα πήγαινε υποτίθεται Μεξικό,ενώ στη πραγματικότητα θα πήγαινε Ισπανία.Καθώς πούλαγε όπλα και σε εθνικιστές και σε δημοκρατικούς είχε αναγκαστεί να χωρίζει τα φορτία σε διαφορετικά πλοία.Ο καλύτερος οπλισμός πήγαινε στους εθνικιστές. Ο παλαιότερος και άχρηστος στους δημοκρατικούς.
Το 1937 και 1938 όταν κορυφώνονταν οι πωλήσεις όπλων προς τη Δημοκρατία η εταιρεία του Μποδοσάκη παρήγγειλε στην Rheinmentall-Borsig φορτία που η αξία τους ανερχόταν σε 40.000.000 γερμανικά μάρκα (3.200.000 λίρες).Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα όπλα πήγαιναν στους δημοκρατικούς και είναι βέβαιο ότι χρεώνονταν πενταπλάσια ή και εξαπλάσια για να παίρνει παχυλό μερίδιο ο Γκαίρνιγκ,αλλά και το καθεστώς Μεταξά.
Υπήρχε όμως και Σοβιετικός δάκτυλος.Τον Νοέμβριο του 1937 ο Μποδοσάκης ταξίδεψε στη Βαρκελώνη με σοβιετικό αεροπλάνο συνοδευόμενος από τον George Rosenberg,γιο του δολοφονηθέντος Σοβιετικού πρεσβευτή.Ο Rosenberg που ήταν ναυτιλιακός πράκτορας και ο Μποδοσάκης υπέγραψαν συμβόλαιο με τη Δημοκρατία έναντι 2.100.000 λιρών.Επέμειναν για προκαταβολική πληρωμή του συνολικού ποσού σε σκληρό νόμισμα.Και το κατάφεραν!
Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το τέλος του πολέμου και όπως γράφει ο συγγραφέας είναι βέβαιο ότι “η διακόσμηση της υπερπολυτελούς εξοχικής κατοικίας του ,βορείως του Βερολίνου ,είχε χρηματοδοτηθεί από τα τεράστια κέρδη που είχε αποκομίσει από τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο”.
