Η Ελλάδα έχει τρείς επιλογές:
Πρώτον, να πληρώσει το ομόλογο στο άρτιο. Αν επιλεγεί αυτή η λύση, τότε είναι υπαρκτός ο κίνδυνος οι ομολογιούχοι που συμμετείχαν εθελοντικά στο «κούρεμα» ή το απεδέχθησαν με την ενεργοποίηση των CACs να κινηθούν δικαστικά εναντίον της χώρας μας για διακριτή μεταχείριση. Το αυτό αναμένεται να πράξουν και Ελληνες ομολογιούχοι που επίσης μπήκαν στο κούρεμα, παρά τη θέλησή τους και υπέστησαν μεγάλες απώλειες.
Δεύτερον, η Ελλάδα μπορεί να αποφασίσει να μην καταβάλλει έστω και ένα ευρώ στους κατόχους των ομολόγων.
Τρίτον, μπορεί να προκρίνει τη συμφωνία του PSI.
Όμως, στις δύο τελευταίες περιπτώσεις, ειδικότερα στη δεύτερη, πρέπει να θεωρείται δεδομένη η ενεργοποίηση των CDS.
Eκτός αυτού του ομολόγου, τρείς ημέρες αργότερα, στις 18 Μαΐου λήγουν ομόλογα ύψους 4 δισ. ευρώ που βρίσκονται στην κατοχή της ΕΚΤ. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) την Τετάρτη αποφάσισε την αποδέσμευση μέρους της δόσης Μαϊου που καλύπτει το συγκεκριμένο ομόλογο. Αρα «λεφτά υπάρχουν».
Ανεξαρτήτως του σχηματισμού κυβέρνησης ή όχι, οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος τι ακριβώς προτείνουν να κάνουμε με τα ομόλογα αυτά;
Να τα πληρώσουμε ή να …..καταγγείλουμε τους τοκογλύφους;
Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Να λοιπόν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μας αποδείξουν τα λεγόμενά τους.
Όφις Ιοβόλος
http://www.antinews.gr/2012/05/10/160443/