Με τίτλο "Ο φόβος του πολιτικού κόστους γρήγορα παίρνει το πάνω χέρι", ο πρώην υπουργός ανέφερε ότι δεν έλαβαν υπόψη τις δυσκολίες και τις πολιτικές αντιδράσεις.
"Είναι αλήθεια ότι είναι δύσκολο να υλοποιήσεις αλλαγές στην Ελλάδα. Οι αντιδράσεις και ο φόβος του πολιτικού κόστους γρήγορα παίρνουν το πάνω χέρι", τόνισε.
Οι αντιστάσεις στο εσωτερικό του κόμματος δεν έλειψαν, όπως ισχυρίστηκε, όταν επρόκειτο για το κλείσιμο και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων οργανισμών, ενώ παραδέχτηκε πως οι μεταρρυθμίσεις έπρεπε να είχαν ξεκινήσει από την κεντρική διοίκηση του κράτους και όχι από την τοπική αυτοδιοίκηση.
Σε ό,τι αφορά την αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, για την οποία κατηγορήθηκε ότι δεν προσπάθησε, ο πρώην υπουργός απάντησε "ήταν εύκολο να γίνει αλλιώς; Μπορούσαμε να αντισταθούμε στις μειώσεις μισθών του Δημόσιου Τομέα που είχαν μεγαλώσει περισσότερο από ό,τι στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη[...];
Μπορέσαμε όμως να αποφύγουμε την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Επίσης την μείωση του ελάχιστου μισθού[...]", τόνισε.
Από την άλλη πλευρά όμως, η Ελλάδα που στερούνταν σε αξιοπιστία έπρεπε να δείξει θέληση για μείωση του ελλείμματος αλλά χρειαζόταν και επαναδιαπραγμάτευση των όρων.
"Ήταν προφανές από την αρχή ότι οι τόκοι ήταν πάρα πολύ υψηλοί και τα χρονικά περιθώρια πολύ στενά, αλλά αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος να γίνει δεκτό το δάνειο από τη Γερμανία.
Μερικές φορές συζητούσαμε για ώρες για διαφορά επιτοκίου 0,5%. Πολύ σύντομα το ΔΝΤ κατανόησε ότι έπρεπε να επανεξετασθεί το δημοσιονομικό πλαίσιο. Αυτοί ήταν πιο ανοιχτοί στην αλλαγή από ό,τι η Επιτροπή, όπου η αντίσταση της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας ήταν ισχυρή", σημείωσε.
Μίλησε, τέλος, για τη στήριξη που είχε από τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, αλλά και των αντιστάσεων και ρήξεων που προέκυψαν, αφού "ήμασταν μειοψηφία όσοι κατανοούσαμε ότι έπρεπε να δράσουμε γρήγορα".
Το έργο τους, όπως δήλωσε, γινόταν ακόμα πιο δύσκολο όταν δεχόταν από παντού επιθέσεις, επειδή απέναντι τους βρισκόταν όλο το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα που ήταν εχθρικό.
"Το μνημόνιο συνίστατο σε 80% διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και 20% λιτότητα. Σήμερα όλοι πιστεύουν ότι είναι συνώνυμο της λιτότητας", σημείωσε ο πρώην υπουργός.