γιατί σύμφωνα με τον Τσουκαλά στις 09/11/1968 σε δίκη, είχε κατακεραυνώσει τους κατηγορούμενους της αντιστασιακής οργάνωσης κατά της χούντας, "αγωνιστές" της «Δημοκρατικής Άμυνας», Στέλιο Νέστορα, Παύλο Ζάννα, Γεώργιο Σιπιτάνο, Σωτήριο Δεδε, Κώστα Πύρζα, και Αργύριο Μαλτσίδη, προτείνοντας να τους επιβληθούν βαριές ποινές.
Διαβάστε και την ανακοίνωση του υπ. για το ποιον του Α. Ανδρεουλάκου για να καταλάβετε τι παραπληροφόρηση ταϊζει τους ηλίθιους ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κρατικοδίαιτος Τσουκαλάς που δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του:
«Είναι λυπηρό ότι ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δ. Τσουκαλάς, ενημερώνεται αποκλειστικά και μόνο από συγκεκριμένα Μέσα του Διαδικτύου. Όμως, η σοβαρότητα, η υπευθυνότητα και η δημοκρατική ευαισθησία, επιβάλλουν τη διασταύρωση των πληροφοριών.
Ο κ. Δ. Τσουκαλάς βιάσθηκε να κρίνει τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη κ. Αθανάσιο Ανδρεουλάκο, Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ε.τ.
Είναι βέβαιο ότι δεν θα προέβαινε στην κριτική αυτή, εάν είχε ενδιαφερθεί να πληροφορηθεί την επί 42 συναπτά χρόνια πορεία του στον Εισαγγελικό κλάδο και τον τρόπο με τον οποίο άσκησε επί τετράμηνο το καθήκοντά του, ως Επίτροπος του Έκτακτου Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης. Προς ενημέρωσή του παραθέτουμε ενδεικτικά τα εξής:
α. Από την ανάγνωση ολόκληρης της αγόρευσης στη δίκη της Δημοκρατικής Άμυνας (η οποία έχει δημοσιευθεί στο φύλλο της εφημερίδας «Μακεδονία» της 10/11/1968), προκύπτει ότι όχι μόνο δεν «κατακεραύνωσε» τους τότε κατηγορουμένους, αλλά εξήρε την προσωπικότητα και την προσφορά τους στην κοινωνία, αναγνώρισε σε όλους ελαφρυντικά και πρότεινε πολύ μικρότερες ποινές από εκείνες, που επιβλήθηκαν από το έκτακτο Στρατοδικείο.
Για την παραπομπή και το κατηγορητήριο αρμόδιος ήταν ο τότε Στρατιωτικός Διοικητής Θεσσαλονίκης και όχι ο Επίτροπος. Άλλωστε, ο κ. Ανδρεουλάκος δεν ρωτήθηκε όταν του ανατέθηκαν επί τετράμηνο καθήκοντα Επιτρόπου και η ανάθεση έγινε με βάση νόμο, που είχε θεσπισθεί επί εποχής Δημοκρατίας.
β. Η Γενική Συνέλευση του Δικηγορικού Συλλόγου Ναυπλίου, τον Δεκέμβριο του 1974 (βλέπε εφημερίδα «Αργοναυπλία», φύλλο της 22/12/1974) εξαίρει την στάση που κράτησε ως Εισαγγελέας της πόλης ο κ. Ανδρεουλάκος απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς και επισημαίνει:
«Ο κ. Αθανάσιος Ανδρεουλάκος, Εισαγγελεύς Πρωτοδικών:
1)Επί του ιδίου θέματος της κατασχέσεως του αυτού ως άνω φύλλου της εφημερίδος «Βραδυνή», του περιέχοντος εις την α΄ σελίδα τας γνωστάς δηλώσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μόνος αυτός εξ’ όλων των Εισαγγελέων Πρωτοδικών της περιφέρειας του εφετείου Ναυπλίου, δεν διέταξε την κατάσχεση του φύλλου, αρνηθείς μάλιστα μετά σθένους να πράξη τούτο ότε του υπεβλήθη σχετικόν αίτημα παρά του Δ/του της Δ/σεως Χωρ/κής Αργολίδας, ενεργούντος κατόπιν διαταγής του τότε Υπουργού Δημοσίας Τάξεως και
2)Προέτεινε εις το Συμβούλιο των εν Ναυπλίω πλημμελειοδικών δια της υπ’ αριθμ. 119 της 30ης Απριλίου 1974 προτάσεώς του να μη γίνει κατηγορία κατά των Δημητρίου Παπασπύρου, πρώην Προέδρου της Βουλής και νυν Βουλευτών, Χρήστου Λαμπράκη, εκδότου της εφημερίδας «Το Βήμα», Γεωργίου Ρωμαίου και Χάρη Μπουσμπουρέλη, διευθυντών της αυτής εφημερίδος, επί εξυβρίσει δια του τύπου του επί δικτατορικού καθεστώτος Νομάρχου Αργολίδας και πρώην μέλους της, ούτω όπως καλούμενης, συμβουλευτικής Επιτροπής, Εμμαν. Νικολοπούλου, μηνύσαντος αυτούς δια τας εις το υπ’ αριθ. 8714/18 -10- 1973 φύλλον της άνω εφημερίδος δηλώσεις του Δημ. Παπασπύρου, εις ας ούτως, απαντών εις τας ενώπιον της Συμβουλευτικής επιτροπής ύβρεις του αρχηγού του δικτατορικού καθεστώτος Γ. Παπαδόπουλου κατά των Ελλήνων πολιτικών ανδρών (…)
Εις την υπόθεσιν ταύτην ο κ. Εισαγγελεύς Πρωτοδικών, αφού προηγουμένως εδέχθη αίτημα της υπερασπίσεως των κατηγορουμένων και διέταξε, παρά την διαγραφομένην, υπό του επί δικτατορίας εκδοθέντος νόμου περί τύπου, σύντομον προδικασίαν εις τα δια του τύπου διαπραττόμενα αδικήματα, νέαν συμπληρωματικήν προανάκρισιν, εν συνεχεία, δια της προμνησθείσης προς το Συμβούλιον Πλημμελειοδικών, προτάσεώς του, ευθέως και ευθαρσώς υπεστήριξεν ότι, η απάντησις του Δ. Παπασπύρου, τείνουσα εις την υπεράσπισιν αυτού και των πολιτικών ηγετών έναντι της προσβλητικής και μειωτικής δια την υπόληψιν των ομιλίας του δικτάτορος, υπήρξε πλήρως δεδικαιολογημένη και τω λόγω τούτω, προέτεινεν εις το Συμβούλιο να μη γίνει κατηγορία κατά των μηνυθέντων».
γ. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, όταν προσήχθη σιδηροδέσμιος από τη Χαλκίδα, όπου εκρατείτο, ο τότε υπεύθυνος έκδοσης της εφημερίδας «Αυγή», αείμνηστος Λεωνίδας Κύρκος, ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελιοδικείου Αθηνών, κατηγορούμενος για χρήση πλαστού εγγράφου- «ντοκουμέντο» που είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα, πρότεινε την αθώωσή του, πρόταση που έγινε δεκτή από το δικαστήριο. Να σημειωθεί ότι μηνυτής ήταν ο τότε εκδότης της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος», Σάββας Κωνσταντόπουλος. Αυτός ήταν ο κατά τον Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ «χουντικός» Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης…
Ο κ. Ανδρεουλάκος, επί 42 έτη έχει υπηρετήσει με ανιδιοτέλεια και ευσυνειδησία τα καθήκοντά του, τόσο ως εισαγγελικός λειτουργός, όσο και ως Γενικός Γραμματέας των Υπουργείων Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης και χωρίς να επιτρέψει ποτέ σε κανέναν να αμφισβητήσει την προσήλωσή του στα δημοκρατικά ιδεώδη του πολιτεύματος. Και είναι πραγματικά απορίας άξιον, πως εν έτει 2012, ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλήφθηκε το αντίθετο. Αλλά ο λαϊκισμός και η μικροκομματική αντίληψη στην άσκηση πολιτικής είναι ολοφάνερο ότι οδήγησαν τον κ.Τσουκαλά και το κόμμα του σε μια μεγαλειώδη γκάφα. Τουλάχιστον, το πάθημα ας γίνει μάθημα στους εγχώριους μιμητές του Γκαίμπελς. »