Mια ξανθιά Σουηδέζα που είχε έρθει στην Ελλάδα για διακοπές , θέλει να γυρίσει στην πατρίδα της αλλά δεν έχει καθόλου χρήματα .Γνωρίζει τυχαία κάποιο ναυτικό , ο οποίος της υπόσχεται να την πάρει μαζί του στο πλοίο που δουλεύει και να την κατεβάσει στη Σουηδία , χωρίς να πληρώσει εισιτήριο . Με μια προϋπόθεση : σε κάθε λιμάνι που θα πιάνουν , εκείνη θα πρέπει να του κάθεται!
Την παίρνει λοιπόν μαζί του στο καράβι , τη βάζει στην καμπίνα του και σε λίγο το πλοίο φεύγει .
Μετά από λίγη ώρα το πλοίο σφυρίζει , ακούγεται η άγκυρα που κατεβαίνει και η Σουηδέζα βλέπει από το φινιστρίνι το πλοίο να μπαίνει σε λιμάνι . Μετά από λίγο το πλοίο αναχωρεί και έρχεται ο ναυτικός στη καμπίνα για να γίνει αυτό που συμφώνησαν .
Δεν είχαν περάσει 15 λεπτά και είχαν πιάσει πάλι λιμάνι . Μόλις το πλοίο αναχώρησε ο ναυτικός γύρισε πάλι στην καμπίνα για δεύτερη φορά . Κάθε 1/2 ώρα έπιαναν λιμάνι και ο ναυτικός γύριζε στην καμπίνα για να εισπράξει από τη Σουηδέζα . Η συμφωνία-συμφωνία .
Αυτό συνεχίστηκε όλη την ημέρα . Κάποια στιγμή η Σουηδέζα άρχισε να κουράζεται . " Δεν είναι δυνατόν ", σκεφτόταν , τόσες φορές σε μια μέρα ; Μέχρι να φτάσουμε στη Σουηδία θα έχω πεθάνει ! " Και αποφασίζει να ρωτήσει τον καπετάνιο , αφού ο ναυτικός απέφευγε να της απαντήσει .
" Πόσα λιμάνια είναι , καπετάνιε , μέχρι τη Σουηδία "
Και ο καπετάνιος : " Δεν ξέρω , κοπέλα μου . Δεν έχω πάει ποτέ . Εγώ χρόνια τώρα κάνω μόνο Ρίο - Αντίρριο ! ".