Το ξέπλυμα δεν έχει σχέση με το τζίρο όπως είπε χθες ο κ. Χατζηνικολάου στο ραδιόφωνο.
Μέσω αγοραπωλησιών ακινήτων δεν ασπρίζει το μαύρο χρήμα. Μεταβιβάζεται και παραμένει μαύρο.
Το μαύρο χρήμα του αγοραστή, το παίρνει μαύρο ο πωλητής...
Εάν ο αγοραστής πουλήσει το ακίνητο, επιστρέφει σε αυτόν το μαύρο χρήμα.
Η ποσότητα του μαύρου χρήματος είναι όση η διαφορά εμπορική αξία-αντικειμενική αξία.
Την περίοδο 2004-2008, οι αντικειμενικές αξίες ήσαν 20% χαμηλότερα από τις εμπορικές αξίες.
Για να επενδύσει νομιμοφανώς κάποιος 10 δις σε ακίνητα, έπρεπε να αγοράσει ακίνητα εμπορικής αξίας 60 δις και αντικειμενικής αξίας 50 δις. Τη μισή Αθήνα δηλαδή.
Η αξία των ακινήτων που πουλήθηκαν συνολικά στην Αττική την τελευταία δεκαετία, δε νομίζω να υπερβαίνει τα 2 δις. Για να αντιλαμβανόμαστε τι λέμε δηλαδή.
Είχα γράψει σχετικό άρθρο προ διετίας: “ΞΕΠΛΥΜΑ ΒΡΩΜΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ. Να τι έγραφα:
Η αγορά ακινήτου, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, ήταν ο πιο ασφαλής τρόπος ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, και αυτό γιατί τυπικά, υπήρχε ένας τρόπος να ξεπεραστεί το πόθεν έσχες.
Ας υποθέσουμε πως ένας πολιτικός, (και όχι μόνο), μια δεκαετία πριν, είχε στην κατοχή του 1 δις δραχμές (3εκ. ευρώ περίπου) μη νόμιμης προέλευσης, και θέλει να το επενδύσει κάπου, τι θα το κάνει;
Εκμεταλλεύεται μια συγκυρία.
Οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, είναι περίπου στο μισό των πραγματικών τιμών.
Το πόθεν έσχες όμως υπολογίζεται επί της αντικειμενικής αξίας.
Τι κάνει λοιπόν:
Αγοράζει ένα ακίνητο 50εκ. δραχμών πχ, που όμως έχει αντικειμενική αξία 25εκ. δραχμές.
Τα 25εκ. για να καλύψει το πόθεν έσχες, τα δανείζεται από την Τράπεζα, τα υπόλοιπα 25 από τα μαύρα...
Αγοράζει συνεχώς διαμερίσματα μέχρι να τελειώσουν τα μαύρα.
Στο τέλος έχοντας πάρει δάνεια 1δις δραχμές, θα έχει αγοράσει ακίνητα αξίας 2δις δραχμών.
Θα έχει καλύψει με αυτό τον τρόπο το πόθεν έσχες με τα δάνεια.
Με τα ενοίκια, εξοφλά τα δάνεια σε 12 χρόνια, οι αντικειμενικές αξίες εν τω μεταξύ διπλασιάζονται και τώρα έχει ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΑ ακίνητα αντικειμενικής και πραγματικής αξίας 6 εκατομμυρίων ευρώ.
Γι' αυτό στην προηγούμενη ανάρτηση έγραψα πως το ακίνητο μοιάζει μια καλή λύση....
Εάν οι πολιτικοί, επένδυαν τους κόπους τους σε ακίνητα το 2000-2002 για άλλους λόγους, και όχι για τον ανωτέρω, γιατί δεν επενδύουν και τώρα;
Που έχουν πέσει και οι τιμές…
Ίσως γιατί τώρα, οι αντικειμενικές αξίες, είναι περίπου ίσες με τις πραγματικές τιμές….
Το παρόν σενάριο, ενδεχομένως να μην έχει καμιά απολύτως σχέση με την πραγματικότητα. Είναι απόλυτα υποθετικό.”
Τάκης Κωτσιόπουλος